Θεσσαλία: Τα κάλλη της Καρδίτσας

Ταξιδεύουμε στην καρδιά της ηπειρωτικής Ελλάδας, στην Καρδίτσα και τη λίμνη Πλαστήρα, για να ποδηλατήσουμε, να δούμε αρχιτεκτονήματα από την εποχή του μοντερνισμού και να πάρουμε ανάσες καθαρού αέρα που κουβαλούν μια αναζωογονητική αύρα.

Χρόνια Μεσοπολέμου, λίγο καιρό μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, μεταξύ 1925 και 1930, μια «ξενόφερτη» εταιρεία χτίζει ένα από τα στερνά της έργα, έναν -όπως διαβάζουμε- «γνήσιο απόγονο των έργων των μηχανικών που κατασκεύασαν από σίδερο και γυαλί κτίρια πραγματικά επαναστατικά», ένα αρχιτεκτόνημα «κτισμένο στις απαρχές του μοντέρνου κινήματος», που «απηχεί τις βασικές αρχές του, την πουριστική μηχανική αισθητική δηλαδή, που όμως παραμένει κλασική στην έκφρασή της». Στο συγκεκριμένο κτίσμα συνυπάρχουν δύο σύμβολα του 20ού αιώνα, «το Κράτος Πρόνοιας και η μοντέρνα αρχιτεκτονική».

Η μονή της Αγίας Τριάδας στο χωριό Οξυά.

Φωτογραφία: ΗΡΑΚΛΗΣ ΜΗΛΑΣ

Κάπως έτσι, μια πεδινή πόλη, γέννημα-θρέμμα Θεσσαλίας -που πιθανώς, στη συνείδηση όσων δεν τη γνωρίζουν, να είναι μια μέση ελληνική πόλη χωρίς τίποτα το εξαιρετικό- γίνεται διεθνής, αποκτάει συνδέσεις με όλα όσα σηματοδοτούσαν κάποτε την ανάπτυξη. Κι όλα αυτά, χάρη στο -άλλοτε κουρασμένο, πλέον ανακαινισμένο- κτίριο της Δημοτικής Αγοράς, που έχει χαρακτηριστεί «μοναχικό και μοναδικό, μορφολογικά ανένταχτο στο περιβάλλον του».
Το έχει η μοίρα, φαίνεται, των μοναδικών και μοναχικών να είναι και ανένταχτοι στο περιβάλλον τους. Παρά το μελαγχολικό της διαπίστωσης, η Καρδίτσα δεν είναι μια μελαγχολική πόλη. Μάλλον είναι περισσότερο μια απλή πόλη, που προσφέρει μια ευχάριστη καθημερινότητα, με τις σποραδικές εμφανίσεις κάποιων νεοκλασικών κτιρίων να προσδίδουν λίγη χρυσόσκονη στο τοπίο. Το ίδιο συμβαίνει και με το ανακαινισμένο ξενοδοχείο Domotel Arni, το ροκοκό δημιούργημα ενός Ευρωπαίου αρχιτέκτονα που πρωτολειτούργησε στις αρχές του ‘20.
Πέρα από τα της αρχιτεκτονικής, μυρωδιά από τα περασμένα έχει ποτίσει και τον πεζόδρομο της Βάλβη, με τα τσαγκάρικα, τα σιδεράδικα και τα κορνιζάδικα. Κατά τ’ άλλα, η πόλη σφύζει από ποδηλάτες και ποδήλατα, κάτι στο οποίο βοηθάει και το γεγονός ότι ο τόπος είναι πεδινός. Αν έχετε όρεξη να τριγυρίσετε γενικότερα, μπορείτε να περάσετε μια βόλτα από το άλσος Παυσίλυπο, γνωστό για τα παγώνια του, αλλά και από τη Δημοτική Πινακοθήκη, στην οποία, μεταξύ άλλων, εκτίθενται έργα του Δημητρίου Γιολδάση, του πιο γνωστού καλλιτέχνη της Καρδίτσας.

Πανοραμική άποψη της λίμνης Πλαστήρα από το παρατηρητήριο.

Φωτογραφία: ΗΡΑΚΛΗΣ ΜΗΛΑΣ

Λίμνη Ταυρωπού ή Πλαστήρα

Βαρόσι Τρικάλων

Φωτογραφία: ΗΡΑΚΛΗΣ ΜΗΛΑΣ

Στον Νομό της Καρδίτσας, πέρα από την ομώνυμη πόλη, βρίσκεται και μία από τις πιο γνωστές λίμνες της Ελλάδας, που φέρει το όνομα ενός εξίσου γνωστού πολιτικού του περασμένου αιώνα, του Νικολάου Πλαστήρα. Η λίμνη Πλαστήρα (ή και λίμνη Ταυρωπού) είναι μια τεχνητή λίμνη που βρίσκεται στο οροπέδιο της Νεβρόπολης, στα δυτικά του Νομού Καρδίτσας, που δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ‘50. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να τη χαρεί ο επισκέπτης, είτε με το να ψαχουλέψει τα μονοπάτια της περιοχής είτε μέσω ιππασίας, τοξοβολίας και άλλων σπορ. Αν σας αρέσουν τα μοναστήρια, θα βρείτε αρκετές μονές που αξίζουν την προσοχή, όπως τη Μονή Πέτρας, τη Μονή Κορώνης, αλλά και τη Μονή Παναγίας Πελεκητής, ένα μνημείο της μεταβυζαντινής εποχής (κατά πάσα πιθανότητα ιδρύθηκε στα τέλη του 15ου αιώνα από τον πνευματικό Πορφύριο και ολοκληρώθηκε τον 16ο αιώνα από τον νέο οσιομάρτυρα Δαμιανό) που φωλιάζει σε μια απότομη γωνιά, στα 1.400 μ. και κρύβει στον κόρφο του σημαντικά κειμήλια (ευαγγέλια, χειρόγραφα κ.ά.). Τέλος, σχετικά με τα της γαστρονομίας, στην ευρύτερη περιοχή μπορείτε να δοκιμάσετε κυνήγι, ποταμίσια ψαράκια, κρεατικά, αλλά και βότανα και μέλι.
Ελευθερία Αλαβάνου
Φωτογραφίες: ΗΡΑΚΛΗΣ ΜΗΛΑΣ
ΠΗΓΗ:http://www.ethnos.gr/