Είναι
τώρα ο Μπάμπης, μεγάααααλος ψεύτης. Τον φωνάζουνε λοιπόν οι φίλοι του
στο στέκι τους σε ένα μπαράκι μπας και τον μπιρζώσουνε να πει κάνα τρελό
παραμύθι να περάσει η ώρα.
Φτάνει ο Μπάμπης κάθεται στο κέντρο της παρέας και αρχίζουν οι ερωτήσεις... Για πες μας Μπάμπη τότε που είχες πάει στην Αφρική...
Αααααααχ λέει ο Μπάμπης. Τι μου θυμίσατε τώρα... Που λέτε, είχα πάει στην Αφρική για σαφάρι, αλλά πολύ εμπορικό βρε αδερφέ. Κατεβάινω κι εγώ από το τζιπ και αρχίζω να περπατάω μόνο με το δίκανό μου μέσα στη ζούγκλα...
Εκεί που απολάμβανα τη φύση, ξαφνικά ακούω ένα θόρυβο πίσω μου. Ένα γρύλισμα... Γυρνάω και τι να δω: Ένα θεόρατο λιοντάρη τρέχει κατα πάνω μου.
Δε πανικοβάλομαι, βγάζω το δίκανο, το γεμίζω, σημαδεύω, ΜΠΑΑΑΑΑΜ στο δόξα πατρί σύρθηκε το λιοντάρι στα πόδια μου. Είπα κι εγώ να το πάρω για λάφυρο. Αλλά που να το σηκώσεις το γαμ...μένο 300 κιλά πράγμα.
Βγάζω το μαχαίρι μου και του κόβω το ένα μπούτι και χλαπ το βάζω στον ώμο μου και συνεχίζω το περπάτημα.
Δεν περνάνε 20 λεπτάκια, πάλι ακούω θόρυβο... Γυρνάω πάλι πίσω να κοιτάξω, κι άλλο λιοντάρι. ΔΥΟ φορές μεγαλύτερο. Μου χυμάει, αλλά εγώ με τη φοεβή ψυχραιμία μου και το εκπληκτικό μου σημάδι το πετυχαίνω κι αυτό και το σωριάζω νεκρό με ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΕΣ κινήσεις.
Λέω λοιπόν να του πάρω το άλλο μπούτι για λάφυρο (είχαν και διαφορετικό τρίχωμα φαινόταν πως είναι άλλο λιοντάρι). Βγάζω το μαχαίρι, χραααπ κόβω το άλλο μπούτι και το κρεμάω στον άλλο ώμο.
- ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, διακόπτεται η κουβέντα από το μπαρμαν που λέει στον Μπάμπη μας: "Μπάμπηηηηηη τηλέφωνο".
- Μισό λεπτό λέει ο Μπάμπης και πάει προς το τηλέφωνο.
Δεν περνάνε 5 λεπτάκια, επιστρέφει ο Μπάμπης στην παρέα καμαρωτός καμαρωτός και λέει: "Το πρόσωπο ήτανε, ξέρετε τώρα"... "Που είχα μείνει;" ρωτάει...
-"εκεί που ήσουν με τα δύο μπούτια στον ώμο" λέει ένας φίλος...
- "Α, ναι" απαντά ο Μπάμπης.
"Και της ρίχνω που λέτε ένα πούτ....ο"...
Φτάνει ο Μπάμπης κάθεται στο κέντρο της παρέας και αρχίζουν οι ερωτήσεις... Για πες μας Μπάμπη τότε που είχες πάει στην Αφρική...
Αααααααχ λέει ο Μπάμπης. Τι μου θυμίσατε τώρα... Που λέτε, είχα πάει στην Αφρική για σαφάρι, αλλά πολύ εμπορικό βρε αδερφέ. Κατεβάινω κι εγώ από το τζιπ και αρχίζω να περπατάω μόνο με το δίκανό μου μέσα στη ζούγκλα...
Εκεί που απολάμβανα τη φύση, ξαφνικά ακούω ένα θόρυβο πίσω μου. Ένα γρύλισμα... Γυρνάω και τι να δω: Ένα θεόρατο λιοντάρη τρέχει κατα πάνω μου.
Δε πανικοβάλομαι, βγάζω το δίκανο, το γεμίζω, σημαδεύω, ΜΠΑΑΑΑΑΜ στο δόξα πατρί σύρθηκε το λιοντάρι στα πόδια μου. Είπα κι εγώ να το πάρω για λάφυρο. Αλλά που να το σηκώσεις το γαμ...μένο 300 κιλά πράγμα.
Βγάζω το μαχαίρι μου και του κόβω το ένα μπούτι και χλαπ το βάζω στον ώμο μου και συνεχίζω το περπάτημα.
Δεν περνάνε 20 λεπτάκια, πάλι ακούω θόρυβο... Γυρνάω πάλι πίσω να κοιτάξω, κι άλλο λιοντάρι. ΔΥΟ φορές μεγαλύτερο. Μου χυμάει, αλλά εγώ με τη φοεβή ψυχραιμία μου και το εκπληκτικό μου σημάδι το πετυχαίνω κι αυτό και το σωριάζω νεκρό με ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΕΣ κινήσεις.
Λέω λοιπόν να του πάρω το άλλο μπούτι για λάφυρο (είχαν και διαφορετικό τρίχωμα φαινόταν πως είναι άλλο λιοντάρι). Βγάζω το μαχαίρι, χραααπ κόβω το άλλο μπούτι και το κρεμάω στον άλλο ώμο.
- ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, διακόπτεται η κουβέντα από το μπαρμαν που λέει στον Μπάμπη μας: "Μπάμπηηηηηη τηλέφωνο".
- Μισό λεπτό λέει ο Μπάμπης και πάει προς το τηλέφωνο.
Δεν περνάνε 5 λεπτάκια, επιστρέφει ο Μπάμπης στην παρέα καμαρωτός καμαρωτός και λέει: "Το πρόσωπο ήτανε, ξέρετε τώρα"... "Που είχα μείνει;" ρωτάει...
-"εκεί που ήσουν με τα δύο μπούτια στον ώμο" λέει ένας φίλος...
- "Α, ναι" απαντά ο Μπάμπης.
"Και της ρίχνω που λέτε ένα πούτ....ο"...
