"Γιατρέ, πρέπει να με βοηθήσεις. Η γυναίκα μου είναι ψυχρή μαζί μου εδώ και πολύ καιρό. Δώσε μου κάτι να τη βοηθήσει..."
"Να σου γραψω μια συνταγή, να δοκιμάσουμε... Θα σου δώσω ένα χάπι, αλλά είναι σε πειραματικό στάδιο. Θα της δώσεις ένα. Μόνον ένα. Πρόσεξε! Είναι πολύ δυνατά!"
"Ευχαριστώ, γιατρέ μου. Ευχαριστώ!!"
Και έρχεται η ώρα του βραδυνού, και η σύζυγος κάποια στιγμή σηκώνεται από το τραπέζι να φέρει κάτι από την κουζίνα, και ο σύζυγος παίρνει το ποτήρι της, κοιτάζει το κουτί με τα χαπάκια, ρίχνει ένα μέσα στο ποτήρι, το ξανασκέφτεται λίγο και ρίχνει και δεύτερο. Κάθεται στη θέση του, κοιτάζει το ποτήρι της γυναίκας του και σκέφτεται τα λόγια του γιατρού... "Είναι πολύ δυνατά!!"... και, βάζει ένα χαπάκι και στο δικό του ποτήρι...
Τελειώνει το φαγητό, η σύζυγος έχει αδειάσει όλο το κρασί από το ποτήρι της και ξαφνικά κάτι γυαλίζει στα μάτια σας... Τεντώνεται και μ' έναν τόνο φωνής που πρώτη φορά μοιάζει να βγαίνει από το στόμα της, λέει:
"Αααα χρειάζομαι έναν άντρα...!!"
Και ο σύζυγος, με μια σπίθα στα μάτια και λάγνα φωνή, απαντάει:
"Κι εγώ!!"
"Να σου γραψω μια συνταγή, να δοκιμάσουμε... Θα σου δώσω ένα χάπι, αλλά είναι σε πειραματικό στάδιο. Θα της δώσεις ένα. Μόνον ένα. Πρόσεξε! Είναι πολύ δυνατά!"
"Ευχαριστώ, γιατρέ μου. Ευχαριστώ!!"
Και έρχεται η ώρα του βραδυνού, και η σύζυγος κάποια στιγμή σηκώνεται από το τραπέζι να φέρει κάτι από την κουζίνα, και ο σύζυγος παίρνει το ποτήρι της, κοιτάζει το κουτί με τα χαπάκια, ρίχνει ένα μέσα στο ποτήρι, το ξανασκέφτεται λίγο και ρίχνει και δεύτερο. Κάθεται στη θέση του, κοιτάζει το ποτήρι της γυναίκας του και σκέφτεται τα λόγια του γιατρού... "Είναι πολύ δυνατά!!"... και, βάζει ένα χαπάκι και στο δικό του ποτήρι...
Τελειώνει το φαγητό, η σύζυγος έχει αδειάσει όλο το κρασί από το ποτήρι της και ξαφνικά κάτι γυαλίζει στα μάτια σας... Τεντώνεται και μ' έναν τόνο φωνής που πρώτη φορά μοιάζει να βγαίνει από το στόμα της, λέει:
"Αααα χρειάζομαι έναν άντρα...!!"
Και ο σύζυγος, με μια σπίθα στα μάτια και λάγνα φωνή, απαντάει:
"Κι εγώ!!"
