Στην Ελλάδα αντιμετωπίστηκε με τον κλασικό τρόπο. Αγνοήθηκε! Στη Γαλλία τιμήθηκε! Λέει ο ίδιος: "Η σχέση μου με τη Γαλλία ξεκίνησε το 1990, όταν έγινα μέλος της Γαλλικής Καρδιολογικής Εταιρείας. Από τότε κάθε χρόνο συμμετέχει στο συνέδριό της. Ωστόσο η γαλλική γλώσσα δεν είναι το δυνατό μου σημείο. Στα 73 μου έκανα φροντιστήριο γαλλικής. Είναι μια υπέροχη γλώσσα, με τεράστιο πλούτοκαι ευγένεια, αλλά χρειάστηκε να μελετήσω και να προετοιμαστώ σκληρά για τις δύο ομιλίες μου στην Εθνική Ακαδημία Ιατρικής της Γαλλίας, προτού ακόμη θέσω υποψηφιότητα. Οι Γάλλοι γίνονται πιστοί φίλοι. Αν σου ζητήσουν να τους μιλήσεις στον ενικό σημαίνει ότι έχεις κερδίσει την εμπιστοσύνη τους. Η γνωριμία μαζί τους είναι ένα γοητευτικό ταξίδι στο γαλλικό πνεύμα, στη γλώσσα, στον πολιτισμό, στην επιστήμη».
