Πολύς
λόγος γίνεται για το αν
πρέπει να αναστηθεί ή όχι η αρχαία
ελληνική γλώσσα ( όπως ανέστησαν
οι εβραίοι την γλώσσα τους
στο Ισραήλ ) .
Επιθυμώ να καταθέσω τις σκέψεις μου για να αρχίσει κάποιος διάλογος .
1) Η αρχαία μας γλώσσα ήταν γλώσσα ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ανθρώπων . Τότε που ο πολίτης έβγαινε στην Εκκλησία του Δήμου και προσπαθούσε να πείσει τους συμπατριώτες του είχε μεγάλη σημασία η ομιλία του να είναι :
# ΣΑΦΗΣ
# ΑΚΡΙΒΗΣ
# ΣΥΝΤΟΜΗ
# ΕΥΗΧΗ ( ΟΜΟΡΦΗ ΣΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ )
Όλα αυτά τα είχε η αρχαία γλώσσα στον υπέρτατο βαθμό . Ακόμη , άγνωστο πώς , ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ ! Με κάποιο τρόπο ο αρχαίος καταλάβαινε πότε τελείωνε η πρόταση , άν ήταν ερώτηση ή κατάφαση χωρίς να χρειάζεται κάποιο ειδικό σημάδι .
Το τίμημα ήταν βαρύ .
Έγινε πολύπλοκη και δύσκολη για όσους δεν την είχαν διδαχθεί σαν μητρική .
Σήμερα είμαστε έθνος δούλων . Κανείς δεν μας ζητά να εκφέρουμε γνώμη και να πείσουμε τους άλλους . Όλες οι αποφάσεις έρχονται έτοιμες απο τοποθεσίες πέραν του Ατλαντικού . Σαν δούλοι , μας αρκούν 200-300 λέξεις για τις καθημερινές δοσοληψίες .
Όσο είμαστε δούλοι , η μεγάλη μάζα θα αδιαφορεί για την αρχαία γλώσσα μας διότι της είναι άχρηστη .
Η αρχαία γλώσσα θα αναστηθεί πραγματικά αν αποκτήσουμε πολίτευμα Άμεσης Δημοκρατίας . Λίγοι και εκλεκτοί όμως πρέπει να κρατήσουν το φώς της γλώσσας αναμμένο περιμένοντας την ημέρα της λευτεριάς . Γι' αυτούς τους λίγους είναι οι επόμενες γραμμές .
2) Η αρχαία γλώσσα είναι δύσκολη λόγω των ρημάτων της . Τίποτα δεν μας εμποδίζει να αναστήσουμε τα ουσιαστικά . Πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η συγγραφή ενός λεξικού που να μεταφράζει τις σύγχρονες λέξεις σε αρχαίες ελληνικές . Αυτό το λεξικό υπάρχει ήδη δωρεάν στο διαδίκτυο ( το www.magenta.gr ) . Αν λοιπόν κάποιος μερακλής ιδιοκτήτης ψητοπωλείου θέλει να αλλάξει την πινακίδα του μαγαζιού σε αρχαιοελληνική να μπορεί να βρεί πώς λεγόταν στα αρχαία το κοτόπουλο , τα κάρβουνα , το ψητό , η σούβλα , η στάχτη κλπ . Έτσι θα μάθουμε ολόκληρο τον πλούτο της γλώσσας μας . Θα μάθουμε οτι το πρόβατο λεγόταν "μήλον" στην εποχή του Ομήρου και αργότερα εμφανίσθηκε το "αμνός" .
Θα μάθουμε οτι ο βοηθός λεγόταν "αοσσητήρ" και μετά εμφανίσθηκαν τα "αρωγός" και "επίκουρος" .
Θα μάθουμε οτι ο ταχύς λεγόταν "καρπάλιμος" αλλά και "ωκύς" .
3) Μετά πρέπει να αποφασίσουμε ποια μορφή της γλώσσας μας θα αναστήσουμε . Αυτή με τα πνεύματα και τους τόνους είναι η μορφή της ελληνιστικής περιόδου . Ο Πλάτων έγραφε κεφαλαιογράμματη γραφή χωρίς τόνους και σημεία στίξης . Στα χρόνια του Ομήρου υπήρχε η βουστροφηδόν γραφή .
4) Μετά πρέπει να αποφασίσουμε ποιό αλφάβητο θα αναστήσουμε . Το σημερινό είναι των ελληνιστικών χρόνων . Στα χρόνια του Ομήρου τα γράμματα ήταν αυτά που λέμε "λατινικά" . Το "Θ" γραφόταν σαν κύκλος με σταυρό μέσα . Υπήρχαν άλλα τρία γράμματα : στίγμα , κόππα και σαμπί . Πιθανόν κάθε πόλη είχε μικροδιαφορές στο αλφάβητο που χρησιμοποιούσε . Ο Οδυσσέας έγραφε σε γραμμική Β και πιό πρίν υπήρχε η γραμμική Α . Οι Μινωϊτες έγραφαν με τα σύμβολα του δίσκου της Φαιστού .
5) Μετά πρέπει να αποφασίσουμε ποιά προφορά θα κρατήσουμε . Την Ερασμιακή ή την σύγχρονη ;
6) Μετά πρέπει να αποφασίσουμε ποιό είναι το "ελληνικό πνεύμα" απέναντι σε γλωσσικά θέματα : Νεωτερισμός ή σεβασμός στην παράδοση ; Οι αρχαίοι άλλαζαν τα αλφάβητα σαν πουκάμισα χωρίς να νοιάζονται για θέματα παράδοσης . Στα μεσαιωνικά χρόνια άλλα ευαγγέλια γράφονται με μικρογράμματη γραφή και άλλα με καφαλαιογράμματη . Το πρακτικό πνεύμα κυριαρχεί στην αρχαιότητα . Το "ΟΙ" , το "ΕΙ" , το "Υ" , το "Ι" , το "Η" συμβολίζουν διαφορές στην προφορά . Δεν τα έχουν έτσι απο κάποιο βίτσιο . Στα μεσαιωνικά χρόνια τα διατηρούν απο σεβασμό στην παράδοση . Ο Μακρυγιάννης γράφει σε φωνητική μικρογράμματη γραφή . Κανείς δεν διανοήθηκε να τον κατηγορήσει γι' αυτό .
7) Μετά πρέπει να απαντήσουμε στα κάτωθι ερωτήματα :
# Τί κάνει μια γλώσσα σπουδαία ; Η χρονική της διάρκεια ή τα κείμενα που γράφτηκαν σ' αυτή τη γλώσσα ; Θα ήταν η ελληνική τόσο σπουδαία αν δεν υπήρχαν τα γραπτά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και τόσων άλλων ; Έχει αξία να διατηρούμε την παλαιά μορφή της γλώσσας άν δεν έχουμε πλέον συγγραφείς ισάξιους του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη ;
# Τί θέλουμε ; Μια γλώσσα ακριβώς ίδια με αυτή που μιλούσε ο Πλάτων αλλά δύσκολη στο να διδαχθεί σε ξένους ή μια γλώσσα παραπλήσια με την του Πλάτωνος αλλά εύκολη στο να διδαχθεί σε ξένους ;
# Τί προτιμάμε : Εάν αναστήσουμε την Ομηρική γλώσσα θα κατανοούμε τον Όμηρο αλλά δεν θα καταλαβαίνουμε τον Ελύτη . Αν κρατήσουμε την σύγχρονη θα κατανούμε τον Ελύτη αλλά δεν θα καταλαβαίνουμε τον Όμηρο . Θα τις αναστήσουμε όλες τις μορφές της ελληνικής που υπήρξαν έως τώρα ; Δεν μου φαίνεται δύσκολο η πνευματική ελίτ να γνωρίζει να διαβάζει Όμηρο , Κορνάρο και Ελύτη . Ο απλός λαός ακούγοντας τους μορφωμένους κάτι θα μάθει . Βέβαια να μην ξεχνάμε οτι ο απλός λαός συγκρατεί μόνο όσα του χρειάζονται στις συγκεκριμένες κοινωνικοικονομικές συνθήκες . Ό,τι δεν χρειάζεται το αποβάλλει . Αυτός είναι φυσικός νόμος που δεν το βλέπω εύκολο να αγνοηθεί .
Προτού απαντήσουμε όλα αυτά τα δύσκολα ερωτήματα μπορούμε να θέσουμε έναν βραχυπρόθεσμο στόχο που , υποθέτω , συμφωνούμε όλοι :
ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΕΘΝΗ !
Αυτό ακούγεται σαν ανέκδοτο . Μια ασήμαντη , οικονομικά , χώρα με μια δύσκολη γλώσσα .
Ευθύς αναλύω την πρόταση :
Εδώ και καιρό έχει προταθεί να υπάρξει μια διεθνής "μεσολαβητική" γλώσσα . Δηλαδή μια γλώσσα κατανοητή απο υπολογιστή και κάθε υπαρκτή ανθρώπινη γλώσσα να μεταφράζεται στην μεσολαβητική .
Εάν εγώ στην Ελλάδα θέλω να διαβάσω τα κείμενα του Κομφούκιου , θα τα ψάχνω στο διαδίκτυο όπου κάποιος Κινέζος θα τα έχει μεταφράσει απο την κινεζική στην διεθνή μεσολαβητική γλώσσα . Θα βάζω τον υπολογιστή μου να μεταφράσει απο την μεσολαβητική στην ελληνική !
Έτσι ο Κινέζος συγγραφέας θα χρειάζεται να γνωρίζει μόνο δύο γλώσσες : Κινεζική και μεσολαβητική .
Ο κάθε αναγνώστης θα χρειάζεται ένα μόνο πρόγραμμα μετάφρασης : Απο την μεσολαβητική στην μητρική του γλώσσα .
Ο κάθε άνθρωπος θα χρειάζεται να μαθαίνει δύο μόνο γλώσσες : Την μητρική του και την μεσολαβητική .
Προτείνω λοιπόν σαν μεσολαβητική να προωθήσουμε μια απλοποιημένη εκδοχή της ελληνικής !
Τί είδους απλοποιήσεις θα έκαναν την ελληνική απλούστερη απο την αγγλική ;
1) Δύο μόνο ρήματα : ΕΙΜΑΙ και ΠΡΑΤΤΩ . Δεν θα λέμε "πολεμώ" αλλά "πράττω πόλεμον" . Δεν θα λέμε "φοβάμαι" αλλά "είμαι φοβισμένος" .
2) Όλα τα ουσιαστικά ουδετέρου γένους . Αντί ο ιχθύς- οι ιχθύες , η λαίλαψ- αι λαίλαπες , το δάκρυ- τα δάκρυα θα λέμε
το ιχθίον - τα ιχθία , το λαιλάψιον- τα λαιλάψια , το δάκριον- τα δάκρια.
Στον ενικό όλα τα ουσιαστικά λήγουν σε -ιον και στον πληθυντικό σε -ια
Το θηλυκό και το αρσενικό άρθρο θα χρησιμοποιούνται μόνο επι κυρίων ονομάτων .
3) Ή κεφαλαία ή μικρά γράμματα μόνον . Όχι και τα δύο .
4) Εκ των τόνων και πνευμάτων κρατάμε μόνο την οξεία .
5) Μόνο ένα "ο" , "ε" , "ι" .
6) Το "ψ" γίνεται "πσ" και το "ξ" γίνεται "κσ" .
7) Μπορούμε να ονομάσουμε την νέα εκδοχή όχι "ελληνική" αλλά "σαμιακή" ώστε να γίνει πιο εύκολα αποδεκτή απο όσους γείτονες μας αντιπαθούν .
8) Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις ομηρικές λέξεις . Έτσι πολλοί ξένοι θα είναι υπερήφανοι όταν χρησιμοποιώντας την λέξη "εελδόριον" θα είναι σε θέση να καταλάβουν και το ομηρικό "εέλδωρ" ( προσευχή ) !
Τί κερδίζουμε :
Μέσα απο την "σαμιακή" ανοίγουμε τον δρόμο ώστε μια μέρα η ελληνική να είναι η διεθνής γλώσσα .
http://lofos.info/
Επιθυμώ να καταθέσω τις σκέψεις μου για να αρχίσει κάποιος διάλογος .
1) Η αρχαία μας γλώσσα ήταν γλώσσα ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ανθρώπων . Τότε που ο πολίτης έβγαινε στην Εκκλησία του Δήμου και προσπαθούσε να πείσει τους συμπατριώτες του είχε μεγάλη σημασία η ομιλία του να είναι :
# ΣΑΦΗΣ
# ΑΚΡΙΒΗΣ
# ΣΥΝΤΟΜΗ
# ΕΥΗΧΗ ( ΟΜΟΡΦΗ ΣΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ )
Όλα αυτά τα είχε η αρχαία γλώσσα στον υπέρτατο βαθμό . Ακόμη , άγνωστο πώς , ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ ! Με κάποιο τρόπο ο αρχαίος καταλάβαινε πότε τελείωνε η πρόταση , άν ήταν ερώτηση ή κατάφαση χωρίς να χρειάζεται κάποιο ειδικό σημάδι .
Το τίμημα ήταν βαρύ .
Έγινε πολύπλοκη και δύσκολη για όσους δεν την είχαν διδαχθεί σαν μητρική .
Σήμερα είμαστε έθνος δούλων . Κανείς δεν μας ζητά να εκφέρουμε γνώμη και να πείσουμε τους άλλους . Όλες οι αποφάσεις έρχονται έτοιμες απο τοποθεσίες πέραν του Ατλαντικού . Σαν δούλοι , μας αρκούν 200-300 λέξεις για τις καθημερινές δοσοληψίες .
Όσο είμαστε δούλοι , η μεγάλη μάζα θα αδιαφορεί για την αρχαία γλώσσα μας διότι της είναι άχρηστη .
Η αρχαία γλώσσα θα αναστηθεί πραγματικά αν αποκτήσουμε πολίτευμα Άμεσης Δημοκρατίας . Λίγοι και εκλεκτοί όμως πρέπει να κρατήσουν το φώς της γλώσσας αναμμένο περιμένοντας την ημέρα της λευτεριάς . Γι' αυτούς τους λίγους είναι οι επόμενες γραμμές .
2) Η αρχαία γλώσσα είναι δύσκολη λόγω των ρημάτων της . Τίποτα δεν μας εμποδίζει να αναστήσουμε τα ουσιαστικά . Πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η συγγραφή ενός λεξικού που να μεταφράζει τις σύγχρονες λέξεις σε αρχαίες ελληνικές . Αυτό το λεξικό υπάρχει ήδη δωρεάν στο διαδίκτυο ( το www.magenta.gr ) . Αν λοιπόν κάποιος μερακλής ιδιοκτήτης ψητοπωλείου θέλει να αλλάξει την πινακίδα του μαγαζιού σε αρχαιοελληνική να μπορεί να βρεί πώς λεγόταν στα αρχαία το κοτόπουλο , τα κάρβουνα , το ψητό , η σούβλα , η στάχτη κλπ . Έτσι θα μάθουμε ολόκληρο τον πλούτο της γλώσσας μας . Θα μάθουμε οτι το πρόβατο λεγόταν "μήλον" στην εποχή του Ομήρου και αργότερα εμφανίσθηκε το "αμνός" .
Θα μάθουμε οτι ο βοηθός λεγόταν "αοσσητήρ" και μετά εμφανίσθηκαν τα "αρωγός" και "επίκουρος" .
Θα μάθουμε οτι ο ταχύς λεγόταν "καρπάλιμος" αλλά και "ωκύς" .
3) Μετά πρέπει να αποφασίσουμε ποια μορφή της γλώσσας μας θα αναστήσουμε . Αυτή με τα πνεύματα και τους τόνους είναι η μορφή της ελληνιστικής περιόδου . Ο Πλάτων έγραφε κεφαλαιογράμματη γραφή χωρίς τόνους και σημεία στίξης . Στα χρόνια του Ομήρου υπήρχε η βουστροφηδόν γραφή .
4) Μετά πρέπει να αποφασίσουμε ποιό αλφάβητο θα αναστήσουμε . Το σημερινό είναι των ελληνιστικών χρόνων . Στα χρόνια του Ομήρου τα γράμματα ήταν αυτά που λέμε "λατινικά" . Το "Θ" γραφόταν σαν κύκλος με σταυρό μέσα . Υπήρχαν άλλα τρία γράμματα : στίγμα , κόππα και σαμπί . Πιθανόν κάθε πόλη είχε μικροδιαφορές στο αλφάβητο που χρησιμοποιούσε . Ο Οδυσσέας έγραφε σε γραμμική Β και πιό πρίν υπήρχε η γραμμική Α . Οι Μινωϊτες έγραφαν με τα σύμβολα του δίσκου της Φαιστού .
5) Μετά πρέπει να αποφασίσουμε ποιά προφορά θα κρατήσουμε . Την Ερασμιακή ή την σύγχρονη ;
6) Μετά πρέπει να αποφασίσουμε ποιό είναι το "ελληνικό πνεύμα" απέναντι σε γλωσσικά θέματα : Νεωτερισμός ή σεβασμός στην παράδοση ; Οι αρχαίοι άλλαζαν τα αλφάβητα σαν πουκάμισα χωρίς να νοιάζονται για θέματα παράδοσης . Στα μεσαιωνικά χρόνια άλλα ευαγγέλια γράφονται με μικρογράμματη γραφή και άλλα με καφαλαιογράμματη . Το πρακτικό πνεύμα κυριαρχεί στην αρχαιότητα . Το "ΟΙ" , το "ΕΙ" , το "Υ" , το "Ι" , το "Η" συμβολίζουν διαφορές στην προφορά . Δεν τα έχουν έτσι απο κάποιο βίτσιο . Στα μεσαιωνικά χρόνια τα διατηρούν απο σεβασμό στην παράδοση . Ο Μακρυγιάννης γράφει σε φωνητική μικρογράμματη γραφή . Κανείς δεν διανοήθηκε να τον κατηγορήσει γι' αυτό .
7) Μετά πρέπει να απαντήσουμε στα κάτωθι ερωτήματα :
# Τί κάνει μια γλώσσα σπουδαία ; Η χρονική της διάρκεια ή τα κείμενα που γράφτηκαν σ' αυτή τη γλώσσα ; Θα ήταν η ελληνική τόσο σπουδαία αν δεν υπήρχαν τα γραπτά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και τόσων άλλων ; Έχει αξία να διατηρούμε την παλαιά μορφή της γλώσσας άν δεν έχουμε πλέον συγγραφείς ισάξιους του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη ;
# Τί θέλουμε ; Μια γλώσσα ακριβώς ίδια με αυτή που μιλούσε ο Πλάτων αλλά δύσκολη στο να διδαχθεί σε ξένους ή μια γλώσσα παραπλήσια με την του Πλάτωνος αλλά εύκολη στο να διδαχθεί σε ξένους ;
# Τί προτιμάμε : Εάν αναστήσουμε την Ομηρική γλώσσα θα κατανοούμε τον Όμηρο αλλά δεν θα καταλαβαίνουμε τον Ελύτη . Αν κρατήσουμε την σύγχρονη θα κατανούμε τον Ελύτη αλλά δεν θα καταλαβαίνουμε τον Όμηρο . Θα τις αναστήσουμε όλες τις μορφές της ελληνικής που υπήρξαν έως τώρα ; Δεν μου φαίνεται δύσκολο η πνευματική ελίτ να γνωρίζει να διαβάζει Όμηρο , Κορνάρο και Ελύτη . Ο απλός λαός ακούγοντας τους μορφωμένους κάτι θα μάθει . Βέβαια να μην ξεχνάμε οτι ο απλός λαός συγκρατεί μόνο όσα του χρειάζονται στις συγκεκριμένες κοινωνικοικονομικές συνθήκες . Ό,τι δεν χρειάζεται το αποβάλλει . Αυτός είναι φυσικός νόμος που δεν το βλέπω εύκολο να αγνοηθεί .
Προτού απαντήσουμε όλα αυτά τα δύσκολα ερωτήματα μπορούμε να θέσουμε έναν βραχυπρόθεσμο στόχο που , υποθέτω , συμφωνούμε όλοι :
ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΕΘΝΗ !
Αυτό ακούγεται σαν ανέκδοτο . Μια ασήμαντη , οικονομικά , χώρα με μια δύσκολη γλώσσα .
Ευθύς αναλύω την πρόταση :
Εδώ και καιρό έχει προταθεί να υπάρξει μια διεθνής "μεσολαβητική" γλώσσα . Δηλαδή μια γλώσσα κατανοητή απο υπολογιστή και κάθε υπαρκτή ανθρώπινη γλώσσα να μεταφράζεται στην μεσολαβητική .
Εάν εγώ στην Ελλάδα θέλω να διαβάσω τα κείμενα του Κομφούκιου , θα τα ψάχνω στο διαδίκτυο όπου κάποιος Κινέζος θα τα έχει μεταφράσει απο την κινεζική στην διεθνή μεσολαβητική γλώσσα . Θα βάζω τον υπολογιστή μου να μεταφράσει απο την μεσολαβητική στην ελληνική !
Έτσι ο Κινέζος συγγραφέας θα χρειάζεται να γνωρίζει μόνο δύο γλώσσες : Κινεζική και μεσολαβητική .
Ο κάθε αναγνώστης θα χρειάζεται ένα μόνο πρόγραμμα μετάφρασης : Απο την μεσολαβητική στην μητρική του γλώσσα .
Ο κάθε άνθρωπος θα χρειάζεται να μαθαίνει δύο μόνο γλώσσες : Την μητρική του και την μεσολαβητική .
Προτείνω λοιπόν σαν μεσολαβητική να προωθήσουμε μια απλοποιημένη εκδοχή της ελληνικής !
Τί είδους απλοποιήσεις θα έκαναν την ελληνική απλούστερη απο την αγγλική ;
1) Δύο μόνο ρήματα : ΕΙΜΑΙ και ΠΡΑΤΤΩ . Δεν θα λέμε "πολεμώ" αλλά "πράττω πόλεμον" . Δεν θα λέμε "φοβάμαι" αλλά "είμαι φοβισμένος" .
2) Όλα τα ουσιαστικά ουδετέρου γένους . Αντί ο ιχθύς- οι ιχθύες , η λαίλαψ- αι λαίλαπες , το δάκρυ- τα δάκρυα θα λέμε
το ιχθίον - τα ιχθία , το λαιλάψιον- τα λαιλάψια , το δάκριον- τα δάκρια.
Στον ενικό όλα τα ουσιαστικά λήγουν σε -ιον και στον πληθυντικό σε -ια
Το θηλυκό και το αρσενικό άρθρο θα χρησιμοποιούνται μόνο επι κυρίων ονομάτων .
3) Ή κεφαλαία ή μικρά γράμματα μόνον . Όχι και τα δύο .
4) Εκ των τόνων και πνευμάτων κρατάμε μόνο την οξεία .
5) Μόνο ένα "ο" , "ε" , "ι" .
6) Το "ψ" γίνεται "πσ" και το "ξ" γίνεται "κσ" .
7) Μπορούμε να ονομάσουμε την νέα εκδοχή όχι "ελληνική" αλλά "σαμιακή" ώστε να γίνει πιο εύκολα αποδεκτή απο όσους γείτονες μας αντιπαθούν .
8) Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις ομηρικές λέξεις . Έτσι πολλοί ξένοι θα είναι υπερήφανοι όταν χρησιμοποιώντας την λέξη "εελδόριον" θα είναι σε θέση να καταλάβουν και το ομηρικό "εέλδωρ" ( προσευχή ) !
Τί κερδίζουμε :
Μέσα απο την "σαμιακή" ανοίγουμε τον δρόμο ώστε μια μέρα η ελληνική να είναι η διεθνής γλώσσα .
http://lofos.info/
