Σήμερα 15 Ιουλίου, επέτειο του
προδοτικού πραξικοπήματος που οδήγησε πριν από 39 χρόνια στην τουρκική εισβολή,
επιβάλλεται όσο ποτέ άλλοτε να κάνουμε,
λαός και ηγεσία, μια αποτίμηση της στάσης μας απέναντι στην Κύπρο μας για να εξάξουμε τα σωστά
συμπεράσματα και να δράσουμε ανάλογα.
Το 1974 κάποια ελεεινοί κοπρόσκυλα
άνοιξαν τις κερκόπορτες στο τούρκικο Αττίλα για να σκοτώσει να βιάσει και ν’ αρπάξει το 40%
του κυπριακού εδάφους. Το 1999 το ελεεινό πολιτικοοικονομικό κατεστημένο ρήμαξε
τις οικονομίες εκατοντάδων χιλιάδων κύπριων πολιτών, Το 2005, 119 άνθρωποι
έχασαν την ζωή τους στο αεροπορικό δυστύχημα της Ήλιος. Το 2011 έχασαν την ζωή
τους 13 άνθρωποι από την έκρηξη
στο Μερί. Το 2013 πτώχευσε η Κύπρος. Για
όλα τα πιο πάνω εγκλήματα δεν έχει ακόμη κανείς κλειστεί στην φυλακή. Ας μου
υποδείξει κάποιος, σε πια χώρα του πλανήτη, ακόμη και στα πιο απολυταρχικά
καθεστώτα, εάν υπήρξε ποτέ τέτοια ατιμωρησία
Από τις αρχές της δεκαετίας του
2000, και με αφορμή το δεύτερο μεγάλο έγκλημα σε βάρος της Κύπρου, το έγκλημα
του χρηματιστηρίου, άρχισα να προβληματίζουμε εάν αυτή η χώρα θα μπορούσε να
πάει μπροστά χωρίς την παραδειγματική τιμωρία όσων εμπλέκονται στα πιο πάνω
εγκλήματα.
Το πρώτο μου άρθρο αφορούσε το θέμα
της ατιμωρησίας και πιο συγκεκριμένα το έγκλημα του χρηματιστηρίου, με το οποίο
άσκησα εντονότατη κριτική στο διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο και τόνιζα εμφαντικά ότι ‘’εάν και
πάλιν δεν υπάρξει τιμωρία, τότε το επόμενο μεγάλο έγκλημα σε βάρος της Κύπρου
ήταν θέμα χρόνου πότε θα συμβεί’’. Το άρθρο μου αυτό
προσπάθησα ανεπιτυχώς,
να δημοσιευτεί από κάποια κυπριακή εφημερίδα. Μάταια όμως, γιατί όπως
γνωρίζεται εκδότες και καναλλάρχες αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία με το
ελεεινό πολιτικοοικονομικό κατεστημένο που μας οδήγησε στη σημερινή θλιβερή
κατάσταση.
Το αποτέλεσμα της άρνησης των ΜΜΕ να
μου δώσουν πρόσβαση να εκφράσω τις απόψεις μου δημόσια, με έκανε να στραφώ στο
διαδύκτιο και μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και του προσωπικού μου Μπλοκ
να απευθύνομαι σε δεκάδες χιλιάδες πολίτες, εταιρείες και οργανισμούς στην Κύπρο και το
εξωτερικό.
Πρόσφατα συγκεκριμένη εφημερίδα
άρχισε να δημοσιεύει αυτόβουλα και
επιλεκτικά, συγκεκριμένα άρθρα μου και γενικά κάποια άλλα έντυπα άρχισαν
να γίνονται πιο κριτικά απέναντι στο ελεεινό κομματικό και οικονομικό
κατεστημένο, προφανώς γιατί αισθάνονται ότι η οργή των πολιτών από την
οικονομική εξαθλίωση θα εκδηλωθεί σύντομα βίαια λόγω της ατιμωρησίας που
υπάρχει.
Κομματικό κατεστημένο, Δικαιοσύνη,
Τραπεζίτες και ΜΜΕ έχουν, άλλοι λίγο άλλοι πολύ, το δικό τους μερίδιο ευθύνης
για την σημερινή θλιβερή κατάσταση. Πολύ μεγάλη ευθύνη επίσης φέρουν και οι
πολίτες που δεν αντέδρασαν στα εγκλήματα που διέπραξαν οι πιο πάνω. Οι πολίτες
όμως έστω και αργά άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι η κατάσταση δεν πάει
άλλο. Η καλπάζουσα ανεργία και η
μεγάλη πιθανότητα να χάσουν σύντομα τα σπίτια τους, τους έχει κάνει
απρόβλεπτους. Όπου κοιτάξω βλέπω απελπισμένους πολίτες που τους
ζώνει η απογοήτευση, τους καταβάλλει η κατάθλιψη και άρχισαν δυστυχώς να
εκδηλώνουν ακόμη και αυτοκτονικά σύνδρομα. Πολλοί πολίτες επικοινωνούν μαζί μου
καθημερινά και μου εκφράζουν την στήριξη τους για τα όσα κάνω τα τελευταία
χρόνια ενάντια στο κατεστημένο και με παροτρύνουν να συνεχίσω. Εγώ τους
διαβεβαιώ ότι θα συνεχίσω να πολεμώ όσο ζω τους μεγαλύτερους εχθρούς της Κύπρου
μας, αλλά παράλληλα τους τονίζω ότι την προσπάθεια αυτή πρέπει να την στηρίξουν
έμπρακτα και άλλοι για να υπάρξει αποτέλεσμα.
Οι πολίτες συνειδητοποιούν κάθε μέρα
όλο και πιο πολύ ότι το κομματικό κατεστημένο και ο περίγυρος του δεν μπορεί να
δώσει λύση στα σημερινά τραγικά αδιέξοδα που το ίδιο μας οδήγησε. Αισθάνονται
ότι τους κυβέρνησαν και συνεχίζουν να τους κυβερνούν ανίκανοι, ανεπαρκείς και
γενικά άρρωστοι από κάθε άποψη ηγέτες και για αυτό αισθάνονται μεγάλη
ανασφάλεια, αισθάνονται ότι τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα. Κάποιος
πολίτης μου ανέφερε κάτι που με συγκλόνισε και με έκανε να ανησυχώ για πολύ
χειρότερες εξελίξεις. Μου είπε επί λέξη: ‘’Εφ’ όσο η δικαιοσύνη είναι χειραγωγημένη και
υποταγμένη στο εγκληματικό κατεστημένο, η μόνη διέξοδος που απομένει είναι η
αυτοδικία, και προχώρησε λέγοντας, γνωρίζουμε ποίοι είναι οι ένοχοι, ας βάλει
λοιπόν ο κάθε πολίτης στο στόχο κάποιο από αυτά τα κοπρόσκυλα, ας καταστεί
απειλή για αυτούς για να τους εξαναγκάσει είτε να συνετιστούν, είτε να
εγκαταλείψουν την Κύπρο, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος, μόνο οι πολίτες μπορούν να
αποδώσουν δικαιοσύνη. Τα
σχόλια δικά σας .......
Όμηρος Αλεξάνδρου
