Δήλωση Αλ. Μεϊκόπουλου για επίθεση από δυνάμεις των ΜΑΤ

Δήλωση του Αλέξανδρου Μεϊκόπουλου, βουλευτή Μαγνησίας για τη χτεσινή επίθεση από δυνάμεις των ΜΑΤ

Χθες 16/12/2012 στο Πανθεσσαλικό Στάδιο πραγματοποιήθηκε ο ποδοσφαιρικός αγώνας Ολυμπιακού Βόλου - Νίκης Βόλου. Το ματς διεξήχθη μέσα σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα, καθώς για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, έγινε εφικτό, οι φίλαθλοι και των 2 ομάδων να παρακολουθήσουν το παιχνίδι μέσα σε ήρεμο και φίλαθλο κλίμα.

Η όμορφη αυτή εικόνα, περίπου 10.000 ανθρώπων μέσα στο Πανθεσσαλικό, αμαυρώθηκε από τα γεγονότα που ακλούθησαν λίγο μετά τη λήξη του αγώνα.

Το συμβάν είχε ως εξής: Λίγο πριν τη λήξη του αγώνα, ανακοίνωση από τα μεγάφωνα, καλούσε τους φίλαθλους της Νίκης (περίπου 3.500 ίσως και παραπάνω), να παραμείνουν στις θέσεις τους προκειμένου να αποχωρήσουν πρώτα οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού.

Ο αγώνας τελειώνει και 10 με 15 λεπτά αργότερα, ο κόσμος της Νίκης άρχισε να συρρέει προς την κλειστή σιδερόπορτα που φρουρούνταν από δυνάμεις των ΜΑΤ, περιμένοντας να δοθεί η άδεια να αποχωρήσει.

Επισημαίνω για τους κακοπροαίρετους ότι, ανάμεσα στους φιλάθλους της Νίκης βρίσκονταν ηλικιωμένοι, γυναίκες και πολλά μικρά παιδιά με τους κηδεμόνες τους.

Λίγο αργότερα προκλήθηκε ένταση μεταξύ μικρής μερίδας φιλάθλων και της διμοιρίας των ΜΑΤ που φρουρούσε την σιδερόπορτα. Τα άτομα αυτά δεν ξεπερνούσαν 20 τον αριθμό.

Ξαφνικά η διμοιρία, αντί με ψύχραιμο και επαγγελματικό τρόπο να απομονώσει αυτή την μικρή ομάδα, προκειμένου να προστατέψει την ομαλότητα, ξεκινά την αναίτια ρίψη κρότου λάμψης και χημικών στο συνωστισμένο πίσω από το σημείο της έντασης πλήθος κόσμου. Ο αέρας μεταφέρει τα χημικά σε όλο και περισσότερους ανθρώπους και δημιουργείται ένας απίστευτος πανικός. Οι εικόνες που εκτυλίχτηκαν ήταν άνευ προηγουμένου.

Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα το πλήθος του κόσμου που ήταν συνωστισμένο σε λίγα τετραγωνικά μέτρα, πανικοβάλλεται από το ασφυκτικό κλίμα που δημιουργεί η ρίψη χημικών με αποτέλεσμα: Άνθρωποι να λιποθυμούν ή να ποδοπατούνται, πατεράδες να προσπαθούν να φυγαδεύσουν τα παιδιά τους ή να τρέχουν με αυτά στην αγκαλιά τους πίσω στην κερκίδα προκειμένου να εισπνεύσουν καθαρό αέρα, ηλικιωμένοι αλλά και μεσήλικες με προηγούμενα καρδιοαναπνευστικά προβλήματα να καταρρέουν και να χρειάζονται άμεση ιατρική φροντίδα, μικρά παιδιά που έχουν χάσει τους γονείς τους μέσα στα επεισόδια να τους αναζητούν έντρομα.

Εκείνη τη στιγμή, εγώ μαζί με τον γιατρό πατέρα μου, Μιχάλη Μεϊκόπουλο, σπεύδουμε προς το σημείο της έντασης, προκειμένου να αποτρέψουμε την περεταίρω επέκταση των συμπλοκών, καθώς, ως εκ θαύματος, μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαμε θρηνήσει θύματα. Μπροστά στα μάτια των ανδρών των ΜΑΤ προσπαθούσαμε να αποτρέψουμε την συνέχιση της συμπλοκής.

Ακριβώς τότε, στρεφόμενος προς την διμοιρία των ΜΑΤ, επιδεικνύω την βουλευτική μου ταυτότητα και ζητάω από τους άνδρες της, να σταματήσουν κι αυτοί τις προκλήσεις και τη ρίψη χημικών, προκειμένου να επικρατήσει η ψυχραιμία και σιγά - σιγά να ηρεμήσει η κατάσταση.

Τότε άνδρας της διμοιρίας, απρόκλητα και αναίτια, μου επιτέθηκε με ροπαλιές, κλωτσιές και χτυπήματα του κάτω άκρου της ασπίδας του. Χτύπημα δέχτηκε και ο πατέρας μου.

Οι προπηλακισμοί αυτοί έγιναν αντιληπτοί και από τον κόσμο, με αποτέλεσμα πάρα πολλοί άνθρωποι να εξαγριωθούν και να επικρατήσει πολύ μεγάλη ένταση.

Θέλω να επισημάνω πως δεν έχω πρόβλημα με το σύνολο της Ελληνικής Αστυνομίας, που αποτελείται από σκληρά δοκιμαζόμενους εργαζόμενους, οι οποίοι είναι και αυτοί θύματα της πολιτικής του Μνημονίου, με πετσοκομένους μισθούς, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Είναι όμως αδιανόητο κατά το έτος 2012, η Ελληνική Αστυνομία, που στην πλειοψηφία της στελεχώνεται από μορφωμένους ανθρώπους, πολλοί από αυτούς απόφοιτοι σχολών, να επιτρέπει να υπάρχουν στις τάξεις της, φασιστικά σταγονίδια, που επιδεικνύουν αντιδημοκρατική, ανελεύθερη συμπεριφορά, αμαυρώνοντας στην ουσία όλο το υπόλοιπο Σώμα.

Η πιστοποίηση εκ μέρους του αστυνομικού διευθυντή, ότι η συγκεκριμένη διμοιρία δεν ανήκε στην δύναμη της Μαγνησίας, αλλά ήρθε από την Αθήνα, για μένα δημιουργεί υπόνοιες ότι τα φαινόμενα αυτά, ίσως να εντάσσονται σε ένα γενικότερο σχέδιο κατατρομοκράτησης του κόσμου, ενόψει της εφαρμογής από 01/01/2013 σωρείας βάρβαρων και αντικοινωνικών μέτρων.

Όσον αφορά το ποινικό κομμάτι, για μένα η ουσία δεν βρίσκεται στο να ασκηθεί κάποια δίωξη εκ μέρους των θεσμικών αρχών, αλλά, θεωρώ ότι, το πρόβλημα είναι βαθιά πολιτικό και εντοπίζεται στην προσπάθεια περαιτέρω εκδημοκρατισμού των σωμάτων ασφαλείας.

Αυτή η αλλαγή στάσης δεν θα έρθει μέσα από νουθεσίες και παροτρύνσεις, αλλά μόνο από ανάληψη μιας συντεταγμένης συνολικής και συνειδητής προσπάθειας εκ μέρους της πολιτείας να εμφυσήσει και να εμπεδώσει το πνεύμα της δημοκρατικότητας και της ελευθερίας μέσα στον κόσμο που πλαισιώνει την Ελληνική Αστυνομία. Από τους απλούς αστυφύλακες, μέχρι και το στελεχικό δυναμικό. Οι αστυνομικοί δεν είναι, ούτε για να περιφρουρούν τα γήπεδα και τις ΠΑΕ, ούτε για να φρουρούν ή να καταστέλλουν μαζικές διαδηλώσεις.

Υπάρχουν αποκλειστικά για να καταπολεμούν το οργανωμένο έγκλημα και να διασφαλίζουν την ομαλότητα στην καθημερινότητα των πολιτών.

Με την ευκαιρία αυτή, χαιρετίζω τους αθλητές και τους χιλιάδες φιλάθλους και των δύο ομάδων, που επέδειξαν πολιτισμένο αθλητικό πνεύμα.