Πολιτικός με αρχ@@δια» και ΟΧΙ «αρχ@@ια πολιτικός

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

Η σύλληψη του Λεωνίδα Μπόμπολα και η επικείμενη σύλληψη ακόμα πιο ηχηρού ονόματος στα media σηματοδοτεί την έναρξη της διακηρυγμένης απόφασης του Αλέξη Τσίπρα για ΑΝΕΝΔΟΤΟ αγώνα ενάντια σε ένα επιχειρηματικοεκδοτικό κατεστημένο, που ουσιαστικά κυβερνά την χώρα στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Προσωπικά σε καμία των περιπτώσεων δεν προτίθεμαι να γίνω «γραφείο τύπου» κανενός πολιτικού. Ούτε πρόκειται να επιδοθώ σε αγιογραφίες. Πολύ δε περισσότερο για έναν πρωθυπουργό, με τον οποίο με χωρίζουν πολλά ιδεολογικά…
Ο τίτλος του συγκεκριμένου κειμένου εισαγάγει «καινά δαιμόνια» στον Ελληνικό Τύπο, (περι)γράφοντας – ενδεχομένως για πρώτη φορά – στην καθομιλουμένη αυτό που σκέφτηκε αυθόρμητα η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, μαθαίνοντας για την σύλληψη του υιού Μπόμπολα. Θα πρέπει να ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ πως καμία λέξη της Ελληνικής γλώσσας δεν είναι κακή. Υπάρχουν ΜΟΝΟ κακές σκέψεις και ακόμα χειρότερες πράξεις. Άλλωστε σύμφωνα με το λεξικό του Γιάννη Μπαμπινιώτη (σελίδα 290), όταν αναφερόμαστε (ιδιωματικά) σε κάποιον, γράφοντας πως ΕΧΕΙ ΚΑΡΥΔΙΑ, εννοούμε πως έχει τη χαρακτηριστική του ιδιότητα στον ανώτατο βαθμό ή σε πολύ υψηλό επίπεδο·
Εκ της πράξεως του Αλέξη Τσίπρα, δηλαδή την σύλληψη Μπόμπολα συνάγεται το συμπέρασμα πως – επί του προκειμένου – είναι «πολιτικός με αρχ@@δια» και ΟΧΙ «αρχ@@ια πολιτικός».
Δεν γνωρίζουμε αν ο Αλέξης Τσίπρας, αποδειχτεί καλός πρωθυπουργός ή όχι. Δεν γνωρίζουμε ΚΑΝ αν θα αποδειχτεί σωτήρας ή καταστροφέας της Ελλάδος. Δεν θέλουμε να είμαστε μηδενιστικοί για κανέναν πρωθυπουργό της μεταπολίτευσης. Άλλωστε κάποιοι απ’ αυτούς όπως οι Κωνσταντίνος Καραμανλής, Κώστας Καραμανλής,  Ανδρέας Παπανδρέου και  Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, αποδείχτηκαν ηγέτες παγκόσμιου βεληνεκούς. Κάποιοι άλλοι, όπως ο Κώστας Σημίτης (κυρίως), ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς, κατά την άποψη μας αποδείχτηκαν «ολετήρες»… Η πολιτική ιστορία, απ’ όποιον κι αν έχει γραφτεί, δεν θεωρείται αντικειμενική… Πάντα υπεισέρχεται το υποκειμενικό στοιχείο, εκείνου που την γράφει…
Στο παρελθόν και ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Κώστας Καραμανλής ο νεότερος, πήγαν κόντρα ενάντια στο επιχειρηματικό κατεστημένο της χώρας. Είτε αυτό είχε μετεξελιχτεί σε «μιντιακό», είτε όχι…
Η κατάληξη της κόντρας των πολιτικών μας, με την τέταρτη εξουσία, που στην Ελλάδα με εντελώς στρεβλό τρόπο εξελίχτηκε σε πρώτη εξουσία, είχε ΔΥΣΤΥΧΩΣ πάντοτε την ίδια κατάληξη…
Πάντοτε τα επιχειρηματικά τζάκια κατάφερναν να επιβληθούν των πολιτικών. Είτε γιατί οι συγκυρίες δεν ευνοούσαν, είτε γιατί επενέβαινε ο ξένος παράγοντας, είτε γιατί οι συγκεκριμένοι ηγέτες δεν είχαν την λαϊκή συμπαράσταση…
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει την τύχη, να τον ευνοούν όλες οι συγκυρίες…