Μια γυναίκα πεθαίνει και πηγαίνει στον παράδεισο. Εκεί την υποδέχεται ο άγιος Πέτρος και την ξεναγεί.
- Εδώ λοιπόν, τέκνων μου, βλέπεις το δωμάτιο των ρολογιών. Εδώ μέσα υπάρχουν εκατομμύρια ρολόγια τοίχου για τους ζωντανούς που λένε ψέματα. Κάθε φορά που κάποιος λέει ψέματα, ο λεπτοδείκτης του ρολογιού του μετακινείται μια φορά και αλλάζει λεπτό.
Έτσι μετριούνται τα ψέματα που λέει ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του.
- Πω πώ! Εντυπωσιακό. άγιε Πέτρο μου, μπορώ να σου ζητήσω μια χάρη;
- Πες μου, τέκνων μου.
- Θέλω, αν γίνεται, να μου δείξεις το ρολόι του άντρα μου.
- Χμμ... αυτό που μου ζητάς είναι λιγάκι δύσκολο... Τέλος πάντων, έλα μαζί μου.
- Μα... άγιε μου, πού πάμε; Δε βρίσκεται κάπου εδώ μέσα;
- Όχι. Το έχει πάρει για ανεμιστήρα ο Θεός.
- Εδώ λοιπόν, τέκνων μου, βλέπεις το δωμάτιο των ρολογιών. Εδώ μέσα υπάρχουν εκατομμύρια ρολόγια τοίχου για τους ζωντανούς που λένε ψέματα. Κάθε φορά που κάποιος λέει ψέματα, ο λεπτοδείκτης του ρολογιού του μετακινείται μια φορά και αλλάζει λεπτό.
Έτσι μετριούνται τα ψέματα που λέει ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του.
- Πω πώ! Εντυπωσιακό. άγιε Πέτρο μου, μπορώ να σου ζητήσω μια χάρη;
- Πες μου, τέκνων μου.
- Θέλω, αν γίνεται, να μου δείξεις το ρολόι του άντρα μου.
- Χμμ... αυτό που μου ζητάς είναι λιγάκι δύσκολο... Τέλος πάντων, έλα μαζί μου.
- Μα... άγιε μου, πού πάμε; Δε βρίσκεται κάπου εδώ μέσα;
- Όχι. Το έχει πάρει για ανεμιστήρα ο Θεός.
