 |
| Φωτογραφία: https://dafnospiliakarditsas.wordpress.com/ |
ΛΕΣΧΗ ΟΙΝΟΦΙΛΩΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ: ΤΡΥΓΟΣ 2011 στο ΚΤΗΜΑ ΕΛΕΝΑ(Κων/νος & Έλενα Θεογιάννη) ΣΟΦΑΔΕΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ - tvstationhellas
Δρόμοι του Κρασιού - Οινοτουρισμός στην Καρδίτσα
Στην περιφερειακή ενότητα (νομό) Καρδίτσας ο δημοφιλέστερος προορισμός είναι η λίμνη Πλαστήρα.
Το σημαντικότερο τμήμα του αμπελώνα της Καρδίτσας και το μεγαλύτερο οινικό ενδιαφέρον υπάρχει στη δημοτική ενότητα Πλαστήρα, που φιλοξενεί και τη ζώνη του ερυθρού οίνου ΠΟΠ (ΟΠΑΠ) Μεσενικόλας, η οποία έχει πάρει το όνομά της από το χωριό Μεσενικόλας, που έχει επίσης ονοματίσει και την ερυθρή ποικιλία αμπέλου μαύρο Μεσενικόλα.
Αμπέλια, οινοποιεία και αποστακτήρια υπάρχουν επίσης στις δημοτικές ενότητες Ιθώμης, Ιτάμου, Καρδίτσας,Μενελαΐδας, Μητρόπολης και Μουζακίου. Ονομαστή για τα αμπέλια και το κρασί της είναι και η ΔαφνοσπηλιάΚαλλιφωνίου.
Από το 2008 ο αμπελώνας της Καρδίτσας παράγει τους οίνουςΠΓΕ Καρδίτσα (Τοπικός Οίνος Καρδίτσας).
Από το 2011 και από αμπέλια της περιοχής του δήμου Μουζακίου μπορεί να παράγεται το Τσίπουρο Μουζακίου (ΦΕΚ 1150Β 07/06/2011). Μια απόφαση που δημιουργεί απορία και ερωτήματα, καθώς αφήνει απ' έξω το 97% της συνολικής παραγωγής της Καρδίτσας. Ένδειξη Τσίπουρο Καρδίτσας θα είχε ουσιαστικό νόημα και περιεχόμενο.
Οι οινόφιλοι που ενδιαφέρονται για οινοτουρισμό στην Καρδίτσα θα πρέπει να επικεντρώσουν το ενδιαφέρον τους στοδρόμο του κρασιού των Αγράφων στις περιοχές της Λίμνης Πλαστήρα και του Μουζακίου.
Δείτε στο Γεωτρόπιο τεύχος 460 και τεύχος 490 σχετικά με το αμπέλι και το κρασί στο δήμο Λίμνης Πλαστήρα και στη δημοτική ενότητα Ιτάμου Καρδίτσας αντιστοίχως.
Η πολύ νεώτερη τεχνητή λίμνη και η λουτροπηγή στοΣμόκοβο, τα κάστρα Καλλιθήρου (Σέκλιζας) και Φαναρίουκαι τα πολλά μοναστήρια όπως της Κορώνας, της Πέτρας, τηςΠελεκητής και της Σπηλιάς (Κοίμησης Θεοτόκου) είναι επίσης κάποιοι από τους ενδιαφέροντες προορισμούς στην περιοχή της Καρδίτσας.
Το σημαντικότερο τμήμα του αμπελώνα της Καρδίτσας και το μεγαλύτερο οινικό ενδιαφέρον υπάρχει στη δημοτική ενότητα Πλαστήρα, που φιλοξενεί και τη ζώνη του ερυθρού οίνου ΠΟΠ (ΟΠΑΠ) Μεσενικόλας, η οποία έχει πάρει το όνομά της από το χωριό Μεσενικόλας, που έχει επίσης ονοματίσει και την ερυθρή ποικιλία αμπέλου μαύρο Μεσενικόλα.
Αμπέλια, οινοποιεία και αποστακτήρια υπάρχουν επίσης στις δημοτικές ενότητες Ιθώμης, Ιτάμου, Καρδίτσας,Μενελαΐδας, Μητρόπολης και Μουζακίου. Ονομαστή για τα αμπέλια και το κρασί της είναι και η ΔαφνοσπηλιάΚαλλιφωνίου.
Από το 2008 ο αμπελώνας της Καρδίτσας παράγει τους οίνουςΠΓΕ Καρδίτσα (Τοπικός Οίνος Καρδίτσας).
Από το 2011 και από αμπέλια της περιοχής του δήμου Μουζακίου μπορεί να παράγεται το Τσίπουρο Μουζακίου (ΦΕΚ 1150Β 07/06/2011). Μια απόφαση που δημιουργεί απορία και ερωτήματα, καθώς αφήνει απ' έξω το 97% της συνολικής παραγωγής της Καρδίτσας. Ένδειξη Τσίπουρο Καρδίτσας θα είχε ουσιαστικό νόημα και περιεχόμενο.
Οι οινόφιλοι που ενδιαφέρονται για οινοτουρισμό στην Καρδίτσα θα πρέπει να επικεντρώσουν το ενδιαφέρον τους στοδρόμο του κρασιού των Αγράφων στις περιοχές της Λίμνης Πλαστήρα και του Μουζακίου.
Δείτε στο Γεωτρόπιο τεύχος 460 και τεύχος 490 σχετικά με το αμπέλι και το κρασί στο δήμο Λίμνης Πλαστήρα και στη δημοτική ενότητα Ιτάμου Καρδίτσας αντιστοίχως.
Η πολύ νεώτερη τεχνητή λίμνη και η λουτροπηγή στοΣμόκοβο, τα κάστρα Καλλιθήρου (Σέκλιζας) και Φαναρίουκαι τα πολλά μοναστήρια όπως της Κορώνας, της Πέτρας, τηςΠελεκητής και της Σπηλιάς (Κοίμησης Θεοτόκου) είναι επίσης κάποιοι από τους ενδιαφέροντες προορισμούς στην περιοχή της Καρδίτσας.
Δείτε στο Internet
Οινοποιεία - Παραγωγοί Κρασιού - Οινοτουρισμός στην Καρδίτσα:
Κατάλογος οινοποιείων - οινοπαραγωγών Καρδίτσας, Μεσενικόλα
Α.Σ. Διόνυσος - Μεσενικόλας Λίμνης Πλαστήρα (blog) - Αγροτικός Συνεταιρισμός
Παραγωγών Αμπελοοινικού Τομέα Καρδίτσας
ιδρύθηκε το 2011 με έδρα στον Μεσενικόλα & αξιοποιεί το οινοποιείο της
πρώην ΕΑΣ Kαρδίτσας (Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Καρδίτσας)
που είναι στη νοτιοδυτική έξοδο της Καρδίτσας προς Μητρόπολη
μπείτε στο "κλήμα" με τα Κρασιά του Μεσενικόλα (blog)
Κρασιά Καραβάνα - Δαφνοσπηλιά Καλλιφώνου Καρδίτσας (blog)
& Κρασιά Καραβάνα (Facebook, το υποκατάστημα στην Ηλιούπολη Αττικής)
Κτήμα Φίλια Γη, Αμπελουργική Οινοποιητική Φίλιας - Φίλια Σοφάδων
επισκέψιμο οινοποιείο
& Filia Gi Winery, Filia Sofades Kaditsa Greece(Facebook)
Μενελαΐς Οινοποιητική - Κέδρος Μενελαΐδας Σοφάδων - επισκέψιμο οινοποιείο
& αποστακτήριο - & Αποστακτήριο Οινοποιείο Κόιθας-Λιακόπουλος (agro-tour.net)
Κρασί Κελάρι & SoulWine & Εμφιαλωμένα Τσίπουρα Θεσσαλίας στο Facebook
Οινοποιείο Καραμήτρου - Μεσενικόλας Λίμνης Πλαστήρα,επισκέψιμο οινοποιείο
& αξιόλογη κάβα-πρατήριο στην πόλη της Καρδίτσας
& Karamitros Wines, Domaine Monsieur Nikolas Karditsa Greece (Facebook)
& Domaine Messenicolas by G. Karamitros (Facebook)
& Le Petit Cirque 187ml Wines by Karamitros Winery (Facebook)
Οινοποιείο Καλαμάτα Αριστείδη - Μεσενικόλας Λίμνης Πλαστήρα (agro-tour.net)
Οινοποιείο Κοντοζήση - Κανάλια Ιθώμης Μουζακίου, βιολογική καλλιέργεια (Υ .Κ.)
& Kontozisis Organic Vineyards, Kanalia Mouzaki Karditsa Greece (Facebook)
Οινοποιία Αποσταγματοποιία Natura - Καρδίτσα - κρασιάΧίλια Κλήματα
Οινοποιία Ποτοποιία Λιάππα - Μουζάκι Καρδίτσας, & εμφιαλωμένα τσίπουρα
& Τσίπουρο Λιάππα(agro-tour.net)
& Λιάππα Αποσταγματοποιία Ποτοποιία Οινοποία (ebloko)
Οινοχώρος, Τσιώλης Κ. - Μοσχάτο Λίμνης Πλαστήρα,επισκέψιμο οινοποιείο
(agro-tour.net)
Αμπελώνας Εγγλέζου - Καστανιά Ιτάμου Καρδίτσας & Καρδίτσα
χύμα Κρασί & Τσίπουρο Εγγλέζου (Facebook)
Οινοποιεία - Παραγωγοί Κρασιού - Οινοτουρισμός στην Καρδίτσα:
Κατάλογος οινοποιείων - οινοπαραγωγών Καρδίτσας, Μεσενικόλα
Α.Σ. Διόνυσος - Μεσενικόλας Λίμνης Πλαστήρα (blog) - Αγροτικός Συνεταιρισμός
Παραγωγών Αμπελοοινικού Τομέα Καρδίτσας
ιδρύθηκε το 2011 με έδρα στον Μεσενικόλα & αξιοποιεί το οινοποιείο της
πρώην ΕΑΣ Kαρδίτσας (Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Καρδίτσας)
που είναι στη νοτιοδυτική έξοδο της Καρδίτσας προς Μητρόπολη
μπείτε στο "κλήμα" με τα Κρασιά του Μεσενικόλα (blog)
Κρασιά Καραβάνα - Δαφνοσπηλιά Καλλιφώνου Καρδίτσας (blog)
& Κρασιά Καραβάνα (Facebook, το υποκατάστημα στην Ηλιούπολη Αττικής)
Κτήμα Φίλια Γη, Αμπελουργική Οινοποιητική Φίλιας - Φίλια Σοφάδων
επισκέψιμο οινοποιείο
& Filia Gi Winery, Filia Sofades Kaditsa Greece(Facebook)
Μενελαΐς Οινοποιητική - Κέδρος Μενελαΐδας Σοφάδων - επισκέψιμο οινοποιείο
& αποστακτήριο - & Αποστακτήριο Οινοποιείο Κόιθας-Λιακόπουλος (agro-tour.net)
Κρασί Κελάρι & SoulWine & Εμφιαλωμένα Τσίπουρα Θεσσαλίας στο Facebook
Οινοποιείο Καραμήτρου - Μεσενικόλας Λίμνης Πλαστήρα,επισκέψιμο οινοποιείο
& αξιόλογη κάβα-πρατήριο στην πόλη της Καρδίτσας
& Karamitros Wines, Domaine Monsieur Nikolas Karditsa Greece (Facebook)
& Domaine Messenicolas by G. Karamitros (Facebook)
& Le Petit Cirque 187ml Wines by Karamitros Winery (Facebook)
Οινοποιείο Καλαμάτα Αριστείδη - Μεσενικόλας Λίμνης Πλαστήρα (agro-tour.net)
Οινοποιείο Κοντοζήση - Κανάλια Ιθώμης Μουζακίου, βιολογική καλλιέργεια (Υ .Κ.)
& Kontozisis Organic Vineyards, Kanalia Mouzaki Karditsa Greece (Facebook)
Οινοποιία Αποσταγματοποιία Natura - Καρδίτσα - κρασιάΧίλια Κλήματα
Οινοποιία Ποτοποιία Λιάππα - Μουζάκι Καρδίτσας, & εμφιαλωμένα τσίπουρα
& Τσίπουρο Λιάππα(agro-tour.net)
& Λιάππα Αποσταγματοποιία Ποτοποιία Οινοποία (ebloko)
Οινοχώρος, Τσιώλης Κ. - Μοσχάτο Λίμνης Πλαστήρα,επισκέψιμο οινοποιείο
(agro-tour.net)
Αμπελώνας Εγγλέζου - Καστανιά Ιτάμου Καρδίτσας & Καρδίτσα
χύμα Κρασί & Τσίπουρο Εγγλέζου (Facebook)
Ποτοποιίες - Παραγωγοί Τσίπουρου & Ούζου στην Καρδίτσα:
Αποστακτήριο Στεμφύλων Κουμαδίτης Ευάγγελος - Άμπελος Σοφάδων (Facebook)
Τσίπουρο Μοναχογιός - Καρδιτσομαγούλα Καρδίτσας
Αποστακτήριο Στεμφύλων Κουμαδίτης Ευάγγελος - Άμπελος Σοφάδων (Facebook)
Τσίπουρο Μοναχογιός - Καρδιτσομαγούλα Καρδίτσας
http://winesurveyor.weebly.com/
 |
| Φωτογραφία: https://dafnospiliakarditsas.wordpress.com/ |
 |
| Φωτογραφία: https://dafnospiliakarditsas.wordpress.com/ |
Η ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑ
17 χρόνια πριν, όταν ήμουν μικρή ήταν το καλύτερο μου να με πηγαίνει ο γερό Καπάκας στα αμπέλια με το γαιδουράκι. Πάντα ένοιωθα τυχερή που είχα χωριό και μπορούσα να πηγαίνω.
Τότε απλά μου άρεσε η διαδρομή ως τα αμπέλια. Άκουγα τους ντόπιους που λέγανε για τον τρύγο αλλά δεν καταλάβαινα, όπως δεν καταλάβαινα πως από τα σταφύλια γινόταν το κρασί.
Χρόνια μετά μου δόθηκαν όλες αυτές οι απαντήσεις. Πιο αναλυτικά όμως τις έμαθα το προηγούμενο σαββατοκύριακο που πήγα στο χωρίο του μπαμπά μου με άλλη ιδιότητα.
Ξανασυνάντησα τον Σεραφείμ Γιολδάση που είναι δάσκαλος αλλά ασχολείται και με την παραγωγή κρασιού.
Πήγαμε στα αμπέλια του, έπειτα στο σπίτι του όπου έχει όλα τα κατάλληλα μηχανήματα που χρειάζονται και φυσικά δοκίμασα διαφορετικών ειδών κρασιά.
Το μόνο σίγουρο είναι πως με εντυπωσίασε η όλη διαδικασία και κατάλαβα απόλυτα όσους ασχολούνται με την Οινοποιία.
Και μια μικρή συμβουλή…όταν ταξιδεύετε να δοκιμάζετε πάντα το παραδοσιακό κρασί της περιοχής που βρίσκεστε!
Τότε απλά μου άρεσε η διαδρομή ως τα αμπέλια. Άκουγα τους ντόπιους που λέγανε για τον τρύγο αλλά δεν καταλάβαινα, όπως δεν καταλάβαινα πως από τα σταφύλια γινόταν το κρασί.
Χρόνια μετά μου δόθηκαν όλες αυτές οι απαντήσεις. Πιο αναλυτικά όμως τις έμαθα το προηγούμενο σαββατοκύριακο που πήγα στο χωρίο του μπαμπά μου με άλλη ιδιότητα.
Ξανασυνάντησα τον Σεραφείμ Γιολδάση που είναι δάσκαλος αλλά ασχολείται και με την παραγωγή κρασιού.
Πήγαμε στα αμπέλια του, έπειτα στο σπίτι του όπου έχει όλα τα κατάλληλα μηχανήματα που χρειάζονται και φυσικά δοκίμασα διαφορετικών ειδών κρασιά.
Το μόνο σίγουρο είναι πως με εντυπωσίασε η όλη διαδικασία και κατάλαβα απόλυτα όσους ασχολούνται με την Οινοποιία.
Και μια μικρή συμβουλή…όταν ταξιδεύετε να δοκιμάζετε πάντα το παραδοσιακό κρασί της περιοχής που βρίσκεστε!
Θα μου πεις για την αμπελουργία στην Καρδίτσα?
Η Καρδίτσα βρίσκεται στο κέντρο της Ελλάδας και αποτελείται από 4 μικρά αμπελοκλήματα.
Το πρώτο βρίσκεται στη περιοχή του Μεσενικόλα και Μοσχάτου, το δεύτερο είναι στο Δήμο Καλλιφωνίου με έδρα τη Δαφνοσπηλιά, το τρίτο μικροκλίμα περιλαμβάνει την περιοχή του Μουζακίου και το τέταρτο την περιοχή γύρω από τον Παλαμά.
Τα δύο πιο κύρια μικροκλίματα είναι η περιοχή του Μεσενικόλα όπου έχει αναδείξει το μαύρο σταφύλι Μεσενικόλα καθώς και το οινοποιείο του Γιάννη Καραμήτρου και το άλλο είναι του Δήμου Καλλιφωνίου με βοηθητικές περιοχές το Παληούρι, την Απιδιά και το Καλλιφώνι.
Επίσης η Καρδίτσα έχει 2 Οινοποιία, το Οινοποιείο Ένωσης Συνεταιρισμών Καρδίτσας και το Οινοπωλείο Λιακόπουλου που είναι στο χωριό Κέδρος κοντά στο Καλλιφώνι.
Η Καρδίτσα βρίσκεται στο κέντρο της Ελλάδας και αποτελείται από 4 μικρά αμπελοκλήματα.
Το πρώτο βρίσκεται στη περιοχή του Μεσενικόλα και Μοσχάτου, το δεύτερο είναι στο Δήμο Καλλιφωνίου με έδρα τη Δαφνοσπηλιά, το τρίτο μικροκλίμα περιλαμβάνει την περιοχή του Μουζακίου και το τέταρτο την περιοχή γύρω από τον Παλαμά.
Τα δύο πιο κύρια μικροκλίματα είναι η περιοχή του Μεσενικόλα όπου έχει αναδείξει το μαύρο σταφύλι Μεσενικόλα καθώς και το οινοποιείο του Γιάννη Καραμήτρου και το άλλο είναι του Δήμου Καλλιφωνίου με βοηθητικές περιοχές το Παληούρι, την Απιδιά και το Καλλιφώνι.
Επίσης η Καρδίτσα έχει 2 Οινοποιία, το Οινοποιείο Ένωσης Συνεταιρισμών Καρδίτσας και το Οινοπωλείο Λιακόπουλου που είναι στο χωριό Κέδρος κοντά στο Καλλιφώνι.
Η Καρδίτσα φημίζεται για το κρασί?
Ως τώρα η Καρδίτσα δεν έχει αναδειχτεί από το κρασί. Έχει καταφέρει να αναδείξει μόνο το μαύρο σταφύλι Μεσενικόλα που μόνο του όμως δεν στέκεται σαν σταφύλι και βοηθιέται από την ποικιλία Καρινιέ και Σιράκ.
Για να καταλάβετε βγαίνει 60% μαύρο Μεσενικόλα και 40% Σιράκ και Καρινιέ.
Η Ένωση Συνεταιρισμών Καρδίτσας δεν δουλεύει τόσο σοβαρά για να βγάζει πάρα πολύ ποιοτικό κρασί.
Βγάζει καλό κρασί όχι όμως το ποιοτικό το οποίο θα αναδείξει την περιοχή για το κρασί της.
Εκείνος που βγάζει πολύ καλό κρασί και συμμετέχει στις εκθέσεις στο Οινόραμα καθώς και σε άλλες Οινοποιητικές εκθέσεις είναι ο Γιάννης Καραμήτρος από την περιοχή του Μεσενικόλα. Μάλιστα τελευταία έβγαλε το Μέλισμα 1 μπουκάλι από Καπερνιέ Σεβιγιόν και από μια καρδιτσιώτικη ποικιλία η οποία λέγεται Λημνιώνα -θεωρείται η ποικιλία του μέλλοντος -και είναι εφάμιλλη με το Καπερνιέ Σεβιγιόν.
Απομένει να βγάλει μονοποικιλιακό από την ποικιλία Λημνιώνα για να δούμε πως συμπεριφέρεται.
Ως τώρα η Καρδίτσα δεν έχει αναδειχτεί από το κρασί. Έχει καταφέρει να αναδείξει μόνο το μαύρο σταφύλι Μεσενικόλα που μόνο του όμως δεν στέκεται σαν σταφύλι και βοηθιέται από την ποικιλία Καρινιέ και Σιράκ.
Για να καταλάβετε βγαίνει 60% μαύρο Μεσενικόλα και 40% Σιράκ και Καρινιέ.
Η Ένωση Συνεταιρισμών Καρδίτσας δεν δουλεύει τόσο σοβαρά για να βγάζει πάρα πολύ ποιοτικό κρασί.
Βγάζει καλό κρασί όχι όμως το ποιοτικό το οποίο θα αναδείξει την περιοχή για το κρασί της.
Εκείνος που βγάζει πολύ καλό κρασί και συμμετέχει στις εκθέσεις στο Οινόραμα καθώς και σε άλλες Οινοποιητικές εκθέσεις είναι ο Γιάννης Καραμήτρος από την περιοχή του Μεσενικόλα. Μάλιστα τελευταία έβγαλε το Μέλισμα 1 μπουκάλι από Καπερνιέ Σεβιγιόν και από μια καρδιτσιώτικη ποικιλία η οποία λέγεται Λημνιώνα -θεωρείται η ποικιλία του μέλλοντος -και είναι εφάμιλλη με το Καπερνιέ Σεβιγιόν.
Απομένει να βγάλει μονοποικιλιακό από την ποικιλία Λημνιώνα για να δούμε πως συμπεριφέρεται.
Το Παληούρι ανήκει σε καλό μικροκλίμα?
Ανήκει σε καλό μικροκλίμα στην περιοχή Δαφνοσπηλιά, η οποία έχει πολύ καλά χώματα, τη λεγόμενη κοκκινέλα εφάμιλλη του μαυροχώματος που είναι πλούσια σε συστατικά όχι μόνο για τα αμπέλια αλλά και για άλλες καλλιέργειες.
Έχει πάρα πολλά αμπέλια αλλά οι κύριες ποικιλίες είναι ο Λευκός και ο Ροζέ Ροδίτης – ο ροζέ είναι πιο ποιοτικός και όταν ωριμάσει κάνει πολύ καλό κρασί- το Μοσχάτο Αμβούργου –καλλιεργείται κατά κόρον- το Ασύρτικο το οποίο πηγαίνει καταπληκτικά στην περιοχή.
Τώρα τελευταία καλλιεργείται το Λημνιώνα και άλλες γαλλικές ποικιλίες, οι οποίες ανταποκρίνονται θετικά.
Πιστεύω ότι είναι παρθένος περιοχή και στο μέλλον έχει να προσδώσει πολλά αρκεί να δοθεί μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τους αρμόδιους φορείς καθώς και από τους νέους της περιοχής.
Ανήκει σε καλό μικροκλίμα στην περιοχή Δαφνοσπηλιά, η οποία έχει πολύ καλά χώματα, τη λεγόμενη κοκκινέλα εφάμιλλη του μαυροχώματος που είναι πλούσια σε συστατικά όχι μόνο για τα αμπέλια αλλά και για άλλες καλλιέργειες.
Έχει πάρα πολλά αμπέλια αλλά οι κύριες ποικιλίες είναι ο Λευκός και ο Ροζέ Ροδίτης – ο ροζέ είναι πιο ποιοτικός και όταν ωριμάσει κάνει πολύ καλό κρασί- το Μοσχάτο Αμβούργου –καλλιεργείται κατά κόρον- το Ασύρτικο το οποίο πηγαίνει καταπληκτικά στην περιοχή.
Τώρα τελευταία καλλιεργείται το Λημνιώνα και άλλες γαλλικές ποικιλίες, οι οποίες ανταποκρίνονται θετικά.
Πιστεύω ότι είναι παρθένος περιοχή και στο μέλλον έχει να προσδώσει πολλά αρκεί να δοθεί μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τους αρμόδιους φορείς καθώς και από τους νέους της περιοχής.
Εσύ φτιάχνεις κρασί ως χόμπι?
Το κύριο επάγγελμα μου είναι δάσκαλος. Τα τελευταία 6 χρόνια ασχολούμαι με το κρασί με πολύ μεράκι.
Είμαι γραμμένος σε Λέσχη Οινοφίλων και ενεργό μέλος στο Οινολογικό Καρδίτσας, παίρνω μέρος σε εκθέσεις κρασιών όπως το Οινόραμα και άλλες εκδηλώσεις.
Προσωπικά καλλιεργώ γύρω στα 10 στρέμματα αμπέλι και οι ποικιλίες που έχω είναι Καπερνιέ Σοβιγιόν, Σιράκ, Μερλό, Μοσχάτο Αμβούργου, Ασύρτικο, Ούνιμπαλ, Σαρτονέ, Λημνιών και Μαλαγουζιά του Γεροβασιλείου που ανέδειξε την λευκή ποικιλία.
Με βάση αυτές τις κορυφαίες ποικιλίες και έχοντας σωστές προδιαγραφές και βάσεις προσπαθώ να κάνω ένα παραδοσιακό, ποιοτικό κρασί.
Χρησιμοποιώ ξύλινα βαρέλια, ανοξείδωτες δεξαμενές, πλαστικά βαρέλια και πάντα σωστή θερμοκρασία ανάλογα με το είδος του κρασιού.
Για παράδειγμα, το λευκό και το ροζέ κρασί όταν είναι στη ζύμωση βράζει στους 17-18 βαθμούς σε σταθερή θερμοκρασία.
Επίσης φτιάχνω πιο σκούρο ροζέ κρασί από τις ποικιλίες Λημνιώνα, Καπερνιέ Σοβιγιόν, Σεν Τζο και Ριμπιέ.
Κάνω 4-5 τόνους κρασί το οποίο είναι για προσωπικές ανάγκες και για φίλους.
Το κύριο επάγγελμα μου είναι δάσκαλος. Τα τελευταία 6 χρόνια ασχολούμαι με το κρασί με πολύ μεράκι.
Είμαι γραμμένος σε Λέσχη Οινοφίλων και ενεργό μέλος στο Οινολογικό Καρδίτσας, παίρνω μέρος σε εκθέσεις κρασιών όπως το Οινόραμα και άλλες εκδηλώσεις.
Προσωπικά καλλιεργώ γύρω στα 10 στρέμματα αμπέλι και οι ποικιλίες που έχω είναι Καπερνιέ Σοβιγιόν, Σιράκ, Μερλό, Μοσχάτο Αμβούργου, Ασύρτικο, Ούνιμπαλ, Σαρτονέ, Λημνιών και Μαλαγουζιά του Γεροβασιλείου που ανέδειξε την λευκή ποικιλία.
Με βάση αυτές τις κορυφαίες ποικιλίες και έχοντας σωστές προδιαγραφές και βάσεις προσπαθώ να κάνω ένα παραδοσιακό, ποιοτικό κρασί.
Χρησιμοποιώ ξύλινα βαρέλια, ανοξείδωτες δεξαμενές, πλαστικά βαρέλια και πάντα σωστή θερμοκρασία ανάλογα με το είδος του κρασιού.
Για παράδειγμα, το λευκό και το ροζέ κρασί όταν είναι στη ζύμωση βράζει στους 17-18 βαθμούς σε σταθερή θερμοκρασία.
Επίσης φτιάχνω πιο σκούρο ροζέ κρασί από τις ποικιλίες Λημνιώνα, Καπερνιέ Σοβιγιόν, Σεν Τζο και Ριμπιέ.
Κάνω 4-5 τόνους κρασί το οποίο είναι για προσωπικές ανάγκες και για φίλους.
Είναι καλύτερο το κόκκινο ή το λευκό κρασί?
Όλα τα είδη κρασιού είναι καλά και το καθένα παίζει το ρόλο του στον άνθρωπο.
Το λευκό κρασί επειδή δεν προλαβαίνει να πάρει τανίνες από τα στέμφυλα δεν προσδίδει τόσο ευεργετικές ικανότητες στον οργανισμό.
Αντίθετα στο βαθύ κόκκινο κρασί έχει εξακριβωθεί ότι 1 ποτήρι κόκκινου κρασιού ισοδυναμεί με 12 χυμούς.
Δεν είναι τυχαίο που οι παλαιότεροι αποθήκευαν στο σπίτι τους κρασί, λάδι και λίγα σιτηρά για να περάσουν την χρονιά. Εξάλλου αυτά είναι και τα κύρια συστατικά της διατροφής και της επιβίωσης μας.
Όλα τα είδη κρασιού είναι καλά και το καθένα παίζει το ρόλο του στον άνθρωπο.
Το λευκό κρασί επειδή δεν προλαβαίνει να πάρει τανίνες από τα στέμφυλα δεν προσδίδει τόσο ευεργετικές ικανότητες στον οργανισμό.
Αντίθετα στο βαθύ κόκκινο κρασί έχει εξακριβωθεί ότι 1 ποτήρι κόκκινου κρασιού ισοδυναμεί με 12 χυμούς.
Δεν είναι τυχαίο που οι παλαιότεροι αποθήκευαν στο σπίτι τους κρασί, λάδι και λίγα σιτηρά για να περάσουν την χρονιά. Εξάλλου αυτά είναι και τα κύρια συστατικά της διατροφής και της επιβίωσης μας.
Όσο παλαιότερο το κρασί τόσο καλύτερο?
Μπορεί και ένα νέο κρασί να είναι πάρα πολύ καλό.
Υπάρχουν και παλιά κρασιά τα οποία είναι άριστα.
Πάντως το λευκό κρασί δεν μπορεί να μείνει πολλά χρόνια γιατί δεν έχει τανίνες.
Μπορεί και ένα νέο κρασί να είναι πάρα πολύ καλό.
Υπάρχουν και παλιά κρασιά τα οποία είναι άριστα.
Πάντως το λευκό κρασί δεν μπορεί να μείνει πολλά χρόνια γιατί δεν έχει τανίνες.
Ισχύει ότι το κάθε κρασί συνδυάζεται με το κατάλληλο φαγητό?
Ισχύει, για παράδειγμα το ψάρι συνδυάζεται με λευκό κρασί. Τα γλυκά κρασιά συνδυάζονται με φρούτα και το βαθύ κόκκινο κρασί ταιριάζει με το κρέας γιατί το κρέας έχει λίπος και το κόκκινο κρασί είναι το μοναδικό που κάνει κάθαρση στο στόμα και προσδίδει μια ευφορία στον οργανισμό.
Αλλά υπάρχουν κι άλλοι που τρώνε οποιοδήποτε φαγητό με ότι κρασί θέλουν. Όπως λέει και ο λαός ‘περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα’.
Ισχύει, για παράδειγμα το ψάρι συνδυάζεται με λευκό κρασί. Τα γλυκά κρασιά συνδυάζονται με φρούτα και το βαθύ κόκκινο κρασί ταιριάζει με το κρέας γιατί το κρέας έχει λίπος και το κόκκινο κρασί είναι το μοναδικό που κάνει κάθαρση στο στόμα και προσδίδει μια ευφορία στον οργανισμό.
Αλλά υπάρχουν κι άλλοι που τρώνε οποιοδήποτε φαγητό με ότι κρασί θέλουν. Όπως λέει και ο λαός ‘περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα’.
Οι κλιματολογικές συνθήκες παίζουν ρόλο?
Τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει οι κλιματολογικές συνθήκες με αποτέλεσμα να έχει επηρεαστεί το αμπέλι και ο τρύγος να έχει πρωιμάσει κατά πολύ.
Παλαιότερα ο τρύγος γινόταν 15-20 Σεπτεμβρίου και τώρα αρχίζει γύρω στις 20 Αυγούστου.
Τα αμπέλια, παλιά δε χρειάζονταν νερό και θεωρούσαν τα απότιστα αμπέλια ότι ήταν πιο ποιοτικά.
Τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα και τα ποτιστικά αμπέλια ωριμάζουν και φουσκώνουν καλύτερα.
Οι άνθρωποι πρέπει να ακολουθούν τις κλιματολογικές συνθήκες.
Ένα μυστικό είναι να ρίξεις λίγο κάλλιο. Το αμπέλι αγαπάει το κάλλιο το οποίο του ανεβάζει τους βαθμούς.
Θετικό πάντως είναι ότι έχουν βοηθήσει οι κλιματικές συνθήκες έτσι ώστε να μην θέλουν τα αμπέλια πολλά ραντίσματα.
Το αμπέλι είναι φιλικό στο περιβάλλον. Είναι ένα φυτό ευλογημένο και μαζί με το λάδι αποτελούν τα κύρια συστατικά ζωής και ανάπτυξης του ανθρώπου.
Τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει οι κλιματολογικές συνθήκες με αποτέλεσμα να έχει επηρεαστεί το αμπέλι και ο τρύγος να έχει πρωιμάσει κατά πολύ.
Παλαιότερα ο τρύγος γινόταν 15-20 Σεπτεμβρίου και τώρα αρχίζει γύρω στις 20 Αυγούστου.
Τα αμπέλια, παλιά δε χρειάζονταν νερό και θεωρούσαν τα απότιστα αμπέλια ότι ήταν πιο ποιοτικά.
Τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα και τα ποτιστικά αμπέλια ωριμάζουν και φουσκώνουν καλύτερα.
Οι άνθρωποι πρέπει να ακολουθούν τις κλιματολογικές συνθήκες.
Ένα μυστικό είναι να ρίξεις λίγο κάλλιο. Το αμπέλι αγαπάει το κάλλιο το οποίο του ανεβάζει τους βαθμούς.
Θετικό πάντως είναι ότι έχουν βοηθήσει οι κλιματικές συνθήκες έτσι ώστε να μην θέλουν τα αμπέλια πολλά ραντίσματα.
Το αμπέλι είναι φιλικό στο περιβάλλον. Είναι ένα φυτό ευλογημένο και μαζί με το λάδι αποτελούν τα κύρια συστατικά ζωής και ανάπτυξης του ανθρώπου.
Υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που χρησιμοποιούμαι φελλό για το κρασί?
Έχει εξακριβωθεί ότι ο φελλός όταν είναι φυσικός φελλός που βγαίνει από τα δέντρα διατηρεί καλύτερο το κρασί.
Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις μπορεί κάποια μπουκάλια να πάθουν φελοποιήση, παίρνουν δηλαδή τη μυρωδιά του φελλού με αποτέλεσμα να χαλάσει το κρασί.
Έχουν βγει και κάποια πλαστικά πώματα αλλά δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί κατά πόσο 1 μπουκάλι κρασί με πλαστικό πώμα είναι καλό.
Έχει εξακριβωθεί ότι ο φελλός όταν είναι φυσικός φελλός που βγαίνει από τα δέντρα διατηρεί καλύτερο το κρασί.
Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις μπορεί κάποια μπουκάλια να πάθουν φελοποιήση, παίρνουν δηλαδή τη μυρωδιά του φελλού με αποτέλεσμα να χαλάσει το κρασί.
Έχουν βγει και κάποια πλαστικά πώματα αλλά δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί κατά πόσο 1 μπουκάλι κρασί με πλαστικό πώμα είναι καλό.
Έτος 2009 - Christina Zachou
Φωτογραφία: http://takis.tloupas.gr/
Φωτογραφία: ROUSSO KARDITSA
http://aromalefkadas.gr/
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ Ο ΤΡΥΓΗΤΗΣ
Ο τρυγητής είναι η πιο γνωστή και διαδεδομένη ονομασία του μήνα Σεπτεμβρίου στο λαϊκό καλαντάρι και συνδέεται φυσικά με τον τρύγο που γίνεται αυτό τον μήνα (σε κάποιες λίγες περιπτώσεις μπορεί να άρχιζε και τον Αύγουστο).
Ο τρύγος (τρυγητός, τρύος, βεντέμα, καμπανολόημα) είναι μία εποχιακή εργασία η οποία απαιτεί πολλά χέρια και ανέκαθεν στηρίζονταν στη συλλογική συμμετοχή, στην αλληλοβοήθεια όλων των χωρικών. Στις τοπικές αγροτικές κοινωνίες ο τρύγος αποτελούσε μία γιορτή, ένα πανηγύρι και συμμετείχε σε αυτόν ολόκληρο το χωριό, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας. Και αυτή η συλλογικότητα συνοδευόταν από αισθήματα χαράς, αισθήματα που έδιναν ένα διαφορετικό νόημα στο περιεχόμενο της εργασίας όπως το βιώνουμε σήμερα, ως μία πράξη αλλοτρίωσης και καταναγκασμού, απαραίτητη για να επιβιώσουμε.
Η ημέρα του τρύγου συνήθως ήταν αργία και τα παιδιά του χωριού συμμετείχαν με τραγούδια και χαρές. Στην ουσία εκείνη η μέρα ήταν μία ζωντανή επαφή των παιδιών με τη φύση, τη γη και την καλλιέργειά της. Οι ηλικιωμένοι της οικογένειας συμμετείχαν με τον δικό τους τρόπο. Για παράδειγμα στην Κοζάνη ο παππούς έπλεκε μικρά καλαθένια καλαθάκια τα οποία τα έδινε στα μικρά παιδιά για να τρυγήσουν και αυτά. Οι γυναίκες ετοίμαζαν από το προηγούμενο βράδυ το κολατσιό της ημέρας που ξημέρωνε, ενώ συμμετείχαν και στην αλυσίδα του τρύγου. Σε πολλές αγροτικές κοινότητες του ελλαδικού χώρου η προετοιμασία για τις ημέρες του τρύγου μπορεί να ξεκινούσαν και ένα μήνα νωρίτερα.
Η κοινότητα έδινε μεγάλη σημασία στον τρύγο. Είναι γνωστή η φράση «θέρος, τρύγος, πόλεμος» που συναντούσες συχνά στις συζητήσεις. Αντικατοπτρίζει τόσο την ένταση της προετοιμασίας για εκείνη την περίοδο, όσο και το αναπόφευκτό της αναβολής της. Με λίγα λόγια μία λαϊκή κουλτούρα στήθηκε γύρω από τον τρύγο. Με τις «μαγευτικές» τις προεκτάσεις. Στην Λευκάδα δεν άρχιζαν ποτέ τον τρύγο το Σάββατο αλλά ούτε την Τρίτη «γιατί έχει μία ώρα κακή και δεν ξετρυγάνε ποτέ». Στην Ικαρία φρόντιζαν να αρχίζουν Τετάρτη. Στην Λέρο πρόσεχαν «ποια μέρα έπεσε του Αϊ Γιαννιού του Λιοτροπιού και άρχιζαν την επομένη».
Ο χρόνος του τρυγήματος
Τα σταφύλια που προορίζονται για μάζεμα πρέπει να είναι ώριμα. Ο βαθμός ωριμότητάς τους βρίσκεται είτε εμπειρικά με το μάτι, είτε με τη δοκιμή της γεύσης τους, είτε με τη χημική μέθοδο της πυκνομέτρησης (γραδάρισμα). Εδώ σημασία έχει και ο τελικός προορισμός του σταφυλιού. Σταφύλια που προορίζονται για την παρασκευή γλυκού κρασιού το τρύγισμα γίνεται όσο πιο αργά γίνεται για να έχουν υψηλό ποσοστό ζαχάρου. Αντιθέτως, αυτά τα οποία προορίζονται για λευκά αφρώδη κρασιά και απαιτούν μεγαλύτερη οξύτητα, το τρύγισμά τους γίνεται νωρίτερα.
Από τον μούστο στο κρασί
Μετά το τρύγισμα τα σταφύλια οδηγούνται στα πατητήρια για σύνθλιψη. Η μεταφορά αυτή κάποτε γινόταν με τη χρήση κοφινιών που φορτώνονταν σε ζώα και κάρα. Το πατητήρι διαφέρει από περιοχή σε περιοχή ως προς το σχήμα και την χωρητικότητά του. Αλλού είναι κτιστή παραλληλεπίπεδη δεξαμενή με κλίση του δαπέδου προς την πλευρά απ’ όπου εξέρχεται ο μούστος, αλλού είναι ένας ξύλινος ή πλεχτός φορητός κάδος που τοποθετείται, κατά το πάτημα, πάνω σε κτιστή δεξαμενή μέσα στην οποία ρέει ο μούστος. Ο μούστος μεταφέρεται και αποθηκεύεται σε μεγάλα ξύλινα βαρέλια (η χωρητικότητά τους μπορεί να ξεπερνάει και τα 1.000 λίτρα κρασιού) τα οποία έχουν πλυθεί με αρωματικά φυτά (π.χ. φύλλα και φλοιοί καρυδιάς και συκιάς) και έχουν απολυμανθεί με θειάφι ή έχουν ρετσινωθεί. Εκεί μέσα ο μούστος βράζει, γίνεται η ζύμωσή του, τα ζάχαρα μετατρέπονται σε οινόπνευμα και στη συνέχεια γίνεται το κρασί. Από εκεί και πέρα για τη συντήρησή του κρασιού χρησιμοποιούνται διάφορες πρακτικές που διαφέρουν από τόπο σε τόπο. Η πιο συνηθισμένη είναι να το βαρέλι να παραμένει ανοιχτό για 40 ημέρες και να σφραγίζεται στη συνέχεια. Μία άλλη παράδοση θέλει τα βαρέλια να ανοίγονται και να δοκιμάζονται την ημέρα του αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου) ή την ημέρα του αγίου Γεωργίου του Μεθυστή (στις 3 Νοεμβρίου).
Η σύγχρονη γεωργία
Η διαδικασία και η υποδομή που περιγράφηκε στις παραπάνω γραμμές αποτελούν μία ανάμνηση, για κάποιους πιο μακρινή για κάποιους πιο κοντινή. Η «εκσυγχρονισμένη» πλέον γεωργία απαιτεί γρήγορες, αγχωτικές κινήσεις από τους αμπελοκαλλιεργητές. Η επιμέρους βοήθεια που μπορούσε να προσφέρει η τεχνολογία σε διάφορα σημεία της αλυσίδας που περιγράφηκε παραπάνω, μετατράπηκε σε μία ολοκληρωτική καθυπόταξη της ανθρώπινης δραστηριότητας και αποξένωση από τη γη και τις ανάγκες της. Το ίδιο το άγχος της καθημερινής ζωής, το οποίο από τα αστικά κέντρα έχει διεισδύσει και στις αγροτικές κοινότητες, δεν αφήνει χώρο για… χορούς και πανηγύρια. Η συλλογικότητα και η αλληλοβοήθεια στις περισσότερες περιπτώσεις αντικαταστάθηκαν από την υποτιμημένη εργασία των μεταναστών.
Και κάπως έτσι συνεχίζουν οι καιροί μας. Με τους μεγαλύτερους να έχουν αναδιπλωθεί και να φυλάττουν τις αναμνήσεις τους για τις κουβέντες στο καφενείο ή τις διηγήσεις στους εγγονούς και τις εγγονές. Και κάποιους νεότερους -ακόμα λιγότεροι αυτοί- να έχουν μείνει με την απορία το πώς θα ήταν σήμερα η ζωή εάν κάποιες από εκείνες τις στιγμές επιχειρούσαμε επιμέρους να τις ξαναστήσουμε σήμερα.
Ο τρυγητής είναι η πιο γνωστή και διαδεδομένη ονομασία του μήνα Σεπτεμβρίου στο λαϊκό καλαντάρι και συνδέεται φυσικά με τον τρύγο που γίνεται αυτό τον μήνα (σε κάποιες λίγες περιπτώσεις μπορεί να άρχιζε και τον Αύγουστο).
Ο τρύγος (τρυγητός, τρύος, βεντέμα, καμπανολόημα) είναι μία εποχιακή εργασία η οποία απαιτεί πολλά χέρια και ανέκαθεν στηρίζονταν στη συλλογική συμμετοχή, στην αλληλοβοήθεια όλων των χωρικών. Στις τοπικές αγροτικές κοινωνίες ο τρύγος αποτελούσε μία γιορτή, ένα πανηγύρι και συμμετείχε σε αυτόν ολόκληρο το χωριό, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας. Και αυτή η συλλογικότητα συνοδευόταν από αισθήματα χαράς, αισθήματα που έδιναν ένα διαφορετικό νόημα στο περιεχόμενο της εργασίας όπως το βιώνουμε σήμερα, ως μία πράξη αλλοτρίωσης και καταναγκασμού, απαραίτητη για να επιβιώσουμε.
Η ημέρα του τρύγου συνήθως ήταν αργία και τα παιδιά του χωριού συμμετείχαν με τραγούδια και χαρές. Στην ουσία εκείνη η μέρα ήταν μία ζωντανή επαφή των παιδιών με τη φύση, τη γη και την καλλιέργειά της. Οι ηλικιωμένοι της οικογένειας συμμετείχαν με τον δικό τους τρόπο. Για παράδειγμα στην Κοζάνη ο παππούς έπλεκε μικρά καλαθένια καλαθάκια τα οποία τα έδινε στα μικρά παιδιά για να τρυγήσουν και αυτά. Οι γυναίκες ετοίμαζαν από το προηγούμενο βράδυ το κολατσιό της ημέρας που ξημέρωνε, ενώ συμμετείχαν και στην αλυσίδα του τρύγου. Σε πολλές αγροτικές κοινότητες του ελλαδικού χώρου η προετοιμασία για τις ημέρες του τρύγου μπορεί να ξεκινούσαν και ένα μήνα νωρίτερα.
Η κοινότητα έδινε μεγάλη σημασία στον τρύγο. Είναι γνωστή η φράση «θέρος, τρύγος, πόλεμος» που συναντούσες συχνά στις συζητήσεις. Αντικατοπτρίζει τόσο την ένταση της προετοιμασίας για εκείνη την περίοδο, όσο και το αναπόφευκτό της αναβολής της. Με λίγα λόγια μία λαϊκή κουλτούρα στήθηκε γύρω από τον τρύγο. Με τις «μαγευτικές» τις προεκτάσεις. Στην Λευκάδα δεν άρχιζαν ποτέ τον τρύγο το Σάββατο αλλά ούτε την Τρίτη «γιατί έχει μία ώρα κακή και δεν ξετρυγάνε ποτέ». Στην Ικαρία φρόντιζαν να αρχίζουν Τετάρτη. Στην Λέρο πρόσεχαν «ποια μέρα έπεσε του Αϊ Γιαννιού του Λιοτροπιού και άρχιζαν την επομένη».
Ο χρόνος του τρυγήματος
Τα σταφύλια που προορίζονται για μάζεμα πρέπει να είναι ώριμα. Ο βαθμός ωριμότητάς τους βρίσκεται είτε εμπειρικά με το μάτι, είτε με τη δοκιμή της γεύσης τους, είτε με τη χημική μέθοδο της πυκνομέτρησης (γραδάρισμα). Εδώ σημασία έχει και ο τελικός προορισμός του σταφυλιού. Σταφύλια που προορίζονται για την παρασκευή γλυκού κρασιού το τρύγισμα γίνεται όσο πιο αργά γίνεται για να έχουν υψηλό ποσοστό ζαχάρου. Αντιθέτως, αυτά τα οποία προορίζονται για λευκά αφρώδη κρασιά και απαιτούν μεγαλύτερη οξύτητα, το τρύγισμά τους γίνεται νωρίτερα.
Από τον μούστο στο κρασί
Μετά το τρύγισμα τα σταφύλια οδηγούνται στα πατητήρια για σύνθλιψη. Η μεταφορά αυτή κάποτε γινόταν με τη χρήση κοφινιών που φορτώνονταν σε ζώα και κάρα. Το πατητήρι διαφέρει από περιοχή σε περιοχή ως προς το σχήμα και την χωρητικότητά του. Αλλού είναι κτιστή παραλληλεπίπεδη δεξαμενή με κλίση του δαπέδου προς την πλευρά απ’ όπου εξέρχεται ο μούστος, αλλού είναι ένας ξύλινος ή πλεχτός φορητός κάδος που τοποθετείται, κατά το πάτημα, πάνω σε κτιστή δεξαμενή μέσα στην οποία ρέει ο μούστος. Ο μούστος μεταφέρεται και αποθηκεύεται σε μεγάλα ξύλινα βαρέλια (η χωρητικότητά τους μπορεί να ξεπερνάει και τα 1.000 λίτρα κρασιού) τα οποία έχουν πλυθεί με αρωματικά φυτά (π.χ. φύλλα και φλοιοί καρυδιάς και συκιάς) και έχουν απολυμανθεί με θειάφι ή έχουν ρετσινωθεί. Εκεί μέσα ο μούστος βράζει, γίνεται η ζύμωσή του, τα ζάχαρα μετατρέπονται σε οινόπνευμα και στη συνέχεια γίνεται το κρασί. Από εκεί και πέρα για τη συντήρησή του κρασιού χρησιμοποιούνται διάφορες πρακτικές που διαφέρουν από τόπο σε τόπο. Η πιο συνηθισμένη είναι να το βαρέλι να παραμένει ανοιχτό για 40 ημέρες και να σφραγίζεται στη συνέχεια. Μία άλλη παράδοση θέλει τα βαρέλια να ανοίγονται και να δοκιμάζονται την ημέρα του αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου) ή την ημέρα του αγίου Γεωργίου του Μεθυστή (στις 3 Νοεμβρίου).
Η σύγχρονη γεωργία
Η διαδικασία και η υποδομή που περιγράφηκε στις παραπάνω γραμμές αποτελούν μία ανάμνηση, για κάποιους πιο μακρινή για κάποιους πιο κοντινή. Η «εκσυγχρονισμένη» πλέον γεωργία απαιτεί γρήγορες, αγχωτικές κινήσεις από τους αμπελοκαλλιεργητές. Η επιμέρους βοήθεια που μπορούσε να προσφέρει η τεχνολογία σε διάφορα σημεία της αλυσίδας που περιγράφηκε παραπάνω, μετατράπηκε σε μία ολοκληρωτική καθυπόταξη της ανθρώπινης δραστηριότητας και αποξένωση από τη γη και τις ανάγκες της. Το ίδιο το άγχος της καθημερινής ζωής, το οποίο από τα αστικά κέντρα έχει διεισδύσει και στις αγροτικές κοινότητες, δεν αφήνει χώρο για… χορούς και πανηγύρια. Η συλλογικότητα και η αλληλοβοήθεια στις περισσότερες περιπτώσεις αντικαταστάθηκαν από την υποτιμημένη εργασία των μεταναστών.
Και κάπως έτσι συνεχίζουν οι καιροί μας. Με τους μεγαλύτερους να έχουν αναδιπλωθεί και να φυλάττουν τις αναμνήσεις τους για τις κουβέντες στο καφενείο ή τις διηγήσεις στους εγγονούς και τις εγγονές. Και κάποιους νεότερους -ακόμα λιγότεροι αυτοί- να έχουν μείνει με την απορία το πώς θα ήταν σήμερα η ζωή εάν κάποιες από εκείνες τις στιγμές επιχειρούσαμε επιμέρους να τις ξαναστήσουμε σήμερα.
