Μέσα σε λίγες ημέρες μπορεί να σωθεί η Ελλάδα...!

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Αρκεί να ξυπνήσουν οι Έλληνες και να δουν τι συμβαίνει...!

Στα χιλιάδες χρόνια της ιστορίας της η Ελλάδα έχει γεμίσει άπειρες σελίδες με τις περιπέτειές της. Μεγάλες, ένδοξες και περίεργες περιπέτειες, οι οποίες ήταν τόσο εντυπωσιακές, που έγιναν ανάγνωσμα όχι μόνον για τους Έλληνες, αλλά για όλους τους λαούς του κόσμου. Θα υπέθετε κάποιος ότι σε αυτήν τη μακραίωνη πορεία η Ελλάδα θα τα είχε "δει" και θα τα είχε αντιμετωπίσει όλα....
Θα έλεγε κάποιος ότι θα μπορούσαμε, λόγω ιστορικής εμπειρίας, να επιβιώσουμε ως λαός στον αυτόματο "πιλότο". Θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε με ένα απλό "λυσάρι" έτοιμων λύσεων. Λογικό είναι αυτό. Η Ελλάδα έχει "δει" έξω από την "πόρτα" της τους πάντες. Έχει "δει" τις πιο ακραίες συμπεριφορές απέναντί της.

…Έχει "δει" τους πιο βάρβαρους και αιμοδιψείς ιμπεριαλιστές να της επιτίθενται με άπειρο μίσος και άπειρη δίψα για το "αίμα" και τη "σάρκα" της …Έχει "δει" τους πιο χαρισματικούς ιμπεριαλιστές της ανθρώπινης ιστορίας να της "επιτίθενται" με "αγάπη" και "θαυμασμό", έχοντας ως στόχο να την "καταπιούν", προκειμένου να "απογειώσουν" τις αυτοκρατορίες τους.

Μικροί ή μεγάλοι, διάσημοι ή άσημοι, έμπειροι ή άπειροι του ιμπεριαλισμού, οι πάντες τής έχουν επιτεθεί και από τους πάντες έχει γλιτώσει — αν αναλογιστεί κάποιος τη σημερινή της ελευθερία.

Όμως, αυτό το οποίο συμβαίνει σήμερα είναι πρωτοφανές. Όπως αποδεικνύεται τελικά, δεν τα είχαμε "δει" όλα …Είχαμε "δει" πολλά, αλλά όχι τα πάντα. Η γενναία και διάσημη Ελλάδα των τριών και πλέον χιλιάδων χρόνων ιστορίας δεν είχε "δει" ολόκληρη τη "γκάμα" των εχθρών της. Σήμερα —και για πρώτη φορά στην ιστορία της— έχει πέσει θύμα επίθεσης κοινών γύφτων. Η δύναμη εκείνη, η οποία έστησε "Θερμοπύλες", για να υπερασπιστεί τον εαυτό της και τον ανθρώπινο πολιτισμό, έπεσε θύμα μιας επίθεσης κοινών ιδιωτών, οι οποίοι συνθέτουν συμμορία με την αστυνομική σημασία της έννοιας. Κινδυνεύει να κατακτηθεί, χωρίς να έχει απέναντί της έναν εχθρό με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, προκειμένου η ίδια να μπορεί ν' ανασυντάξει τις εσωτερικές της δυνάμεις και να αμυνθεί.

…Κινδυνεύει να μπει όχι κάτω από την καλογυαλισμένη "μπότα" ενός σκληρού στρατοκράτη, αλλά κάτω από την τσαλαπατημένη γόβα ενός θηλυκού ζωντόβολου, όπως η Μέρκελ …Κινδυνεύει να μπει όχι κάτω από τις ρόδες του "άρματος" κάποιου διαβόητου στρατηλάτη, αλλά κάτω από τις ρόδες του καροτσιού ενός σακάτη λογιστή, όπως ο Σόιμπλε. Η διάσημη δύναμη, που έδωσε στον πλανήτη μερικά από τα μεγαλύτερα πνευματικά έργα της ανθρωπότητας, κινδυνεύει με διεθνή διασυρμό από τον συνεχή "βομβαρδισμό" φυλλάδων τύπου Bild, οι οποίες μετά τη χρήση τους καταλήγουν στις τουαλέτες …Κινδυνεύει να χάσει τον μεγαλύτερο πόλεμο στην πρόσφατη ιστορία της, χωρίς να έχει δώσει ούτε μία μάχη.

Η Ελλάδα στην κυριολεξία μοιάζει με έναν διάσημο αριστοκράτη, του οποίου η αφελής εμπιστοσύνη σε προδότες ιπποκόμους τον οδήγησε στα καταγώγια …Στα καταγώγια του υποκόσμου …Στα καταγώγια, όπου οι πονηροί "μεθούν" τους άβγαλτους και τους λεηλατούν …Στα κακόφημα καταγώγια, όπου κανένας δεν γνωρίζει τι απ' όλα όσα βλέπει είναι πραγματικά αληθινό και τι είναι ψεύτικο …Εκεί όπου "συναντώνται" αυτοί, οι οποίοι στη φυσιολογική ζωή δεν "συναντώνται" ποτέ …Εκεί όπου οι γενναίοι συναντάνε τα θρασίμια …Εκεί όπου οι οπλισμένοι ήρωες συναντάνε κοινούς μαχαιροβγάλτες …Εκεί όπου οι θύτες είναι αυτοί που κλαίνε, πολύ πριν κλάψουν τα θύματά τους …Εκεί όπου αρκεί σε κάποιον πονηρό να σε πιάσει από το "μανίκι" και να "κλαίει" και να οδύρεται, επειδή δήθεν βίασες το παιδί του ή τη γυναίκα του. Να "κλαίει" όλο και πιο δυνατά, αν σε αντιληφθεί ότι δεν γνωρίζεις τι πρέπει να κάνεις προκειμένου να τον "ξεφορτωθείς".

Μια κατάσταση, η οποία διαρκώς επιβαρύνεται, εφόσον το περιβάλλον είναι παντελώς αναξιόπιστο και ως εκ τούτου επικίνδυνο …Περιβάλλον, που γνωρίζει αυτές τις πρακτικές και μόλις αντιληφθεί υποψήφιο "θύμα", τρέχει να λάβει μέρος σε ένα "έγκλημα", όχι απαραίτητα επειδή είχε συμμετάσχει στον σχεδιασμό του, αλλά επειδή απλά το γνωρίζει και μπορεί να επωφεληθεί. Σε έναν υπόκοσμο, όπου τα πάντα λειτουργούν με βάση το συμφέρον, τη δειλία, την υποκρισία και την ανηθικότητα, δεν είναι περίεργο να την "πατήσει" κάποιος, ο οποίος έχει μάθει να λειτουργεί με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο …Κάποιος, που η υπερηφάνειά του τον κάνει να ντρέπεται και μόνον στη διατύπωση μιας τέτοιας κατηγορίας.

Ας φανταστεί κάποιος έναν μορφωμένο άνδρα, ο οποίος κατά λάθος βρέθηκε σε έναν κακόφημο δρόμο, να τον τραβολογάνε πονηροί γύφτοι και να τον κατηγορούν για παιδεραστία, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν τη "μόδα" αυτής της υστερίας …Να τον τραβολογάνε οι γύφτοι και συνεχώς να πληθαίνουν γύρω του, προκειμένου να εκμεταλλευτούν τον χαμό …Να τον τραβολογάνε οι γύφτοι και γύρω τους να έχουν "στημένους" πολίτες, οι οποίοι θα επιβεβαιώνουν το "περιστατικό". Μιλάμε για μια εφιαλτική κατάσταση, όπου, αν δεν γνωρίζεις πώς να την αντιμετωπίσεις, στον πρώτο που θα σε πιάσει "κλαίγοντας", θα έρθει και δεύτερος και τρίτος να κάνουν το ίδιο. Θα μαζεύεται κόσμος και θα επιβεβαιώνει κάτι το οποίο δεν είδε, αλλά θα στηρίζεται στη μαρτυρία του πρώτου "νοικοκύρη", ο οποίος ήταν "στημένος" από τους γύφτους.

Αυτή είναι μία εφιαλτική κατάσταση, που, αν δεν γνωρίζεις πώς να την αντιμετωπίσεις, θα την "πατήσεις". Αν δεν τραβήξεις το "ξίφος", για να κόψεις το πρώτο βρομερό χέρι που απλώνεται πάνω σου, θα την πατήσεις άσχημα. Θα τραβιέσαι και δεν θα μπορείς ν' απαλλαχθείς από την κλαίουσα "σαβούρα". Όσο πιο πολύ θα ντρέπεσαι, τόσο πιο πολύ αυτή η "μάζα" θα αποθρασύνεται. Όσο πιο πολύ θα υποχωρείς, τόσο πιο πολύ θα μαζεύονται και θα φωνάζουν πίσω σου τα σκουπίδια της κοινωνίας. Όσο πιο πολύ θα ιδρώνεις από την πρωτοφανή ντροπή, τόσο πιο ένοχος θα φαίνεσαι. Όσο πιο πολύ θα σκύβεις το κεφάλι, για να μην φαίνεσαι στους περαστικούς που σε γνωρίζουν, τόσο πιο πολύ θα σε δείχνουν τα βρόμικα δάχτυλα των αθλίων.

Σε μια τέτοια κατάσταση έχει μπει η Ελλάδα. Είναι ένας διάσημος και ευυπόληπτος άνδρας, του οποίου οι άχρηστοι υπηρέτες και η κακή του τύχη τον έφεραν στα κακόφημα "καλντερίμια" …Στα κακόφημα "καλντερίμια", όπου μια ιδιωτική συμμορία, η οποία κρύβεται πίσω από τον τίτλο "Αγορές", επιτίθεται στα κράτη …Μια συμμορία, η οποία έχει μετατρέψει την παγκόσμια κοινωνία σε μια κακόφημη "γειτονιά" …Μια "γειτονιά", όπου περιφέρονται αλήτες και κακοποιοί …Μια "γειτονιά", όπου οι "μάγκες" είναι οι Εβραίοι τραπεζίτες και το "κοινό" των αυτόπτων "μαρτύρων" —το οποίο θα πρέπει να "κρίνει" την κατάσταση— είναι η "μεθυσμένη" γερμανική "πλέμπα", που σκούζει "τζούπερ" για όσο διάστημα την "κερνάνε" οι Εβραίοι τραπεζίτες τις "μπύρες" τής ανάπτυξης και της απασχόλησης.

Αυτός ο γερμανικός λαός είναι το μυστικό της δύναμης της εβραϊκής συμμορίας …Ο πιο αποτυχημένος λαός της Ευρώπης. Αποτυχημένος —όχι κατώτερος, χειρότερος, αθλιότερος ή οτιδήποτε άλλο ρατσιστικό μπορεί να αποδοθεί ως χαρακτηριστικό σε έναν λαό— …Ο πιο αποτυχημένος, γιατί η αποτυχία ενός λαού μετριέται με αντικειμενικά κριτήρια. Είναι ο πιο αποτυχημένος λαός, γιατί μέσα σε έναν αιώνα προκάλεσε δύο παγκόσμιους πολέμους και τους έχασε καί τους δύο. Είναι ο πιο αποτυχημένος, γιατί από την απόλυτη κορυφή, που διεκδικούσε, κατέληξε στον απόλυτο πάτο. Αυτό είναι δεδομένο, εφόσον μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο απώλεσε την εθνική του κυριαρχία και δεν την ανέκτησε ποτέ. Ένας λαός, ο οποίος από το '45 κι έπειτα έχει λεηλατηθεί πλήρως, απολύτως και εξευτελιστικώς και έχει γίνει κυριολεκτικά ένας τυφλός υποτακτικός των Εβραίων.

Γι' αυτόν τον λόγο είναι αντικειμενικά ο πιο αποτυχημένος λαός της Ευρώπης και από τους πιο αποτυχημένους του κόσμου. Όταν έχουν απελευθερωθεί οι πρώην αποικίες και η Γερμανία εξακολουθεί να βρίσκεται υπό εβραϊκή κατοχή, κάποιος έχει αποτύχει. Όταν οι Γερμανοί δεν έχουν κατορθώσει αυτό, το οποίο κατόρθωσαν οι Γκανέζοι, οι Σομαλοί ή οι Κενυάτες, ευνόητο είναι ότι αυτό είναι ένα αντικειμενικό στοιχείο, το οποίο καταγράφεται …Πιο αποτυχημένοι από τους ομοιοπαθείς Παλαιστίνιους, γιατί εκείνοι τουλάχιστον έχουν συναίσθηση της κατάστασης που βιώνουν, γνωρίζουν τον εχθρό τους και αγωνίζονται για την ελευθερία τους …Ό,τι ακριβώς δεν συναισθάνονται οι Γερμανοί, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται τους εχθρούς τους και ως εκ τούτου δεν αντιδρούν.

…Ένας λαός "ναρκωμένος", που εδώ και πολλές δεκαετίες —και σε καθημερινή βάση— "ευνουχίζεται" από ξένους …Ένας λαός, που μόνος του —και με δικούς του νόμους— "εξαλείφει" τα άξια στοιχεία του, γιατί αυτά τα στοιχεία δεν βολεύουν τους ξένους αφεντάδες του …Τους Εβραίους αφεντάδες, οι οποίοι θέλουν την αλλαλάζουσα "πλέμπα" να κυριαρχεί στη Γερμανία. Φιμώνουν τους ικανούς και τους άξιους και αφήνουν ν' ακούγονται μόνον τα "μουγκρητά" των όχλων. Αυτή η "πλέμπα" είναι που σήμερα εμφανίζεται ως γερμανικός λαός και αυτή είναι που προκαλεί τα προβλήματα δυσλειτουργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτά τα ζωώδη ένστικτα της συγκεκριμένης αυτής "πλέμπας" γνωρίζουν να ενεργοποιούν τα αφεντικά της και με αυτά τα ένστικτα παγιδεύουν ολόκληρη την Ευρώπη. Με αυτά τα ένστικτα "καπέλωσαν" το σύνολο του ευρωπαϊκού οράματος για ενοποίηση.

Αυτήν την "πλέμπα" χρησιμοποιούν για τους εγκληματικούς τους σχεδιασμούς. Μια "πλέμπα", που, όπως είπαμε, έχει προ πολλού χάσει την κυριαρχία της πατρίδας της από το γυφταριό της ερήμου και ως εκ τούτου δεν ενδιαφέρεται και για την κυριαρχία των άλλων λαών …Μια πλέμπα, η οποία έχει "χάσει" τον ίδιο της τον εαυτό και ως εκ τούτου δεν αναγνωρίζει και την ιστορία των υπολοίπων …Μια "πλέμπα", η οποία προ πολλού έχει ξεχάσει το αίσθημα της ελευθερίας και ως εκ τούτου δεν ενδιαφέρεται για την ελευθερία κανενός άλλου …Μια "πλέμπα", η οποία, πάνω στην αγωνία της να επιβιώσει, "φιμώνει" όλες τις λογικές "φωνές" στη Γερμανία …Μια "πλέμπα", που μπορεί και να κατατρύχεται από τη μνησικακία του ανίατου και —μη βλέποντας μπροστά της το ενδεχόμενο της θεραπείας— να θέλει ν' "αρρωστήσουν" οι πάντες …Μια "πλέμπα", της οποίας η "μόρφωσή" περιορίζεται στις στήλες των φυλλάδων της ενημέρωσης …Μια "πλέμπα", η οποία μαθαίνει τα νέα από την Bild και ωρύεται κάθε φορά που αυτοί, που την "ενημερώνουν", καθυστερούν να τους πάνε τη "μπύρα".

Απλά πράγματα. Χάρη στη μεγάλη μάζα των Γερμανών μπορεί μια ιδιωτική συμμορία Εβραίων τραπεζιτών και τοκογλύφων να απειλεί και να εκβιάζει έναν ολόκληρο λαό, όπως είναι οι Έλληνες. Χάρη σ' αυτήν τη μάζα εμφανίζεται η σημερινή ευρωπαϊκή προβληματικότητα σαν μια πολιτική σύγκρουση λαών και νοοτροπιών, ενώ στην πραγματικότητα είναι μια κοινή οικονομική απάτη. Χάρη στις "κραυγές" αυτής της μάζας η σημερινή οικονομική κρίση εξελίσσεται σε λαιμητόμο λαών και κρατών. Οι Εβραίοι τοκογλύφοι δεν θα είχαν αυτήν τη δυνατότητα, αν δεν είχαν τις "πλάτες" των Γερμανών. Δεν θα τολμούσαν να απειλούν και να εκβιάζουν χωρίς τις "πλάτες" της δικής τους ιδιόκτητης Γερμανίας.

Από εκεί και πέρα παίζουν μόνιμα το ίδιο —και πλέον γνωστό— παιχνίδι. Η Bild, κάθε φορά που οι Εβραίοι τραπεζίτες προσπαθούν να λεηλατήσουν την Ελλάδα, ερεθίζει τους Γερμανούς. Κάθε φορά που η τοκογλυφική συμμορία προσπαθεί να κατηγορήσει την Ελλάδα, φροντίζει να απειλεί τους Γερμανούς ότι η εβραϊκή "μπύρα" της απασχόλησης και της ανάπτυξης στη Γερμανία μπορεί να καθυστερήσει, αν δεν "πληρώσει" η Ελλάδα. "Τζούπερ…" φωνάζει η "πλέμπα", εφόσον "βλέπει" μπροστά της τη "λύση". Να "πληρώσει" η Ελλάδα, για να συνεχίσει η πλέμπα να πίνει "μπύρα" …Να συνεχίσουν ο Άκερμαν με τους Χριστοφοράκους να διαφθείρουν Έλληνες αξιωματούχους να παραγγέλνουν γερμανικά προϊόντα με εβραϊκά δάνεια, για να δουλεύουν τα γερμανικά εργοστάσια.

Γιατί αναφερόμαστε ειδικά στους Γερμανούς και κάνουμε τόσο εκτενή αναφορά στην κατάσταση που βιώνουν ως έθνος; Γιατί μόνον αν γνωρίζει κάποιος την εθνική τους αποτυχία μπορεί να καταλάβει και τον ρόλο τους …Τον ρόλο τους στο σημερινό έγκλημα εις βάρος των ευρωπαϊκών λαών …Τον ρόλο τους στην Ευρώπη και το άσχημο ανθελληνικό τους πρόσωπο. Είναι αποτυχημένοι και γι' αυτόν τον λόγο μπορούν και τους χρησιμοποιούν οι Εβραίοι. Παριστάνουν τους "νοικοκυραίους", οι οποίοι δίνουν δήθεν την πρώτη μαρτυρία, αλλά στην ουσία δεν είναι καν "νοικοκυραίοι" …Δεν είναι κύριοι ούτε καν στην ίδια τους την πατρίδα. Η "μαρτυρία" τους είναι ουσιαστικά αναξιόπιστη, εφόσον μπορούν να την "αγοράζουν" οι Εβραίοι. Οι Εβραίοι τούς κουβαλούν σαν "μάρτυρες", γιατί μπορούν από αυτούς να εκμαιεύσουν οποιαδήποτε "μαρτυρία" θέλουν εις βάρος οποιουδήποτε θέλουν. Οι ίδιοι εγκληματίες, οι οποίοι διαπράττουν το έγκλημα, είναι αυτοί, που "στήνουν" και τους αυτόπτες μάρτυρες.

Δυστυχώς οι πάλαι ποτέ έξυπνοι Έλληνες έγιναν ο αγαθός ήρωας, που, εξαιτίας σκουληκιών τύπου Σημίτη, έχει παραδοθεί στις ορέξεις των τοκογλύφων και δεν γνωρίζει πώς να τους ξεφορτωθεί. Ενώ είναι ένας βαριά "οπλισμένος" λαός, δεν γνωρίζει πώς ν' αντιμετωπίσει κοινούς "μαχαιροβγάλτες" κακοποιούς. Η διάσημη σε ολόκληρο τον κόσμο Ελλάδα για τη γενναιότητά της, την τιμιότητά της, αλλά και τον αλτρουισμό της, κατηγορείται σήμερα στο παγκόσμιο κοινό για τα ακριβώς αντίθετα. Μια Ελλάδα, η οποία έχει πέσει θύμα της γερμανικής διαφθοράς, κατηγορείται από το πιο απεχθές έντυπο της Γερμανίας σαν "απατεώνισσα". Μια Ελλάδα, η οποία στα μεταπολεμικά χρόνια "έφτυσε" αίμα, για να χτίσει από τα θεμέλια την πατρίδα της, κατηγορείται σαν τεμπέλα και άχρηστη από τους Εβραίους …Τον λαό εκείνον, ο οποίος είναι ο πλέον άχρηστος και τεμπέλης ανάμεσα στους λαούς.

Η Ελλάδα, η οποία έδωσε σε ολόκληρο τον Πλανήτη το φως, κατηγορείται σήμερα για απάτη από τα πιο "σκοτεινά" στοιχεία του Πλανήτη …Από τα "σκουπίδια" των βόθρων και της τοκογλυφίας, που είναι οι Εβραίοι τραπεζίτες …Από τον "πάτο" της ανθρώπινης κοινωνίας, που είναι η "άκληρη" και "άστεγη" γερμανική "πλέμπα", η οποία παριστάνει τον ελεύθερο λαό —ενώ δεν είναι— και η οποία, όταν δεν φωνάζει μεθυσμένη "τζούπερ", φωνάζει "χάιλ".

Αυτοί οι διαβόητοι πλέον συμμορίτες πιέζουν την Ελλάδα αφόρητα, όχι επειδή έχουν δίκιο, αλλά επειδή θέλουν να τη λεηλατήσουν. Μιλάμε καθαρά για εγκληματικές προθέσεις, εφόσον η Ελλάδα δεν είναι και τόσο "μοναδική" όπως θα πίστευε κάποιος, ο οποίος καταπίνει "αμάσητη" την προπαγάνδα της συμμορίας. Μοναδική είναι μόνον στη στοχοποίησή της και όχι στην προβληματικότητά της. Αν όμως μελετήσει κάποιος τα οικονομικά της δεδομένα, τότε θα διαπιστώσει ότι αυτή βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από πολλούς άλλους, οι οποίοι σήμερα τη δείχνουν με το "δάκτυλο" …την Ελλάδα, η οποία δήθεν απειλεί την παγκόσμια οικονομία, ενώ ως πρόβλημα είναι μικρότερη ακόμα και από την τράπεζα DEXIA, την οποία σπεύδουν να χρηματοδοτήσουν στα "μουλωχτά", προκειμένου να μην καταρρεύσει ο σχεδιασμός τους.

Όλοι αυτοί —και σε καθημερινή πλέον βάση— πιέζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες, προκειμένου να τους αρπάξουν ό,τι πιο πολύτιμο έχουν. Πιέζουν αφόρητα, επειδή γνωρίζουν ότι το θύμα τους δεν θ' αντιδράσει. Γνωρίζουν ότι έχουν απέναντί τους μια Ελλάδα με μια πουλημένη ηγεσία προδοτών και έναν λαό, ο οποίος αγωνιά για την υστεροφημία του και ως εκ τούτου αντέχει βρόμικα "χτυπήματα" …Έναν λαό, ο οποίος δείχνει διατεθειμένος ακόμα και να πληρώσει τα άδικα, προκειμένου να τον αφήσουν ήσυχο και να πάψουν να τον διαβάλουν στα πέρατα της Οικουμένης.

Σε αυτόν τον φαύλο κύκλο έχει μπλέξει η Ελλάδα. Προσπαθεί να λύσει έναν Γόρδιο Δεσμό με τις "συνταγές" είτε της ιμπεριαλιστικής Τρόικας είτε των δωσίλογων πολιτικών της …Με τις "συνταγές" αυτών, που στην πραγματικότητα δεν τους συμφέρει να λυθεί το πρόβλημα, εφόσον στόχος τους είναι να παραμείνουν στην Ελλάδα ως επικυρίαρχοι. Αυτοί έχουν βάλει τον ελληνικό λαό σε έναν φαύλο κύκλο χρεών, τόκων, παραγώγων και εξισώσεων, που μοιάζει με Γόρδιο Δεσμό …Έναν περίπλοκο δεσμό, που είναι πλέον φανερό ότι δεν λύνεται με τον συμβατικό τρόπο …Ένα δεσμό, που, όταν χαλαρώνεις ένα μέρος του, κάποιο άλλο μέρος, που πρέπει να είναι χαλαρό, σφίγγει και όταν σφίγγεις εκείνο, που δεν πρέπει να μένει χαλαρό, χαλαρώνει εκείνο, το οποίο προηγουμένως είχες σφίξει. Μιλάμε για έναν φαύλο κύκλο προβλημάτων, όπου το ένα πρόβλημα συντηρεί το άλλο.

Σε αυτό το άθλιο "παιχνίδι" των τοκογλύφων έχουν μπλέξει οι Έλληνες. Αναζητούν την έξοδο από την κρίση με μέτρα τέτοια, που επιβαρύνουν την ύφεση. Αναζητούν τη βιωσιμότητα του χρέους, λαμβάνοντας νέα χρέη …ακόμα πιο μεγάλα …και με ακόμα πιο απεχθείς όρους. Οι ηγέτες της Ελλάδας συμμετέχουν σε αυτό το "παιχνίδι", αναζητώντας δήθεν τη σωτηρία μέσα στον ωκεανό, πιάνοντας τα βαρίδια που τους πετάνε οι τοκογλύφοι.

Όλα λάθος τα κάνουν, γιατί —όλα τα λάθος πράγματα που κάνουν— τούς επιβάλλονται εκ του πονηρού από τους ίδιους τους τοκογλύφους …Αυτούς, οι οποίοι μας "έδεσαν" με αυτόν τον δεσμό …Έναν δεσμό προς το παρόν άλυτο. Η ειρωνεία είναι ότι έχουν "μπλεχθεί" σε έναν τέτοιο "δεσμό" αυτοί, οι οποίοι θα έπρεπε να τον κατανοούν πρώτοι και καλύτερα από τον καθέναν …Αυτοί, οι οποίοι είναι παιδιά εκείνου, που πρώτος έλυσε έναν τέτοιο δεσμό και άρα θα έπρεπε οι απόγονοί του να τον μιμούνται. Αυτό δυστυχώς δεν κάνουν σήμερα οι Έλληνες. Δεν μιμούνται τον Αλέξανδρο. Δεν δείχνουν να κατανοούν αυτό, το οποίο η ιστορία έχει ήδη αποδείξει …Ότι οι "Γόρδιοι Δεσμοί" λύνονται μόνον με έναν τρόπο …Λύνονται με τον απόλυτο τρόπο της κοπής και όχι με αυτόν της τεχνικής λύσης.

Τι σημαίνει στο παράδειγμά μας μια τέτοια συμπεριφορά; Στο παράδειγμά μας σημαίνει ότι ένα κράτος, όπως η Ελλάδα, πρέπει να βγάλει τα όπλα της και να "κοπανίσει" κατακέφαλα τα λαμόγια. Πρέπει να βγάλει το τεράστιο "ξίφος" της και να σακατέψει τους απατεώνες με τους μικροσκοπικούς "σουγιάδες". Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εκμεταλλευτεί το δίκιο της και τα νομικά της όπλα και να αυτοπροστατευτεί. Έχει το δικαίωμα να το κάνει. Έχει το δικαίωμα της αυτοπροστασίας. Η Ελλάδα είναι ένα ανεξάρτητο κράτος, το οποίο απολαμβάνει πλήθος ασυλιών, που τη φέρνουν σε πλεονεκτική θέση απέναντι στους απατεώνες ιδιώτες.

Σήμερα δεν αμύνεται, γιατί έχει προδοθεί εκ των έσω. Προδότες πολιτικοί, οι οποίοι λειτουργούν ως "υπάλληλοι" των διεθνών τοκογλύφων, έχουν αναλάβει την "άμυνά" της και την έχουν δέσει χειροπόδαρα, προκειμένου να τη λεηλατήσουν με ασφάλεια οι ξένοι τοκογλύφοι. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι σε μια Ελλάδα, που τη "μαχαιρώνουν" καθημερινά Εβραίοι τοκογλύφοι, ο Πρωθυπουργός της είναι Εβραίος. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι αυτή η Ελλάδα έφτασε στο σημείο σήμερα να είναι λεία των Γερμανών χάρη σε ένα προηγούμενο Πρωθυπουργό, που ονομάζεται Σημίτης και είναι αδερφός στελέχους των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών.

Αυτή η Ελλάδα σήμερα δεν αμύνεται για να προστατεύσει τον εαυτό της — για λόγους τους οποίους αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης. Σε οποιαδήποτε περίπτωση αποφασίσει ν' αμυνθεί, υπάρχουν τρόποι να σωθεί μέσα σε ελάχιστο χρόνο …Να σωθεί η ίδια και να βοηθήσει και τους υπόλοιπους λαούς να σωθούν, εφόσον οι πάντες έχουν πέσει θύματα της ίδιας συμμορίας. Δεν είναι μόνον η Ελλάδα θύμα αυτής της κατάστασης. Θύματα είναι ακόμα και οι υπεράνω πάσης υποψίας. Κοντά στη "μικρή" Ελλάδα, η οποία έχει φορτωθεί με παράνομα χρέη τριών εκατοντάδων δις ευρώ, υπάρχουν και οι μεγάλες ΗΠΑ, οι οποίες έχουν "φορτωθεί" —από την ίδια εβραϊκή συμμορία— με χρέη, που αγγίζουν το αστρονομικό ποσό των 14,5 τρις δολαρίων.

Μιλάμε για "ακρίδες", που στο πέρασμά τους λεηλατούν τα πάντα. Μιλάμε για "ακρίδες" της ερήμου, που ερημοποιούν τα πάντα στο πέρασμά τους. Από την κατ’ όνομα πλέον "Υπερδύναμη" έχουν αρπάξει τα πάντα και επιπλέον της έχουν "φορτώσει" ένα απίστευτο χρέος. Διαμαρτύρονται καθημερινά οι Αμερικανοί πολίτες έξω από τη Wall Street, αλλά ακόμα δεν έχουν εντοπίσει τους υπεύθυνους. Έχουν εντοπίσει το πρόβλημα, αλλά όχι την ουσία του. Το πρόβλημα είναι πράγματι ότι το 1% του πληθυσμού κατέχει πάνω από το 50 % του εθνικού πλούτου, αλλά δεν έχουν εντοπίσει την ταυτότητα αυτού του πληθυσμού. Έχουν εντοπίσει την ένοχη δραστηριότητά του, που είναι η τοκογλυφία, αλλά δεν έχουν εντοπίσει τους δεσμούς "αίματος" αυτής της συμμορίας.

Όταν θα αρχίσουν να συνειδητοποιούν ότι ο Μπενρανκε ή ο Γκρίνσπαν ή ο Μπλανκφέιν ή ο Μπάφετ ή ο Ρότσιλντ ή ο Ροκφέλερ ή ο Σόρος δεν είναι μόνον τοκογλύφοι κι απατεώνες αλλά είναι ταυτόχρονα και Εβραίοι στο σύνολό τους, τότε θα αλλάξει ολόκληρη η "εικόνα" που έχουν για την κατάσταση. Γιατί; Γιατί τότε θα καταλάβουν ότι τα "τρωκτικά", που πριν από δύο αιώνες έφτασαν λιμοκτονώντας στην πατρίδα τους, τελικά την κατέκτησαν. Αυτά τα βαριά "άρρωστα" "τρωκτικά" ήταν εκείνα, τα οποία μόλυναν και τελικά "σάπισαν" τις ΗΠΑ. Αυτά τα "τρωκτικά" μετέτρεψαν μια από τις πιο παραγωγικές δυνάμεις της ιστορίας του Πλανήτη σε μια λαθροβιούσα παρασιτική υπερδύναμη. Αυτά έβαλαν "λουκέτο" σε όλα τα αμερικανικά εργοστάσια και τώρα εκβιάζουν τον αμερικανικό λαό με την επιβίωσή του.

Αυτά τα "τρωκτικά" είναι που σήμερα επιβάλουν τις πολιτικές εκείνες, οι οποίες βυθίζουν τα κράτη στην αθλιότητα. Αυτά τα "τρωκτικά", ως ιδιοκτήτες των τραπεζικών ιδρυμάτων, είναι εκείνα, που βάζουν τους υπαλλήλους τους —οι οποίοι παριστάνουν τους εθνικούς ηγέτες— να χρηματοδοτούν με χρήματα των λαών τις ιδιωτικές τους τράπεζες. Μιλάμε για τη αποθέωση της αθλιότητας και της υποκρισίας …Όταν τους συμφέρει είναι λάτρεις της ελεύθερης αγοράς και δρουν ως ανελέητες "Αγορές" και όταν δεν τους συμφέρει αναζητούν τις σοσιαλιστικές "λύσεις" των κρατικών χρηματοδοτήσεων …Ιδιωτικοποιούν τα κέρδη και κοινωνικοποιούν τις ζημιές …Μονά-ζυγά δικά τους. Οι τσέπες τους πάντα θα γεμίζουν με χρήματα των λαών, είτε με απειλές είτε με κλάματα.

Αυτό είναι το σημερινό παγκόσμιο σκηνικό και μέσα σ' αυτό έχουν παγιδευτεί οι πάντες και όχι μόνον η Ελλάδα. Δεν είναι η Ελλάδα το πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομίας. Η Ελλάδα είναι ίσως το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα. Σε έναν κόσμο, όπου η εβραϊκή συμμορία λεηλατεί τους λαούς, δεν είναι μόνον η Ελλάδα προδομένη από την ηγεσία που της επέβαλε η συμμορία αυτή. Η Γαλλία δεν πάει πίσω με ηγέτη έναν Εβραίο τυχοδιώκτη. Η Γερμανία δεν πάει πίσω με μια πρώην χαφιέ της Στάζι. Ας ψάξει κάποιος να βρει ποιος ταΐζει σήμερα τον Μπλερ της Βρετανίας ή τον Σρέντερ της Γερμανίας και θα "δει" τι γίνεται.

Ο Εβραίος Γιωργάκης —και πιθανότατα ενταγμένος σε κάποιο payroll της Goldman Sachs— δεν είναι μοναδικό φαινόμενο στον κόσμο. Παντού τα ίδια γίνονται, χωρίς καν να τηρούνται τα προσχήματα. Παντού προδότες ηγέτες εκτελούν συμβόλαια "θανάτου" εις βάρος των λαών τους …Υπάλληλοι, οι οποίοι με τη βοήθεια και τα χρήματα των τοκογλύφων "νικούν" σε εκλογές κι αρπάζουν κρατικά πόστα για να δουλεύουν γι' αυτούς …Προδότες, οι οποίοι, αφού κάνουν τη βρόμικη δουλειά τους, αποσύρονται σε μια χλιδάτη ζωή με χρήματα αυτών των τοκογλύφων. Για πράγματα και πρακτικές που παλαιότερα οι λαοί έστηναν εκτελεστικά αποσπάσματα, σήμερα δείχνουν να αδιαφορούν. Ο Σρέντερ υπέγραψε ως καγκελάριος της Γερμανίας μια συμφωνία ανάμεσα στη Γερμανία και μια ιδιωτική εταιρεία και σήμερα είναι μεγαλοστέλεχος αυτής της εταιρείας.

Ο Πλανήτης ολόκληρος οδηγήθηκε στα "καλντερίμια" του τραπεζικού υποκόσμου και εκεί έπεσε σε "ενέδρα". Μιλάμε για οργανωμένο έγκλημα. Μιλάμε για μια "μαύρη τρύπα", η οποία απειλεί να "καταβροχθίσει" τους πάντες και όχι μόνον τους αδύναμους λαούς. Οι τοκογλύφοι έχουν παγιδεύσει τους πάντες σε μια "ενέδρα" θανάτου. Οι λαοί —ο ένας πίσω από τον άλλο— πέφτουν με τη σειρά τους θύματα της ίδιας πρακτικής. Οι Εβραίοι τούς "καταγγέλλουν" για "εγκλήματα" και δίπλα τους οι "τίμιοι" Γερμανοί επιβεβαιώνουν τις "καταγγελίες. Οι Εβραίοι δείχνουν με το "δάκτυλο" της Bild και οι Γερμανοί παριστάνουν τους "θυμωμένους" μάρτυρες, που θέλουν να αποδοθεί δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν οι "ένοχοι".

Μιλάμε για ολόκληρη "βιομηχανία" κατασκευής ενόχων και υπευθύνων της σημερινής παγκόσμιας κρίσης. Ξεκίνησαν από τους "άχρηστους" Έλληνες και τώρα δείχνουν όλους τους μεσογειακούς λαούς. "Άχρηστοι" και "τεμπέληδες" αυτοί, οι οποίοι θεμελίωσαν τους μεγαλύτερους πολιτισμούς της ιστορίας και "χρήσιμοι" αυτοί, οι οποίοι έδωσαν στον κόσμο τον Χίτλερ, τον Μέγκελε και τον χασάπη της Λιών. "Άχρηστοι" και "τεμπέληδες" αυτοί, οι οποίοι δημιούργησαν τα έργα τέχνης και "χρήσιμοι" κι "εργατικοί" αυτοί, οι οποίοι τα έκλεψαν, για να τα επιδεικνύουν στα μουσεία τους.

Παντού και πάντα ακολουθήθηκε η ίδια μέθοδος …Μια μέθοδος, η οποία ξεκίνησε εδώ και μια εικοσαετία περίπου …Μια μέθοδος, η οποία ξεκίνησε την ίδια ώρα που "έπεφτε" το Ανατολικό Μπλοκ. Σε εκείνη τη "μέθη" της ψευδοελευθερίας στηρίχθηκαν και παγίδευσαν τους λαούς. Την ώρα που πέθαινε ένα τέρας του φασισμού και οι λαοί πανηγύριζαν, δεν έβλεπαν πίσω τους ότι ένα άλλο τέρας ήταν έτοιμο να τους "κατασπαράξει". Οι λαοί νόμισαν ότι, χωρίς να έχουν απέναντί τους το φόβητρο της Σοβιετικής Ένωσης, ήταν ελεύθεροι …Ελεύθεροι ν' αποφασίζουν για τις πολιτικές τους, χωρίς να περιορίζονται από τις αρχές και τα δόγματα του μπλοκ στο οποίο ανήκαν. Ακριβώς λοιπόν εκείνη την εποχή, που οι λαοί θέλησαν να "περπατήσουν" ελεύθερα, την "πάτησαν".

Ανύποπτοι, όπως ήταν, δεν κατάλαβαν το παιχνίδι των τοκογλύφων. Δεν κατάλαβαν ότι οι τοκογλύφοι άρχισαν να τους κερνάνε "αλκοόλ", για να τους "μεθύσουν" …Να τους "μεθύσουν" με μια ψευδοεπιτυχία και να τους γεμίσουν τις τσέπες με τα "πέτσινα" χρήματά τους. Μόλις η "μέθη" αυτή άρχισε να "περνάει", οι λαοί οδηγήθηκαν στον εφιάλτη. Οι τοκογλύφοι άρχισαν να τους πιάνουν από τα "μανίκια" και τους καταγγέλλουν …Τα "χρωστούμενα" έψαχναν …Αυτά, που μέχρι τότε "χάριζαν". Οι ξεδιάντροποι απατεώνες άρχισαν να "κλαίνε" και να "φωνάζουν", για να τους ακούσει ο κόσμος …Άρχισαν να παρουσιάζουν τις "γυναίκες" τους και τα "παιδιά" τους σαν θύματα κακοποίησης …Άρχισαν να εμφανίζουν τους Γερμανούς "μάρτυρες" να επιβεβαιώνουν τα πάντα …Ολόκληρη η συμμορία σε πλήρη δράση.

…Η θλιβερότερη παράσταση, που έχει δει ποτέ ο κόσμος …Το κατακάθι του πλανήτη κατηγορεί τους πάντες για απάτη …Οι κλέφτες και οι αποτυχημένοι της ανθρώπινης ιστορίας έστησαν την παράσταση της ζωής τους. Οι πραγματικοί κλέφτες κάθονται και "κλαίνε", δείχνοντας σαν κλέφτες αυτούς, στους οποίους οι ίδιοι τοποθέτησαν χρήματα στις τσέπες τους. Τους "μέθυσαν" με δήθεν φτηνό χρήμα και τους "φόρτωσαν" με παραπάνω χρήμα από αυτό που θα μπορούσαν νόμιμα να δανειστούν. Αυτό το κόλπο έγινε σε όλα τα κράτη. Η Goldman Sachs και οι υπόλοιποι δείχνουν σαν "απατεώνες κακοπληρωτές" αυτούς, τους οποίους οι ίδιοι παγίδευσαν. Καταγγέλλουν σαν "κακοπληρωτή" και "δυνάμει απατεώνα" αυτόν, τον οποίο οι ίδιοι παγίδευσαν σε δάνεια, που εις γνώση τους υπερέβαιναν τις δυνατότητές του.

Οι αποδεδειγμένα απατεώνες κράζουν αυτούς, οι οποίοι κατά τη γνώμη τους είναι "δυνάμει απατεώνες". Σήμερα —και με το άλλοθι του "δικαίου"— οι "μαχαιροβγάλτες" απειλούν τη ζωή όσων αντιδρούν. "Μάρτυρες" σε αυτήν την παράστασή τους έχουν τους αποτυχημένους του Ρήνου …τα γερμανικά οικόσιτα της Κεντρικής Ευρώπης. Αυτή η συμμορία των κλεφτών και αποτυχημένων είναι που απειλεί σήμερα τους πάντες. Όποιος "γελάει" σήμερα με τα παθήματα των άλλων, απλά δεν γνωρίζει ότι έρχεται και η σειρά του. Ξεκίνησαν από την Ελλάδα, πήγαν στην Ιρλανδία και μετά στην Πορτογαλία. Σύντομα θ' ανοίξει κι άλλο ο "κύκλος" των θυμάτων τους. Από την Ισπανία θα πάνε στην Ιταλία και από εκεί μέχρι τις ΗΠΑ …Ο "βόθρος" ξεχείλισε και απειλεί να μας "πνίξει" όλους.

Τι κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση; Το πιο απλό. Ό,τι κάνει ένας οπλισμένος άνθρωπος, ο οποίος θα δεχθεί τέτοια επίθεση από συμμορία φονιάδων ληστών. Εδώ τίθεται θέμα επιβίωσης. Ορμάει κάποιος να σε σκοτώσει και πρέπει να τον σκοτώσεις. Ορμάνε οι "Αγορές" να σε εξοντώσουν ως οικονομία και ως λαό και αν μπορείς τις "εξοντώνεις" εσύ …Δεν υπάρχει έλεος και δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη. Δεν χρειάζεται δηλαδή να σκέφτεται κάποιος περίπλοκα. Με απειλείς με χρεοκοπία και άρα —αν μπορώ— θα επιχειρήσω να σε χρεοκοπήσω εγώ. Απλά πράγματα. Ποιο "άρρωστο" μυαλό θέλησε να πείσει τους Έλληνες ότι θα πρέπει να "θυσιαστούν", για να σωθεί το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και άρα η διεθνής τοκογλυφία; Ποιο είναι αυτό το πατριωτικό "μυαλό", που προσπαθεί να μας πείσει ότι πρέπει να πληρώσουμε μέχρι δεκάρας τους τοκογλύφους, γιατί αυτό είναι το "σωστό"; Ποιος είναι αυτός, ο οποίος μάς προτείνει να "σκύψουμε" όσο πιο πολύ μπορούμε, γιατί ο "δήμιος" είναι λίγο αδύναμος —και μπορεί να πάθει καμιά θανατηφόρα "κράμπα"— και άρα πρέπει να τον διευκολύνουμε στο έργο του;

…Μόνον ένας υπάλληλος της Goldman Sachs μπορεί να κάνει αυτά τα εγκλήματα και να επικαλείται τα πατριωτικά και δημοκρατικά αισθήματα των Ελλήνων …Ένας πιστός υπάλληλος, όπως ο Γιωργάκης. Αυτό το ζώο είναι προφανές ότι το κάνει αυτό, στηριζόμενος στην άγνοια και την αφέλεια των υποψηφίων θυμάτων του …Στην άγνοια της σημερινής κατάστασης, η οποία εμφανίζεται σαν περίπλοκη, ενώ δεν είναι τέτοια. Είναι τεχνητά περίπλοκη, γιατί αυτή η περιπλοκότητα είναι εκείνη που δίνει το πλεονέκτημα στους απατεώνες.

Στην πραγματικότητα η παγκόσμια οικονομία καταστράφηκε από τότε που παραδόθηκε στη διαχείριση των οικονομολόγων …Από τότε που την ανέλαβαν αυτοί, οι οποίοι έχουν ως προσωπικό τους κεφάλαιο την επίλυση των προβλημάτων της …Από τότε που ανέλαβαν αυτοί, οι οποίοι θα είχαν συμφέρον να γίνουν πάμπλουτοι υπάλληλοι των παρασίτων της οικονομίας και άρα των τραπεζιτών τοκογλύφων …Αυτοί, οι οποίοι θα "μόλυναν" την οικονομία, γιατί είχαν ολόκληρες "αποθήκες" με "φάρμακα" και "εμβόλια". Άλλοτε σε μια παραγωγική οικονομία ο Ρουμπινί θα ήταν πορτιέρης σε πορνείο και όχι "γκουρού" της οικονομίας.

Είναι να τρελαίνεται κάποιος με τη σημερινή αφέλεια των ανθρώπων. Ακόμα κι αν κάποιος δεν πιστεύει ότι μερικοί "ραντίζουν" τους ανθρώπους με τα αεροπλάνα, είναι βέβαιος ότι κάτι εξαιρετικά ύποπτο συμβαίνει μ' αυτούς και δεν μπορούν ν' αντιληφθούν ούτε τα προφανή. Αυτό, το οποίο συμβαίνει σήμερα με τους οικονομολόγους, είναι σαν να παραδόθηκε η δημόσια υγεία στον έλεγχο μιας συμμορίας γιατρών. Είναι δυνατόν να υπάρχει υγεία, όταν θα συμφέρει τους διαχειριστές της εξουσίας να υπάρχει αρρώστια; …Όταν θα τους συμφέρει να γίνονται πάμπλουτα τσιράκια των πολυεθνικών των φαρμάκων; Μια τέτοια συντεχνία, όταν δεν θα σε "μολύνει", θα σε "εμβολιάζει", για να μπορεί στη συνέχεια να σε "ξαναμολύνει" …Όταν θα βρίσκει επιτέλους λύσεις στις παλιές αρρώστιες, θα έχει ήδη εφεύρει τις νέες.

Αυτό έγινε παγκοσμίως με το που παραδόθηκε η οικονομία στα χέρια των οικονομολόγων. Με την κατάρρευση των ιδεολογικών μπλοκ, τα οποία είχαν τις δικές τους πάγιες και δογματικές απόψεις για την οικονομική διαχείριση, ανέλαβαν οι οικονομολόγοι τη διαχείριση της παγκόσμιας οικονομίας. Μη έχοντας κανέναν πάνω από το κεφάλι τους να τους ελέγχει και να τους περιορίζει, έκαναν ό,τι τους συνέφερε πιο πολύ …ό,τι συνέφερε τους ίδιους και όχι τις οικονομίες και τους λαούς. Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό. "Αρρώστησαν" την "οικονομία", γιατί είχαν ολόκληρες "αποθήκες" με "φάρμακα". Συμφώνησαν μεταξύ τους να βάλουν τα κράτη στον υπερδανεισμό, γιατί δήθεν είχαν τα "φάρμακα" απέναντι στη "νόσο". Είχαν τα "αντιβιοτικά" απέναντι σε μια "νόσο", την οποία οι ίδιοι προκάλεσαν. Γιατί την προκάλεσαν; Γιατί αυτό συνέφερε τους τραπεζίτες και ως γνωστό οι τραπεζίτες είναι οι μεγαλύτεροι και καλύτεροι εργοδότες των οικονομολόγων.

Από εκεί και πέρα έκαναν τα δεδομένα περίπλοκα, για να μην μπορεί κανένας να βλέπει τις λύσεις …Τις προφανείς λύσεις …Τις λύσεις εκείνες, τις οποίες έπρεπε να γνωρίζει ακόμα και ο τελευταίος άνθρωπος που ζει στην τρίτη χιλιετία …Τις λύσεις εκείνες, τις οποίες ακόμα και οι πρωτόγονοι θα μπορούσαν να δουν …Στην κυριολεξία οι πρωτόγονοι. Έμαθαν όλοι τα "τοξικά", τα "παράγωγα" και τις "αποδόσεις" και ξέχασαν ότι για όλα αυτά κάποτε αρκούσε ο όρος της "απάτης" για να τα "καλύψει" στο σύνολό τους. Ξέχασαν ότι τα χέρια των ληστών κόβονται από τη "ρίζα" και δεν συγκρίνεις τόκους και επιτόκια, για ν' ανοίξεις κάποια από τα "δάκτυλα" των ληστών.

Απλά πράγματα. Σε μια τέτοια περίπτωση κόβεις το "χέρι" και δεν κάνεις μαθηματικές πράξεις, για να "χαλαρώσει" το πνίξιμο. Δεν κάνεις παζάρια και διαπραγματεύσεις, γιατί θα τα χάσεις όλα. Αν δεχθείς ότι δικαίως σε "πιάνουν" από τον λαιμό οι τοκογλύφοι, το έχασες το παιχνίδι. Θα σε ρημάξουν, γιατί είναι πολύ έμπειροι στις απάτες. Στο "ένα" που εσύ θα αφαιρείς, αυτοί "δύο" θα σου προσθέτουν. Στο "ένα" που θα σου χαρίζουν, "τρία" θα σου χρεώνουν. Την απάτη τη νικάς μόνον με αποχή. Δεν παίζεις τον παπά με τον παπατζή. Ποτέ στην ιστορία τού ανθρώπου δεν υπήρχε τέτοια παγίδευση. Ακόμα κι ένας πρωτόγονος θα αντιδρούσε.

Θα σου έσπαζε το κεφάλι ένας αγράμματος πρωτόγονος, αν τον απειλούσες να του πάρεις το σπίτι. Θα ντυνόταν στα χακί ο λαός, που θα τον απειλούσες με περιορισμό της κυριαρχίας του. Σήμερα τίποτε από αυτά δεν γίνεται. "Χέρια" τοκογλύφων απλώνονται πάνω σε ολόκληρους λαούς και κανένας δεν αντιδρά. Είναι πρωτοφανές αυτό το οποίο γίνεται καθημερινά με τους τοκογλύφους και τις απειλές τους. Είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο κανένας να μην αντιδρά φυσιολογικά, είτε σε επίπεδο λαών είτε σε επίπεδο ιδιωτών. Όταν όλοι αυτοί δεν φέρονται σαν "κοιμισμένοι", που δεν παίρνουν είδηση αυτά που συμβαίνουν γύρω τους, φέρονται σαν "μεθυσμένοι", που δεν καταλαβαίνουν τι είναι αυτά που συμβαίνουν …Πρωτοφανή πράγματα ανθρώπινης αφέλειας.

Για όσο διάστημα η ανθρωπότητα θα βρίσκεται ανάμεσα στην "υπνηλία" και τη "μέθη", θα κινδυνεύει με καταστροφή. Οι απατεώνες πήραν εργολαβικά το "δίκιο" και απειλούν λαούς και ιδιώτες με κατασχέσεις. Οι άνθρωποι καθημερινά αποδεικνύονται αδύναμοι να δουν το πρόβλημα και να το επιλύσουν …Να φερθούν επιτέλους φυσιολογικά …Να φερθούν όπως θα έπρεπε να φερθεί ο άνθρωπος του παραδείγματός μας …Να συνέλθουν από τη "μέθη" και να εκμεταλλευτούν τόσο τον "οπλισμό" τους όσο και το "μπόι" τους. Δεν είναι δυνατόν ολόκληρα κράτη και λαοί να πέφτουν θύματα μιας συγκεκριμένης συμμορίας ιδιωτών …Μιας συμμορίας Εβραίων, που πέφτουν στα κράτη και τα λεηλατούν …Μιας συμμορίας τραπεζιτών, που, πίσω από μια περίπλοκη "βιτρίνα" εταιρειών παντός είδους, αρπάζουν τις χρυσοφόρες υποδομές των λαών.

Αυτή η συμμορία κρύβεται σήμερα πίσω από τους Γερμανούς. Αυτή η συμμορία κρύβεται πίσω από τη δήθεν γερμανική Siemens, η οποία ρήμαξε και τελικά —ως Deutsche Telekom— άρπαξε τον ελληνικό ΟΤΕ. Αυτή η συμμορία κρύβεται πίσω από τη δήθεν Hochtief, η οποία μέσα σε μια νύκτα άρπαξε το μεγαλύτερο ελληνικό αεροδρόμιο. Ό,τι εμφανίζεται σαν γερμανικό και διεκδικεί ελληνικό κεφάλαιο, είναι "βιτρίνα" εβραϊκών συμφερόντων. Πραγματικά γερμανικό είναι μόνον τα "τζούπερ" και τα "χάιλ" ενός λαού χωρίς ιδιόκτητη πατρίδα, ο οποίος αγωνιά για το μεροκάματο, που του υπόσχονται οι γύφτοι.

Γι' αυτόν τον λόγο κάναμε και ιδιαίτερη αναφορά στους Γερμανούς. Είναι προφανές ότι, αν οι Γερμανοί —ως "αποτυχημένοι" νοικοκύρηδες— είναι αυτοί, οι οποίοι παρουσιάζονται μονίμως σαν "αυτόπτες μάρτυρες", τότε είναι παντελώς αναξιόπιστοι. Είναι προφανές ότι η γερμανική "άποψη" περί των λαών της Μεσογείου δεν πρέπει να λαμβάνεται καθόλου υπόψη. Οι άνθρωποι είναι παγιδευμένοι και υποδουλωμένοι και έχουν περισσότερο από τον καθένα την ανάγκη να απελευθερωθούν. Είναι "άρρωστοι" και το να "δείχνουν" πιθανούς "ασθενείς" είναι από μόνο του μια τραγική ειρωνεία.

Αντιλαμβανόμαστε, δηλαδή, ότι η ίδια η ευρωπαϊκή ιδέα απειλείται, όταν ο οικονομικά πιο ισχυρός —και άρα ένας από τους πιο βασικούς εταίρους— έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά —και άρα συμφέροντα— από τους υπόλοιπους λαούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση γίνεται μια παγίδα "θανάτου" για τους ελεύθερους λαούς και τα κράτη, αν η Γερμανία και ο λαός της έχουν αποφασίσει ότι τους συμφέρει περισσότερο να είναι τα "οικόσιτα" των Εβραίων. Αν αυτούς τους συμφέρει ένα τέτοιο πράγμα, τότε δεν μπορούν ν' αποφασίζουν για κανέναν άλλον πέρα από τον εαυτό τους. Αν τους Γερμανούς τους συμφέρει να επιβιώσουν και να επικρατήσουν παγκοσμίως οι Εβραίοι τραπεζίτες, τότε δεν έχει νόημα για τους υπολοίπους να παραμένουν στην ίδια Ένωση μ' αυτούς.

Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για μια ελεγχόμενη "πλέμπα", η οποία γίνεται επικίνδυνη, γιατί από τη φύση της είναι αναξιόπιστη. Όταν το δουλικό κάποιου εγκληματία δίνει μαρτυρία ελεύθερου ανθρώπου, είναι αναξιόπιστο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τη Γερμανία και τους Εβραίους. Το δουλικό έχει φορέσει μια εθνική "ψευδοφορεσιά" και συνεργάζεται με τους γύφτους. Αυτοί είναι που στριμώχνουν τα κράτη — και ανάμεσά τους και το ελληνικό. Είναι λοιπόν θέμα επιβίωσης για ολόκληρη την ευρωπαϊκή "οικογένεια" ν' ανακαλύψει τις ιδιαιτερότητες ενός μέλους της.

Πρέπει η Ευρώπη ν' ανακαλύψει σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα η Γερμανία ως κράτος σε σχέση με τον λαό της. Σε ποιους ανήκει η Γερμανία; Στους Γερμανούς ή στους Εβραίους; Τι σχέση έχουν οι Γερμανοί με τους Εβραίους; Αν η κηδεμονία των Γερμανών έγινε από τους Εβραίους στο όνομα ενός Ολοκαυτώματος, ήταν αυτό το Ολοκαύτωμα αληθινό ή μήπως ήταν άλλο ένα κόλπο των γύφτων; Αν η σημερινή Γερμανία δεν αποτελεί τον εθνικό Οίκο του γερμανικού λαού, αλλά είναι μια εβραϊκή "παράγκα", τίθεται θέμα ασφάλειας με τη συμμετοχή της στα ευρωπαϊκά κοινοτικά όργανα.

Σε όλα αυτά πρέπει να απαντήσουν κάποτε οι Γερμανοί και αυτήν την απάντηση να την αξιολογήσουν οι Ευρωπαίοι, αν θέλουν να συνεχίσουν το κοινό τους "ταξίδι". Αν είναι "διαφορετικοί" από τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς, θα πρέπει αυτό να το γνωρίζουμε όλοι. Δεν είναι δυνατόν στο πιο μεγάλο και δύσκολο ταξίδι του ευρωπαϊκού "είδους" να μην γνωρίζει κανένας ποιοι και με ποιες ιδιότητες συμμετέχουν. Δεν είναι δυνατόν στο ταξίδι επιβίωσης προβάτων να έχει παρεισφρήσει κι ένας λύκος, που να πρωτοστατεί στις αποφάσεις. Δεν είναι δυνατόν μέσα στο ίδιο "δωμάτιο" ανάμεσα στα θύματα να κοιμούνται και οι θύτες. Δεν είναι δυνατόν να κοιμούνται ανάμεσα στα "παιδιά" της Ευρώπης και οι δυνάμει "δολοφόνοι" της. Δεν είναι τέλος δυνατόν οι ζωές και οι επιλογές των κυρίαρχων λαών να εξαρτώνται από τις "αρρώστιες" και τις εξαρτήσεις των οικόσιτων λαών. Πρέπει να δούμε τι συμβαίνει, ώστε να πάρουμε τις τελικές μας αποφάσεις σ' ό,τι αφορά τη συμπόρευσή μας.

Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας …Της έμπειρης Ελλάδας …Της Ελλάδας, η οποία θα μπορούσε με την εμπειρία της να σώσει τον εαυτό της και να φανεί χρήσιμη και για τους υπολοίπους …Της Ελλάδας, που, αν αποτύχει στην άμυνα, είναι βέβαιο ότι δεν θα πετύχει κανένας άλλος. Τώρα είναι η ευκαιρία της να στήσει τις νέες "Θερμοπύλες" απέναντι σε έναν τεράστιο εχθρό, ο οποίος μετά την Ελλάδα θα σαρώσει και την υπόλοιπη Ευρώπη …Ένα εχθρό ασιατικής καταγωγής, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν διαφέρει από τους Πέρσες της αρχαιότητας …Έναν εχθρό, που, ό,τι δεν μπορεί να νικήσει, επιχειρεί να το εξαγοράσει …Έναν εχθρό, ο οποίος έχει "αγοράσει" τη Γερμανία και αυτήν χρησιμοποιεί.

Αυτή η Ελλάδα πρέπει σήμερα να πρωτοστατήσει στην πανευρωπαϊκή και στην πραγματικότητα πανανθρώπινη άμυνα. Η Ελλάδα του φωτός είναι η μόνη που έχει τις θεωρητικές προδιαγραφές ν' αντιμετωπίσει τις δυνάμεις του σκότους …Να τις αντιμετωπίσει όσο ισχυρές κι ανίκητες μπορούν να φαίνονται. Η μοίρα της Ελλάδας είναι να μπαίνει πρώτη στα "σφαγεία" των λαών. Πάνω σ' αυτήν δοκιμάζονται όλες οι νέες ιμπεριαλιστικές μέθοδοι, γιατί, αν υποκύψει η Ελλάδα, οι υπόλοιποι δεν έχουν ελπίδες. Μόνον η Ελλάδα μπορεί να έχει ελπίδες επιτυχούς αντίστασης, γιατί μόνον αυτή έχει την ιστορική εμπειρία και βέβαια τα όπλα ν' αντισταθεί. Αυτή είναι κατάρα της, αλλά αυτή είναι και η δόξα της. Τη δόξα οι λαοί την "κερδίζουν" στα "καμίνια" της ιστορίας και όχι στα "σαλόνια".

Αυτό το "καμίνι" πλέον έχει αλλάξει και η Ελλάδα πρέπει να "βουτήξει" μέσα σ' αυτό και όχι απλά να επιβιώσει, αλλά να γλιτώσει και τους υπολοίπους. Αν λοιπόν η Ελλάδα είναι ο πρώτος "αφελής", στον οποίο την "έπεσαν" οι γύφτοι, αντιλαμβανόμαστε ότι η επιτυχής αντίδρασή της θα μπορούσε να γίνει "οδηγός" όλων των υπολοίπων. Αν νικήσει η Ελλάδα στην "ενέδρα" που έχουν στήσει οι δολοφόνοι, τότε αυτήν τη νίκη θα την απολαύσουν οι πάντες.

Τι θα έκανε λοιπόν ο "ευγενής" άνδρας του παραδείγματός μας, αν γνώριζε με ποιους είχε να κάνει; 1) Θα έβγαζε το "ξίφος" του και θα έκοβε τα χέρια, τα οποία απλώνονταν πάνω του. 2) Θα ανακάλυπτε ποιο περιουσιακό του στοιχείο έλκυε τους απατεώνες και θα το διασφάλιζε, χωρίς να το κουβαλάει πάνω του. 3) Θα τιμωρούσε σκληρά αυτούς, οι οποίοι υπό την καθοδήγηση των απατεώνων τον "μεθούσαν" και τον παρέδιδαν χωρίς άμυνες στις ορέξεις τους. 4) Θα τιμωρούσε σκληρά τους δικούς του υπηρέτες, τους οποίους εμπιστεύτηκε και αντί προς το "σπίτι" του τον οδήγησαν στα "καταγώγια" μέσα από κακόφημα "καλντερίμια". 5) Θα ξεκινούσε διαδικασίες να τιμωρήσει τους απατεώνες και τους ψευδομάρτυρες.

Αυτά δεν θα έκανε ένας λογικός άνθρωπος, ο οποίος θα βρισκόταν ανάμεσα σε ληστές; Αυτά δεν θα έκανε, όταν θα αντιλαμβανόταν πως ήταν οπλισμένος και ότι θα έπρεπε να πολεμήσει για την επιβίωσή του; Γιατί να σκέπτεται περίπλοκα; Γιατί να σκέπτεται τόκους, επιτόκια και μηχανισμούς στήριξης; Θα σκέφτεται, δηλαδή, πόσα "δάχτυλα" των τοκογλύφων θα τον πιάνουν και πόσα όχι; Θα σκέφτεται για πόσα χρόνια θα τους ανέχεται, ενώ γνωρίζει εξ’ αρχής την παρανομία τους; Γιατί να παίξει στο δικό τους παιχνίδι με τα δικά τους "όπλα" και άρα με τα δικά τους πλεονεκτήματα; Το παιχνίδι το καθορίζει ο ισχυρός και στην περίπτωση αυτήν ο ισχυρός είναι ο ελληνικός λαός και όχι οι τοκογλύφοι.

Ο ελληνικός λαός πρέπει να σηκώσει το "ξίφος" του και να τσακίσει τους τοκογλύφους. Αυτό ακριβώς περιγράφουμε. Αυτά, τα οποία περιγράψαμε ένα προς ένα ως βήματα για τη σωτηρία, έχουν την "προβολή" τους στη σημερινή κατάσταση. Με το "ξίφος" δεν κόβεις μόνον "χέρια", αλλά και χρέη. Περιουσιακά στοιχεία, τα οποία πρέπει να διασφαλιστούν, δεν είναι μόνον τα ιδιωτικά, αλλά και τα κρατικά, εφόσον τα κράτη "κινούνται" μέσα σε ένα περιβάλλον περίπλοκο. Ύποπτοι "ταβερνιάρηδες", που ψάχνουν αφελείς, δεν υπάρχουν μόνον στα "καταγώγια", αλλά και στις εθνικές τράπεζες. Πουλημένοι "προδότες" δεν υπάρχουν μόνο στον υπόκοσμο, αλλά και στις ηγεσίες των κρατών.

Όλα αυτά από μόνα τους αποκαλύπτουν τη λύση του ελληνικού προβλήματος.

1) Κούρεμα του δημόσιου χρέους σε ύψος πλέον του 80%.

2) Μεταφορά των τίτλων ιδιοκτησίας της κερδοφόρου δημόσιας περιουσίας σε ένα κοινό και ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο.

3) Άμεση κρατικοποίηση όλων των τραπεζών και "κούρεμα" όλων των ιδιωτικών χρεών των Ελλήνων κατά 80%.

4) Έναρξη δικαστικής έρευνας για την αποκάλυψη των ενόχων. Διαφθορέων και διεφθαρμένων.

5) Απαίτηση αποζημιώσεων από την πλευρά των "μαγείρων" της εβραϊκής Goldman Sachs και βέβαια απαίτηση για αποπληρωμή του περίφημου αναγκαστικού χρέους της κατοχής.

Όλα τα παραπάνω μπορούμε να δούμε και πιο αναλυτικά.

1) Κούρεμα του δημόσιου χρέους σε ύψος πλέον του 80%.

Μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας του οικονομικού παιχνιδιού η Ελλάδα μπορεί —και χωρίς καθόλου να παρανομήσει— να "κουρέψει" τα ομόλογά της κατά 80%. Αυτό άλλωστε είναι (δηλώνουν) και τα ομόλογα …Αφηρημένες ομολογίες, οι οποίες κλείνουν κατ’ εκτίμηση …Κατ’ εκτίμηση, είτε βάση των αρχικών προσδοκιών είτε βάση των τελικών αποτελεσμάτων. Γι' αυτόν τον λόγο άλλωστε υπάρχει και πάνω σ' αυτά δηλωμένο εξ’ αρχής ότι τα κέρδη του παρελθόντος δεν εγγυώνται μελλοντικά κέρδη. Τα ομόλογα είναι ακριβώς αυτά, που δηλώνουν με το όνομά τους …Είναι "ομολογίες" μεταξύ συνεταίρων …Δεν είναι δάνεια. Είναι χρηματοδοτήσεις προς αναζήτηση μελλοντικών κερδών. Εκφράζουν φιλόδοξα όνειρα, αλλά μπορούν να μοιράσουν και συμφορές.

Αν υπάρχουν κέρδη, θα μοιραστούν. Αν δεν υπάρχουν, δεν μοιράζονται. Απλά πράγματα. Αν μπορείς να δώσεις, δίνεις και αν δεν έχεις, δεν μπορεί κανένας να σε αναγκάσει. Αν κινδυνεύεις να χρεοκοπήσεις, σε περίπτωση που αποδώσεις κέρδη, προτιμάς να χρεοκοπήσει αυτός, ο οποίος τα περιμένει. "…Nothing personal", που θα έλεγε και ένας Εβραίος επενδυτής τύπου Σόρος. Γι' αυτόν τον λόγο σήμερα οι τοκογλύφοι πληρώνουν τον Γιωργάκη να διατυμπανίζει ότι θα πληρωθούν τα ελληνικά ομόλογα μέχρι τελευταίας δραχμής …Διατυμπανίζει αυτά, τα οποία συμφέρουν τους τοκογλύφους, για να τα ακούν οι Έλληνες …Για να μπερδεύονται και να νομίζουν ότι πρόκειται για δάνεια …Για να θεωρούν ότι πρέπει να πληρωθούν μέχρι του τελευταίου ευρώ. Δεν γνωρίζουν οι Έλληνες ότι, αν θα πληρωθούν τα ομόλογα —και άρα αν χρεοκοπήσουν οι ίδιοι—, θα είναι επειδή ο Γιωργάκης τα "πήρε", για να μην χρεοκοπήσουν οι τοκογλύφοι.

Δικαίωμα της Ελλάδας λοιπόν είναι να πληρώσει όσο νομίζει και μπορεί τα ομόλογα στους κατόχους τους …Στους ανθρώπους που είναι χρηματοδότες της και όχι όπως εκ του πονηρού αναφέρονται σαν δανειστές της. Χρηματοδότες μας είναι και όχι δανειστές μας. Μας χρηματοδότησαν, γιατί έκριναν ότι έτσι τους συνέφερε και δεν μας δάνεισαν, επειδή έτσι μας συνέφερε εμάς τους ίδιους. Με την παγίδα των ομολόγων "φορτώθηκε" η Ελλάδα στα χρέη και με τα πλεονεκτήματα των ομολόγων θα τα "ξεφορτωθεί".

Πώς "έλεγαν" οι τοκογλύφοι στην Ελλάδα, όταν τη "φόρτωναν"; "Μη φοβάσαι τα ομόλογα …Δεν είναι χρέη. Πάρε …και όταν έχεις δώσε. Αν δεν έχεις, δεν πειράζει …και πάλι φίλοι θα είμαστε". Έτσι μας "παραμύθιαζαν" και δεν φαίνονταν τα χρέη στους κρατικούς προϋπολογισμούς. Τώρα ήρθε η ώρα να τους κάνουμε "προφήτες" …Δίκιο είχαν …Δίκιο είχαν, όταν μας έδιναν χρήματα και πιθανολογούσαν ότι κάποτε πιθανότατα να μην έχουμε τα χρήματα να τους τα επιστρέψουμε. Ελπίζουμε να έχουν δίκιο και στο ότι δεν θα τους πείραζε και ότι θα παραμείνουμε φίλοι.

Αναφερόμαστε πάντα στο χρέος, το οποίο έχει τη μορφή ομολόγων. Από αυτό ξεκινάμε, έχοντας ως τελικό στόχο το "κούρεμα" του συνολικού χρέους σε ένα αντίστοιχο ποσοστό. Μας αρκεί να ξεκινήσουμε από αυτό, γιατί ο στόχος μας, όπως θα εξηγήσουμε πιο κάτω, είναι να προστατεύσουμε το πολύτιμο δημόσιο κεφάλαιο. Από εκεί και πέρα πάντα ένα από τα ζητούμενα είναι να "κουρευτεί" το συνολικό χρέος σε αυτόν τον βαθμό. Απλά αυτό αποτελεί έναν πιο μακροπρόθεσμο στόχο, εφόσον προϋποθέτει κι άλλα δεδομένα και όχι μόνον την απλή θέληση του οφειλέτη-χρηματοδοτούμενου.

Ακόμα όμως κι αυτό είναι προσιτό ως στόχος, αν σκεφτεί κάποιος ότι είναι εύκολο ν' αποδειχθεί η "απέχθεια" του ελληνικού χρέους, εξαιτίας της αθλιότητας των δανειστών. Είναι εύκολο ν' αποδειχθεί ότι οι ίδιοι δανειστές, που μας "δάνειζαν", ήταν εκείνοι που "μαγείρευαν" παράνομα τα δημοσιονομικά μας στοιχεία, για να μας χρηματοδοτούν με περισσότερα χρήματα απ' όσα μπορούσαμε ν' αντέξουμε. Είναι εύκολο ν' αποδειχθεί ότι οι ίδιοι οι δανειστές μας "λάδωναν" τους πολιτικούς μας, ώστε αυτοί να "ξεγελάνε" τους δανειστές και δήθεν να τους αποσπάνε δάνεια με δήθεν ψεύτικα στοιχεία …Τα στοιχεία εκείνα, τα οποία οι ίδιοι οι διαφθορείς τούς έδιναν. Αυτός είναι ο ορισμός της "απέχθειας" και αυτό είναι εύκολο ν' αποδειχθεί, αν ψάξει κάποιος τις "υπηρεσίες" που μας πρόσφερε η Goldman Sachs.

Σ' ό,τι αφορά το πρόβλημα με το ομολογιακό χρέος, το οποίο η Τρόικα μετέτρεψε σε πραγματικό χρέος, είναι ένα άλλο θέμα — επίσης εύκολο στη διαχείρισή του. Γιατί; Γιατί στην πραγματικότητα η Ελλάδα δεν έχει συμφωνήσει με αυτήν τη μετατροπή. Η Ελληνική Βουλή δεν έχει ψηφίσει στην ουσία αυτά, τα οποία εφαρμόζει με το Μεσοπρόθεσμο. Δεν έχει ψηφιστεί η διεθνής αυτή σύμβαση, η οποία απαιτεί ενισχυμένη πλειοψηφία μέσα στη Βουλή. Ως εκ τούτου η Τρόικα με δικό της ρίσκο και με δική της ευθύνη πήρε τα χρήματά της και ξεπλήρωσε στο ακέραιο τους τοκογλύφους.

Με ένα κούρεμα του χρέους στο επίπεδο του 80% η Ελλάδα όχι μόνον δεν απειλείται από τις "Αγορές", αλλά βελτιώνει και την πιστοληπτική της εικόνα. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι τοκογλύφοι θ' αυτοκτονούσαν, αν μπορούσαν να πάρουν προμήθεια από την κηδεία τους. Οι τοκογλύφοι θα μας πουλούσαν το σκοινί, για να τους κρεμάσουμε. Μπορεί να μην μας ξαναχρηματοδοτήσουν μέσω ομολόγων ξανά, αλλά είναι βέβαιο ότι θα μας ξαναδανείσουν, αν έχουμε βελτιωμένη πιστοληπτική εικόνα.

Αυτό, το οποίο έχει σημασία, είναι ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε με ένα "βαθύ κούρεμα" του υπάρχοντος ομολογιακού μας χρέους και να ξεκινήσει η διαδικασία του γενικού "κουρέματος". Στην πραγματικότητα θα βγουν και κερδισμένοι, εφόσον είναι βέβαιο ότι σε πραγματικό χρήμα μάς έχουν δώσει πολύ λιγότερα. Όλα τα υπόλοιπα είναι τόκοι και πανωτόκια …Χρήματα, τα οποία ποτέ δεν είδαμε και βέβαια ποτέ δεν πήραμε …Χρήματα, τα οποία "παράχθηκαν" τοκογλυφικά, κάθε φορά που οι τοκογλύφοι κάλυπταν τις παλαιότερες χρηματοδοτήσεις με επαναχρηματοδοτήσεις.

Απλά, επειδή αυτό το εφιαλτικό "παραμύθι" δεν μπορεί να επαναληφθεί, θα πρέπει να πάρουμε τα κατάλληλα μέτρα. Για να μην έρθουμε ξανά στο ελεεινό σημείο να γίνουμε ο περίγελος της παγκόσμιας κοινωνίας, να γίνει μια συνταγματική ρύθμιση, η οποία θα επιβάλει τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς …Ό,τι έγινε στην Ισπανία και ό,τι μας ζητάνε τώρα —και κατόπιν εορτής— τα λαμόγια των τοκογλύφων …Ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί για πάντα. Τα "πόδια" να φτάνουν υποχρεωτικά μέχρι εκεί που φτάνει το "στρώμα". Όποιος πολιτικός τολμάει να κάνει τα αντίθετα, να πηγαίνει φυλακή.

2) Μεταφορά των τίτλων ιδιοκτησίας της κερδοφόρου δημόσιας περιουσίας σε ένα κοινό και ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο.

Προτείνοντας κάποιος το "κούρεμα" του χρέους, αυτό το οποίο αντιλαμβάνεται συνήθως γύρω του είναι ένας φόβος. Ενώ αυτό, το οποίο προτείνει, φαίνεται εξ’ ορισμού συμφέρον για τον κόσμο, εντούτοις δεν λειτουργεί λυτρωτικά. Δεν λειτουργεί δηλαδή όπως θα περίμενε κανείς να λειτουργεί μια διαδικασία, η οποία απαλλάσσει κάποιον από το μεγάλο του πρόβλημα. Δεν "παράγει" ενθουσιασμό, γιατί υπάρχει ένας διάχυτος και τεράστιος φόβος απέναντι σ' αυτήν την πρόταση. Υπάρχει ο φόβος των εργαζομένων για τις συνέπειες αυτής της πράξης. Υπάρχει ο φόβος των συνταξιούχων. Γιατί; Γιατί οι άνθρωποι ανησυχούν για τις συντάξεις τους. Ανησυχούν για τη βιωσιμότητα των ταμείων, όπου έχουν καταθέσει τους κόπους της ζωής τους, για να "βγάλουν" τα δύσκολα χρόνια των γηρατειών.

Όλοι αυτοί φαινομενικά δικαίως ανησυχούν, γιατί γνωρίζουν ότι τα ίδια τα ασφαλιστικά ταμεία είναι από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες τού κράτους και άρα από τους μεγαλύτερους κατόχους των κρατικών ομολόγων. Ανησυχούν για τη βιωσιμότητα αυτών των ταμείων, αν "κουρευτούν" αυτά τα ομόλογα. Ανησυχούν για τα αποθεματικά τους, αν αυτά μέσα σε μια στιγμή μειωθούν κατά ένα τεράστιο ποσοστό της τάξης του 80%. Ένας φόβος, ο οποίος καλλιεργείται από τα ΜΜΕ των διαπλεκομένων, γιατί προφανώς αυτός ο φόβος συμφέρει τους διαπλεκόμενους και τους τοκογλύφους. Όμως, αυτό είναι φυσικό. Δεν θα περιμέναμε, για παράδειγμα, να μας πει κάτι άλλο το Mega του Μπόμπολα …Συνέταιρος με την Coldman Sachs είναι ο άνθρωπος.

Είναι όμως αλήθεια όλα αυτά; Υπάρχει πραγματική βάση γι' αυτόν τον φόβο; Όχι βέβαια. Όλα αυτά είναι αποτελέσματα κακής εκτίμησης των πραγμάτων και βέβαια της άγνοιας. Γιατί; Γιατί το "κούρεμα" δεν είναι μια αυτοματοποιημένη πρακτική, που, αν εκδηλωθεί, αφορά τους πάντες το ίδιο. Αυτός, ο οποίος "κουρεύει" είναι εκείνος που αποφασίζει το πόσο "βαθιά" θα πάει η "μηχανή" του. Αυτός, ο οποίος "κουρεύει", αποφασίζει ποιους θα "κουρέψει" σχεδόν "σύριζα" και σε ποιους θα αφήσει μακριά "κοτσίδα". Δεν έχει σ' αυτήν την περίπτωση "…γιατί αυτόν τόσο λίγο και εμένα πιο πολύ"; Τι σημαίνει αυτό; Ότι, αν το ελληνικό κράτος αποφασίσει να πραγματοποιήσει το "κούρεμα", αυτό το ίδιο αποφασίζει αν "κουρέψει" τους τοκογλύφους "σύριζα" και αν "κουρέψει" τα ασφαλιστικά ταμεία "χαλαρά" και με "μπούκλες".

Αυτό σημαίνει ότι, αν το ελληνικό κράτος είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης των ασφαλιστικών μας ταμείων, αυτό θα αποφασίσει μόνο του για το πώς θα τα ξεχρεώσει. Αυτό είναι και το θέμα μας. Αν ο Έλληνας πολίτης καταλάβει αυτό το λεπτό σημείο, θα πάψει να έχει τον παραμικρό φόβο. Αν το ελληνικό κράτος κάνει τώρα τη σωστή κίνηση, θα διασφαλίσει τα ασφαλιστικά του ταμεία στον αιώνα τον άπαντα. Ποτέ και καμία σύνταξη δεν θα απειληθεί στο μέλλον …ό,τι κι αν συμβεί. Το ίδιο το κράτος θα καταστρέφεται και θα ανορθώνεται και τα ασφαλιστικά ταμεία θα παραμένουν αλώβητα.

Γιατί μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Γιατί το ελληνικό κράτος είναι ένα πλούσιο κράτος. Τόσο πλούσιο, που αποτελεί στόχο όλων των "κορακιών" του πλανήτη. Γι' αυτό κατηγορείται άλλωστε από τους ξένους. Κατηγορείται για την τεράστια περιουσία του …Την υπερπολύτιμη περιουσία του, την οποία οι ξένοι κρίνουν ότι το "βαραίνει" και επειδή είναι "καλοί" άνθρωποι θέλουν να το απαλλάξουν από το "βάρος" του, για να το πάρουν οι ίδιοι. Όμως, αυτό το υπερπολύτιμο "φορτίο" μπορεί να γίνει και η απόλυτη εγγύηση για τα ασφαλιστικά μας ταμεία.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με τον πιο απλό τρόπο. Αν το κράτος δεν έχει τα χρήματα να ξεπληρώσει τα χρέη του στα ταμεία, ας τα ξεπληρώσει σε "είδος" …Συγκεκριμένα με όλο το "είδος" που έχει στην κατοχή του. Αν, δηλαδή, κανείς σκεφτεί ότι, ακόμα και μετά από "κούρεμα" 80% στα ομόλογα των ταμείων, απομένουν κρατικά χρέη αρκετών δεκάδων δισεκατομμυρίων σε αυτά, τότε είναι εύκολο η σημερινή και εγκληματικά υποτιμημένη δημόσια περιουσία να μην φτάνει καν να τα καλύψει. Νόμιμα και χωρίς καμία αντίδραση μπορεί να γίνει μεταβίβαση στα ταμεία του συνόλου σχεδόν των χρυσοφόρων "φιλέτων" της δημόσιας περιουσίας.

Αυτό ακριβώς είναι ο φόβος και ο τρόμος όλων των τοκογλύφων. Ο φόβος τους είναι μήπως το ελληνικό κράτος φερθεί έξυπνα και με αυτόν τον τρόπο όχι μόνον λύσει το ασφαλιστικό του πρόβλημα, αλλά ταυτόχρονα προστατεύσει άπαξ και δια παντώς αυτό, το οποίο οι ίδιοι βλέπουν ως λεία και για το οποίο βύθισαν το κράτος στα χρέη …Αυτό, για το οποίο μας οδήγησαν στην "ενέδρα" και είναι το αμύθητης αξίας δημόσιο κεφάλαιο. Στην πραγματικότητα φοβούνται μήπως το ελληνικό κράτος "υπακούσει" στις εντολές τους και ιδιωτικοποιήσει αυτό το κεφάλαιο στον απόλυτο βαθμό. Να το ιδιωτικοποιήσει με τον τρόπο που συμφέρει τον ελληνικό λαό και όχι τη συμμορία των τοκογλύφων …Αυτός είναι ο εφιάλτης τους.

Όλα αυτά γίνονται αντιληπτά, αν ο αναγνώστης δει τα πράγματα απλά. Βλέποντας το παιχνίδι των αρχικά "γενναιόδωρων" ομολόγων, τα οποία έγιναν στη συνέχεια τεράστια χρέη και σήμερα έχουμε φτάσει στις τρομερές απειλές, καταλαβαίνει αμέσως πού απέβλεπαν εξ’ αρχής οι τοκογλύφοι. Μας δάνειζαν χρήματα, όχι γιατί επιθυμούσαν αποδώσεις χρημάτων. Δεν τους ενδιέφεραν τα χρήματα. Μας δάνειζαν χρήματα, για τους ίδιους λόγους που οι τοκογλύφοι δανείζουν τους αφελείς …Για να τους αποσπάσουν την περιουσία. Η περιουσία του ελληνικού λαού ήταν αυτό που τους ενδιέφερε …Η αμύθητης αξίας περιουσία. Η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, ο ΟΣΕ, τα ΕΛΠΕ, ο ΟΠΑΠ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, η Αττική Οδός, οι εθνικές οδοί, οι γέφυρες, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, τα μεταλλεία, τα ορυχεία, τα πετρελαϊκά κοιτάσματα, τα δίκτυα όλων των τύπων και ειδών …Ό,τι με άπειρο κόστος, πόνο και κόπο δημιούργησε ο ελληνικός λαός, για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του …Τις ζωτικές του ανάγκες, που οδηγούν σε ανελαστικές δαπάνες και οι οποίες δαπάνες καθιστούν αυτό το κεφάλαιο όχι μόνον στρατηγικής αξίας, αλλά και τεράστιας χρηματοληπτικής δυνατότητας.

Αυτό το κεφάλαιο είχαν εξ’ αρχής στο στόχαστρό τους οι τοκογλύφοι και γι' αυτό μας "δάνειζαν" χρήματα …Το κεφάλαιο, το οποίο έχουν αρχίσει ν' "αγκαλιάζουν" με τα βρομερά τους "χέρια" …Το κεφάλαιο, το οποίο οι σύγχρονοι δωσίλογοι "μεταβίβασαν" ολοκληρωτικά και παράνομα στην προδοτική Ανώνυμη Εταιρεία με το όνομα "Ταμείο Αποκρατικοποιήσεως της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου" …Εντελώς παράνομα, προδοτικά και αντεθνικά.

Γιατί είμαστε τόσο απόλυτοι στις κατηγορίες μας; Δεν υπάρχει περίπτωση αυτή η μεταβίβαση να έγινε εξαιτίας άγνοιας; Όχι βέβαια. Είναι βέβαιο ότι υπάρχει δόλος και όπου υπάρχει δόλος υπάρχει και έγκλημα. Ο δόλος αποκαλύπτεται από τον ίδιο τον τίτλο της δωσιλογικής Εταιρείας. Δόλο αποκαλύπτει ο εγκληματικά εσφαλμένος προσδιορισμός τής υπό ιδιωτικοποίηση περιουσίας. "Ιδιωτική Περιουσία του Δημοσίου" την ονομάζουν. Ιδιωτική περιουσία του κράτους δεν είναι η ΔΕΗ ή τα Αεροδρόμια της χώρας. Ιδιωτική περιουσία του κράτους είναι τα χαρτιά υγείας, οι σφουγγαρίστρες ή οι καρέκλες που δίνουμε σ' αυτό με πλήρη εξουσία πάνω τους να τα κάνει ό,τι θέλει, προκειμένου να μας εξυπηρετήσει ως πολίτες όσο το δυνατόν καλύτερα.

Ιδιωτική περιουσία του κράτους δεν μπορεί να είναι το δημόσιο κεφάλαιο. Το δημόσιο κεφάλαιο είναι περιουσία του λαού και εξουσία πάνω του έχει μόνον ο λαός. Μόνον αυτός έχει αρμοδιότητα ν' αποφασίζει για την τύχη αυτής της περιουσίας, είτε άμεσα μέσω δημοψηφισμάτων είτε έμμεσα μέσω της Βουλής των αντιπροσώπων του. Εκ των δεδομένων λοιπόν θεωρούμε αυτούς, που το ίδρυσαν, προδότες. Ένοχος εσχάτης προδοσίας είναι ο Βενιζέλος, ο οποίος ίδρυσε μια τέτοια Ανώνυμη Εταιρεία και μετέφερε σ' αυτήν τίτλους ιδιοκτησίας της δημόσιας περιουσίας, που του "εμπιστεύτηκε" ο λαός ως Υπουργό Εθνικής Οικονομίας. Με τους νόμους περί δοσιλογισμού πρέπει να δικαστεί η διοίκηση και το προσωπικό τής εν λόγω εταιρείας, που πίσω από τις "πλάτες" του ελληνικού λαού συνεργάζεται με τους τοκογλύφους, για να φάει την περιουσία του.

Άρα, αυτό, το οποίο πρέπει να γίνει, είναι αυτό το οποίο προτείνουμε στο βήμα 2. Εφόσον εντοπίσουμε τον στόχο των τοκογλύφων, τον προστατεύουμε, ώστε να μην μπορούν να τον διεκδικούν. Από τη στιγμή που το κράτος, μέσω των προδοτών και των δωσίλογων, είναι ανίκανος και επικίνδυνος διαχειριστής της δημόσιας περιουσίας, τού αφαιρούμε αυτήν την εξουσία. Τού αφαιρούμε την εξουσία πάνω σε αυτήν την περιουσία, γιατί, αν αυτήν την εξουσία τη διαχειριστεί μια άθλια γενιά, όπως αυτή του Πολυτεχνείου, κινδυνεύει να χαθεί ο ελληνισμός στο σύνολό του και όχι μόνον κάποια περιουσιακά του στοιχεία.

Για ένα πράγμα είναι σίγουρο ότι θα περάσουν στην ιστορία τα ζώα της γενιάς του Πολυτεχνείου. Θα είναι αυτοί, οι οποίοι δίδαξαν όχι μόνον την Ελλάδα αλλά και τον κόσμο ολόκληρο ότι μπορεί μια άσχημη γενιά να απειλήσει με αφανισμό ακόμα και έναν λαό με χιλιάδες χρόνια ιστορία …Να τον αφανίσει στην κυριολεξία. Αυτό, δηλαδή, το οποίο απειλείται να πάθει το ελληνικό έθνος από αυτήν τη γενιά …Τη γενιά αυτή, η οποία "έφαγε" και "ήπιε" μια πατρίδα ολόκληρη και τώρα τη "ρεύεται" μαζί με τους τοκογλύφους …Μια γενιά, που θέλει τις ζημιές της να τις "ξεράσει" στις επόμενες γενιές …Τα κουτορνίθια, τα οποία έφαγαν αυτά που κληρονόμησαν από τους γονείς τους και όχι μόνον δεν αφήνουν κληρονομιά στα παιδιά τους, αλλά μπλέκουν στην αθλιότητα και τα παιδιά των παιδιών τους. Όχι μόνον έχουν υποθηκεύσει το μέλλον της επόμενης γενιάς, αλλά θέλουν να μεταφέρουν το πρόβλημα της μιαρής τους ύπαρξης ακόμα πιο μακριά. Μιλάμε για κοινωνική "μάστιγα" με ονοματεπώνυμο.

Εκατονταετή ομόλογα σκέφτονται να εκδώσουν …Η γενιά αυτή, που, σύμφωνα με τον "πολεμιστή" Βενιζέλο, είναι εκείνη η οποία "πολεμάει" σήμερα …Η γενιά του ρεψίματος και της πορδής …Η μοναδική γενιά στην ιστορία των Ελλήνων, η οποία έχει αποφασίσει ότι όχι μόνον δεν θα αφήσει κανένα σοβαρό περιουσιακό στοιχείο στις μελλοντικές γενιές Ελλήνων, αλλά θα τους αφήσει χρέη να τη "θυμούνται" εκατό χρόνια μετά. Εκατό χρόνια μετά θα πληρώνουν οι μελλοντικές γενιές τη χαλάουα που καθυστερημένα ανακάλυψε η Δαμανάκη. Εκατό χρόνια μετά θα πληρώνουν οι Έλληνες τη γκουρμέ κουζίνα, που καθυστερημένα ανακάλυψε ο Βενιζέλος.

Όταν δεν θα υπάρχει ούτε καν η "σκόνη" από την ύπαρξή τους, οι Έλληνες θα εξακολουθούν να πληρώνουν για το μεγάλο τους "φαγοπότι". Θα πληρώνουν τους άχρηστους, οι οποίοι έζησαν ως παράσιτα σε ολόκληρη τη ζωή τους. Θα θυμούνται τους άχρηστους χαφιεδοπράκτορες, που, φωνάζοντας "Εδώ Πολυτεχνείο", έφαγαν σε μέσα μια νύκτα "πίστωση" χιλιάδων χρόνων αξιοπρεπούς ιστορίας. Θα θυμούνται "θαύματα" του παρελθόντος, όπως θυμούνται οι χριστιανοί τα θαύματα του Χριστού. Θαύματα ακόμα μεγαλύτερα, που θα κάνουν τη μετατροπή του νερού σε κρασί να φαίνεται μικρό κολπάκι. Θα θυμούνται το θαύμα να μετατρέπεται το βρομερό αμπέχωνο σε γυαλιστερό Armani. Θα θυμούνται αλητάμπουρες να ξεκινάνε να πίνουν χύμα ρετσίνα και να καταλήγουν μεθυσμένοι με Dom Perignon. Θα θυμούνται τριχωτές επαναστάτριες να ξεκινούν τον αγώνα τους με πάνινα ταγάρια και να καταλήγουν θριαμβεύτριες με δερμάτινες τσάντες Hermes.

Από αυτό το ανεπανάληπτο "μάθημα", που μας παρέδωσαν οι άχρηστοι, καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλη είναι η ανάγκη για την κάθε γενιά να διατηρεί υπό την κατοχή της ένα βασικό κεφάλαιο και τους ανάλογους πόρους που έχει ανάγκη, για να επιβιώσει ακόμα και στην εποχή κατά την οποία δεν θα μπορεί να εργάζεται η ίδια. Ποτέ και καμία γενιά δεν πρέπει να παραδίδει "εν λευκώ" το οικονομικό της μέλλον στην επόμενη. Ποτέ δεν πρέπει να ανταλλάσσονται μεταξύ των γενεών λευκές "επιταγές". Αυτό το φαινόμενο ζούμε σήμερα. Ένα φαινόμενο, το οποίο συνέβη μία και μοναδική φορά στην ελληνική ιστορία και έχει την εξήγησή του. Το λάθος το έκανε η μεταπολεμική γενιά …Η γενιά αυτή, που στην πραγματικότητα μεγάλωσε ως "ορφανή" …Η γενιά αυτή, που δεν είχε να πληρώσει "γονείς" και "συντάξεις", γιατί ήταν "ορφανή" …Η γενιά αυτή, που παρέλαβε το "μηδέν" και πάνω σ' αυτό έχτισε τη ζωή της.

Αυτή η γενιά, μη έχοντας ένα αντίστοιχο "πατρικό" πρότυπο, νόμισε ότι είναι ασφαλές να παραδώσει τα πάντα στους "επόμενους". Να τα παραδώσει γρήγορα και απόλυτα. Μη έχοντας "προηγούμενους" ν' "ακολουθεί" σε μια υγιή συνύπαρξη συμφερόντων, δεν γνώριζε τι να κάνει με αυτούς που την "ακολουθούσαν" την ίδια. Όντας ορφανή, στερημένη και αμόρφωτη, νόμισε ότι θα πρόσφερε τα μέγιστα στα παιδιά της, αν τα μόρφωνε και τους τα πρόσφερε όλα. Νόμιζε πως ήταν ασφαλές να το κάνει. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να πιστεύει ότι την συνέφερε και την ίδια να πάρουν τη διαχείριση τα παιδιά της …Τα παιδιά της, που τα είχε στείλει στο Πανεπιστήμιο και νόμιζε ότι εκεί τα έκανε "ανθρώπους" …Τα παιδιά της, τα οποία γρήγορα αντιλήφθηκαν την αφέλειά της και τη "δούλευαν" από την αρχή σαν "ήρωες των Πολυτεχνείων", ενώ ήταν μόνιμοι θαμώνες των καταγωγίων.

Αυτά τα παιδιά είναι που σήμερα μάς απειλούν με καταστροφή …Τα παιδιά μιας γενιάς, που, από την πρώτη στιγμή που συνειδητοποιήθηκε ως γενιά, τιμήθηκε άκοπα για ανύπαρκτο ηρωισμό και στη συνέχεια "αποφάσισε" πως, όχι μόνον όσοι αγωνίζονται πραγματικά, αλλά και όσοι εργάζονται πραγματικά, είναι κορόιδα …Μια γενιά, η οποία ξεκίνησε τη ζωή της από τα χωμάτινα πατώματα και ανακάλυψε την αστική "καλοπέραση" με τα εμβάσματα των γονιών της …Μια γενιά, η οποία αποφάσισε πως και οι ίδιοι οι γονείς της ήταν κορόιδα …πως η ίδια, σαν η "εξυπνότερη" όλων των εποχών, θα μπορούσε να ζήσει τη ζωή της "σταυροπόδι" ως εισοδηματίας. Θα ζούσε πλούσια με την "επικαρπία" όλων όσων έφτιαξαν τα κορόιδα και άρα μέσω του δημοσίου κεφαλαίου.

…Η γενιά αυτή, η οποία θα περάσει ως η πλέον ανυπόληπτη στην ιστορία του ελληνισμού …Η μόνη γενιά σε μια ιστορία χιλιάδων χρόνων, που δεν έβαλε ούτε ένα "λιθαράκι" στη δόξα και τη φήμη του ελληνισμού …Η μόνη γενιά που δεν είχε ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ παγκόσμιου φήμης Έλληνα …ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ. Γιατί; Γιατί απόλαυσε τόση τζάμπα δόξα, που στο τέλος ξέχασε τον λόγο που κάποιος δοξάζεται. Δεν είχε λόγο ν' ασχολείται με το αντικείμενο ενασχόλησης που προσφέρει την ανταμοιβή. Η γενιά αυτοτιμήθηκε τόσο πολύ, που στο τέλος ξέχασε και η ίδια τον λόγο που τιμάται. Εδώ και τριάντα χρόνια αλληλοσυγχαίρονται μεταξύ τους, ξεχνώντας ότι στην πραγματικότητα έχουν διυλίσει έναν πολύ μικρό κώνωπα και έχουν βγάλει ένα μεγάλο τάνκερ λίπος …Ξεχνώντας ότι έχουν "μυθοποιήσει" μια "αντίσταση" των επτάμιση ωρών, των δύο γύρων με πίτα, του μισού κιλού κεμπάπ και τις ρετσίνες που είχαν παραγγείλει οι εκφωνητές του Πολυτεχνείου.

Αυτή η γενιά βρήκε και τον "ηγέτη" που της άρμοζε και έδεσε το "γλυκό". Η ηρωϊκή γενιά των ηρώων καταγωγίων βρήκε τον ήρωα των ξενοδοχείων και αποφάσισαν να μας "σώσουν". Με "ηγέτη" τον κληρονόμο Ανδρέα θα έχτιζαν τη νέα Ελλάδα των έξυπνων κληρονόμων …Τον "πατριώτη" Ανδρέα, που κι αυτός —όπως και ο γιος του αργότερα— ήταν στα pay-roll των Εβραίων. Με "ηγέτη" λοιπόν έναν άχρηστο τεμπέλη, αναδείχθηκαν σαν "ηγέτες" της γενιάς τους οι όμοιοί του …Οι απόλυτα άχρηστοι της γενιάς τους και της κοινωνίας. Μιλάμε για κλωνοποιημένους "Παπανδρέου" πολλές δεκαετίες πριν τη Ντόλυ. Μιλάμε για κλωνοποιημένα γαϊδούρια πολύ πριν εμφανιστούν τα κλωνοποιημένα πρόβατα.

Από εκεί και πέρα τα πράγματα εξελίχθηκαν σε ρυθμούς καταιγίδας. Με την εξουσία στα χέρια οι άχρηστοι και οι τεμπέληδες δεν έτρεχαν απλώς, αλλά "κάλπαζαν". Ο "δρόμος" ήταν "εύκολος" ή τουλάχιστον έτσι τους φαινόταν. Είχαν κληρονομήσει μια τεράστια δημόσια περιουσία και ένα παγκοσμίου φήμης εθνικό όνομα και νόμιζαν ότι αυτά αρκούσαν …Αρκούσαν, γιατί θεωρούσαν ότι οι ίδιοι διέθεταν αυτό το οποίο "έλειπε" από όλους τους προηγούμενους, που τα είχαν δημιουργήσει. Νόμιζαν ότι γνώριζαν πώς να ζουν "ποιοτικά" και "αποστολή" τους έγινε να μάθουν και στους άλλους να "ζουν" ανάλογα. Νόμιζαν ότι ήταν έξυπνοι που τα γνώριζαν αυτά, ενώ οι προηγούμενοι δεν γνώριζαν πώς να ζουν, αλλά μόνον πώς να εργάζονται … Τα κορόιδα …Όλοι κορόιδα και μόνον αυτοί έξυπνοι.

Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που βλέπουμε. Τα παιδιά αποδείχθηκαν άχρηστα κι αχάριστα και τώρα τα έχουν καταστρέψει όλα. Τα έχουν "φάει" όλα. Χρωστάνε όσα δεν χρωστούσαν ποτέ όλες οι γενιές μαζί. Έχουν βγάλει στο "σφυρί" ακόμα κι αυτά που δεν πρέπει να μπαίνουν "υποθήκη" ποτέ, γιατί απαίτησαν αίμα για ν' αποκτηθούν. Τα άχρηστα "παιδιά" σήμερα αποδεικνύονται και άχρηστοι "γονείς", εφόσον αποφάσισαν να μην αφήσουν τίποτε στους επόμενους.

Σήμερα —και μπροστά στα αδιέξοδα όπου έχουν οδηγηθεί, εξαιτίας των δικών τους λαθών— επιμένουν να κοιτάνε και πάλι μόνον τον εαυτό τους. Εκμεταλλευόμενοι το όσο διάστημα της ενεργής παρουσίας, που τους απομένει στην οικονομία και την εξουσία, προσπαθούν να εξασφαλίσουν μόνον τα δικά τους συμφέροντα και κανενός άλλου. Λίγο πριν τη συνταξιοδότησή της αυτή η γενιά έχει αποφασίσει να παραδώσει καμένη γη. Τόσο καμένη, που ένα από τα γερμανικά "αφεντικά" της δήλωσε ότι η σημερινή Ελλάδα του θυμίζει τη Γερμανία μετά τη λήξη του πολέμου.

Αυτήν είναι η κατάσταση στην οποία μας οδηγούν. Μόνοι τους έφεραν την Ελλάδα στη σημερινή τραγική κατάσταση και μόνοι τους "συνθηκολογούν", για να σώσουν μόνον τους εαυτούς τους. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να σώσουν τα τομάρια τους. Να πάρουν διαβεβαιώσεις από τους μελλοντικούς "ιδιοκτήτες" τής Ελλάδας ότι θα δοθούν χρήματα για το διάστημα που αφορά τη δική τους επιβίωση ως συνταξιούχων. Ξεπουλάνε τα πάντα με έναν χρηματοδοτικό "ορίζοντα" είκοσι χρόνων. Δεν τους νοιάζει καν τι θα γίνει από εκεί και πέρα.

Αυτή είναι η γενιά του Πολυτεχνείου …Η γενιά που ξεπουλάει τα πάντα …Η γενιά που παραδόθηκε στην Goldman Sachs …Η γενιά που πρόδωσε τους πάντες για μια πρόσκληση σε εκδήλωση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ …Η γενιά που προσπαθεί να μας τρομοκρατήσει, προκειμένου ν' αποδεχθούμε την ξένη κατοχή και τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας …Η γενιά της Δαμανάκη, που μας απειλεί με τον "μπαμπούλα" της Δραχμής …Η γενιά του Βενιζέλου, που ίδρυσε το δωσιλογικό Ταμείο του ξεπουλήματος και του Μητρόπουλου που το "τρέχει" …Η γενιά της διαφθοράς του Μαντέλη και του Χριστοφοράκου …Η γενιά της Τρέμη και του Πρετεντέρη, που μπαίνουν ως τρομοκράτες δωσίλογοι στα σπίτια μας, για να μας τρομάξουν …Η γενιά του Χριστοδουλάκη, του Αδριανόπουλου, του Μπίστη και των άλλων "καθοδηγητών" της τροϊκανής προπαγάνδας …Η γενιά του Γιωργάκη, της Ντόρας και του Αντωνάκη.

Αυτήν τη γενιά πρέπει να εξουδετερώσει ο λαός, πριν αυτή τον καταστρέψει πλήρως. Πρέπει να την "αποστρατεύσει" πλήρως και απολύτως πριν κάνει μεγαλύτερο κακό από αυτό που ήδη έχει κάνει. Από τις επόμενες κιόλας εκλογές θα πρέπει να αρνηθεί την ψήφο του σ' αυτούς με καθαρά ηλικιακά κριτήρια. Μπορεί αυτό το οποίο λέμε να φαίνεται ρατσιστικό, αλλά δεν είναι. Όπως θαυμάσαμε συνολικά τη γενιά του '40 για τον ηρωισμό και την αυταπάρνησή της, έτσι μπορούμε να σικτιρίσουμε συνολικά τη γενιά του Πολυτεχνείου ως επικίνδυνη. Δεν υπάρχει ρατσισμός, όταν αποτιμώνται οι "θητείες" των γενιών στην εξουσία.

Δυστυχώς και ευτυχώς οι γενιές χαρακτηρίζονται από τους "πρώτους" τους και οι οποίοι λειτουργούν ως "χρωστικές". Από εκεί και πέρα, εξαιτίας αυτών των λίγων, οι πολλοί θα είναι είτε τυχεροί είτε άτυχοι. Αν οι "χρωστικές" μιας γενιάς είναι γενναίοι, η γενιά θα είναι τυχερή και ως γενναία θα περάσει στην ιστορία. Αν οι "χρωστικές" της είναι άχρηστοι άνθρωποι η γενιά θα είναι άτυχη και ως άχρηστη θα περάσει στην ιστορία. Ήταν τυχερή η γενιά που ακολούθησε τους πραγματικούς ήρωες του '40 και ήταν άτυχη γενιά που ακολούθησε τους "ήρωες" του Πολυτεχνείου. Η πρώτη φώναζε "αέρα", για να διώξει τους εχθρούς στο όνομα των Ελλήνων και η δεύτερη θα αναγκάσει τους Έλληνες να φωνάξουν "αέρα να φύγει η γενιά-χολέρα", για να διώξουν την ίδια.

Αυτή η γενιά είναι πέρα για πέρα αποτυχημένη. Η "κορυφή" της είναι "διαποτισμένη" μέχρι το "μεδούλι" της από τον καιροσκοπισμό και τον φιλοτομαρισμό που της καλλιέργησαν οι ηγέτες της. Βλέπεις ανθρώπους, όπως τον διεφθαρμένο και πολυεκατομμυριούχο Σιφουνάκη, να παριστάνουν τους "επαναστάτες" και καταλαβαίνεις τι σημαίνει "ανίατη" περίπτωση. Τέτοιοι είναι όλοι τους. Ανίατοι, αμετανόητοι και άπληστοι. Ό,τι και να γίνει, όπως και να έρθουν τα πράγματα, για όσο διάστημα διαχειρίζονται εξουσία θα επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη. Μόνον αν τους διώξεις μπορείς ν' απαλλαγείς από αυτούς.

Να τους διώξουμε όλοι μαζί από την εξουσία και σ' αυτό να βοηθήσει η ίδια η γενιά τους …Αυτή, η οποία κινδυνεύει να εξευτελιστεί στους αιώνες των αιώνων …Η γενιά αυτή, που, εξαιτίας τους, κινδυνεύει να γίνει ο περίγελος των χιλιετηρίδων. Εμείς δεν επιθυμούμε σύγκρουση γενιών. Εμείς θέλουμε ν' απομακρυνθούν οι άθλιοι από την εξουσία. Αν θέλουμε να ελπίζουμε στην επιβίωση, κανένας από αυτούς δεν πρέπει να ξαναπεράσει ούτε απ’ έξω από τη Βουλή των Ελλήνων. Οι επιλογές αυτής της γενιάς πρέπει να ακυρωθούν …Οι επιλογές των πρωταγωνιστών της γενιάς αυτής …Αυτών, οι οποίοι μέχρι τώρα ζούσαν δημοσία δαπάνη σαν "αριστεροί", "σοσιαλιστές" και "αναρχικοί" και οι οποίοι, όταν "ανακάλυψαν" το φαουά-γκρα και τη σαμπάνια, υπηρέτησαν τον καπιταλισμό στην πιο σκληρή του μορφή.

Οι επιλογές αυτής της γενιάς των νεοταξιτών "γενίτσαρων" πρέπει να ακυρωθούν με την ψήφο του λαού. Οι επιλογές τής δήθεν ιδιωτικοποίησης, που στην πραγματικότητα είναι ένα ξεπούλημα. Λέμε της "δήθεν ιδιωτικοποίησης", γιατί εδώ υπάρχει ένα λεπτό σημείο. Η ιδιωτικοποίηση, την οποία επικαλούνται αυτοί, είναι προσχηματική. Μακάρι όλα αυτά τα ελέω δημοσίου κρατικοδίαιτα κοπρόσκυλα να επεδίωκαν την πραγματική ιδιωτικοποίηση. Αυτοί επιδιώκουν το ξεπούλημα και απλά έχουν ως "άλλοθι" την ιδιωτικοποίηση. Η ιδιωτικοποίηση δεν είναι λάθος επιλογή. Η ιδιωτικοποίηση, που σήμερα εμφανίζεται ότι απειλεί τα πάντα, μπορεί ν' αποδειχθεί ότι είναι η καλύτερη λύση για τα πάντα. Η ιδιωτικοποίηση μπορεί να μας σώσει για πάντα.

Αυτής της άποψης είμαστε κι εμείς. Απόλυτη ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας θέλουμε κι εμείς. Ιδιωτικοποίηση όμως, που να προστατεύει αυτό το κεφάλαιο από τους ντόπιους προδότες, αλλά και από τους ξένους μνηστήρες …Τους ξένους μνηστήρες, που στο όνομα των δήθεν ανταγωνιστικών οικονομιών και του καπιταλισμού πιέζουν για ιδιωτικοποιήσεις και στην ουσία δημιουργούν προφάσεις για πλιάτσικο εις βάρος του πιο αφελή ιδιοκτήτη, που είναι συνήθως ο λαός. Είναι άλλο το πράγμα το πλιάτσικο στο όνομα της ιδιωτικοποίησης και άλλο πράγμα η ίδια η ιδιωτικοποίηση, που μπορεί ν' αποδειχθεί σωτήρια για το μέλλον του ελληνικού λαού.

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η ιδιωτικοποίηση της σημερινής δημόσιας περιουσίας είναι η απόλυτη εξασφάλισή της απέναντι στους ντόπιους και ξένους άρπαγες. Είναι η καλύτερη ασφάλεια, γιατί μόνον αυτή η πρακτική μπορεί να συνάδει με το "παραμύθι" τους περί ελεύθερης οικονομίας. Ως επιλογή είναι μονόδρομος, γιατί μόνον η ιδιωτική περιουσία προστατεύεται μέσα στη ζούγκλα του καπιταλισμού ως κόρη οφθαλμού. Πού βρίσκεται η εξασφάλισή της; Ιδιωτικοποίηση δεν είναι να τα πάρουν όλα για "ψίχουλα" οι Γερμανοί. Ιδιωτικοποίηση είναι και η "μεταφορά" των τίτλων της σημερινής δημόσιας ιδιοκτησίας στα ασφαλιστικά ταμεία.

Όμως, αυτή η μεταφορά της σημερινής δημόσιας περιουσίας —και προκειμένου να μην γίνουν αδικίες μεταξύ των Ελλήνων— θα πρέπει να δρομολογηθεί με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Για να διασφαλιστούν απόλυτα τόσο τα γενικά όσο και τα ειδικά συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών, είναι υποχρεωτικό να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες. Πριν γίνει γενική μεταφορά των τίτλων ιδιοκτησίας της δημόσιας περιουσίας στον ασφαλιστικό "χώρο", θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο.

Υποχρεωτικά, δηλαδή, θεωρούμε ότι πριν από την ιδιωτικοποίηση πρέπει να επανασχεδιάσουμε συνολικά το ασφαλιστικό μας σύστημα. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ταμείο, στο οποίο να συνυπάρχουν —ως ασφαλισμένοι— εργοδότες κι εργαζόμενοι ώστε αυτό το ταμείο να εκφράζει σχεδόν απόλυτα τα δημόσια συμφέροντα, αλλά στο νομικό επίπεδο να μην ταυτίζεται μ' αυτά. Να τα εκφράζει σχεδόν απόλυτα ως ιδιωτική εταιρεία και να πάψει να έχει την εικόνα της δημόσιας εταιρείας —και άρα να γίνεται στόχος— και συνεπώς να κινδυνεύει από τους ξένους άρπαγες. Να δημιουργηθεί ένα ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο για όλους τους Έλληνες, ώστε όλοι να μπορούν να μπουν σ' αυτό αλλά και όλοι να έχουν συμφέρον από ένα τέτοιο ταμείο.

Αυτό είναι εύκολο. Από τον κοινό εργάτη, τον αυτοαπασχολούμενο αστό ή επιτηδευματία μέχρι τον πιο ισχυρό βιομήχανο όλοι εργάζονται. Από τη στιγμή που όλοι εργάζονται, θα ξεκινάνε την ασφάλιση από τον εαυτό τους …Από τον εαυτό τους θα ξεκινούν και μετά θα συνεχίζουν με όποιους άλλους μπορεί ν' απασχολούν στις επιχειρήσεις τους. Δεν υπάρχει δυσκολία, δηλαδή, να μπουν στο ίδιο ασφαλιστικό ταμείο οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι υδραυλικοί ή οι δικηγόροι και οι βιομήχανοι. Όταν μάλιστα αυτό το ταμείο λειτουργεί με αναλογιστικά κριτήρια, μπορεί η κάθε συντεχνία να καθορίσει μόνη της τις εισφορές της, ώστε εκ των προτέρων να καθορίζει τις μελλοντικές απολαβές της. Αυτό συμβαίνει και τώρα. Δεν παίρνουν όλοι στο ΙΚΑ την ίδια σύνταξη, επειδή ανήκουν στο ίδιο ταμείο. Ο καθένας παίρνει αυτό, το οποίο έχει πληρώσει.

Από τη στιγμή που συμφέρει όλους τους συνταξιούχους να μπουν σε ένα τέτοιο ενιαίο και πάμπλουτο ταμείο, θα πρέπει να δούμε αν συμφέρει και τις υπόλοιπες γενιές η μεταφορά των τίτλων ιδιοκτησίας του σημερινού δημοσίου κεφαλαίου στο ταμείο αυτό. Αν αυτό είναι αναμφισβήτητα κάτι που συμφέρει την εκάστοτε γενιά των "απομάχων" της εργασίας, θα πρέπει να εξετάσουμε και το αν θα μπορούσαν να το αποδεχθούν κι αυτοί που τυχόν θα θίγονταν από τη μετακίνηση της ιδιοκτησίας μιας τέτοιας μεγάλης ποσότητας κεφαλαίου …Να εξετάσουμε πόσο συμφέρον θα ήταν για την ενεργή γενιά των εργαζομένων.

Θεωρούμε κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ακόμα και οι ενεργές γενιές θα το δεχθούν με απόλυτη ικανοποίηση. Θεωρούμε βέβαιο ότι δεν θα τις θίξει αυτή η "μετακίνηση" της ιδιοκτησίας του πρώην δημοσίου κεφαλαίου. Αν και θεωρητικά θα μπορούσαν να θεωρήσουν ότι θα τους συνέφερε να ελέγχουν για λογαριασμό τους αυτούς τους κολοσσιαίους μοχλούς ανάπτυξης, πιστεύουμε ότι δεν θα αντιδράσουν σε αυτό το ενδεχόμενο. Γιατί δεν θα αντιδράσουν; Γιατί θα τους συνέφερε πιο πολύ μια τέτοια περίπτωση. Γιατί ο άνθρωπος, όταν μπορεί και εργάζεται, δεν φοβάται τίποτε. Φοβάται μόνον για την εποχή κατά την οποία δεν θα μπορεί να εργάζεται.

Ο εργαζόμενος ζει πολύ πιο ευτυχισμένος όταν δεν φοβάται για τα γηρατειά του, παρά όταν περνάει λίγο πιο άκοπα τον εργασιακό του βίο. Προτιμά ακόμα και να κοπιάσει παραπάνω όταν μπορεί, παρά να βρεθεί σε δυσκολία, όταν δεν θα μπορεί να την αντιμετωπίσει με τα χέρια του. Μια τέτοια επιλογή θα τον χαροποιούσε, γιατί θα διασφάλιζε αυτό, το οποίο είναι βέβαιο ότι σε κάποια στιγμή της ζωής του θα το χρειαστεί και είναι η εξασφάλιση ανθρωπίνων συνθηκών ζωής. Απλά πράγματα. Η ισχυροποίηση των ασφαλιστικών ταμείων είναι μια επιλογή, που αφορά όλους τους εργαζόμενους και θα τη βρουν "μπροστά" τους. Είναι σωστή επιλογή και θα χαρούν όταν θα τη βρουν μπροστά τους.

Γι' αυτόν τον λόγο τους συμφέρει. Δεν έχουν λόγο να πολεμήσουν κάτι, το οποίο τους αφορά όλους εξίσου και θα τους εξυπηρετεί όλους, όταν αυτοί θα είναι εξίσου ανήμποροι. Απ' όπου και να "ξεκινάει" ο άνθρωπος, είναι βέβαιο ότι στη δύση της ζωής του θα "καταλήξει" στο να μην μπορεί να εργαστεί και άρα θα έχει ανάγκη ένα εύρωστο ταμείο, για ν' απολαύσει με άνεση και σιγουριά τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Αυτό το κατανοούν οι εργαζόμενοι, γιατί είναι άνθρωποι. Το κατανοούν, γιατί ο μεγαλύτερος φόβος των θνητών ανθρώπων είναι η αδυναμία των γηρατειών. Ο μεγαλύτερος φόβος είναι η ανημποριά των τελευταίων χρόνων της ζωής.

Για εμάς λοιπόν, το "δόγμα", το οποίο θα πρέπει ν' ακολουθηθεί, γι' αυτό το οποίο σήμερα ονομάζεται δημόσιο κεφάλαιο και αφορά τις κερδοφόρες υποδομές του κράτους, είναι πολύ απλό. Αφαιρείται από τη διαχείριση του κράτους και περνάει στη διαχείριση του ενιαίου ασφαλιστικού ταμείου. Αν η οικονομία στο σύνολό της ανήκει στην ενεργή γενιά των Ελλήνων, τότε οι υποδομές ανήκουν σε όλες τις προηγούμενες γενιές των Ελλήνων. Αν αυτές οι υποδομές αντιπροσωπεύουν ένα μεγάλο μέρος της οικονομίας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και οι απόμαχοι της ζωής αντιπροσωπεύουν ένα αντίστοιχα μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας. Από εκεί και πέρα με αυτές τις υποδομές διασφαλίζεις για πάντα το σύνολο των γενεών.

Δεν υπάρχει φόβος για την επιβίωση αυτού του ταμείου. Έτσι κι αλλιώς πάντα θα λειτουργεί υπό καθεστώς μονοπωλίου. Δεν πρόκειται να εμφανιστούν ανταγωνιστές. Μία μόνον φορά φτιάχνεις τις υποδομές. Μετά μόνον τις συντηρείς. Μία φορά δημιουργείς, για παράδειγμα, το βασικό οδικό δίκτυο ή το δίκτυο ηλεκτροδότησης. Δεν φτιάχνει η κάθε γενιά το δικό της δίκτυο, ώστε να υπάρχει πρόβλημα με τον εσωτερικό ανταγωνισμό. Ό,τι έγινε δηλαδή μέχρι σήμερα ως υποδομή, είναι το τελικό σ' ό,τι αφορά το είδος του. Από εκεί και πέρα μόνον συντηρείται κι αναβαθμίζεται.

Αυτό το δίκτυο υποδομών είναι έργο των προηγούμενων γενιών …Των γενιών των νεκρών Ελλήνων. Τελευταίοι "αντιπρόσωποι" εκείνης της γενιάς των προηγούμενων είναι οι "απόμαχοι" της εργασίας …Οι Έλληνες, οι οποίοι βρίσκονται στη δύση της ζωής της και πλέον δεν μπορούν να εργαστούν για την επιβίωσή τους. Είναι οι τελευταίοι που "κατέθεσαν" τον κόπο τους γι' αυτό το κεφάλαιο και οι οποίοι δεν είναι ενεργά μέλη της οικονομίας. Αν λοιπόν όλοι οι προηγούμενοι είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των υποδομών, που θα βαστάνε εσαεί την "Ψιλή Κυριότητα" του δημοσίου κεφαλαίου, η γενιά των συνταξιούχων είναι αυτή, που δικαιούται την "επικαρπία" της …Την "επικαρπία", που εξασφαλίζει τις συντάξεις τους.

Γιατί αναφερόμαστε τόσο σε περασμένες γενιές, νεκρούς και συνταξιούχους; Αυτό δεν το κάνουμε τυχαία. Το κάνουμε, για να "προσανατολιστούμε" σ' ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των καταστάσεων και των πραγμάτων. Αναζητούμε τον ιδανικό τρόπο διαχείρισης ενός τόσο τεράστιου και πολύτιμου κεφαλαίου, το οποίο θέλουμε να αποδοθεί σε ένα μελλοντικό ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο …Τον ιδανικό τρόπο τόσο για να διασφαλίζονται τα συμφέροντα των ασφαλισμένων του όσο και να μην παραμορφώνεται εξαιτίας τους η ελεύθερη οικονομία. Να μην λειτουργούν σαν ασυναγώνιστα κτήνη, που αλώνουν και καταπίνουν τα πάντα, επειδή είναι τεράστια. Η λειτουργία τους πρέπει να είναι ήπια και με συγκεκριμένους προσανατολισμούς. Να λειτουργούν υπέρ των συμφερόντων των ασφαλισμένων τους, να επιβιώνουν εύκολα και ταυτόχρονα να υπηρετούν την κοινωνία.

Αν λοιπόν τα ασφαλιστικά ταμεία "προικιστούν" με μια τέτοια ακλόνητη και απείρως προσοδοφόρα περιουσία, δεν πρέπει να αφήνονται σε δυναμικές κινήσεις μέσα στην οικονομία. Δεν πρέπει να την απειλούν με σοσιαλιστικού τύπου εκτροπές. Δεν πρέπει να αφήνονται ν' ακολουθούν ή να στηρίζουν την εκάστοτε πολιτική σκοπιμότητα της εκάστοτε κυβέρνησης. Γι' αυτόν τον λόγο τα ασφαλιστικά ταμεία πρέπει ν' αντιμετωπίζονται ως κληροδοτήματα …Ουδέτερα κληροδοτήματα, τα οποία έχουν ως μόνο στόχο την επιβίωσή τους και την εκτέλεση κάποιου απόλυτα και εξ’ αρχής προσδιορισμένου καθήκοντός τους …Κληροδοτήματα, που ανήκουν σε νεκρούς και αποδίδουν "μερίσματα" σε συνταξιούχους δικαιούχους.

Γιατί αυτό, το οποίο λέμε —και ακούγεται λίγο μακάβριο— είναι σημαντικό; Γιατί από μόνο του μας αποκαλύπτει τη μεθοδολογία της διαχείρισής τους. Τι ακριβώς αντιπροσωπεύει η έννοια του κληροδοτήματος; Την αμετάκλητη βούληση ενός νεκρού κληροδότη να διαιωνιστεί η εντολή του και άρα και η περιουσία που δίνει αξία και βέβαια ισχύ σε αυτήν την εντολή …Την αμετάκλητη βούλησή του να εκτελεί ένα καθήκον απέναντι σε κάποιους δικαιούχους, αλλά να μην ρισκάρει —και άρα να μην είναι επιθετικό στην οικονομία— εις βάρος της δικής του ασφάλειας. Αυτό από μόνο του "προσανατολίζει" στο επίπεδο της διαχείρισης. Από τη μία πλευρά εντάσσει το κληροδότημα καθαρά κι αμετάκλητα στη σφαίρα της ιδιωτικής οικονομίας και από την άλλη τού δίνει "γραμμή" πλεύσης μέσα σε αυτήν την οικονομία.

Αποκλείει το ενδεχόμενο των σοσιαλοκομμουνιστικών πειραματισμών, που γοητεύουν τα κομματικά καθάρματα …Τα καθάρματα, που έχουν μάθει να χρησιμοποιούν τη δημόσια περιουσία σαν προσωπική τους περιουσία …Περιουσία βολεμάτων οπαδών, φίλων, συγγενών και εραστών …Τεμπελοστάσια άνευ προηγουμένου, που νοθεύουν όχι μόνον την οικονομική λειτουργία της κοινωνίας, αλλά και την πολιτική λειτουργία …Τη λειτουργία αυτή, που δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό και προκαλεί την έκρηξη της αναξιοκρατίας …Τα φαινόμενα που διέκριναν τη μεταπολίτευση και ήταν αυτά που μας οδήγησαν στη σημερινή άθλια κατάσταση. Το κράτος-επιχειρηματίας πρέπει να τελειώσει για πάντα. Το κράτος θα πρέπει να περιοριστεί στον ρόλο που του αρμόζει …και τέλος. Τα ταμεία δεν είναι κράτος …Τα ταμεία είναι οι ασφαλισμένοι τους.

Έχοντας λοιπόν κάποιος τη δυνατότητα να "ιδιωτικοποιήσει" με αυτόν τον ήπιο και φιλολαϊκό τρόπο το σημερινό "άρρωστο" δημόσιο κεφάλαιο, μπορεί να είναι σίγουρος πως θα εξασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του στο μέλλον. Πώς θα εξασφαλιστεί αυτό, χωρίς να μπαίνουν κάποιοι πολιτικοί στον "πειρασμό" να ξανανοίξουν τις πόρτες της κολάσεως; Αν δει κάποιος τι συμβαίνει στην παγκόσμια οικονομία, θα δει ότι υπάρχουν τεράστιες πολυεθνικές εταιρείες με ανάλογης αξίας περιουσιακά στοιχεία, που λειτουργούν θαυμάσια, χωρίς να έχουν τη φυσική τους ηγεσία …Επιχειρήσεις πολυεθνικές, οι οποίες, λειτουργώντας σε πολλά και διαφορετικά οικονομικά περιβάλλοντα, όχι μόνον δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα καλής λειτουργίας, αλλά είναι απόλυτα ανταγωνιστικές.

Η εταιρεία Χίλτον, για παράδειγμα, με εκατοντάδες ξενοδοχεία σε ολόκληρο τον κόσμο, δεν διοικείται από τη φυσική της ιδιοκτησία. Διοικείται ως κληροδότημα …Ως ίδρυμα, το οποίο πρέπει να επιβιώσει μέσα στον χρόνο και ταυτόχρονα να αποδώσει μισθούς εργαζομένων, μερίδια κερδών σε κληρονόμους και πληρωμές προμηθευτών, χωρίς να κινδυνεύει από τον σκληρό ανταγωνισμό και άρα χωρίς να παραβλέπει την έννοια της επένδυσης. Όπως καθημερινά αποδεικνύεται, το γεγονός της απουσίας φυσικής ηγεσίας δεν μειώνει σε καμία περίπτωση τη λειτουργική αποτελεσματικότητα της εταιρείας.

Επειδή η κληρονόμος Πάρις δεν είναι και πολύ έξυπνη, δεν σημαίνει ότι η εταιρεία εξαρτάται από αυτήν. Δεν είδαμε ούτε να κλέβουν την εταιρεία οι διοικήσεις της ούτε να τη "φορτώνουν" με τις ανηψούλες τους. Δεν είδαμε υπεράριθμες καθαρίστριες να ξαπλώνουν στα μπαλκόνια ούτε υπεράριθμους ρεσεψιονίστες να σέρνονται στα λόμπι. Δεν είδαμε να κινδυνεύει η επιχείρηση από τους ανταγωνιστές της κι ούτε να έχει πρόβλημα να επιβιώσει υπό καθεστώς άκρατου ανταγωνισμού. Δεν είδαμε να υστερεί σε επενδύσεις ανανέωσης εξοπλισμού ή ανακαίνισης των εγκαταστάσεών της. Δεν είδαμε, δηλαδή, η απουσία των φυσικών ιδιοκτητών να μετατρέπει διοίκηση και υπαλλήλους σε εργαζόμενους τύπου δημοσίου με την κακή έννοια. Γιατί; Γιατί υπάρχουν νόμοι και κανόνες, που επιτρέπουν τον απόλυτο έλεγχό τους. Γιατί λειτουργούν υποχρεωτικά υπό καθεστώς απόλυτης διαφάνειας, εφόσον καραδοκούν ανταγωνιστές, δικαιούχοι και βέβαια εισαγγελείς. Απλά πράγματα.

Πάνω στη διοίκηση τεράστιων ιδιωτικών εταιρειών, που μετά τον θάνατο των δημιουργών τους λειτουργούν ως κληροδοτήματα, έχει δημιουργηθεί μια τεράστια "κουλτούρα" διοίκησης στη Δύση. Μεγιστάνες, οι οποίοι δημιούργησαν ολόκληρες αυτοκρατορίες, δεν εμπιστεύονταν και δεν ήθελαν ν' αφήσουν τα δημιουργήματά τους στους φυσικούς τους απογόνους κι αναζήτησαν την ασφάλεια των επαγγελματιών της διοίκησης. Υπάρχουν στη Δύση εταιρείες, οι οποίες έχουν εξειδίκευση σε αυτού του είδους τη διαχείριση …Την ήπια διαχείριση, εφόσον αρκούνται στο να συντηρούν τα τεράστια μεγέθη τους, παρά να ρισκάρουν αμφιβόλου ποιότητας επαγγελματικά ρίσκα.

Μπορεί λοιπόν ένα ίδρυμα, όπως το μελλοντικό "ιδιωτικό" ΙΚΑ, να προσλάβει με διεθνή διαγωνισμό μια τέτοια εξειδικευμένη διοίκηση και να "τρέξει" την περιουσία του —και βέβαια να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του— απέναντι στους ασφαλισμένους του …Μια ξένη διοίκηση μέχρι ν' "απογαλακτιστούμε" από τον αφόρητο κομματισμό, ο οποίος μάς έχει διαπεράσει μέχρι το "μεδούλι" …Μια διοίκηση, η οποία στην κυριολεξία δεν θα φαίνεται, γιατί δεν είναι ο ρόλος της να φαίνεται …Μια διοίκηση, η οποία δεν θα έχει την παραμικρή σχέση και επαφή με το πολιτικό προσωπικό της χώρας …Μια διοίκηση, η οποία θα καταθέτει τους ισολογισμούς της εταιρείας και θα ελέγχεται όπως ελέγχονται οι διοικήσεις των καλύτερων και μεγαλύτερων επιχειρήσεων στον κόσμο.

Πρέπει ν' αποφύγουμε τα σημερινά λάθη …Τα λάθη που κατέστρεψαν όχι μόνον τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και τις παραγωγικές ΔΕΚΟ …Τα αμύθητης αξίας κτήνη, που έγιναν "πατσαβούρες", για να τις διεκδικούν κοψοχρονιά οι Γερμανοί και οι Εβραίοι. Εγκλήματα έγιναν εις βάρος του λαού όλα αυτά τα χρόνια. Πήγαιναν τα λαμόγια και οι ταμίες των κομμάτων στα ασφαλιστικά ταμεία, για να παριστάνουν τους διοικητές τους …Τους διοικητές, οι οποίοι έχωναν μέσα στα ταμεία τα μακριά κομματικά τους "χέρια" …που επένδυαν τα χρήματα των ασφαλισμένων σε τοξικά "σκουπίδια", ανάλογα με τις προμήθειες που τους δίνουν οι κλέφτες …που έχουν μολύνει τις "δεξαμενές" τους με "τοξικές" επενδύσεις της πλάκας.

Όλα αυτά πρέπει και μπορούν να τελειώσουν. Πρέπει να εξασφαλίσει η κάθε νέα γενιά συνταξιούχων το εύρωστο ταμείο που δικαιούται για τον κόπο της. Να μην εξαρτάται από τους Γιωργάκηδες και τις Ντορούλες αν θα επιβιώσει αξιοπρεπώς ή όχι. Να μην εξαρτάται από τις διαθέσεις των κητών τύπου Βενιζέλου. Να ζει αξιοπρεπώς και περήφανα, γνωρίζοντας ότι καταναλώνει τους δικούς της κόπους και όχι τις εισφορές και τους κόπους των εν ενεργεία εργαζομένων, επειδή τα κτήνη λεηλάτησαν το υστέρημά τους.

Ποτέ ξανά δεν πρέπει να βρεθεί γενιά στη δύσκολη θέση που βρίσκονται οι σημερινοί συνταξιούχοι …Να έχει δουλέψει σκληρά στη ζωή της και στο τέλος να εξαρτά την επιβίωσή της από την ελεημοσύνη και άρα από την επιτυχία των επόμενων. Ποτέ δεν πρέπει να βρεθεί άτυχη γενιά σαν τη σημερινή γενιά των συνταξιούχων, που αγωνιά για το αν θα τα καταφέρουν να τη συντηρήσουν τα κτήνη της γενιάς του Πολυτεχνείου …Να τη συντηρήσουν, γιατί στο μεταξύ έφαγαν τις οικονομίες της.

Η ειρωνεία είναι ότι η πρώτη γενιά, που μπορεί να απολαύσει μια καλή και σίγουρη σύνταξη από έναν σχεδιασμό σαν κι αυτόν που προτείνουμε, είναι η γενιά του Πολυτεχνείου …Η απόλυτα αποτυχημένη γενιά …Η γενιά, που, αν δικαιούται ένα εφάπαξ, αυτό πρέπει να το εισπράξει σε κλωτσιές και μπουνιές …Η γενιά, που και μόνον να σκεφτεί ότι οι επόμενοι μπορεί και να της μοιάζουν, θα πρέπει να την πιάσει απελπισία.

3) Άμεση κρατικοποίηση όλων των τραπεζών και "κούρεμα" όλων των ιδιωτικών χρεών των Ελλήνων κατά 80%.

Αυτό, το οποίο συμβαίνει με τις τράπεζες, αν δεν ήταν τραγικό, θα ήταν στην κυριολεξία για γέλια. Μιλάμε για ένα πρόβλημα, το οποίο είναι τόσο απλό στην ανάλυσή του, που σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν ντροπή ακόμα και να επιχειρήσει κανείς να το αναλύσει. Δεν χρειάζεται, δηλαδή, να είναι καν έξυπνος κάποιος, για να καταλάβει τι συμβαίνει. Για να το καταλάβουμε αυτό, θα χρησιμοποιήσουμε ένα πολύ απλό παράδειγμα.

Έστω ότι έχουμε έναν φίλο, ο οποίος έχει ένα αυτοκίνητο χαλασμένο και έχει "μπλέξει" με τα συνεργεία. Τι θα τον συμβουλεύαμε, αν μας έλεγε ότι για το αξίας 3000 ευρώ αυτοκίνητό του έχει πληρώσει ήδη 120.000 ευρώ επισκευαστικά και το αυτοκίνητο είναι ακόμα καθηλωμένο στο συνεργείο, εφόσον εξακολουθεί να είναι χαλασμένο; Τι θα του λέγαμε; Καλά το πας; Δώσε κι άλλα; Δεν θα του λέγαμε να σταματήσει να πληρώνει και να επισκεφθεί κι έναν δικηγόρο, εφόσον είναι βέβαιο ότι έχει μπλέξει με απατεώνες;

Είναι δυνατόν κάποιος από τον χώρο των συνεργείων να μην καταλαβαίνει πότε έχουμε "ασύμμετρες" ζημιές; …Ζημιές, οι οποίες από μόνες τους επιβάλουν το μη περεταίρω; Πότε μια ζημιά παύει να λέγεται τέτοια και γίνεται απάτη; Δεν είναι δυνατόν ένας γκαραζιέρης να μην γνωρίζει ότι κινδυνεύει να κατηγορηθεί με την κατηγορία της απάτης, όταν για την επισκευή ενός αυτοκινήτου απαιτεί όχι μία ούτε δύο, αλλά σαράντα φορές την αξία του. Αυτό το γνωρίζει ο κάθε γκαραζιέρης, αλλά το γνωρίζει και ο κάθε πελάτης του. Στην πραγματική ζωή δεν υπάρχει καμία περίπτωση να εξελιχθεί τέτοιου μεγέθους απάτη, γιατί δεν υπάρχει τέτοιου μεγέθους βλάκας γκαραζιέρης να την επιχειρήσει και βέβαια δεν υπάρχει αναλόγου μεγέθους βλάκας πελάτης, για να την πληρώσει.

Αυτό, λοιπόν, το οποίο καταλαβαίνει ο πιο αγράμματος γκαραζιέρης, δεν μπορούν να το "καταλάβουν" οι σπουδαγμένοι στο Χάρβαντ τραπεζίτες μας. Αυτό, το οποίο δεν θα το επέτρεπε να εξελιχθεί ο πιο αφελής πελάτης, το αφήνει να εξελιχθεί ένας από τους πιο έξυπνους λαούς στον κόσμο. Ως λαός έχουμε ήδη δώσει 120 δις ευρώ, για να "επισκευάσουμε" ένα τραπεζικό σύστημα, το οποίο με τις σημερινές αξίες δεν αξίζει πάνω από 3 δις ευρώ. Μπαζώνουμε και θα εξακολουθήσουμε να μπαζώνουμε με χρήμα ένα πηγάδι χωρίς πάτο. Το κράτος, εντελώς εγκληματικά, παίρνει από το υστέρημα του λαού, όχι για να διασφαλίσει ή να επενδύσει τον πλούτο του, αλλά για να σώσει τις περιουσίες του Λάτση ή του Σάλλα ή του Κωστόπουλου …Τις περιουσίες αυτών, που τώρα θα έπρεπε να έχουν χρεοκοπήσει και να ταλαιπωρούνται στα δικαστήρια από απαιτήσεις των θυμάτων τους.

Όμως, αντί να συμβαίνουν αυτά, συμβαίνουν τα αντίθετα. Αντί αυτοί να σέρνονται στην κοινωνία ως αποτυχημένοι και κατεστραμμένοι, εξακολουθούν να μας "κοιτούν" από ψηλά με τα δικά μας χρήματα …Μας "δουλεύουν" κανονικά. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει οι χρυσοπληρωμένοι Golden Boys. Με χρήματα του λαού ένας Νανόπουλος, για παράδειγμα, εξακολουθεί ν' απολαμβάνει μισθούς, μπόνους και προνόμια, σαν να δούλευε η Eurobank "ρολόι". Με χρήματα των φτωχών Ελλήνων ζει σαν "πετυχημένος" διευθύνων σύμβουλος κάποιος, που είναι προφανές ότι απέτυχε. Αποτυχημένος είναι κάποιος, που, υπό τη δική του διαχείριση, η μετοχή της εταιρείας του "κατρακύλισε" από τα 25 ευρώ που είχε κάποτε στα 0,56 ευρώ που έχει τώρα …Να δώσεις μια τέτοια μετοχή σε ένα παιδί που λέει τα κάλαντα και να σε πει "γύφτο".

Κι όμως …αντί αυτός ο διευθύνων σύμβουλος αυτής της αποτυχημένης επιχείρησης να απειλείται με κρέμασμα στην Πλατεία από τους μετόχους τής τράπεζας και τους καταθέτες της, εξακολουθεί κι απολαμβάνει τα προνόμια του πετυχημένου τραπεζίτη. Εξακολουθεί να δίνει συνεντεύξεις επιτυχημένου και να "μαλώνει" τον λαό, που δεν είναι ανταγωνιστικός …Αυτό το "τέρας" της ανταγωνιστικότητας. Γιατί του επιτρέπεται να το κάνει αυτό, παρά την παταγώδη ανεπάρκειά του; Γιατί τόσο οι μέτοχοι της τράπεζας που διευθύνει όσο και οι καταθέτες της είναι πονηροί, αλλά και τρομοκρατημένοι.

Όλοι αυτοί περιμένουν από το κράτος να χρηματοδοτήσει τους φόβους και τις αστοχίες τους. Περιμένουν από το κράτος να επιδοτήσει την "επιτυχία" του Νανόπουλου και να σωθούν και οι ίδιοι, είτε ως μέτοχοι είτε ως καταθέτες. Κορόιδα είναι να κάνουν φασαρία; Να απειλήσουν την επιδότηση με την αμφισβήτηση της ικανότητας του Νανόπουλου; Είναι αρκετά έξυπνοι, για να μην επιχειρήσουν να βγάλουν μόνοι τους τα μάτια τους. Άλλωστε, πρόβλημα δεν υπάρχει. Αφού υπάρχει το κορόιδο, που θα πληρώσει τη ζημιά. Αυτοί, οι οποίοι δεν ήθελαν κανέναν συνέταιρο στα κέρδη, βρήκαν τον "καλύτερο" συνέταιρο στη ζημιά.

Επειδή τα κορόιδα κάποτε ξυπνάνε, η κρατική πολιτική πρέπει ν' αλλάξει απέναντι στις τράπεζες. Έχοντας το κράτος πληρώσει αυτές τις τράπεζες σαράντα φορές την αξία τους, θα πρέπει κάποτε να απαιτήσει τα χρήματά του. Δεν είναι δυνατόν κάποιοι να παριστάνουν τους μεγιστάνες ιδιοκτήτες ή τους πετυχημένους CEO με χρήματα των φτωχών πολιτών. Θεωρητικά αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε συνειδητά το κράτος να τις οδηγήσει στη χρεοκοπία και στη συνέχεια να τις κρατικοποιήσει. Να τις αποκτήσει, γιατί πρακτικά τις έχει ήδη εξαγοράσει.

Με ποιον σκοπό θα μπορούσε να διεκδικήσει την απόκτησή τους το κράτος; Με τον σκοπό να ανακουφίσει την κοινωνία από το βάρος της τοκογλυφίας. Να απαλλάξει την κοινωνία από τους συνεργάτες της διεθνούς τοκογλυφίας. Να απαλλάξει το έθνος από τους δωσίλογους και τους συνεργάτες των ξένων κατακτητών. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή η κρατικοποίηση των τραπεζών είναι αναπόφευκτη εξέλιξη. Ακόμα δηλαδή κι αν το κράτος δεν την επεδίωκε, ελάχιστες πιθανότητες θα υπήρχαν για να την αποφύγει. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί, αν το κράτος αποφασίσει το "κούρεμα" των ομολόγων του σε ποσοστό 80%, καμία ιδιωτική τράπεζα δεν θα επιβιώσει στην Ελλάδα. Άρα; Άρα αν αποφασίσει το κράτος να "κουρέψει" τα ομόλογά του, στην πραγματικότητα διεκδικεί την ιδιοκτησία των τραπεζών. Κάνει εμμέσως αυτό, το οποίο θεωρούμε ότι είναι και το σωστό για να κάνει.

Σε αυτό το σημείο ακόμα και ο πιο καλοπροαίρετος αναγνώστης πιθανότατα θα μας κατηγορήσει για αντίφαση. Όταν αναφερόμασταν στα ασφαλιστικά ταμεία για τις ΔΕΚΟ, θεωρήσαμε ως κατάρα για την ελεύθερη οικονομία και την κοινωνία να υπάρχει το κράτος-επιχειρηματίας. Σε αυτό το σημείο εμφανιζόμαστε σχεδόν σαν "παλαιοκομμουνιστές", που θεωρούμε ως ιδανική επιλογή την κρατικοποίηση των τραπεζών …Κι όμως δεν υπάρχει αντίφαση. Είναι άλλο πράγμα η επιχειρηματικότητα και άλλο πράγμα η τραπεζική λειτουργία. Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα το κράτος να είναι επιχειρηματίας της αγοράς και τελείως διαφορετικό πράγμα να ελέγχει τον χρηματοπιστωτικό τομέα.

Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό το εκ πρώτης όψεως αντιφατικό; Απλά πράγματα. Ένας επαγγελματίας δολοφόνος "εργάζεται", αλλά δεν τον αποκαλείς αυτοαπασχολούμενο εργαζόμενο. Δεν σε στεναχωρεί αν τον πλήττει η "αναδουλειά". Δεν σε στεναχωρεί αν καταλήξει στο ταμείο ανεργίας. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την κοινή επιχειρηματικότητα σε σχέση με την τραπεζική "επιχειρηματικότητα". Μοιάζουν ως δραστηριότητες, αλλά δεν είναι ίδιες. Η μία μπορεί να σε ταΐσει από την εργασία σου, ενώ η άλλη μπορεί να "σκοτώσει" όποιον "στοχεύσεις". Η μία μοιάζει με ακίνδυνο "μίξερ", το οποίο σου επιτρέπει να μαγειρεύεις και η άλλη μοιάζει με επικίνδυνο "Καλάσνικοφ", που σου επιτρέπει να μακελεύεις. Μηχανήματα είναι καί τα δύο, αλλά δεν έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Είναι δυνατόν να αφήνονται σε μια οικονομία ν' ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την επιτυχία και το κέρδος άνθρωποι, οι οποίοι κρατάνε "μίξερ" στα χέρια με ανθρώπους "οπλοφόρους";

Ως εκ τούτου μια "θανατηφόρα" δραστηριότητα δεν ιδιωτικοποιείται για κανέναν λόγο. Οποιαδήποτε δραστηριότητα δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον ιδιώτη να καταστρέφει ομοίους του, απαγορεύεται να υπάρχει ως επιλογή. Πόσο μάλλον στην οικονομία, όπου όλοι αναζητούν το ίδιο κέρδος από την ίδια "πηγή". Αυτό δεν πρέπει να μας φαίνεται παράξενο. Όπως για λόγους ασφαλείας απαγορεύεται η οπλοφορία σε όλους τους ιδιώτες, αλλά στο κράτος όχι μόνον είναι υποχρεωτική, αλλά επιβάλλεται να ενισχύεται διαρκώς, έτσι συμβαίνει και με την τραπεζική δραστηριότητα. Όπλα, χωρίς να απειλείται η κοινωνική λειτουργία, μπορεί να έχει στην κατοχή του μόνον το κράτος. Αν αρχίσουν να μοιράζονται όπλα στους ιδιώτες, θα έχουμε προβλήματα και αυτό είναι κατανοητό από όλους. Η τραπεζική λειτουργία είναι ένα "οπλικό σύστημα" μέσα στην οικονομία.

Το κράτος μπορεί να είναι άχρηστος και κακός επιχειρηματίας, αλλά μπορεί και υποχρεούται να είναι καλός τραπεζίτης. Η τραπεζική δραστηριότητα δεν είναι κακό να ελέγχεται από το κράτος …το αντίθετο είναι κακό. Ψεύτες και υποκριτές είναι αυτοί, οι οποίοι τοποθετούν τις τράπεζες ανάμεσα στις κοινές επιχειρήσεις. Ψεύτες και υποκριτές είναι αυτοί, οι οποίοι υπερασπίζονται την ελεύθερη οικονομία και την ταυτίζουν με την ιδιωτική τραπεζική λειτουργία. Πραγματικά ελεύθερη και δίκαιη για όλους τους ιδιώτες οικονομία είναι μόνον αυτήν, που την τραπεζική λειτουργία την ελέγχει το κράτος.

Η ορθή τραπεζική λειτουργία προστατεύει τα γενικά συμφέροντα όλων αυτών, που ως ιδιώτες θα αγωνιστούν στην ελεύθερη οικονομία. Είναι αυτός, ο οποίος "επιβάλει" τους νόμους και τους κανόνες του παιχνιδιού, που έχει επιλέξει η κοινωνία της ελεύθερης οικονομίας. Είναι αυτός, ο οποίος επηρεάζει την πορεία των "παιχτών" και ως εκ τούτου δεν μπορεί να είναι "παίχτης" και ο ίδιος. Μπορεί να γίνει δίκαιος αγώνας, αν ο διαιτητής ενός παιχνιδιού μπαίνει μέσα στο γήπεδο, έχοντας και δικά του συμφέροντα να εξυπηρετήσει; Πόσο δίκαιος μπορεί να είναι ένας διαιτητής, αν υποστηρίζει κάποιον από τους αγωνιζόμενους, επειδή πάνω σ' αυτόν στοιχημάτισε;

Αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος του τραπεζικού συστήματος. Είναι ο "διαιτητής" στο "παιχνίδι" της ιδιωτικής οικονομίας και ο "διαιτητής" απαγορεύεται να είναι "παίκτης" και ο ίδιος. "Παίζει" στο "παιχνίδι", αλλά δεν είναι "παίκτης". Εκ των δεδομένων λοιπόν ο ρόλος του "διαιτητή" απαγορεύεται να αφήνεται σε ιδιώτες. Απαγορεύεται, γιατί αποκλείεται να μην μπει στον πειρασμό να "παίξει". Μόνον οι ιδιώτες μπορούν να γίνουν "παίκτες". Γι' αυτόν τον λόγο θεωρούμε ψεύτες και υποκριτές αυτούς, οι οποίοι, υπερασπιζόμενοι δήθεν την ελεύθερη οικονομία, υπερασπίζονται και το "δικαίωμα" των ιδιωτικών τραπεζών να υπάρχουν.

Είναι ψεύτες όσο ψεύτες θα ήταν και κάποιοι, οι οποίοι θα ισχυρίζονταν ότι αγαπάνε το ποδόσφαιρο και για την "υγεία" του θέλουν να είναι "παίκτες" και οι διαιτητές. Ούτε οι απατεώνες, που "στήνουν" τα παιχνίδια, δεν θα τολμούσαν να το πουν αυτό. Δεν το τολμάνε, γιατί γνωρίζουν ότι θα "χαλάσει" το παιχνίδι. Αυτό θα έδιωχνε τον κόσμο από τα "γήπεδα" και άρα θα κατέστρεφε και τους ίδιους. Ακριβώς το ίδιο πράγμα είναι να συμμετέχουν οι τράπεζες σαν "παίκτες" στο "γήπεδο" της οικονομίας. Απαγορεύεται να συμμετέχουν στο παιχνίδι αυτοί, οι οποίοι με τις αποφάσεις τους κρίνουν τα αποτελέσματά του. Όσο "στημένο" είναι το "παιχνίδι" και σίγουρο το κέρδος του διαιτητή, που "διαιτητεύει" ένα παιχνίδι στο οποίο έχει στοιχηματίσει και ο ίδιος, άλλο τόσο είναι "στημένη" η οικονομία όπου "παίζουν" οι τράπεζες. Αγοράζει η τράπεζα ως επενδυτής-στοιχηματάκιας μετοχές μιας εταιρείας, που ως τράπεζα-παίκτης μπορεί να την ευνοήσει απέναντι στον ανταγωνισμό της.

Η απόδειξη αυτών που λέμε είναι η σημερινή κατάσταση, που μας βασανίζει παγκοσμίως ως ανθρώπινο είδος. Επειδή το τραπεζικό σύστημα ελεγχόταν από ιδιώτες, φτάσαμε στη σημερινή παγκόσμια αθλιότητα. Επειδή το τραπεζικό σύστημα ελεγχόταν από ιδιώτες, διέλυσαν όλες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και "κατασπαράχθηκαν" οι περιουσίες των ιδιοκτητών τους. Επειδή το τραπεζικό σύστημα υπηρετούσε τα ιδιωτικά συμφέροντα των ιδιοκτητών του, καταστράφηκαν οι οικονομίες των ελεύθερων κρατών και σήμερα λεηλατούνται τα ίδια τα κράτη. Επειδή το τραπεζικό σύστημα, υπηρετώντας τα συμφέροντα των ιδιοκτητών, "πόνταρε" στο εμπόριο, καταδικάστηκαν οι λαοί στην ανεργία. Η εξουσία και άρα οι επιλογές του λαού πρέπει να βρίσκονται πάνω από την οικονομική απληστία και αυτό γίνεται μόνον αν ελέγχεται από το κράτος το τραπεζικό δεδομένο.

Η ιδιωτική FED είναι αυτή που κατέστρεψε τα εργοστάσια και την οικονομία των ΗΠΑ και όχι τα πυρηνικά της Σοβιετικής Ένωσης. Σήμερα η ιδιωτική ΕΚΤ έχει "βομβαρδίσει" όλους τους λαούς της Ευρώπης χειρότερα από τους βομβαρδισμούς του Χίτλερ. Οι ιδιωτικές ελληνικές τράπεζες είναι αυτές που έκλεισαν όλα τα εργοστάσια στην Ελλάδα και όχι ο ανταγωνισμός. Οι ιδιωτικές τράπεζες ευνοούσαν τους παρασιτικούς εμπόρους και έπνιγαν τους παραγωγούς, για να βγάζουν μεγαλύτερα κέρδη. Οι ιδιωτικές τράπεζες παραπλανούσαν τους εργαζομένους με "αυξήσεις", όταν αυτοί έχαναν τις δουλειές τους. Οι ιδιωτικές τράπεζες οδήγησαν τους νοικοκύρηδες αυτής της χώρας στο σφαγείο του χρηματιστηρίου. Οι ιδιωτικές τράπεζες μάς οδήγησαν στο χάος και στο έλεος των ξένων τοκογλύφων, γιατί αυτός ήταν ο σκοπός τους.

…Ο σκοπός του πατριάρχη όλων των τραπεζιτών και τοκογλύφων αυτού του κόσμου, Ρότσιλντ. Ο σιωνιστής Ρότσιλντ, ο οποίος, επικεφαλής των ομοίων του, ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο και γνώριζε ότι μπορεί να το κάνει μόνον με τον έλεγχο του νομίσματος και άρα του χρήματος. Είχε δηλαδή τον σκοπό και όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε είχε και τον τρόπο …Έναν τρόπο, τον οποίο ο ίδιος έχει αποκαλύψει δημοσίως και δεν τον ανακαλύψαμε εμείς κάπου καλά κρυμμένο. Ο Ρότσιλντ έχει πει δημοσίως …"Δως μου τον έλεγχο του νομίσματος μιας χώρας και μου είναι αδιάφορο ποιος νομοθετεί...". Μέσα σ' αυτόν τον σχεδιασμό τού Ρότσιλντ εντάσσονται —και αυτόν υπηρετούν— τα "ελληνικά" τραπεζικά ιδρύματα …Ιδρύματα μόνον κατ’ όνομα ελληνικά, εφόσον στην πραγματικότητα είναι υποκαταστήματα των τραπεζών του Ρότσιλντ. Αυτός, ο οποίος σου δανείζει είναι το αφεντικό σου και όλοι γνωρίζουμε από πού δανείζονταν πάντα οι "ελληνικές" τράπεζες.

Εδώ μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης και την αξία του αρχικού παραδείγματός μας σ' ό,τι αφορά την αντίληψη της κατάστασης. Ο Ρότσιλντ είναι ο κορυφαίος παράγοντας του εβραϊκού γυφταριού. Αυτός ο "γύφτος" είναι, που, υπό τον αλαλαγμό και βέβαια τη "μαρτυρία" της γερμανικής πλέμπας, έχει "πιάσει" τους Έλληνες από το "μανίκι". Αυτός είναι που τους κατηγορεί παγκοσμίως και τους έχει βυθίσει στη ντροπή και τον τρόμο. Για να φτάσει όμως στη θέση να απειλεί με τόσο θράσος και σε τέτοιον βαθμό, συνεργάστηκε με προδότες. Αυτός πλήρωσε όλους τους Έλληνες προδότες, για να μας εγκλωβίσει στο αδιέξοδο.

Απλά πράγματα. Αυτός πλήρωσε τους προδότες πολιτικούς, ώστε αυτοί, ως διεφθαρμένοι "ιπποκόμοι", να μας οδηγήσουν στα "μέρη" όπου αυτός είχε στήσει την "ενέδρα" του …Στα δικά του "μέρη", όπου κανονικά δεν θα έπρεπε να πλησιάζουν όχι μόνον οι Έλληνες, αλλά κανένας λαός …Στα βρόμικα "καλντερίμια" όπου συχνάζουν τοκογλύφοι, μαστροποί, πόρνες και παπατζήδες …Στα μέρη των Εβραίων. Αυτός πλήρωσε τους Έλληνες τραπεζίτες αρχικά να μας "κεράσουν" και στη συνέχεια να μας "μεθύσουν" με τα δικά του "πέτσινα" χρήματα. Στην ίδια Λέσχη Μπίλντερμπεργκ γίνονταν όλες αυτές οι συνεννοήσεις των πολιτικών και οικονομικών παραγόντων που μας πρόδωσαν.

Ας ψάξει να βρει κάποιος σε ποιους χρωστάνε τα υπερχρεωμένα ελληνικά κόμματα και οι υπερχρεωμένες ελληνικές τράπεζες και θα καταλάβει ποιανού τα συμφέροντα υπηρετούν. Με "σαβούρα" της FED μάς φόρτωνε η Goldman Sachs, επειδή οι προδότες μάς είχαν "δέσει" σαν πρόθυμο "γαϊδούρι". Αυτός ο απατεώνας είναι, που τώρα μας κατηγορεί και "κλαίει" σαν δήθεν θύμα μας. Το πρόσωπο αυτού του "γύφτου" βλέπουμε, όταν ο Τρισέ μάς κατηγορεί ευθέως σαν απατεώνες. Αυτός ο "γύφτος" προσπαθεί να μας λεηλατήσει μέσω της Deutsche Bank και των "εργαλείων" τύπου Siemens.

Με την κρατικοποίηση των τραπεζών στην ουσία απαλλασσόμαστε από το σφικτό "κράτημά" του γύφτου. Με το "κούρεμα" τού "κονταίνουμε" τα χέρια και με την κρατικοποίηση των τραπεζών δεν του αφήνουμε "πέτο" ή "μανίκι", για να μπορεί να μας "πιάνει". Δεν μπορεί να μας "πιάνει", αν δεν ελέγχει τις τράπεζές μας. Τι πρέπει να κάνει το κράτος, σε περίπτωση που αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος; Να αναζωογονήσει την οικονομία, ώστε να δώσει δύναμη στον "οργανισμό" της χώρας, για να μην μπορέσουν οι "πτωματοφάγοι" Εβραίοι να τον διαμελίσουν. Αν αρχίσει μια στοιχειώδης ανάπτυξη, θα ανέβουν οι αξίες και δεν θα είναι εύκολο να διεκδικούν οι γύφτοι "κοψοχρονιά" τα "ασημικά" μας.

Πώς μπορεί να γίνει "επανεκκίνηση" της ελληνικής οικονομίας μετά από την κρατικοποίηση των τραπεζών; Στο ποσοστό που το κράτος θα κουρέψει τα δικά του "ομόλογα", να κουρέψει και τα ομόλογα των τραπεζών. Αυτό το ίδιο ποσοστό να το μεταφέρει και στα χρέη των πολιτών απέναντι σ' αυτές. Δεν θα αποδώσει το "άρτιο" στους δανειστές των τραπεζών, αλλά δεν θα απαιτεί το άρτιο από τους δανειολήπτες. Θα μειωθούν τα χρέη των Ελλήνων πολιτών στο ποσοστό του 80%. Σε αυτό το ποσοστό θα προσδιοριστούν και οι δόσεις των δανείων.

Αυτό θα ανακουφίσει την ελληνική οικονομία, που σήμερα έχει φτάσει σε αδιέξοδα …Μια οικονομία, η οποία θα οδηγηθεί στη σίγουρη ανάπτυξη, αν ο επανασχεδιασμός του τραπεζικού συστήματος συνδυαστεί με την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος. Γιατί; Γιατί η λειτουργία του ασφαλιστικού συστήματος θα μας απαλλάξει από τα δύο μεγαλύτερα "καρκινώματα" της μεταπολίτευσης …Τη σπατάλη και τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος από τα πάμπολλα και σπάταλα ασφαλιστικά ταμεία και τις ΔΕΚΟ. Με ένα ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο θα μειωθούν τα λειτουργικά του έξοδα. Θα μειωθούν και οι σπατάλες του, εφόσον μία διοίκηση, η οποία θα ελέγχεται ποινικά για τη διαχείρισή της, δεν θα επιτρέψει το όργιο σπατάλης στα νοσοκομεία και στις συνταγογραφήσεις, όπως συμβαίνει σήμερα.

Μια τέτοια διοίκηση δεν θα επιτρέπει στους "αναπήρους" να πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα …Δεν θα επιτρέπει στους νεκρούς να εισπράττουν συντάξεις …Δεν θα επιτρέπει στους φαρμακοποιούς να "μπαζώνουν" πηγάδια με πανάκριβα φάρμακα …Δεν θα επιτρέπει σε γιατρούς να χρεώνουν εξετάσεις, που δεν χρειάζονται ποτέ …Δεν θα φτιάχνει βίλες και πισίνες σε γιατρούς και φαρμακοποιούς. Όλα αυτά είναι δισεκατομμύρια, τα οποία θα επιτρέψουν στα ταμεία να μειώσουν τα ασφάλιστρά τους και να τα καρπωθούν οι εργαζόμενοι …και άρα να μπουν στην αγορά. Δεκάδες δισεκατομμύρια κάθε χρόνο, αν σκεφτεί κάποιος ότι η Ελλάδα των φτωχών εργαζομένων έχει τα πιο υψηλά ασφάλιστρα στην Ευρώπη των πλουσίων.

Επιπλέον μια τέτοια διοίκηση θα αναμορφώσει πλήρως και τις ΔΕΚΟ. Θα αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας τους και άρα και τα έξοδά τους. Θα μειώσει τα κόστη της λειτουργίας τους και τις σπατάλες τους. Μια τέτοια διοίκηση δεν θα ανεχθεί τους Φωτόπουλους και τους λοιπούς φεουδάρχες του κομματικού συνδικαλισμού. Μια τέτοια διοίκηση δεν θα έχει διαφορά από τη σημερινή γερμανική διοίκηση του ΟΤΕ …Τη διοίκηση αυτή, η οποία έκανε τους πρώην κορυφαίους της κρατικοδίαιτης αντίδρασης απλά "στρατιωτάκια". Όχι αυξήσεις, αλλά μειώσεις τούς έκανε …και "μούγκα" οι πρώην κρατικοδίαιτοι τσαμπουκάδες. Έτσι θα λειτουργούν όλες οι ΔΕΚΟ, αν υπαχθούν σε μια διοίκηση, η οποία λειτουργεί με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Αν μπει τέλος σ' αυτήν την "αιμορραγία", θα αλλάξει το σύνολο της εικόνας της ελληνικής οικονομίας. Θα αλλάξει η ίδια η λειτουργία του δημοσίου τομέα. Θα αναγκαστεί το δημόσιο να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα χωρίς τα συνδικαλιστικά "δεκανίκια" των ΔΕΚΟ και των κομματικών χρηματοδοτήσεων από τα αποθεματικά των ταμείων. Εύκολα πειθαρχούν οι εργαζόμενοι του στενού δημοσίου τομέα χωρίς τις "αλητοσυμμορίες" των κομματικών συνδικαλιστών των ΔΕΚΟ. Αυτό θα δώσει και ελπίδες για καλή εφαρμογή του σωστού —από όλες τις πλευρές— μέτρου του ενιαίου μισθολογίου στο δημόσιο.

Οι μισθοί των υπαλλήλων θα μειωθούν και θα ευθυγραμμιστούν μεταξύ τους, αλλά αυτό δεν θα γίνει αίτιο να βυθιστούν αυτοί στη φτώχεια. Θα αλλάξουν απλά οι μισθοί σε απόλυτες τιμές, αλλά το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων θα ανέβει. Θα ανέβει ακόμα πιο ψηλά και από την εποχή της υποτιθέμενης "σπατάλης". Γιατί υποτιθέμενης; Γιατί οι τοκογλύφοι εκείνη την εποχή έβαζαν τον υπάλληλο Σημίτη να δίνει αυξήσεις και από την άλλη τις εξανέμιζαν οι ίδιοι με την καλπάζουσα ακρίβεια και τη "φούσκα" των ακινήτων.

Αυτό γινόταν στην Ελλάδα της απάτης. Όλη η μεθοδολογία των τοκογλύφων στηριζόταν στους δημοσίους υπαλλήλους και τα στεγαστικά τους δάνεια …Σε αυτούς που "μεθούσαν" από ανούσιες αυξήσεις και έπαιρναν τα "πέτσινα" χρήματα, νομίζοντας ότι έχουν κέρδος, ενώ είχαν ζημιά. Δεν καταλάβαιναν οι δημόσιοι υπάλληλοι το παιχνίδι των τοκογλύφων και των υπαλλήλων τους, είτε αυτοί ονομάζονταν Σημίτηδες είτε Καραμανλήδες είτε Παπανδρέου. Δεν καταλάβαιναν ότι τους έβαζαν τα "πέτσινα" χρήματα στο ένα χέρι και τους τα έπαιρναν από το άλλο, εφόσον οι ίδιοι "φούσκωναν" τις τιμές των ακινήτων.

Οι ίδιοι, οι οποίοι δάνειζαν στο κράτος, για να αυξάνει —"αυτοκτονικά" για τη λειτουργία του— τους μισθούς των υπαλλήλων, ήταν οι ίδιοι που δάνειζαν στις τράπεζες, για να δανείζουν σε αυτούς τους υπαλλήλους, προκειμένου ν' αγοράζουν υπερτιμημένες "φούσκες". Αυτοί είναι που σήμερα, ως Τρόικα, ζητούν γη και ύδωρ από τους Έλληνες. Αυτοί είναι που συνεργάστηκαν με τους τοκογλύφους τραπεζίτες, τους προδότες πολιτικούς και τους αφελείς δημόσιους υπάλληλους.

Τους αποκαλούμε αφελείς, γιατί τέτοιοι ήταν. Ήταν οι αφελείς, που νόμισαν ότι, επειδή μπήκαν στο δημόσιο, έπαψαν να είναι εργαζόμενοι και προφανώς έπιασαν ιερωμένους από τα αχαμνά. Αν αυτών των αφελών τα χρέη "κουρευτούν" κατά 80%, θα ανακουφιστεί όλη η κοινωνία. Εννοείται βέβαια πως όποιος πολίτης μπει σε ρύθμιση των χρεών του, θα υποστεί και ανάλογη ρύθμιση των καταθέσεών του. Δεν θα δημιουργήσουμε ακόμα μία γενιά επωφελημένων και κάποιων νέων κορόιδων.

Μόνον με έναν τέτοιο τρόπο θα "ξεφουσκώσει" η "φούσκα" των ακινήτων, χωρίς να μας καταστρέψει. Αν "πέσουν" οι δόσεις των στεγαστικών δανείων, θα "πέσουν" και τα ενοίκια σε ένα αντίστοιχο ποσοστό και θα ανακουφιστεί τόσο η αγορά όσο και η νεολαία. Θα επιβιώσουν επιχειρήσεις, οι οποίες σήμερα αδυνατούν να επιβιώσουν. Θα αυξηθεί η κατανάλωση και άρα τα φορολογικά έσοδα του κράτους, εφόσον θα "πέσουν" σε αντίστοιχο ποσοστό τόσο οι τιμές των προϊόντων όσο και των υπηρεσιών, που εξαρτώνται από ενοίκια ή δάνεια. Θα "πέσουν" τα ενοίκια και χιλιάδες νέων θα μπορέσουν να ξεκινήσουν τη ζωή τους μακριά από τα παιδικά τους δωμάτια.

Μόνον με αυτό το "κούρεμα" των ιδιωτικών χρεών θα βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, που υποτίθεται είναι το ζητούμενο και για την Τρόικα. Μόνον με αυτό το "κούρεμα" θα ενεργοποιηθεί η ανάπτυξη στην πατρίδα μας. Τα πάντα είναι συνδεδεμένα με τα τεχνητά διογκωμένα δάνεια των τοκογλύφων και αυτά μας καταστρέφουν, εφόσον μας τραβάνε στον "πάτο" σαν "βαρίδια". Αν δεν απαλλαγούμε από το 80% τουλάχιστον αυτού του "πέτσινου" βάρους δεν υπάρχει πιθανότητα να κατορθώσουμε να το "σηκώσουμε".

Από εκεί και πέρα πρέπει να διευθετηθεί το θέμα του εθνικού τραπεζικού σχεδιασμού της επόμενης ημέρες …Έναν σχεδιασμό, ο οποίος θα ακολουθεί τις απαιτήσεις μιας νέας εποχής …Έναν τραπεζικό σχεδιασμό υπό τον κρατικό έλεγχο και απόλυτα εξειδικευμένο, ανάλογα με το αντικείμενο στο οποίο η Πολιτεία θέλει να προσανατολίζει την ανάπτυξή της. Για παράδειγμα, θα μπορέσει να υπάρχει μια τράπεζα εξειδικευμένη στα αγροτικά θέματα, όπως είναι η σημερινή Αγροτική Τράπεζα. Μια τράπεζα εξειδικευμένη στην αποταμίευση, όπως είναι το σημερινό Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Μια τράπεζα γενικής τραπεζικής υπηρεσίας, όπως είναι η Εθνική Τράπεζα.

Από εκεί και πέρα να ιδρυθούν εξειδικευμένες τράπεζες στελεχωμένες με ειδικούς στους τομείς τους …Στελεχωμένες με μια αναδιανομή του υπάρχοντος εξειδικευμένου τραπεζικού προσωπικού. Μια Στεγαστική Τράπεζα, η οποία θα εξειδικεύεται στα στεγαστικά δάνεια, ώστε να μην δημιουργείται το φαινόμενο της "φούσκας". Μια Βιομηχανική και Βιοτεχνική Τράπεζα με στελέχη εξειδικευμένα στην παραγωγική δραστηριότητα. Μια Τουριστική Τράπεζα εξειδικευμένη στις τουριστικές επιχειρήσεις, ώστε να υπάρχει οργανωμένος εθνικός "προσανατολισμός" στην τουριστική δραστηριότητα. Οι εξειδικευμένες τραπεζικές υπηρεσίες θα είναι αυτές, οι οποίες θα εξασφαλίσουν γρήγορη, ασφαλή και προπάντων συμπαγή οικονομική ανάπτυξη. ΄

Όμως, ακόμα κι αυτά να γίνουν και πάλι θα πρέπει να κλείσουν δεκάδες —αν όχι εκατοντάδες— τραπεζικά υποκαταστήματα, εφόσον θα είναι άχρηστα. Οι τοκογλύφοι στα χρόνια του αίσχους γέμισαν την επικράτεια με υποκαταστήματα. Δεν άφησαν ούτε χωριά χωρίς υποκαταστήματα. Δεν άφησαν λαμόγιο για λαμόγιο που να μην το προσέλαβαν. Ως εκ τούτου και πάλι θα πρέπει ν' απολυθούν μερικές χιλιάδες τραπεζικών υπαλλήλων. Όλα αυτά πρέπει να τύχουν συγκεκριμένης αντιμετώπισης. Πρέπει ο καθένας από αυτούς να πληρώσει αυτά, τα οποία του αντιστοιχούν στο εθνικό έγκλημα όπου συμμετείχαν όλοι τους. Πρέπει να πληρώσουν όλοι και κυρίως οι διοικήσεις των τραπεζών …Οι διοικήσεις, οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια της οικονομικής απάτης και της εθνικής υποτέλειας απολάμβαναν της δικαστικής ασυλίας.

Από αυτούς θα ξεκινήσουμε. Αυτών το "μέλλον" θα πρέπει να μας απασχολήσει πρώτα. Χιλιάδες συμπολίτες μας κατήγγειλαν τράπεζες και διοικήσεις για τοκογλυφία, αισχροκέρδεια, απάτη, κλπ.. Ό,τι ποινικό αδίκημα και να σκεφτεί κάποιος, το έχουν διαπράξει οι τραπεζίτες και δεν έχουν τιμωρηθεί. Γιατί; Γιατί οι τράπεζες είχαν "επενδύσει" σε ειδικές σχέσεις με τη δικαστική εξουσία. Διόριζαν τα παιδιά των δικαστικών στις τράπεζες χωρίς κανέναν διαγωνισμό και με μόνο προσόν το επάγγελμα του πατέρα τους. Με αυτόν τον απεχθή και ανήθικο τρόπο εξασφάλιζαν δικαστική ασυλία και παρανομούσαν, χωρίς να φοβούνται.

Παρανομούσαν σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι μόνον η τοκογλυφία που ασκούσαν σε εκείνους, οι οποίοι πήγαιναν αυτοβούλως στα "γκισέ" τους. Χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα, για να οδηγήσουν σε αυτά τα "γκισέ" κι εκείνους που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα πήγαιναν ποτέ από μόνοι τους. Χιλιάδες συμπολίτες μας έπεσαν θύματα της εμετικής, ψευδούς κι ανήθικης νεοταξίτικης προπαγάνδας, που, μέσω των ΜΜΕ έμπαινε στα σπίτια μας και οδηγούσε τους απροστάτευτους και αφελείς συμπολίτες μας στα "νύχια" των τραπεζιτών. Σε αυτά τα χρόνια της σκληρής τραπεζικής "κατοχής" κανένας δεν τιμωρήθηκε, γιατί τα παιδιά των δικαστικών έκαναν τραπεζικές "καριέρες".

Όλες αυτές οι κατηγορίες μπορούν να γίνουν ένα "πακέτο" και να καθίσουν οι διοικήσεις των τραπεζών επιτέλους στο δικαστικό "σκαμνί". Να δικαστούν για τοκογλυφία, απάτη, ψευδή διαφήμιση, συκοφάντηση, αλλά και συνεργασία με ξένους τοκογλύφους εις βάρους του λαού, του κράτους και του έθνους. Να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει. Να πάνε φυλακή και να χάσουν τις περιουσίες τους. Οι άνθρωποι, οι οποίοι έπαιρναν τα σπίτια των φτωχών, όταν αυτοί "αποτύγχαναν" στη δουλειά τους, θα πρέπει να χάσουν τα σπίτια τους ως "αποτυχημένοι". Οι υπό κρατική διαχείριση τράπεζες να απαιτήσουν από τις προηγούμενες διοικήσεις τις περιουσίες τους …Περιουσίες, οι οποίες έγιναν εις βάρος των τραπεζών.

Αν τιμωρηθούν οι διοικήσεις των τραπεζών, μπορούμε να συνεχίσουμε και προς τα "κάτω". Ο σχεδιασμός αυτού του υπό κρατική διαχείριση τραπεζικού συστήματος να γίνει με πλήρη ισχύ εις βάρος των σκουπιδιών της τοκογλυφίας. Να απολυθούν με ατιμωτικό τρόπο όλα τα ανώτατα και πολλά από τα ανώτερα στελέχη των σημερινών τραπεζών. Αυτό σημαίνει άμεσες απολύσεις χωρίς κανένα δικαίωμα αποζημιώσεως και με τα ελάχιστα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Όλοι αυτοί οι τραπεζικοί υπάλληλοι με την παροχή της ατιμωρησίας να δώσουν ως "αντιπαροχή" όλα όσα μέχρι τώρα θεωρούσαν επαγγελματικά και συντεχνιακά κεκτημένα τους.

Τέτοια πρέπει να είναι η τιμωρία των χαφιέδων των τοκογλύφων …Αυτών, οι οποίοι παρανόμως "έβλεπαν" τις καταθέσεις των πολιτών και τους έπαιρναν τηλέφωνα τα μεσάνυκτα, για να τους πουν τις "έξυπνες" ιδέες τους. Εκατομμύρια Ελλήνων μπήκαν στο "σφαγείο" του χρηματιστηρίου, επειδή κάποιοι τέτοιοι εγκληματίες τραπεζικοί υπάλληλοι —εντελώς παράνομα και αντιδεοντολογικά— τους "πλεύρισαν" και τους κατέστρεψαν …Οι μόνοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, των οποίων την ανεργία θα την απολαμβάναμε …Οι μόνοι εργαζόμενοι, που θα θέλαμε να τους δούμε ν' απολαμβάνουν τις κρατικές "υπηρεσίες" των ΜΑΤ.

Πηγή

 http://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2011/10/blog-post_486.html#ixzz1bj11eHSr