Πεθαίνει ένας πόντιος και πάει στον παράδεισο. Ο Αγιος Πέτρος, καθώς τον
ξεναγούσε τον πάει σε ένα δωμάτιο με πολλά ρολόγια τα οποία είχαν έναν
μόνο δείκτη.
- Τί είναι αυτά; Ρωτάει ο πόντιος
- Α αυτά είναι ρολόγια που μετράνε την βλακεία των ανθρώπων.
Πάει λοιπόν ο πόντιος και αρχίζει να ψάχνει όλα τα ρολόγια.
Εβλεπε τα ρολόγια να γυρνούν άλλα πιο γρήγορα, άλλα πιο αργά ανάλογα με την βλακεία των ανθρώπων. Ψάχνει από δω, ψάχνει από κει, τα κοιτάζει, τα ξανακοιτάζει, δύο, τρείς, τέσσερεις φορές και ρωτά απορημένος τον Αγιο Πέτρο:
- Συγνώμη ρε συ αλλά των Ποντίων το ρολόι που είναι;
- Α αυτό ψάχνεις; Αστο. Αυτό το έχει πάρει ο Θεός για ανεμιστήρα.
- Τί είναι αυτά; Ρωτάει ο πόντιος
- Α αυτά είναι ρολόγια που μετράνε την βλακεία των ανθρώπων.
Πάει λοιπόν ο πόντιος και αρχίζει να ψάχνει όλα τα ρολόγια.
Εβλεπε τα ρολόγια να γυρνούν άλλα πιο γρήγορα, άλλα πιο αργά ανάλογα με την βλακεία των ανθρώπων. Ψάχνει από δω, ψάχνει από κει, τα κοιτάζει, τα ξανακοιτάζει, δύο, τρείς, τέσσερεις φορές και ρωτά απορημένος τον Αγιο Πέτρο:
- Συγνώμη ρε συ αλλά των Ποντίων το ρολόι που είναι;
- Α αυτό ψάχνεις; Αστο. Αυτό το έχει πάρει ο Θεός για ανεμιστήρα.
