Έλλειψη ελευθερίας
Έλλειψη
οξυγόνου στη σχέση. Όταν η γυναίκα παρατάει τα πάντα προκειμένου να
είναι συνέχεια μαζί του, τον κάνει να χάνει ένα μεγάλο μέρος της
ανεξαρτησίας του. Τον κολακεύει που εκείνη τον θεωρεί στήριγμα αλλά δεν
είναι κάθε άνθρωπος ίδιος, ούτε δίνεται ολοκληρωτικά. Θέλει χώρο να
αναπνεύσει κι όχι στενούς κορσέδες να τον περιτυλίγουν!
Ζήλεια!
De facto.
Οι άνδρες μισούν καταστάσεις ζήλειας, ιδίως όταν αυτές ξεπερνούν τα
όρια. Η τυπική ζήλεια υποδηλώνει ενδιαφέρον αλλά έως εκεί. Δεν είναι
υποχρεωμένοι να χρεώνονται πράγματα χωρίς να φταίνε, ούτε να ακούνε τις
υστερίες των γυναικών κάθε λίγο και λιγάκι.
Συναισθηματισμοί και κλάματα…
Μακριά ε; Ο
άνδρας είναι από τη φύση του πιο συγκρατημένος, δεν αφήνει τα
συναισθήματά του να τον προσπεράσουν. Όχι ότι είναι κακό που οι γυναίκες
εκδηλώνονται πιο εύκολα αλλά όταν γίνετε υπερβολικά κάτι τέτοιο,
καταντά εκνευριστικό. Ειδικά σε κλάματα… δεν αντέχουν να αναλαμβάνουν το
ρόλο να τις παρηγορούν για όλα.
Ανάκριση 3ου βαθμού!
Που ήσουν;
Με ποιον; Γιατί δεν με πήρες; Δεν σήκωσες το τηλέφωνο! Τι σκέφτεσαι;
Είναι λίγες μόνο από τις ερωτήσεις των γυναικών που μπορούν να τον
βγάλουν από τα ρούχα του! Η ανάκριση, οι υπερβολικές ερωτήσεις, ακόμα
και η εισβολή σε προσωπικές σκέψεις… κουράζει. Μην θέλουμε να τα
μαθαίνουμε κι όλα με λεπτομέρειες. Δικά σου και δικά μου.
Εισβολή στον προσωπικό χώρο…
Τι εννοώ;
Όταν η γυναίκα βάλει το χεράκι της σε πράγματα που δεν πρέπει και που
κατά μιαν έννοια παραβιάζει τα προσωπικά του δεδομένα. Για παράδειγμα να
χτυπάει το τηλέφωνο και να το σηκώνει εκείνη, να ανοίγει τα μηνύματα ή
να ψαχουλεύει το κινητό για να βρει πιθανά ύποπτα γυναικεία ονόματα! Για
να μην πάμε στις ξαφνικές επισκέψεις σπίτι του που αρχικά θα του
αρέσουν αλλά μετά θα χαλαστεί. Είπαμε, ελευθερία για να τα έχουμε καλά.
Γκρίνια και πάλι γκρίνια…
Τι να πούμε
σε αυτό; Η ατελείωτη γκρίνια για όλα, η μουρμούρα, τα παράπονα κτλ.
εκνευρίζουν τους πάντες. Με μέτρο. Οκ, δεν θα αδιαφορήσει ο άνθρωπος
αλλά μην τον πνίξουμε κιόλας. Έχει κι αυτός τα δικά του.
Ψώνια μαζί!
Φτάσαμε στο
καλύτερο! Μια γυναίκα είναι ικανή να κλείσει ωράριο δημοσίου υπαλλήλου
στους δρόμους, κοιτάζοντας βιτρίνες και κάνοντας ψώνια! Το να περιμένει
υπομονετικά ο άλλος πότε εκείνη θα αποφασίσει να αγοράσει κάτι, πότε θα
τελειώσει με τα ρούχα που δοκιμάζει ή σε ποια παπούτσια θα καταλήξει να
πάρει… δεν θα είναι εσαεί. Έχουν τσιτώσει τα νεύρα του που, έχει
κουραστεί όρθιος τόσες ώρες να ακολουθεί παντού κι επιτέλους θέλει να
πάει σπίτι του. Τραγικό!
