Γράφει η Βασιλική Κριεκούκη
Χρειάζονται δύο…για να «πάθεις» tango!
Δύο που χρειάζεται να γίνουν ένα, γιατί δεν μπορείς αλλιώς να απολαύσεις έναν χορό tango.
Ένας χορός εξύμνησης της γυναίκας και του άνδρα όταν βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία. Σε μια αρμονία που ξυπνάει το πάθος για ζωή, για ένωση, για κίνηση. Ένα πάθος αγκαλιάς, επικοινωνίας, δημιουργίας.
Εξάλλου ο χορός εξυψώνει τον άνθρωπο από το εγώ στο μαζί, στην ένωση και ολοκλήρωση των δύο σε ένα, στην περίπτωση του tango.
Tο tango είναι ένας χορός που καταλύει τη μοναξιά και σε ωθεί σε μία και μόνη κίνηση… αυτή της αρμονικής ροής της ιδανικής ένωσης που μεταφράζεται μέσα από δύο σώματα σε μοίρασμα. Μοίρασμα του εαυτού σου μέσα στους χτύπους της καρδιάς του παρτενέρ σου. Μοιράζεσαι και μιλάς τη μελωδία των σωμάτων χωρίς να προφέρουν ούτε μια λέξη τα χείλη σου.
Όμως αισθάνεσαι ότι επικοινωνείς βαθιά. Πιο βαθιά από ποτέ και αν αφεθείς ολοκληρωτικά στην σύνθεση της κίνησης, εκδηλώνεται μέσα από εσένα αυτό που πραγματικά είσαι, αυτό που πάντα ήξερες ότι είσαι αλλά δεν βρήκες μέχρι τώρα τρόπο να το πεις, να το δείξεις, να το φανερώσεις.
Το tango είναι ένας χορός επικοινωνίας που πυροδοτεί την έναρξη ενός διάλογουπου ξεκινά μεταξύ της γυναίκας και του άνδρα. Ενός διαλόγου που οδηγεί μέσω του έρωτα σε φωτιά συναισθημάτων όπου ο εκείνος προτείνει και εκείνη επιλέγει αν θα τον ακολουθήσει, εκείνος προσκαλεί και εκείνη έλκεται, εκείνος δεν προσπαθεί απλά να την οδηγήσει, αλλά κάθε του βήμα είναι φτιαγμένο για εκείνη. Και εκείνη αποφασίζει να του αφεθεί ολοκληρωτικά και να του απαντήσει στολίζοντας όπως μόνο εκείνη ξέρει, μέσα από την κίνηση του σώματος της, την κίνηση του δικού του σώματος… και εκείνος την εμπιστεύεται και ο χορός αρχίζει.
Εκεί είναι που ξεκινά η αποκάλυψη εκείνου και εκείνης…
…από τον τρόπο που θα δώσουν και θα λάβουν το βήμα, από τον τρόπο που τα όρια της κίνησης είναι σαφή και για τους δύο μέσα από την αρμονική μουσικότητα των βημάτων τους. Ίσια πλάτη, ψηλά ο θώρακας, μέσα η κοιλιά, οι ώμοι χαλαροί.
Φωνάζει από μακριά… Tango
Δεν είναι εύκολος χορός. Πρέπει πρώτα να μάθεις να περπατάς με ένα άλλο σώμα σαν να είναι η συνέχεια του δικού σου. Δεν είναι απλά ένας χορός που στέκεται στα βήματα, είναι θέση του τρόπου σκέψης, είναι θέση του ψυχισμού, είναι θέση της κίνησης και της εκδήλωσης. Είναι θέση ζωής.
Και αν ο χορός τελεστεί απουσία εγωισμού και ο ένας πλησιάζει τον άλλο μέσα από τη δύναμη της φύσης του, τότε αρχίζουν να περιστρέφονται ο ένας γύρω από τον άλλο με σκοπό να εξυψωθούν και να φτάσουν μαζί στην ουσιαστική ένωση. Στην αρμονική μουσική κίνηση εντός της αγκαλιάς.
Έτσι μέσα από την κίνηση των δύο παράγονται χρώματα, ευωδίες, αρώματα, προκαλώντας την ατμόσφαιρα να μετουσιωθεί σε ένα περιβάλλον απόλυτης ένωσης και τελικά να μεταστοιχειωθεί σε ένα πεδίο αγάπης μέσα από την κίνηση της αρμονίας των δύο.
Αυτή είναι η όλη του η ομορφιά! Η εμπιστοσύνη, η άφεση… στα βήματα… στους ήχους…
Αυτή είναι όλη του η ομορφιά!
Η αγκαλιά, η ένωση, η επικοινωνία, η δημιουργία μέσα από τη φυσική ροή αυτού που ονομάζεται γυναίκα και άνδρας μαζί ως ένα!
