ΑΝΕΚΔΟΤΑ : Τελειόφοιτος της Ψυχολογίας

Ένας τελειόφοιτος της Ψυχολογίας έπρεπε να κάνει μια εργασία για τα δυνατά συναισθήματα. Ο επιβλέπων καθηγητής του συνέστησε να αποφύγει τους ανθρώπους των πόλεων - πολλά λόγια και λίγη ουσία - και να ψάξει για πηγές στην ύπαιθρο.

Μια και δυο, παίρνει τα βουνά και σ` ένα χωριό στην Πίνδο εντοπίζει ένα γεροντάκι που καθόταν μοναχό του.

- Γεια σου παππού... μπλα μπλα μπλα ...θυμάσαι να μου πεις μια φορά που να σου `τύχε κάτι και να χάρηκες ΠΟΛΥ;

Ο γεράκος σκέφτεται, σκέφτεται...

- Μια φορά, πριν πολλά χρόνια ένας γείτονας-Θεός σχωρεστον -έχασε ένα πρόβατο στο βουνό. Μαζευτήκαμε λοιπόν καμία δεκαριά νοματαίοι, βγήκαμε στο βουνό, βρήκαμε το πρόβατο, το γαμήσαμε και το φέραμε πίσω.


(-Αυτό δεν μπαίνει στην εργασία...για να ξαναδοκιμάσω)


- Ωραία...μήπως θυμάσαι καμιά ΑΛΛΗ φορά, που να `γίνε κάτι ΑΛΛΟ και να χάρηκες ΠΟΛΥ;


Ξανασκέφτεται ο γερακος....

- Μια άλλη φορά, ένας άλλος γείτονας-Θεός σχωρεστον κι αυτόν-έχασε την κόρη του στο βουνό. Ε, μαζευτήκαμε καμιά εικοσαριά άντρες, βγήκαμε στο βουνό, ψάξαμε, τη βρήκαμε, τη γαμήσαμε και τη φέραμε πίσω.


(-σε λάθος κατεύθυνση ψάχνω, ας αλλάξω θέμα)


- Ωραία, παππού...τώρα να σε ρωτήσω κάτι άλλο...θυμάσαι να μου πεις αν σου έτυχε ποτέ τίποτα που να ντράπηκες ΠΟΛΥ;;;


Ο γερακος πέφτει σε βαθιά περισυλλογή...το βλέμμα χαμηλωμένο...και τελικά, με ύφος μεγάλης ένοχης,:

- Μια φορά χάθηκα στο βουνό....