Διλήμματα για το «νέο κυβερνητικό ξεκίνημα»

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

(α)           Κυβέρνηση-λέσχη συζητήσεων Ή κυβέρνηση αποφάσεων;

(β)           «Να ανοίγει διάλογος», για κάθε θέμα, αλλά πότε να τελειώνει;

(γ)               Διάλογος «αορίστου χρόνου»

Ή

Διάλογος συγκεκριμένης διάρκειας, που θα καταλήγει σε συγκεκριμένες αποφάσεις, με προσυμφωνημένη διαδικασία λήψης τους και ανεξάρτητα από την επίτευξη ή μη ομοφωνίας;  

(δ)           Αναζήτηση «δημοκρατικών» μεταρρυθμίσεων, «δημοκρατικοποίησης των μεταρρυθμίσεων» κ.τ.τ. (κατά το παλιότερο «δημοκρατικοποίηση των σπουδών»)

Ή

Υλοποίηση του συμφωνημένου προγράμματος μεταρρυθμίσεων στους προσδιορισμένους χρόνους, όπως κάθε φορά τροποποιείται σε συμφωνία με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ (αναδιάρθρωση και εκσυγχρονισμός του δημόσιου τομέα, φορολογικός νόμος, καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αποκρατικοποιήσεις κ.λ.π.);         

(ε)           Διαπραγματεύσεις με την Τρόικα με «κόκκινες γραμμές» (ποιες συγκεκριμένα;), που η μη αποδοχή τους θα οδηγούσε στη διακοπή των διαπραγματεύσεων και στη ρήξη με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ

Ή

Διαπραγματεύσεις με επιχειρήματα για την επίτευξη συμφωνίας πάνω σε τροποποιήσεις του Μνημονίου που κρίνονται αναγκαίες;

(στ)        Υπουργοί που ανέχονται, με διάφορα προσχήματα, το αναποτελεσματικό κράτος α-νομίας –ομοσπονδία, ουσιαστικά, προνομιούχων ομάδων

Ή

Υπουργοί που θέλουν και μπορούν να καταργήσουν το κράτος αυτό της α-νομίας και των προνομίων και να δημιουργήσουν ένα αποτελεσματικό για όλους και σύγχρονο «Κράτος του Νόμου», όπου ο Νόμος θα επιβάλλεται στους πάντες και όχι μόνο στους μη προνομιούχους;  

(ζ)            Υπουργοί  φοβισμένοι ή λαϊκιστές, που, με τις γνωστές μεθόδους, εμποδίζουν ή  τρενάρουν την υλοποίησή των μεταρρυθμίσεων

Ή

Υπουργοί αποφασισμένοι να ενημερώνουν υπεύθυνα τους πολίτες, να υπερασπίζονται με επιχειρήματα το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και να το υλοποιούν εγκαίρως;

(η)          Υπουργοί που θέλουν να αγνοούν τις Αρχές της Λογικής και την Πραγματικότητα κατά τη λήψη αποφάσεων

Ή

Υπουργοί που έχουν κατανοήσει (α) πως οι πολιτικές αποφάσεις είναι αποφάσεις επιλογής ανάμεσα σε συγκεκριμένες εφικτές λύσεις κάτω από περιορισμούς που η πραγματικότητα επιβάλλει και (β) πως,  σε περίπτωση σύγκρουσης δύο αγαθών, επιλέγεται το «υπέρτερο αγαθό» ;

(θ)           Υπουργοί που βολεύονται με ημιμαθείς «πρόθυμους» κομματικούς συμβουλάτορες

Ή

Υπουργοί που επιλέγουν, ως τεχνικούς συμβούλους τους, έμπειρους μορφωμένους τεχνοκράτες με άποψη,  έλληνες ή ξένους;