Πάει μία ξανθιά στον οφθαλμίατρο για γυαλιά. Της δείχνει τον πίνακα με
τα γράμματα και της λέει να διαβάσει με το αριστερό κλείνοντας το δεξί.
Η ξανθιά μπερδεύεται τελείως, οπότε ο γιατρός πιάνει μία χαρτοσακούλα που βρίσκει πρόχειρη, κάνει μία τρύπα για το ένα μάτι, της την φοράει για να καλύψει το άλλο, και της λέει να ξαναδιαβάσει.
Καθώς διαβάζει η ξανθιά, βλέπει ο γιατρός δάκρυα να στάζουν από την σακούλα.
- Έλα, της λέει, ησύχασε, μην κάνεις έτσι. Δεν είναι και τόσο φοβερό να φορέσεις γυαλιά...
Και η ξανθιά κλαίγοντας:
- Το ξέρω, αλλά εγώ προτιμούσα μεταλλικό σκελετό!
Η ξανθιά μπερδεύεται τελείως, οπότε ο γιατρός πιάνει μία χαρτοσακούλα που βρίσκει πρόχειρη, κάνει μία τρύπα για το ένα μάτι, της την φοράει για να καλύψει το άλλο, και της λέει να ξαναδιαβάσει.
Καθώς διαβάζει η ξανθιά, βλέπει ο γιατρός δάκρυα να στάζουν από την σακούλα.
- Έλα, της λέει, ησύχασε, μην κάνεις έτσι. Δεν είναι και τόσο φοβερό να φορέσεις γυαλιά...
Και η ξανθιά κλαίγοντας:
- Το ξέρω, αλλά εγώ προτιμούσα μεταλλικό σκελετό!
