Έναν χρόνο στην ουρά ο Παύλος Κοντογιαννίδης για το επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ. Πέρυσι, βίωσε την ανεργία αυτός ο αναγνωρίσιμος και τόσο πολυτάλαντος καλλιτέχνης, γι’ αυτό είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος απέναντι στους συνανθρώπους του που τραβάνε ζόρια. Στα δύσκολα τού έδωσαν το χέρι οι...ομότεχνοί του, κι όταν ήρθαν καλύτερες μέρες για τον πανέξυπνο Πόντιο, τούς το ανταπέδωσε με το παραπάνω. Ο Παύλος πάνω από όλα είναι άνθρωπος. Θα τον συναντήσεις συχνά έξω από το σπίτι του, στον Βαρνάβα Αττικής, φορτωμένο με τσάντες γεμάτες καλούδια από τον μπαξέ του και αβγά από τις κότες του, που τα προσφέρει σε οικογένειες που έχουν οικονομικό πρόβλημα και τις στηρίζει. Η αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπο είναι στάση ζωής για τον Παύλο Κοντογιαννίδη.
«Οποιος έχει δυνατότητα πρέπει να βοηθάει τον άλλο». Η αφοπλιστικά ειλικρινής δήλωση της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη, η οποία παραδέχτηκε ότι υπήρξε περίοδος στη ζωή της που δεν είχε να πληρώσει ούτε το ενοίκιό της, στάθηκε η αφετηρία για μια συζήτηση με τον Παύλο Κοντογιαννίδη...
«Τρελάθηκα όταν το άκουσα. Να είσαι πρωταγωνίστρια, όπως η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, και να παίζεις σε μια παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου με 1.500 ανώτερο μισθό. Θα μου πεις, εμείς τώρα κοιτάμε τα κατώτατα, και το σωματείο μια ζωή τα κατώτερα κοίταγε. Αλλά στην κοινωνία υπάρχουν και μονάδες που πρωταγωνιστούν. Δεν μπορείς να τα ισοπεδώνεις όλα».
- Εσείς, κ. Κοντογιαννίδη, ήρθατε ποτέ σε ανάλογη θέση;
Ημουν άνεργος έναν χρόνο. Πέρυσι, όταν κατέβηκε η παράσταση «Θέλει η Ελλάδα να κρυφτεί», δεν είχα δουλειά και ζούσα με τα 450 ευρώ τον μήνα του ΟΑΕΔ. Η δικιά μας η δουλειά είναι εντελώς παράλογη. Οταν κάνεις μια επιτυχία παίρνεις τόσα χρήματα όσα παίρνει κάποιος άλλος σε τρία χρόνια. Αλλά πέσαμε στον ΟΑΕΔ. Τώρα, δόόξα τω Θεώ...
- Πώς νιώθατε εσείς, ένας λαμπερός πρωταγωνιστής, να παίρνετε επίδομα από τον ΟΑΕΔ;
Την πρώτη φορά που ήταν να πάρω επίδομα ανεργίας ντρεπόμουν. Ο συγχωρεμένος ο Μίμης Χρυσομάλλης που δουλεύαμε μαζί στο «Παρκ» μου είχε πει: «Μα είσαι τρελός; Είναι δικά σου λεφτά. Τα δικαιούσαι. Ξέρεις ότι στην Αγγλία ο Πίτερ Ο’ Τουλ πηγαίνει με την Τζάγκουαρ στον αντίστοιχο ΟΑΕΔ, την παρκάρει απέξω και λέει “Σας παρακαλώ, δώστε μου το επίδομά μου;”». Και από τότε πήρα θάρρος.
ΥΠΑΡΧΕΙ 95% ΑΝΕΡΓΙΑ
- Γνωρίζετε συναδέλφους σας που δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι τους και υποφέρουν;
Γνωρίζω συναδέλφους που δεν είναι φτασμένοι που περνάνε τραγικά. Ο κλάδος μας έχει 95% ανεργία. Τι να ψάξεις πια; Βοηθάω όσο μπορώ. Σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να υπάρχει αλληλεγγύη. Κι εμένα πέρυσι στις δύσκολες στιγμές μου με βοήθησαν φίλοι, κολλητοί, συγγενείς και μετά ήρθε η ανάκαμψη.
- Τόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα;
Δύσκολα, με την έννοια ότι αν έχεις στεγαστικά δάνεια πρέπει να έχεις και το ανάλογο εισόδημα. Κι έπαθα αυτό που έχει πάθει όλος ο κόσμος. Οταν είσαι άνεργος πέντε και έξι μήνες βγαίνεις από τον ρυθμό σου.
- Πιστεύετε ότι μπροστά μας έχουμε πιο δύσκολες μέρες;
Ετσι λένε. Τι να πω; Εγώ ευτυχώς μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα ξαλάφρωσα και έχω υπερπροσφορά προτάσεων. Εκανα ήδη μία ταινία, έκλεισα θέατρο για τον χειμώνα κι έχω μια πρόταση να δουλέψω σε νυχτερινό κέντρο της Πόλης. Ετσι, βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να βοηθάω ανθρώπους και φίλους από άλλους χώρους, ακόμα και δημοσίους υπαλλήλους. Ομως, σε λίγο διαισθάνομαι ότι θα αρχίσει μια ανθρωποφαγία των κοινωνικών κλάδων και τάξεων. Ο ένας θα κατηγορεί τον άλλο, τι παίρνει, τι δεν παίρνει, ποιος δεν έχει να φάει. Θέλει φοβερή ψυχραιμία η κατάσταση.
ΚΑΠΗΛΕΙΑ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ»
- Κατεβήκατε στο Σύνταγμα με τους αγανακτισμένους;
Δεν ήθελα να πάω στην πλατεία για να καπηλευθώ ως επώνυμος μια αυθόρμητη κίνηση των συνανθρώπων μου. Θα μπορούσα να παίξω και ρόλο ηγετικό, αλλά δεν έπρεπε. Οι καλλιτέχνες τα εκμεταλλεύονται αυτά. Εγώ δεν ήθελα να παίξω τέτοιο ρόλο. Εγώ είμαι πόλος διαμαρτυριών. Να περνάω από τον δρόμο, από τις γωνίες, από το μπακάλικο της γειτονιάς και να μου λένε «Πες τα όπως τα λες».
- Κι όμως, στο Σύνταγμα κατέβηκαν πολλοί συνάδελφοί σας…
Καλά έκαναν. Πήγαν και πολλοί φίλοι μου για να δουν τι γίνεται. Επειδή εγώ είμαι από μικρός αγανακτισμένος, όπως λένε έχω τα νεύρα μου, κάπου έπρεπε να ελέγξω την αγανάκτησή μου και να κρατήσω την ισορροπία μου. Από την άλλη μεριά, υπάρχει η επικοινωνία του μέλλοντος μέσω Διαδικτύου. Το Fecebook οργιάζει. Από εκεί ανταλλάσσουμε απόψεις και νομίζω ότι το κίνημα αυτό μέσα από εκεί ξεκίνησε. Εχω τρία προφίλ με 5.000 φίλους το καθένα και άλλους 5.000 στην αναμονή, αλλά δεν τους προλαβαίνω. Ο κόσμος αγωνιά για την επαφή. Είναι άγριες οι μέρες μας.
ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ
- Πού έγκειται αυτή η αγριότητα;
Η αγριότητα εδώ έχει μια διαφορά, όπως και η ίδια η χρεοκοπία. Πήγα στην παραλία του Βαρνάβα σήμερα, μια υπέροχη παραλία κοντά στο σπίτι μου και οι τρεις καντίνες που ήταν εκεί και έφτιαχναν πολύ ωραίο καφέ ήταν κλειστές, λες κι έχουμε εθνική κηδεία. Μέσα σε αυτήν την κοινωνία της αφθονίας, η οποία προπαγανδίστηκε τόσα χρόνια, φτάσαμε να είμαστε φτωχοί ζήτουλες. Δηλαδή, αυτήν τη στιγμή αυτοί που ενδιαφέρονται για τα κοινά, και μέσα σε αυτούς είναι οι καλλιτέχνες, πρέπει να δώσουν μια ανάταση στο πεσμένο ηθικό του συνανθρώπου. Υπάρχει μια ομαδική εθνική κατήφεια και δυστυχώς αυτοί που μας οδήγησαν εκεί δεν τιμωρήθηκαν. Δεν ξέρω αν η τιμωρία είναι διδακτική αλλά κάτι πρέπει να γίνει επιτέλους. Κάποιος να λογοδοτήσει γι’ αυτή την κατάντια. Δεν μπορεί να φταίει μόνον ο απλός κόσμος.
- Και πού οδηγεί την κοινωνία η κατάσταση αυτή;
Σε έναν άκρατο ατομικισμό. Και νομίζω ότι πρώτο κέρδος σε αυτήν τη μαζική αγανάκτηση είναι ότι βρέθηκε ένας κόσμος και μίλησε ο ένας με τον άλλο, γιατί οι περισσότεροι έχουν κλειστεί στα σπίτια τους και κάνουν μία κατ' οίκον ανάλυση και κριτική. Στην πλατεία βρέθηκε ο άνθρωπος με τον άνθρωπο. Αυτό ήταν το μεγαλύτερος κέρδος αυτού του κινήματος. Και τις πιο δύσκολες στιγμές που θα έρθουν θέλει φοβερή αλληλεγγύη και μεγάλη ανθρωπιά. Ο,τι μπορεί ο καθένας.
- Σαν αυτό που κάνετε εσείς, που έχετε ορθάνοιχτο τον μπαξέ της καρδιάς σας…
Εχω έναν μπαξέ υπερπλήρη αγαθών και είπα τις προάλλες σε έναν φίλο μου που έχει ένα μικρό σούπερ μάρκετ στην περιοχή να του φέρω τρία-τέσσερα καφάσια να δώσουμε στον κόσμο να φάει ντομάτες, μελιτζάνες, αλλά εκείνος μου είπε ότι θα περάσει ο έλεγχος και θα του ζητήσει το τιμολόγιο των αγαθών. Απίστευτο. Είναι τρομακτική η κατάσταση, αλλά πιστεύω ότι συσπειρωνόμαστε. Υπάρχει μια αυτοδιαχείριση. Για παράδειγμα, τα αβγά που γεννάνε οι κοτούλες μου τα δίνω στον φούρνο στου Γκύζη και ο φούρναρης μου δίνει ως αντάλλαγμα ψωμί και γάλα. Δεν γίνεται διαφορετικά. Προχθές γέμισα τέσσερις σακούλες και τις έδωσα σε τρεις νοικοκυραίους που περνάνε ένα ζόρι. Αυτό με ικανοποιεί. «Θα σε κάνω βασίλισσα», «Οι Πόντιοι» και το κέντρο στην Κωνσταντινούπολη
- Τον χειμώνα πρόκειται να στέψετε βασίλισσα τη Χριστίνα Αλεξανιάν;
Πρόκειται για το έργο «Θα σε κάνω βασίλισσα» σε σενάριο Αλέκου Σακελλάριου, το οποίο παίχτηκε στον κινηματογράφο με τον Θανάση Βέγγο στις καλύτερες στιγμές του. Πραγματικά έδωσε ρεσιτάλ. Αυτόν τον ρόλο θα υποδυθώ. Τη σύζυγό μου, που είχε παίξει τότε η καλή ηθοποιός Νίκη Λινάρδου, τώρα θα ενσαρκώσει η Χριστίνα Αλεξανιάν. Θα συμπρωταγωνιστήσουν ο Παύλος Ορκόπουλος, ο Ιωσήφ Μαρινάκης και η Μαίρη Βογιατζάκη. Το σημαντικό είναι ότι την παράσταση θα σκηνοθετήσει ο Κώστας Τσιάνος. Είναι μια εκπληκτική κωμωδία και θα ανεβεί τον χειμώνα στο θέατρο «Γκλόρια», έργο διαχρονικό, στο οποίο καθρεφτίζεται η Ελλάδα.
- Ενας Πόντιος δεν θα μπορούσε να λείψει από τη νέα ταινία του Ομηρου Ευστρατιάδη...
Στους «Πόντιους» υποδύομαι έναν σκηνοθέτη. Βγαίνει καλή ταινία, πέρα από την πλάκα, και νομίζω ότι θα είναι το σουξέ του χειμώνα στις αίθουσες.
- Και τα Δευτερότριτα του χειμώνα θα σεργιανάτε μες στης Πόλης τα στενά. Γιατί;
Θα μοιράζω τον χρόνο μου ανάμεσα στην Αθήνα, στο θέατρο και στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα κάνω ένα πρόγραμμα σε μαγαζί εκεί για τους Ελληνες της Πόλης. Ελπίζω μία από αυτές τις βραδιές να συνεργαστώ με τον σπουδαίο Τούρκο καλλιτέχνη Ιμπραήμ Τετλασνάρ, που είμαστε και φίλοι μέσω Facebook. Ευτυχώς, όλα πάνε καλά.
Ο Παύλος Κοντογιαννίδης σταυροκοπιέται. Ισως και να φοβάται το κακό μάτι ή και να επηρεάστηκε από έναν κολλητό του, που του είπε να μην κοινοποιεί τις συνεργασίες του. «Είμαι επιφυλακτικός, γιατί όταν σου συμβεί κάτι καλό, σε κοιτάνε περίεργα οι γύρω σου επειδή συνήθως οι οκτώ στους δέκα αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Πρέπει να αρχίζουμε να χαιρόμαστε με τη χαρά του διπλανού μας και θα περνάμε εμείς καλύτερα. Ελεος, ας μη μας οδηγήσουν σε ανθρωποφαγία. Μακάρι να πάνε όλοι καλά κι όποιος πάει καλύτερα να βοηθάει τον άλλο. Πρέπει να λάμψει η ανθρωπιά» σχολιάζει.
Ρεπορτάζ : Σμαράγδα Μιχαλιτσιάνου
(από την Espresso της Κυριακής)
http://www.trelokouneli.gr/2011/08/450.html
