 |
| ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ-ΦΩΤΟ.: ΦΩΤΕΙΝΗ ΝΤΙΝΟΥ |
Το παγώνι ανήκει στην οικογένεια των φασιανίδων και συναντάται σε τρία υποείδη. Εδώ θα ασχοληθούμε με το παγώνι της Ινδίας, ή αλλιώς κοινό παγώνι, το οποίο έχει κυρίως γαλαζοπράσινο χρώμα και μήκος 200 ως 235 εκατοστά, περιλαμβανομένης και της ουράς του, μήκους 150 εκατοστών. Τα φτερά της ουράς είναι χρυσοπράσινα με στίγματα που μοιάζουν με μάτια και έχουν μπλε και μπρούτζινο χρώμα. Τα φτερά του σώματος έχουν κυρίως μεταλλικό γαλαζοπράσινο χρώμα.
 |
| ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ-ΦΩΤΟ.: ΡΕΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ |
Η Μεγαλοπρεπής Παράσταση των Παγωνιών
Ασφαλώς, τα παγώνια είναι πασίγνωστα για τη θεαματική παράσταση που δίνουν όταν ανοίγουν την ουρά τους σαν πανέμορφη βεντάλια. Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της φανταχτερής επίδειξης; Από ό,τι φαίνεται, ο λόγος είναι ο εντυπωσιασμός των θηλυκών.
Το θηλυκό παγώνι είναι κάπως ιδιότροπο, αλλά έχει αδυναμία στις θεαματικές επιδείξεις. Η μεγάλη, όμοια με βεντάλια ουρά του αρσενικού παγωνιού, που είναι γεμάτη ζωηρόχρωμα «μάτια», ελκύει όλη την προσοχή του θηλυκού παγωνιού. Συνήθως, διαλέγει ως ταίρι της το παγώνι με την πιο εντυπωσιακή ουρά.
Ωστόσο, η επίδειξη της ουράς είναι απλώς ένα μέρος της παράστασης. Το αρσενικό ανοίγει στην αρχή τη μακριά ουρά του, γέρνοντάς την προς τα εμπρός. Έπειτα αρχίζει τον καμαρωτό χορό του. Οι καστανές φτερούγες του κρέμονται στα πλευρά του καθώς κουνάει το σώμα του, κάνοντας τα όρθια φτερά του να παράγουν έναν θόρυβο όμοιο με θρόισμα. Επίσης, βγάζει μια δυνατή κραυγή. Δεν είναι και τόσο μελωδική, αλλά τουλάχιστον δίνει στο θηλυκό να καταλάβει ότι ενδιαφέρεται για αυτό.
Μερικές φορές, το θηλυκό προσπαθεί κάπως να μιμηθεί τα καμώματα του αρσενικού, αλλά τις περισσότερες φορές φαίνεται αδιάφορο. Ωστόσο, τελικά το πιο φανταχτερό αρσενικό θα την κερδίσει. Ένα αρσενικό παγώνι μπορεί να συγκεντρώσει χαρέμι μέχρι και πέντε θηλυκών και να γίνει πατέρας ως και 25 μικρών μέσα σε έναν χρόνο.
 |
| ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ-ΦΩΤΟ.: http://karditsas.blogspot.com/ |
Μετά την αναπαραγωγική περίοδο, το παγώνι είναι ώρα να ρίξει τα φτερά του. Κατά μέσο όρο, η ουρά ενός ενήλικου παγωνιού αποτελείται από 200 και πλέον φτερά. Οι Ινδοί χωρικοί τα μάζευαν και τα εξήγαν στις Δυτικές χώρες, μέχρις ότου τέτοιες εξαγωγές απαγορεύτηκαν για την προστασία του είδους. Τοπικά, ασφαλώς, τα φτερά εξακολουθούν ακόμη να χρησιμοποιούνται για να φτιάχνονται βεντάλιες και άλλα όμορφα αντικείμενα.
Το βράδυ, τα παγώνια σκαρφαλώνουν αργά αργά στα ψηλά δέντρα για να βρουν κατάλληλο μέρος να κουρνιάσουν. Το πρωί κάνουν το αντίστροφο, κατεβαίνοντας αργά αργά. Τα πλάσματα αυτά μπορεί να είναι απόλαυση για τα μάτια σας λόγω της ομορφιάς τους, αλλά μην περιμένετε να συμβεί το ίδιο και με το τραγούδι τους. Οι παραπονιάρικες κραυγές τους διαταράσσουν την απογευματινή γαλήνη μέχρις ότου αρχίσουν να ψάχνουν για την τροφή τους.
Τα παγώνια είναι παμφάγα—τρώνε σχεδόν τα πάντα. Αυτό περιλαμβάνει έντομα, σαύρες και μερικές φορές ακόμη και μικρά φίδια, όπως επίσης σπόρους, σιτηρά, φακές και τρυφερές ρίζες.
Παρά την αλαζονική του εμφάνιση, το παγώνι μπορεί να είναι πολύ προστατευτικό. Έχοντας την ικανότητα να αντιλαμβάνεται γρήγορα τους κινδύνους, όπως κάποιο περιφερόμενο αιλουροειδές, αντιδρά τρέχοντας μέσα στο δάσος με δυνατές κραυγές ως προειδοποίηση για τον επικείμενο κίνδυνο. Το ίδιο κάνουν και άλλα αρσενικά. Τρέχουν εκπληκτικά γρήγορα, το ένα πίσω από το άλλο. Ωστόσο, τα θηλυκά αρνούνται να εγκαταλείψουν τα μικρά τους, ακόμη και όταν αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο κίνδυνο.
Η ουρά με τα μακριά φτερά δεν φαίνεται να επιβραδύνει την πορεία του παγωνιού, αν και ίσως είναι κάπως άβολη όταν το πτηνό θέλει να πετάξει. Μόλις απογειωθεί, όμως, πετάει με μεγάλη ταχύτητα, χτυπώντας τα φτερά του πολύ γρήγορα.
Όταν είναι οχτώ μηνών, τα μικρά είναι έτοιμα να αφήσουν τους γονείς τους και να αρχίσουν να φροντίζουν μόνα τους τον εαυτό τους. Η αποχώρησή τους βοηθάει τη μητέρα να ετοιμαστεί για την επόμενη περίοδο τεκνοποίησης. Τα νεαρά αρσενικά αρχίζουν να αναπτύσσουν τη χαρακτηριστική ουρά τους σε ηλικία οχτώ μηνών περίπου, αλλά το φτέρωμά τους φτάνει σε πλήρη ανάπτυξη μόνο όταν γίνουν τεσσάρων ετών. Τότε είναι έτοιμα να κάνουν δική τους οικογένεια.
 |
| ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ-ΦΩΤΟ.: Γεωργιος Καλλεας |
Το Παγώνι στην Ιστορία
Ζωντανά παγώνια στόλιζαν τους κήπους της αρχαίας Ελλάδας, της Ρώμης και της Ινδίας. Ως θέματα στην τέχνη και στη διακόσμηση, τα παγώνια είχαν μια θέση στις βασιλικές αυλές της Ινδίας επί χιλιάδες χρόνια. Πράγματι, ο Θρόνος του Παγωνιού θεωρούνταν ένα από τα σημαντικότερα δείγματα πλούτου στην Ινδία. Ήταν επενδυμένος με πολλά διαμάντια και λέγεται πως είχε πάνω του 108 ρουμπίνια και 116 σμαράγδια. Στο θόλο του υπήρχε ένα χρυσό παγώνι, και από αυτό προήλθε το όνομά του. Ο θρόνος συναρμολογούνταν και χρησιμοποιούνταν μόνο σε μεγάλες εορταστικές περιστάσεις.
Η Βιβλική ιστορία δείχνει ότι τα παγώνια συγκαταλέγονταν στα πολύτιμα αγαθά που εισήγαγε ο Βασιλιάς Σολομών. Είναι ενδιαφέρον να φανταζόμαστε παγώνια να περπατούν καμαρωτά στους βασιλικούς κήπους του. (1 Βασιλέων 10:22, 23) Αυτά τα πουλιά ασφαλώς μας πιστοποιούν την ύπαρξη ενός ευφυούς Σχεδιαστή. Όταν το παγώνι χορεύει έχοντας ανοιγμένη την ουρά του με τα λαμπερά πολύχρωμα φτερά, δεν μπορεί κανείς να μη θαυμάσει τις καλλιτεχνικές ικανότητες του Ιεχωβά, του Θεού που “δημιούργησε τα πάντα”.—Αποκάλυψη 4:11.
[Υποσημείωση]
Τα φτερά αυτής της «βεντάλιας» αναπτύσσονται από τη ράχη του πουλιού, και όχι από την κανονική ουρά του. Το παγώνι χρησιμοποιεί τα φτερά της κανονικής ουράς του για να σηκώσει όρθιο το φτέρωμα της όμοιας με πέπλο ουράς.
https://wol.jw.org/el/wol/d/r11/lp-g/102003445
