ΑΝΕΚΔΟΤΑ : Τα ονόματα

Την πρώτη μέρα στο σχολείο ο δάσκαλος ρωτάει τα ονόματα των παιδιών. 
-Πώς σε λεν εσένα αγόρι μου; 
-Μπότσαρη, κύριε. 
-Και το μικρό σου; 
-Μάρκος, κύριε. 
Μπα, σκέφτεται ο δάσκαλος, κοίτα σύμπτωση. 
-Εσένα, αγόρι μου; 
-Καραϊσκάκη, κύριε. 
-Και το μικρό σου; 
-Γιώργος, κύριε. 
Ελαφρά απορημένος ο δάσκαλος συνεχίζει. 
-Εσένα κούκλα μου, πώς σε λένε; 
-Μπουμπουλίνα, κύριε. 
-Και το μικρό σου; 
-Λασκαρίνα, κύριε. 
Ο δάσκαλος έχει αρχίσει να συγχύζεται, χώρια που πιστεύει ότι τα μικρά τον 
δουλεύουν. 
-Εσένα, αγόρι μου πώς σε λεν; ρωτάει παρακάτω. 
-Μαρινόπουλο, κύριε. 
Επιτέλους ένα φυσιολογικό όνομα, σκέφτεται ο δάσκαλος. 
-Και το μικρό σου; 
-Πριζουνίκ, κύριε.