Δευτέρα πρωί: Ο Γιάννης πηγαίνει στη δουλειά του. Περνώντας από ένα σημείο στο κέντρο, διασταυρώνεται με έναν τύπο που του πιάνει το μάγουλο και του λέει ναζιάρικα:
- «Κερατούκλη!!!»
Τρίτη πρωί: Το ίδιο.
Για να μην τα πολυλογούμε αυτό συνεχίστηκε όλη την εβδομάδα. Την Παρασκευή το βράδυ ο Γιάννης λέει στη γυναίκα του πριν πλαγιάσουν:
- Βρε γυναίκα, κάθε πρωί που πηγαίνω στη δουλειά συναντώ στο δρόμο έναν τύπο που μου πιάνει το μάγουλο και μου λέει σα να με κοροϊδεύει: «Κερατούκλη».
- Μη δίνεις σημασία Γιάννη μου. Κανένας τρελός θα είναι...
- Καλά λες, παρατηρεί ο Γιάννης. Και πολύ κάθισα και ασχολήθηκα...
Την άλλη βδομάδα, τη Δεύτερα το πρωί να 'τον πάλι τον τύπο. Πιάνει κατά τα γνωστά το Γιάννη από το μάγουλο και του λεει:
- «Κερατούκλη!!! Είσαι και μαρτυριάρης...»
- «Κερατούκλη!!!»
Τρίτη πρωί: Το ίδιο.
Για να μην τα πολυλογούμε αυτό συνεχίστηκε όλη την εβδομάδα. Την Παρασκευή το βράδυ ο Γιάννης λέει στη γυναίκα του πριν πλαγιάσουν:
- Βρε γυναίκα, κάθε πρωί που πηγαίνω στη δουλειά συναντώ στο δρόμο έναν τύπο που μου πιάνει το μάγουλο και μου λέει σα να με κοροϊδεύει: «Κερατούκλη».
- Μη δίνεις σημασία Γιάννη μου. Κανένας τρελός θα είναι...
- Καλά λες, παρατηρεί ο Γιάννης. Και πολύ κάθισα και ασχολήθηκα...
Την άλλη βδομάδα, τη Δεύτερα το πρωί να 'τον πάλι τον τύπο. Πιάνει κατά τα γνωστά το Γιάννη από το μάγουλο και του λεει:
- «Κερατούκλη!!! Είσαι και μαρτυριάρης...»
