Επί πολλά
χρόνια όραμα των πολιτών, αλλά και όλων
όσων ενδιαφέρονται για την πρόοδο του
τόπου μας, ήταν μια Αυτοδιοίκηση που θα
αποτελούσε τον αυτόνομο και διακριτό
πόλο του δημόσιου χώρου, που θα επέφερε
αποκέντρωση στη δημόσια διοίκηση και
εγγύτητα ως προς την άσκηση της δημόσιας
εξουσίας.
Τα τελευταία
χρόνια βέβαια διαπιστώσαμε και επισημάναμε
κάποιες προσπάθειες μετατροπής της σε
απλό διοικητικό μηχανισμό του κράτους,
με περιορισμένες αρμοδιότητες, ένα
πισογύρισμα που δε θέλαμε να πιστέψουμε.
Σήμερα όμως
άναυδοι παρακολουθούμε τη μετατροπή
της Αυτοδιοίκησης σε ένα νεκρό οργανισμό,
υποκείμενο πρόχειρων κινήσεων και
αιφνιδιασμών εκ μέρους της κυβέρνησης,
με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις
απαράδεκτες και πρωτοφανείς τελευταίες
εξελίξεις, της κατάργησης της ειδικότητας
των σχολικών φυλάκων και των δημοτικών
αστυνομικών στους δήμους.
Η κίνηση αυτό
αποτελεί μοναδικό στοιχείο ανάλγητης
αντιμετώπισης ενός κλάδου εργαζομένων και
ανοίγει το δρόμο σε πολλές αρνητικές
εξελίξεις, κάτι που μας βρίσκει ριζικά
αντίθετους
Επίσης
αποτελεί μνημείο πρωτοφανούς προχειρότητας.
Η κυβέρνηση αποδέχεται ότι από όλες
αυτές τις σπασμωδικές κινήσεις δεν
προκύπτει κανένα δημοσιονομικό όφελος
ενώ προχωρά παράλληλα σε έναν παράλογο
τρόπο πρόβλεψη της εκτέλεσης των
αρμοδιοτήτων που ασκούσαν οι εν λόγω
εργαζόμενοι. Δεν είναι δυνατό για
παράδειγμα τα καθήκοντα των ειδικών
ανακριτικών υπαλλήλων της δημοτικής
αστυνομίας να ασκηθούν από διοικητικούς
υπαλλήλους. Οι δήμοι θα στερηθούν
σημαντικά έσοδα, πολλαπλάσια της
μισθοδοσίας των υπαλλήλων που τα
αποφέρουν.
Οι σχολικοί
φύλακες και οι καθαρίστριες αποτελούν
σημαντικά στηρίγματα για την εύρυθμη
λειτουργία των σχολικών μονάδων. Όσοι
εργάζονται στη Δημοτική Αστυνομία δεν
έχουν καμία δουλειά να μεταφερθούν στην
ΕΛ.ΑΣ. Πρέπει να παραμείνουν στην Τοπική
Διοίκηση, με καθήκοντα που θα αφορούν
αποκλειστικά και μόνο στην εφαρμογή
των αποφάσεων των δημοτικών συμβουλίων,
για την εξυπηρέτηση των αναγκών των
συνδημοτών μας καθώς και των ασθενέστερων
κοινωνικών και ειδικών ομάδων.
Ένα στοιχείο
που ίσως σκόπιμα δεν έχει γίνει γνωστό
είναι ότι οι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης
από τα τέλη του 2012 έχουν αποδεχτεί την
ανάγκη ανακατανομής του προσωπικού
δίχως την ανάγκη των νέων απολύσεων και
των νέων προσλήψεων που κατά ένα χαοτικό
τρόπο παρουσιάζει η σημερινή κυβέρνηση.
Η Αυτοδιοίκηση ζήτησε πρώτη την αληθινή
αξιολόγηση. Οι μεταρρυθμίσεις όμως
απαιτούν θεσμικό πλαίσιο και προσέγγιση
από εξειδικευμένους επιστήμονες όταν
σήμερα δεν υπάρχει ούτε εφαρμοστική
εγκύκλιος.
Στόχο μας
πρέπει να αποτελεί η βελτίωση της
κατάστασης με τη δημιουργία ενός
οργανωμένου πλαισίου και όχι η οριζόντια
και άγαρμπη κατάργηση δομών που έχουν
συμβάλει σημαντικά στην οργάνωση των
δήμων μας.
Δομήνικος
Βερίλλης
Γιάννης
Γεννάδιος
Δώρα Καρκαλέτση
Γιάννης
Ντελής
Δημήτρης
Ντούρλιας
Βασίλης
Σουφλάκος
