Ο Χέλμουτ Σμιτ τάχθηκε υπέρ της διάσωσης της Ελλάδας από την ΕΕ. Συγκρίνοντας την κατάσταση της Ελλάδας με την «κατάσταση της Γερμανίας μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου», όταν οι ΗΠΑ και η Γαλλία παρείχαν οικονομική βοήθεια, ο Χέλμουτ Σμιτ δήλωσε: «Σε σχέση με την τότε κατάσταση της Γερμανίας και την προθυμία παροχής βοήθειας από τα κράτη, που λίγα χρόνια πριν ήταν εχθροί μας, το παρόν ελληνικό πρόβλημα είναι αρκετά μικρότερο – και να πάρει ο διάολος τους ευρωπαίους αρχηγούς κρατών, αν δεν καταφέρουν να σώσουν την Ελλάδα!»....
Ποιος είναι όμως ο Χέλμουτ Σμιτ (για όσους δεν θυμούνται); Πρώην γερμανός καγκελάριος (σσ. Πρωθυπουργός) και ένας μεγάλος ευρωπαϊστής πολιτικός. Όπως ο Μιτεράν, Κολ, Ντελόρ ακόμη και Σρέντερ, Σιράκ. Όλοι τους κατεξοχήν ευρωπαϊστές, δηλ. πολιτικοί που νοιάζονταν για τη «γειτονιά» τους όσο και για τη χώρα τους, που τα βήματά τους θα έπρεπε να καθοδηγούν τους πολιτικούς του σήμερα.
Κανείς πλέον δεν αμφισβητεί ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Αρκεί ένα τυχαίο μικρό οικονομικό γεγονός για να πυροδοτηθεί η έκρηξη της φούσκας του ελληνικού χρέους. Και τότε αλίμονο στους μη έχοντες και σε όσους δεν είχαν χρήματα να τα «βγάλουν» στην Ελβετία. Τότε θα ζήσουμε πραγματικά τι σημαίνει φτώχεια (από την εποχή του ’60).
Και το μίγμα γίνεται εκρηκτικό. Κατ’ αρχήν απουσιάζουν τραγικά σήμερα οι ευρωπαϊστές πολιτικοί, όπως οι παραπάνω. Οι μεγάλες κρίσεις απαιτούν γενναίες λύσεις. Αντίθετα βλέπουμε μικρόπνοους πολιτικούς (Μέρκελ, Σαρκοζί) να κλωθογυρίζουν γύρω από τον άξονα της χώρας τους, με ορατό κίνδυνο να συμπαρασύρουν στην κατάρρευση όλη την Ευρώπη.
Από την άλλη μεριά το πολιτικό μας σύστημα στο εσωτερικό είναι ανεπαρκές. Ο καθένας βάζει τα πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη μπροστά από τη χώρα. Με την χρεοκοπία να πλησιάζει ταχύτατα. Αλλά ποιος θα ήθελε να είναι πρωθυπουργός σε μια χρεοκοπημένη και εξαθλιωμένη χώρα; Είναι γεγονός όμως ότι στην Ελλάδα είχαμε μείνει σε στερεότυπα ενώ ο υπόλοιπος ευρωπαϊκός χώρος άλλαζε. Την αδράνεια αυτή που οφείλεται στην ατολμία του πολιτικού μας συστήματος πληρώνουμε σήμερα.
Θα ρωτήσει κάποιος τι προτείνω; Δεν διακινδυνεύω να προτείνω γιατί η κατάσταση δεν είναι ομαλή, άρα δεν αρκούν τα «ορθόδοξα» οικονομικά. Ζούμε πραγματικά σε οικονομικό πόλεμο και με πολεμικούς όρους πρέπει να δράσουμε. Γι’ αυτό προτείνω το αυτονόητο, αυτό που ο κάθε σώφρων πολίτης σκέφτεται.
Καθίστε κύριοι αρχηγοί όλων των πολιτικών κομμάτων και συμφωνείστε σε ένα πλαίσιο κανόνων και μέτρων οικονομικών. Και ότι αποφασίσετε να εφαρμοστεί χωρίς αμφιταλαντεύσεις. Να μην υπάρχει ο κίνδυνος του εσωτερικού ανταρτοπολέμου, οικονομικού και πολιτικού. Τούτη την κρίσιμη ώρα χρειάζεται ενιαία εθνική φωνή. Οι λύσεις και η αντιμετώπιση κρίσεων επιτυγχάνονται με θέσεις και όχι με αντιθέσεις. Δώστε στον απλό λαό ελπίδα ότι έστω τώρα στο χείλος του γκρεμού, υπερβαίνετε τη ματαιοδοξία σας και νοιάζεστε πραγματικά για τη χώρα σας. Τότε και η Ευρώπη θα μας δει ως μια σοβαρή χώρα. Γιατί σήμερα οι Ευρωπαίοι «τρελαίνονται» όταν ακούν παληκαρισμούς για μονοκομματικές επαναδιαπραγματεύσεις. Είναι σαν να χρωστάει κάποιος στην Τράπεζα, της λέει δεν πληρώνω και έχει και την απαίτηση να πάρει νέο δάνειο! Λοιπόν κύριοι έχετε δημιουργήσει κενό στο μέλλον της χώρας. Και η φύση απεχθάνεται το κενό, το συμπληρώνει και πολλές φορές με σύνθλιψη που οδηγεί σε κατάρρευση.
Βασίλειος Θ. Σουφλάκος
Δημοτικός σύμβουλος
(Φυσικός – MSc Τηλεπικοινωνίες)
