Σε ένα παγκάκι, εκείνος κι εκείνη.
Εκείνη:
"Αγάπη μου, πες μου σε παρακαλώ, τα μάτια μου δεν μοιάζουν σαν δυο φεγγάρια;"
Εκείνος, μουρμουρίζει ένα ναι μέσα από τα δόντια του.
Εκείνη.
"Και τα δόντια μου δεν μοιάζουν σαν δυο σειρές μαργαριτάρια;"
"Ναι"
"Και το χαμόγελό μου δεν μοιάζει σαν ανοιξιάτικος ήλιος;"
"Ναι."
"Και η φωνή μου, δεν μοιάζει σαν ουράνια μελωδία;"
"Ναι"
"Και το σώμα μου δεν μοιάζει με πρόσκληση για μιά ερωτική νύχτα;"
"Ναι."
Κι εκείνη ενθουσιασμένη τον αγκαλιάζει, τον φιλάει και του λέει:
"Ω, αγάπη μου, ώ αγάπη μου! Τι όμορφα λόγια που ξέρεις να λες!!!"
Εκείνη:
"Αγάπη μου, πες μου σε παρακαλώ, τα μάτια μου δεν μοιάζουν σαν δυο φεγγάρια;"
Εκείνος, μουρμουρίζει ένα ναι μέσα από τα δόντια του.
Εκείνη.
"Και τα δόντια μου δεν μοιάζουν σαν δυο σειρές μαργαριτάρια;"
"Ναι"
"Και το χαμόγελό μου δεν μοιάζει σαν ανοιξιάτικος ήλιος;"
"Ναι."
"Και η φωνή μου, δεν μοιάζει σαν ουράνια μελωδία;"
"Ναι"
"Και το σώμα μου δεν μοιάζει με πρόσκληση για μιά ερωτική νύχτα;"
"Ναι."
Κι εκείνη ενθουσιασμένη τον αγκαλιάζει, τον φιλάει και του λέει:
"Ω, αγάπη μου, ώ αγάπη μου! Τι όμορφα λόγια που ξέρεις να λες!!!"
