KARDITSAS.BLOG: ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ H ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ H ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ

Του Ηλία Γ. Σχορετσανίτη

γιορτή όλων των ανθρώπων του ελεύθερου πνεύματος.

Το έτος 2013 δεν είναι μόνον έτος οικονομικής κρίσης και στρατιωτικών εξοπλισμών. Είναι έτος επετειακό – εορταστικό. Συμπληρώνονται 1700 χρόνια από το Εδίκτο των Μεδιολάνων, το διάταγμα της ανεξιθρησκίας δηλαδή, που προσυπέγραψε ο Μέγας Κωνσταντίνος το 313μ.Χ. Τι σημαίνει ανεξιθρησκία; Ως ανεξιθρησκία (όρος που εισήχθη από τον Ευγένιο Βούλγαρη) ορίζεται η αναγνώριση και ανοχή του δικαιώματος του κάθε ανθρώπου είτε να πιστεύει σε όποια θρησκεία επιθυμεί και να θρησκεύεται ελεύθερα, κατά το δόγμα του, χωρίς περιορισμούς, είτε ακόμα και να μην πιστεύει σε καμία (αθεΐα) – (1). Συνεπώς, ο νοήμων σύγχρονος άνθρωπος οφείλει να αναγνωρίζει και να τιμά την πράξη τέλους της δίωξης του Χριστιανισμού. Την πράξη τέλους δίωξης της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου να πιστεύει όπου αυτός επιθυμεί. Μια πράξη συντεταγμένη με την ελευθερία που μας χάρισε ο ίδιος ο Θεός. Το 2013 είναι

Οι Έλληνες, πρώτοι απ’ όλους, είχαν την ψυχική ευγένεια και ευαισθησία να εκφράσουν εμπράκτως το σεβασμό τους στο δικαίωμα του ανθρώπου να πιστεύει όπου αυτός επιθυμεί. Γι’ αυτό το λόγο και είχαν αφιερώσει βωμό «τοις αγνώστοις θεοίς», ώστε ο κάθε ξένος να μπορεί να προσφέρει και να προσευχηθεί στο θεό που πιστεύει. Ενισχυτικό αυτού είναι το γεγονός ότι ο Μέγας Αλέξανδρος σεβάστηκε τις θρησκευτικές παραδόσεις, τους ιερείς, τα ήθη και έθιμα των λαών από τους οποίους πέρασε. Οι Έλληνες, λοιπόν, που διέδωσαν μέσω της γλώσσας τους το ευαγγέλιο του Χριστού σε όλον τον κόσμο, υπήρξαν παράλληλα οι προασπιστές της ανεξιθρησκίας. Δεν είναι τυχαίο που το διάταγμα της ανεξιθρησκίας αφορά όλες τις θρησκείες, παρ’ ότι θεμελιώθηκε με αφορμή τους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Γιατί όπως το φως δεν κυνηγά το σκοτάδι, αλλά η παρουσία του απλά το εξαφανίζει, έτσι και η Χριστιανική πίστη δεν καταδιώκει τα διάφορα πιστεύω, γιατί η Αλήθεια της λάμπει, έλκει και λυτρώνει τον άνθρωπο αβίαστα.

Ως άνθρωποι εγγράμματοι, με μέσα μαθησιακά που ξεπερνούν κάθε φαντασία περασμένων εποχών, θα έπρεπε όχι μόνο να έχουμε επίγνωση του γεγονότος της επετείου των 1700 χρόνων, αλλά και να την τιμούμε ενεργά σε κάθε πόλη της Ελλάδος, αλλά και του κόσμου όλου, καθώς η θρησκευτική ελευθερία είναι εγγυήτρια της αρμονικής συμβίωσης των ανθρώπων. Είναι δύναμη ανωτερότητας πνεύματος, ανθρωπισμού και ενότητας παράλληλα.

Δυστυχώς, στις μέρες μας, άλλες προτεραιότητες προβάλλουν να έχουν εξέχουσα θέση στα καρνέ των θρησκευτικών ηγετών της οικουμένης. Προτεραιότητες που αποκαθηλώνουν σιωπηρά την ανεξιθρησκία και εν τέλει την καταργούν ως έννοια. Εφ’ όσων οι πιστοί είναι δύσκολο να αλλάξουν πίστη, κάποιοι που θεωρούν ότι θα επιβάλλουν νέα τάξη στον κόσμο, προσπαθούν να αλλάξουν τις ίδιες τις θρησκείες. Και το όνομα του νοσηρού αποκυήματος της διαστροφής τους: Πανθρησκεία.

«Και ανελάβετε την σκηνήν του Μολόχ και το άστρον του θεού υμών Ρεμφάν, τους τύπους ους εποιήσατε προσκυνείν αυτοίς. Και μετοικιώ υμάς επέκεινα Βαβυλώνος» (Πράξεις Αποστόλων, 7:43)

Η πανθρησκεία, λοιπόν, διδάσκει ότι δε χρειάζεται να έχουμε πολλές θρησκείες και πρέπει να λειάνουμε τις διαφορές μας, μιας και ο Θεός είναι ένας και κοινός, απλά τον λατρεύουμε διαφορετικά. Και εν τω μέσω της διεστραμμένης συλλογιστικής τους, περιπλέκουν έννοιες θετικές, για προστασία του περιβάλλοντος, δικαιοσύνη, ειρήνη και ανθρωπισμό. Έτσι απλοϊκά και προσβλητικά για τη νοημοσύνη μας, ζητούν να διαπραγματευτεί η κάθε εκκλησία το δόγμα της και ο κάθε θεοσεβούμενος την πίστη του. Στους ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου για πρώτη φορά απαγορεύτηκαν τα θρησκευτικά σύμβολα στους εφημέριους, με βασική αιτιολογία ότι «προσβάλλουν τους ανθρώπους που επιθυμούν να φορούν μόνο το δικό τους σύμβολο πίστης». Το μόνο που επιτράπηκε να φοριέται και παρουσιάστηκε σε 9 θρησκευτικούς ηγέτες, είναι μια κονκάρδα που γράφει «πίστη» πάνω από μια υδρόγειο! (2) Υποκατέστησαν το σύμβολο της πίστης με κάτι ουδέτερο που δεν αντιπροσωπεύει κάποια θρησκεία. Σύμβολο χωρίς πίστη. Σύμβολο απιστίας (εικ.1). Το ίδιο έπραξαν οι «εξελιγμένοι» βρετανοί της British Airways, απολύοντας δύο γυναίκες γιατί αρνήθηκαν να βγάλουν το σταυρό. Ο σταυρός παραβιάζει τον κώδικα ένδυσης της εταιρείας είπαν! (3)

. Εννέα θρησκευτικοί ηγέτες κρατούν το νέο σύμβολο της αλήθειας τους. Πίστη, περιβάλλον και ολυμπιακό ιδεώδες δημιουργούν ένα ύπουλο κοκτέιλ αποπροσανατολισμού από την πραγματική ατζέντα των παγκοσμιοποιητών του χρήματος.

Την ίδια καραμέλα πιπιλίζουν και στην Ελλάδα όσοι ασυνείδητοι εντολοδόχοι αριστεριστές ζητούν κατάργηση των χριστιανορθόδοξων συμβόλων από τις δικαστικές αίθουσες, τα σχολεία και τις δημόσιες υπηρεσίες. Στο ίδιο έργο κομπάρσοι και αυτοί. Εμπρός λοιπόν, να καταργηθεί η προσευχή στο σχολείο! Εμπρός λοιπόν, να απαγορευθεί να κάνουμε το σταυρό μας εκτός εκκλησίας! Εμπρός λοιπόν, να καθιερωθεί το μάθημα των πανθρηκευτικών! Εμπρός λοιπόν προωθήστε το σύμφωνο συμβίωσης, το γάμο ομοφυλοφίλων, το πολιτικό βάπτισμα, γάμο και όρκο, τα δικαιώματα των παιδόφιλων, την κλωνοποίηση, την απαγόρευση να έχουμε τη σημαία μας στα σπίτια μας! Ισοπέδωση της πίστης και των ιδιαίτερων αξιών, θεσμών και παραδόσεων που δίνουν ταυτότητα σε ένα έθνος. Αυτό προσπαθούν με κάθε μέσο: να πάψουμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε.

Η Νέα Τάξη επιδιώκει πλέον την εγκατάσταση της παγκόσμιας διακυβέρνησης μέσω τριών αξόνων: Της προστασίας του περιβάλλοντος που έχει αναχθεί σε παγκόσμιο πρόβλημα, της θρησκευτικής ενοποίησης και εν τέλει της πολιτικής ενοποίησης. Η οικονομική έχει ήδη γίνει. Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης γιατί κόπτονται τόσο για το περιβάλλον; Ακόμη και ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο επονομαζόμενος και πράσινος Πατριάρχης, προ εξαετίας βρέθηκε σε επιστημονικό συμπόσιο στη Γροιλανδία όπου συμπροσευχήθηκε μπροστά σε ομοίωμα της γαίας μαζί με άλλους 11 θρησκευτικούς ηγέτες. «Ο κάθε ένας προσευχήθηκε στο δικό του θεό», δήλωσε. Ο ίδιος, όμως, στην από 3/7/1999 επιστολή του προς την ιερά κοινότητα του Αγίου Όρους (4) υπογραμμίζει τα κάτωθι: «Όσον αφορά εις την συμπροσευχήν μετά των ετεροθρήσκων, το Οικουμενικό Πατριαρχείον θεωρεί αυτονόητον την κανονικήν απαγόρευσιν αυτής και την αποχή απ’ αυτής, χωρίς τούτο να σημαίνη ότι η απαγόρευσις της συμπροσευχής συμπαρασύρει εις απαγόρευσιν και τον διαθρησκειακόν διάλογον». Η λογική μού λέει ότι ο Πατριάρχης μας είναι όμηρος στο άρμα της Νέας Τάξης και δυστυχώς δεν μπορεί να κάμει τίποτε γι’ αυτό. Ο Θεός να μας ελεήσει!

«Ουκ ελάτρευσαν την κτίσιν οι θεόφρονες παρά τον Κτίσαντα». (Κανόνας ακάθιστου ύμνου)

Με μια απλή έρευνα στο διαδίκτυο θα διαπιστώσετε πως Πανθρησκεία και προστασία του περιβάλλοντος πάνε χέρι-χέρι. Έχει ήδη συσταθεί οργανισμός, η United Religions Initiative (Πρωτοβουλία Ηνωμένων Θρησκειών – www.uri.org ), που προωθεί σε παγκόσμια κλίμακα την πανθρησκεία και την προστασία του περιβάλλοντος. Δημιούργησαν το πνευματικό ισοδύναμο όργανο των Ηνωμένων Εθνών για να διαστρεβλώσουν, να ουδετεροποιήσουν και τελικά να απαλείψουν τις θρησκείες!

«Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης και είχεν κέρατα δύο όμοια αρνίω και ελάλει ως δράκων. Και την εξουσίαν του πρώτου θηρίου πάσαν ποιεί ενώπιον αυτού και εποιεί την γην και τους εν αυτή κατοικούντας ίνα προσκυνησώσιν το θηρίον το πρώτον ου εθεραπεύθη η πληγή του θανάτου αυτού» Αποκάλυψη 13:11-12

Επιπροσθέτως, ο πάπας Φραγκίσκος ο Α’ προέτρεψε τα μέλη όλων των θρησκειών και των ατόμων που δεν ανήκουν σε καμία εκκλησία (η Νέα Τάξη δεν επιθυμεί την αθεΐα) να ενωθούν για να υπερασπιστούν τη δικαιοσύνη, την ειρήνη και το περιβάλλον. Ιδού πόσο όμορφα χρυσώνουν το χάπι με πανανθρώπινες ιδέες και αξίες, ενώ το αποτέλεσμα των δράσεών τους άλλου τύπου καρπούς θρέφει. Επικουρικά αναφέρω πως ο αναπληρωτής επίσκοπος της Ρώμης Αγκοστίνο Βαλλίνι θα διάβαζε προ μηνός ευχή, παρουσία του ποντίφικα, «να μπορέσει να σχηματισθεί από το ένα άκρο μέχρι το άλλο στη γη, ένα μόνο ποίμνιο με ένα μοναδικό ποιμένα» (5). Παραλείποντας την αναφορά σε χριστιανοσύνη, παραφράζει τη ρήση του Σωτήρος Χριστού μας. Για τι είδους ποίμνιο μιλάει, δωδεκαθεϊστών, θεοσοφιστών, χιλιαστών; Το εξώφυλλο της 25^ης Μαρτίου 2013 του περιοδικού Time (εικ. 2) φιλοξένησε τον πάπα Φραγκίσκο με λεζάντα τριών λέξεων: «New World Pope», προφανώς κατά το «New World Order», που σημαίνει νέα τάξη πραγμάτων…

. Ο πάπας του Νέου Κόσμου (New World Pope) ή της Νέας Τάξης (New World Order)

Είναι άξιον αναφοράς το γεγονός ότι προκειμένου να ενωθούν οι θρησκείες σε μία θα γίνουν πράγματα που δε θα εξηγούνται ούτε με τη λογική, ούτε με τον κανόνα. Στις 20 Μαρτίου 2013 ο πάπας της Ρώμης ενώπιων εκπροσώπων μη-χριστιανικών εκκλησιών και οργανώσεων, αλλά και χριστιανικών, όπως ο Οικουμενικός Πατριάρχης, είπε τις εξής ασυναρτησίες: «Σας καλωσορίζω και εγκάρδια σας ευχαριστώ όλους, αγαπητοί φίλοι ανήκοντες σε άλλες θρησκευτικές παραδόσεις. Πρώτους απ’ όλους τους μουσουλμάνους, που λατρεύουν τον ένα θεό, ζώντα και ελεήμονα και επικαλούνται αυτόν στην προσευχή». (6). Δηλαδή οι μουσουλμάνοι επικαλούνται το Χριστό στην προσευχή τους; Πάντως δεν εννοεί τον Κύριο ο πάπας μιας και οι μουσουλμάνοι δεν τον θεωρούν καν Θεό. Και επειδή σε αυτό το επίπεδο τέτοια χονδροειδέστατα λάθη δε γίνονται, είναι ξεκάθαρο ότι προωθείται συστηματικά μια κρυφή ατζέντα. Μια ατζέντα που προφανώς αρνήθηκε ή εκβιάστηκε να υπηρετήσει ο πάπας Βενέδικτος και γι’ αυτό παραιτήθηκε για πρώτη φορά πάπας μετά από 600 χρόνια! Σε αυτό το σημείο ας μου επιτραπεί να θέσω ρητορικώς το ερώτημα «γιατί τώρα;» αναφορικά με την παρουσία του Οικουμενικού μας Πατριάρχη στην ενθρόνιση του πάπα για πρώτη φορά μετά το σχίσμα του 1054μ.Χ.

Εκτός των εκπροσώπων των εκκλησιών, η πανθρησκεία προωθείται συστηματικά και μέσω πολιτικών προσώπων που ξαφνικά την ανακάλυψαν ως πανάκεια για κακά του κόσμου τούτου. Ο πρώην πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας Τόνυ Μπλερ, το 2008 δημιούργησε ίδρυμα με το όνομα «Faith» (Πίστη). Τυχαίο που αναγραφόταν στην κονκάρδα των εφημέριων των Ολυμπιακών αγώνων του Λονδίνου; Δεν πρέπει καθόλου να παραβλέψουμε τη δήλωση του βρετανού πρώην πολιτικού ότι: «Η πίστη είναι μέρος του μέλλοντός μας. Η πίστη και οι αξίες που φέρει είναι απαραίτητο κομμάτι της λειτουργίας της παγκοσμιοποίησης. Επιθυμώ να αφιερώσω το υπόλοιπο του βίου μου στο να φέρω τις θρησκείες του κόσμου μαζί»! Αντί δηλαδή να χαρεί τη σύνταξή του, προσφέρθηκε να συμβάλλει τα μέγιστα στη δημιουργία ενός προβλήματος, για τη λύση που θέλει να δώσουν οι ανθρωποκτόνοι προϊστάμενοί του! Για ποια πίστη μιλά ο κ. Μπλερ; Σε τι; Με ποιο τρόπο; Με τον τρόπο που θέλει το νεοεποχίτικο Ράιχ;

Την 9^η Απριλίου 2013 ο Κορεάτης γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι Μουν επισκέφτηκε τον πάπα Φραγκίσκο χαιρετώντας τον ως έναν οικουμενικό πνευματικό ηγέτη! Είναι φυσικό, αφού τον έχουν ορίσει και τον αντιμετωπίζουν ως αρχηγό όλων των θρησκευτικών ηγετών. Τι άλλο είπε ο Μπαν Κι Μουν; «Πιστεύω ακράδαντα ότι ο διάλογος για την πίστη μπορεί να δείξει ένα δρόμο προς μια βαθύτερη εκτίμηση των κοινών αξιών, οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να οδηγήσουν στην ανοχή και ειρήνη. Αυτή είναι η οδηγός δύναμη της πρωτοβουλίας της Συμμαχίας των Πολιτισμών του ΟΗΕ και εκτιμώ την ευκαιρία να ομιλήσω με τον πάπα για να επεκτείνουμε αυτό το έργο»(7).

Εν κατακλείδι, ο αναγνώστης μπορεί εύκολα να αντιληφθεί γιατί τα 1700 χρόνια από το διάταγμα της Ανεξιθρησκίας πρέπει να τα εορτάσουμε ασθματικά. Είναι ακριβώς στο αντίθετο πνεύμα από την προγραμματισμένη εγκαθίδρυση της πανθρησκείας του μαμωνά. Και τη χαρακτηρίζω έτσι, γιατί το διάταγμα των Μεδιολάνων έχει την ευλογία της νίκης του Μ. Κωνσταντίνου που σηματοδοτήθηκε από τη θαυμαστή θεοσημία του Σταυρού. Η πανθρησκεία τι έχει; Τους ταπεινούς, άκληρους και υπερασπιστές των αδικημένων Μπλερ, πάπα και Μπαν Κι Μουν; Από την πλήρη ελευθερία της λατρευτικής συνείδησης και σεβασμού των ιερών, πρέπει να περάσουμε στον κοινό τόπο που εφηύραν ότι έχουμε με τους ταοϊστές, τους ζωροαστριστές, τους βουδιστές, τους σαϊεντολόγους και τους άθεους.

Αυτό που οφείλουμε να κάμουμε εμείς, ως ρωμιοί, είναι να συνειδητοποιήσουμε πρωτίστως την ιστορική μας αλήθεια, να μονιάσουμε και να απελευθερώσουμε τις δυνάμεις μας θέτοντας πρότυπα συμπεριφοράς Αγίων. Δεν έχουμε να φοβηθούμε απολύτως τίποτε, γιατί μας το λέγει ένας Άγιος, ο θεμελιωτής της νεότερης Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας. Στην πρώτη φράση από την πρώτη ομιλία του προς τον ελληνικό λαό τον Ιανουάριο του 1828 μας λέγει: «Εάν ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών»(8).