|
|||
Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους
κι από τούς χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.
Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους Αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Δεν έχεις Ολυμπε θεούς, μηδέ λεβέντες η Οσσα,
ραγιάδες έχεις μάννα γή, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελοι και των αρχαίων παλιάτσοι.
Κωστής Παλαμάς (1908)
Λίγο πριν τον εορτασμό της Εθνικής Εορτής μας τον Οκτώβριο, θα θυμόσαστε, γράφοντας για το επικείμενο τότε κούρεμα, αναφέροντας το ποσοστό του κουρέματος, γράφαμε ότι όπως δείχνανε οι πληροφορίες, το ποσοστό θα ήταν γύρω στο 50% (όπως και ανακοινώθηκε στη συνέχεια). Όμως εκφράζαμε την επιφύλαξη, πως το ποσοστό του 50%, δεν θα ήταν δυστυχώς το επιθυμητό ή αν προτιμάτε τα κατάλληλο ποσοστό για το κούρεμα του Ελληνικού χρέους.
Οι περισσότεροι τότε ειδικοί, μιλούσαν για απαραίτητο κούρεμα ύψους 60-75%. Διατυπώνονταν τότε σοβαρές και βάσιμες ανησυχίες για το αν τότε θα δινότανε οριστική απάντηση στην διαφαινόμενη κρίση σταθερότητας. Οι περισσότεροι τότε οικονομολόγοι (όταν οι τότε κυβερνώντες με περισσή χαρά, περηφανεύονταν την «επιτυχία» του κουρέματος 50% του χρέους), αναφέρονταν , μιλούσαν σε ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας που θα τύγχανε συμφωνίας, κάποια στιγμή στο μέλλον, χωρίς να αναφέρεται κάποιο χρονοδιάγραμμα.
Απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα, η ώρα αυτή έφτασε.
Αυτές τις μέρες η χώρα μας, δέχεται ακόμη ένα εκβιαστικό κύμα πιέσεων, για την μη έλευση των Ευρωπαίων επιτηρητών και τις διαπραγματεύσεις να κινούνται σε τεντωμένο σκοινί. Αυτό που οι περισσότεροι οικονομολόγοι λέγανε τότε, ότι το «κούρεμα», έπρεπε να κινηθεί στο 60-70%, αυτό ακριβώς το ενδεχόμενο, γίνεται πραγματικότητα. Τα σενάρια που κυοφορούνται σήμερα, μιλούν για μείωση της ονομαστικής αξίας των ελληνικών ομολόγων για ποσοστό, μεγαλύτερο του 70%. Βέβαια αν πραγματικά επαληθευτούν τα σενάρια, τότε δυστυχώς, θα έχουμε αυτό που λένε «πιστωτικό γεγονός», και με απλά λόγια, θα είμαστε μια πτωχευμένη χώρα που δεν θα μπορεί να δανειστεί από πουθενά.
Αν επαληθευτεί το επιπλέον αυτό κούρεμα, θα οξυνθεί παράλληλα, ακόμη περισσότερο το πρόβλημα που υπάρχει στις ελληνικές τράπεζες, αλλά κυρίως και στα ασφαλιστικά ταμεία. Ήδη σήμερα, όλο και περισσότερο, δυσκολεύονται τα ασφαλιστικά ταμεία, να ανταποκριθούν στις μηνιαίες οικονομικές τους υποχρεώσεις (καταβολή συντάξεων, πληρωμές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ασφαλισμένων κλπ)
Όπως σημειώνεται από διεθνείς εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας(πχ Wall Street Journal), ακόμη και αν οι συνομιλίες για το PSI καταλήξουν σε συμφωνία, αυτή δεν θα είναι αρκετή. Μπορεί τον Οκτώβριο που μας πέρασε, οι ηγέτες της ευρωζώνης, αλλά και οι πιστωτές της χώρας μας, να συνομολόγησαν ότι οι ομολογιούχοι θα δεχότανε του κούρεμα του 50%, δυστυχώς όμως οι σημερινές εξελίξεις, δείχνουν ότι η μηχανική της αναδιάρθρωσης δεν ολοκληρώθηκε και η χώρα μας, ασθμαίνοντας, προσπαθεί να «πιέσει» για καλύτερη διαπραγμάτευση.
Όμως δυστυχώς και πάλι, η χώρα μας θα πρέπει να ολοκληρώσει την συμφωνία για το PSI, μέχρι τα μέσα του Μάρτη, αφού περίπου τότε, θα πρέπει να «πληρώσουμε» 14,4 δις. Ευρώ, για ομόλογα τα οποία λήγουν.
Θα πρέπει λοιπόν να επέλθει συμφωνία για το PSI για να ολοκληρωθεί και η νέα δανειακή σύμβαση (όχι φυσικά αυτή του Οκτώβρη), με περισσότερους και ακόμη πιο δυσβάστακτους όρους. Εξάλλου καθημερινά, ακούμε στα κεντρικά δελτία τις «απειλές» των ευρωπαίων επιτρόπων για την μη έλευσή τους στην χώρα μας. Ομοίως μαζί με αυτές τις απειλές, επανέρχονται τα σενάρια για χρεοκοπία και επιστροφή στην «δραχμή».
Μάλιστα ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο κ. Παντελής Καψής, δήλωσε προχθές ότι ο κίνδυνος εξόδου της χώρας απ’ το ευρώ δεν έχει ξεπεραστεί. Συμπλήρωσε δε με νόημα, «Το επόμενο τρίμηνο, τετράμηνο είναι που θα κριθούν όλα. Αυτό είναι και ο λόγος ύπαρξης αυτής της κυβέρνησης», προσθέτοντας ότι «πρέπει να υπογραφεί η δανειακή σύμβαση αλλιώς είμαστε εκτός αγορών και εκτός ευρώ». Ανέφερε ακόμα ότι «υπάρχουν πολλές επιχειρηματικές και πολιτικές δυνάμεις που θέλουν την επιστροφή στη δραχμή».
Βέβαια η ρήση του για το επόμενο τρίμηνο, δεν ήταν καθόλου τυχαία. Όπως σας αναφέρω παραπάνω, στις 20 του Μάρτη, λήγει 3ετές ομόλογο, ύψους 14,4 δις. ευρώ και όπως καταλαβαίνετε, θα πρέπει να μέχρι τότε να έχει επέλθει η συμφωνία για το PSI, αλλά και η υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης. Αυτός εξάλλου, κατά την γνώμη μου, είναι και ο λόγος της «πρεμούρας» του Πρωθυπουργού για την ύπαρξη κόκκινων γραμμών μόνο στην «σωτηρία» της χώρας και όχι στο ύψος των ημερομίσθιων και των οικονομικών απολαβών των Ελλήνων. Λες και υπάρχει χώρα δίχως κατοίκους. Δυστυχώς κ. Παπαδήμο, αν εξαφανίσετε εμάς τους Έλληνες, δεν θα υπάρχει χώρα για να σώσετε.
Έτσι λοιπόν σε περίπτωση που ναυαγήσουν οι συνομιλίες, προφανώς η χώρα μας, δεν θα μπορεί να αποπληρώσει το ομόλογο που λήγει και θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια σε χρεοκοπία. Δεν υπάρχουν λοιπόν εφησυχασμοί στα κυβερνητικά στελέχη, αφού ο χρόνος τρέχει αμείλιχτα.
Πάντως αγαπητοί συνοδοιπόροι, ακόμη και να ξεπεραστεί ο σκόπελος του προαναφερθέντος ομολόγου, οι πιέσεις θα είναι συνεχείς μέχρι το καλοκαίρι, αφού ακολουθούν άλλα 2 ομόλογα που λήγουν.
Συγκεκριμένα ένα ομόλογο που λήγει στις 18 Μαΐου (10ετές ύψους 8 δις. Ευρώ και ένα ακόμη που λήγει στις 20 Αυγούστου (5ετές, ύψους 7,7 δις. Ευρώ).
Κλείνοντας να αναφέρω ότι κυκλοφορεί στην Ευρώπη, ένα ελκυστικό μοντέλο υπολογισμού της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, που έχει να κάνει με την επιλογή της χώρας μας, σε μια επόμενη πιθανότητα αναδιάρθρωσης σε όχι εθελοντικό μοτίβο. Η νέα αυτή πρόταση αναφέρεται σε θέματα προς διαπραγμάτευση, όπως :
α) Σύγκλιση στο επιτόκιο των νέων ομόλογων περίπου 5% (η Ελλάδα θέλει 4%, το IIF ζητά 8%)
β) Η διάρκεια των νέων ομολόγων θα είναι 20 έως 30 έτη
γ) Τα νέα ομόλογα θα εκδοθούν βάσει του αγγλικού νόμου (που προσφέρει περισσότερη προστασία στους πιστωτές απ` ότι ο ελληνικός νόμος)
δ) Η ευρωζώνη θα δανείσει στην Ελλάδα 15 σεντς για κάθε ευρώ που θα συμμετέχει στην ανταλλαγή προς τους πιστωτές
ε) Αυτό αφήνει 35 σεντς σε κάθε ευρώ σε ρίσκο για τους κατόχους των νέων ομολόγων
Πάντως, όσο απογοητευμένοι και αν είμαστε, τώρα είναι που δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω. Το έχουμε αποδείξει άλλωστε πολλές φορές ότι στα δύσκολα είμαστε γεροί. Στα εύκολα είναι που είμαστε ασυγκράτητοι και αυτοκαταστροφικοί.
http://www.aegeantimes.gr/
