Στην
κατάμεστη από κόσμο αίθουσα άνοιξε τη
γιορτή ο Πρόεδρος του διοργανωτή Συλλόγου
μας, Κωνσταντίνος Κουσαής, ο οποίος
αναφέρθηκε στις πολύπλευρες δραστηριότητες
του Συλλόγου μας και στη μεγάλη ανταπόκριση
των Καρδιτσιωτών της διασποράς που
διψούν κυριολεκτικά να αναπνέουν
Καρδιτσιώτικο αέρα μέσα από τέτοιες
εκδηλώσεις που τους φέρνει κοντά στη
γενέτειρά τους.
Η
εκδήλωση αυτή, πρώτη της φετινής περιόδου,
αποδεικνύει το μεγάλο έργο που κάνει ο
Σύλλογος αυτός, ο Σύλλογος των Απανταχού
Καρδιτσιωτών, που ιδρύθηκε πριν 39 χρόνια
από μια χούφτα Καρδιτσιώτες, με πρωτεργάτη
το Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και
πάσης Ελλάδος Σεραφείμ Τίκα.
Πράγματι
φέτος η εκδήλωση κοπής της πίτας του
Συλλόγου μας είχε έναν πανηγυρικό
χαρακτήρα. Η οργάνωση ήταν άψογη από
κάθε πλευρά και όσοι παρευρέθησαν είχαν
την ευκαιρία να απολαύσουν μια πραγματική
Καρδιτσιώτικη σύναξη που τα είχε όλα.
Την
ευλογία της πίτας έκανε ο εκπρόσωπος
ιερέας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη
Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων,
κ.κ. Τιμοθέου.
Με
αφορμή τη συμπλήρωση 140 ετών από την
ιστορική «Μάχη της Ματαράγκας», ο
φιλόλογος-συγγραφέας Βαγγέλης Ντελής,
στη σύντομη μεν αλλά ιδιαίτερα περιεκτική
ομιλία του (σας
την επισυνάπτουμε με το e-mail
που σας απεστάλη)
για την κρίσιμη αυτή μάχη που έκρινε
την απελευθέρωση της Θεσσαλίας από τον
Οθωμανικό ζυγό, έκανε γνωστό στους
Καρδιτσιώτες ένα ιστορικό γεγονός
μεγάλης σημασίας, με πρωταγωνιστές τους
«λιποτάκτες» αρχηγούς, τον Λοχαγό
Ισχόμαχο και τους Επιλοχίες Τερτίπη
και Λάϊο, ενώ παράλληλα παρουσίασε και
φωτογραφικό υλικό.
Στα
πλαίσια της εκδήλωσης βραβεύτηκαν με
τιμητική πλακέτα ο Καρδιτσιώτης Επίτιμος
Υπαρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας,
Ιωάννης Ραχωβίτσας, που κατάγεται από
το Φανάρι, για την ευδόκιμη σταδιοδρομία
του και την γνωστή προσφορά του στην
ΕΛ.ΑΣ., καθώς και ο τελετάρχης των εθνικών
επετείων και της υποδοχής ξένων ηγετών,
Διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων της
Περιφέρειας Αττικής, Ανδρέας Σκαρτσίλας
για τη μεγάλη εθελοντική προσφορά του
προς τον Σύλλογο των Απανταχού
Καρδιτσιωτών.
Το
εορταστικό κλίμα της γιορτής ολοκληρώθηκε
με την παρουσίαση από τον Χορευτικό
Όμιλο Καρδίτσας «Το Σεργιάνι» παραδοσιακών
χορών της Καρδίτσας και με τη δεξίωση
που έδωσε ο διοργανωτής Σύλλογος,
προσφέροντας στους προσκεκλημένους
τοπικό Καρδιτσιώτικο τσίπουρο, κρασί,
αναψυκτικά κλπ. Παράλληλα δε, μοιράστηκαν
σε όλους τους μικρούς Καρδιτσιώτες
δώρα, ενώ επίσης, διανεμήθηκε σε όλους
το βιβλίο με τίτλο «Η
Θεσσαλική Επανάσταση του 1878 και η σημασία
της Μάχης Ματαράγκας-Πετρομαγούλας
Κιερίου (21-3-1878)»,
που προσέφερε στο διοργανωτή Σύλλογο
ο φιλόλογος Νίκος Κατοίκος.
Μεταξύ
του πλήθους των Καρδιτσιωτών παρευρέθησαν
η Βουλευτής Β’ Αθηνών και Πρόεδρος της
Επιτροπής Εμπορίου και Παραγωγής της
Βουλής των Ελλήνων, Χ. Καφαντάρη, ο
Βουλευτής Αττικής, Κ. Κατσίκης, ο
Ευρωβουλευτής Ν. Μαριάς, ο πρ. Υπουργός
και Βουλευτής Καρδίτσας, Σπ. Ταλιαδούρος,
ο πρ. Βουλευτής Καρδίτσας, Β. Μπρακατσούλας,
οι εκπρόσωποι των Βουλευτών Καρδίτσας,
Χρ. Κατσαβριά και Κ. Τσιάρα, ο Πρόεδρος
του Δημ. Συμβουλίου Αργιθέας, Δ. Παπακώστας,
ο Διοικητής της φιλαρμονικής της ΕΛ.ΑΣ.,
Δημ. Κανούτας, ο Διευθυντής του
Περιφερειακού Θεάτρου Καρδίτσας, Δημ.
Ρήτας, ο Πρόεδρος της Ένωσης ασκούμενων
και νέων δικηγόρων Αθήνας, Κ. Καρέτσος,
ο Γραμματέας του Δημ. Συμβουλίου
Φιλοθέης-Ψυχικού, Γ. Δελακουρίδης, ο
Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης
Λογοτεχνών, Τ. Λέρτας, , ενώ βροντερό
«παρών» έδωσαν οι εκπρόσωποι Καρδιτσιώτικων
και Θεσσαλικών σωματείων και ειδικότερα,
ο Πρόεδρος Συλλόγου Αηδονοχωριτών, Γ.
Παπαδόπουλος, η Πρόεδρος Συλλόγου
Μουζακιωτών Αθήνας, Ολ. Διαμαντοπούλου,
η Πρόεδρος του Συλλόγου Καρδιτσιωτών
Καλλιθέας, Β. Μητσιώνη, η Πρόεδρος
Συλλόγου Σοφαδιτών Αθήνας, Μ. Βλόντζου,
ο Πρόεδρος του Συλλόγου Βαθυλακκιωτών,
Χρ. Ρωμανάς, ο Πρόεδρος της Ένωσης
Μεσενικολιτών Αθήνας, Χρ. Καρβούνης, ο
Πρόεδρος του Συλλόγου Μορφοβουνιωτών
Αθήνας, Γ. Βασιλούλης, ο Πρόεδρος του
Συλλόγου Κουμπουριανιτών Αργιθέας,
Παν. Νταβαρίνος, η Πρόεδρος του Συλλόγου
Σμοκοβιτών, Ε. Χαντζούλη, η Πρόεδρος του
Συλλόγου Λουτριωτών, Αν. Μπαλαμπάνη, η
Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Μαυρομματιανών,
Ηλ. Αντωνοπούλου, ο Πρόεδρος του Συλλόγου
Θεσσαλών Παπάγου & Βορείων Προαστίων,
Κ. Τίγκας, ο Πρόεδρος του Συλλόγου
Πηλιορειτών, Βασ. Καψουράχης, ο Πρόεδρος
των Αγχιαλιτών της Αθήνας, Απ. Ζαφειρόπουλος,
ο Πρόεδρος των Φαρκαδονίων της Αθήνας,
κ. Στάμου, ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου
Τρικαλινών, Δημ. Καταφυγιώτης και η
εκπρόσωπος της Εταιρίας Θεσσαλικών
Μελετών, Ανθ. Αναγνωστοπούλου. Χαιρετισμούς
απέστειλαν οι Βουλευτές Καρδίτσας, Χρ.
Κατσαβριά και Παν. Βράντζα, ο Βουλευτής
Λάρισας, Χρ. Κέλλας, ο Σύλλογος Σοφαδιτών
Μαγνησίας, η Θεσσαλική Ένωση Θριασίου
Πεδίου και η Υπεύθυνη Μουσείου Πόλης
Καρδίτσας, Φ. Λέκκα.
Την
παρουσίαση της εκδήλωσης την έκανε η
Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του Δ.Σ. του
Συλλόγου μας, Βασιλική Τσιαπώκη.
Θέλουμε
να ευχαριστήσουμε θερμά α) τον Χορευτικό
Όμιλο Καρδίτσας «Το
Σεργιάνι»
για την άψογη εμφάνισή του, β) το μέλος
του Συλλόγου μας, κ. Βασίλη Καψουράχη,
για τα δώρα που προσέφερε σε όλους τους
μικρούς Καρδιτσιώτες, γ) τον ξενώνα «Το
Αρχοντικό» στον Ελληνόπυργο Μουζακίου
και τον υπεύθυνο αυτού, κ. Γιώργο Γέρμανο
για την προσφορά των διανυκτερεύσεων
στον τυχερό του φλουριού της βασιλόπιτας,
δ) τους χορηγούς επικοινωνίας της
εκδήλωσης, την ιστοσελίδα www.katafylli.gr
και τον υπεύθυνο αυτής, κ. Κ. Τσιάκαλο,
την φορολογιστική-διαφημιστική εταιρία
L
KIN
GROUP
και τον υπεύθυνο αυτής, κ. Ν. Λιόλιο και
την εκτυπωτική εταιρία MULTIGRAPH
και τον υπεύθυνο αυτής, κ. Σπ. Γερακίτη,
ε) τον φιλόλογο κ. Νίκο Κατοίκο για την
ευγενική διάθεση των βιβλίων για την
Μάχη της Ματαράγκας, στ) τους συμπατριώτες
εκπροσώπους των Καρδιτσιώτικων και
Θεσσαλικών σωματείων για την παρουσία
τους και τέλος, όλα τα μέλη του Συλλόγου
μας και όλους τους Καρδιτσιώτες για την
μαζικότατη παρουσία τους στην εκδήλωση.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ
ΝΤΕΛΗΣ
ΒΑΓΓΕΛΗΣ – ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ
ΟΜΙΛΙΑ
ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑΣ
Το
1876 η κυβέρνηση του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου,
προσπαθώντας να φανεί αρεστή στην Αγγλία
και να την έχει σύμμαχο στις μελλοντικές
της διεκδικήσεις αρνήθηκε να συμμαχήσει
με τη Σερβία και να κηρύξουν από κοινού
τον πόλεμο κατά των Οθωμανών. Αυτή όμως
η προσπάθεια ουδέτερης στάσης βρήκε
αρνητική απήχηση στην κοινή γνώμη της
Ελλάδας, η οποία πίεσε προς την κρυφή
δημιουργία μυστικών οργανώσεων και τη
χρηματοδότηση εθελοντικών επαναστατικών
σωμάτων σε συνεργασία με τους Έλληνες
της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Έτσι
δημιουργήθηκε η «Εθνική Άμυνα» και η
«Αδελφική Ένωση», με δημιουργό και
πρόεδρο το Λοχαγό του Πυροβολικού
Κωνσταντίνο Ισχόμαχο.
Στις
αρχές του 1878 η Ρωσία προέλασε νικηφόρα
κατά της Τουρκίας και κατέλαβε την
Αδριανούπολη. Στην Ελλάδα η κοινή γνώμη
εξεγείρεται για μια ακόμη φορά και ζητά
άμεση εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο
και εισβολή στη Θεσσαλία. Σχηματίζεται
νέα κυβέρνηση υπό τον Αλέξανδρο
Κουμουνδούρο, με Υπουργό Εξωτερικών
τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη. Ήδη ένοπλα
σώματα Ελλήνων επαναστατών ελευθερώνουν
το Σμόκοβο και τη Ρετνίνα. Προς τα εκεί
κατευθύνεται ο Λοχαγός Κωνσταντίνος
Ισχόμαχος, για να οργανώσει καλύτερα
τα άτακτα εθελοντικά σώματα, ελπίζοντας
και στην επίθεση του ελληνικού στρατού.
Στο
μεταξύ λήγει ο ρωσοτουρκικός πόλεμος
με νίκη της Ρωσίας και υπογράφεται η
Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, που προέβλεπε
ανεξαρτητοποίηση της Σερβίας, της
Ρουμανίας και του Μαυροβουνίου και τη
δημιουργία της μεγάλης Βουλγαρίας, που
ενσωμάτωνε την Ανατολική Ρωμυλία, τη
Δυτική Θράκη και ένα μεγάλο τμήμα της
Μακεδονίας. Ευτυχώς λίγους μήνες μετά
στο Συνέδριο του Βερολίνου οι Ευρωπαϊκές
δυνάμεις αποφάσισαν να παραμείνει η
Δυτική Θράκη και η Μακεδονία στην
Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Αυτές
οι ραγδαίες εξελίξεις δημιούργησαν νέο
κύμα πίεσης της κοινής γνώμης προς την
κυβέρνηση, που ανήγγειλε επιτέλους την
είσοδο του ελληνικού στρατού στη
Θεσσαλία, απόφαση που έγινε δεκτή από
το στρατό με ενθουσιασμό. 25.000 στρατιώτες
ξεκινούν από τη Λαμία για να απελευθερώσουν
τους Θεσσαλούς αδελφούς τους. Καθώς
όμως η υπαναχώρηση της κυβέρνησης είναι
πιθανή, ήδη από την ανακοίνωση της
εισόδου οι Υπολοχαγοί Δημήτριος Τερτίπης
και Γεώργιος Λάιος δηλώνουν ότι δεν
προτίθενται να επιστρέψουν στην Ελλάδα
ακόμη κι αν ανακληθεί ο στρατός.
Και
ενώ ο ελληνικός στρατός απελευθέρωσε
χωρίς αντίσταση τα χωριά στη περιοχή
του Δομοκού και πολιόρκησε περίπου
1.200 Τούρκους στρατιώτες, που είχαν
καταφύγει στο φρούριο, η αγγλική κυβέρνηση
απείλησε με κυρώσεις την Ελλάδα, αν δεν
ανακαλέσει το στρατό που εισέβαλε στη
Θεσσαλία. Έτσι εκδόθηκε η αιφνίδια
τηλεγραφική εντολή της επιστροφής του
στρατού στη Λαμία, κάτι που προκάλεσε
απογοήτευση, θυμό και αγανάκτηση στο
στράτευμα. Όμως στους Έλληνες της
περιοχής που φιλοξενούσε το στράτευμα
η θλίψη ήταν απερίγραπτη. Σίγουρος
θάνατος τους περίμενε, αν έφευγε ο
ελληνικός στρατός και αφηνόταν στην
εκδικητική μανία των Τούρκων.
Ήταν
27 Ιανουαρίου του 1878. Το στράτευμα
ετοιμαζόταν να αποχωρήσει, όταν μια
ομάδα με περίπου 20 Υπαξιωματικούς με
αρχηγό τον Επιλοχία Δημήτριο Τερτίπη
βγήκε από τις γραμμές και αρνήθηκε να
αποχωρήσει. «Θα μείνωμεν ενταύθα ίνα
υπερασπισθώμεν τους αδελφούς μας, τους
κατοίκους, από την εκδίκησιν και την
μάχαιραν των Τούρκων», δήλωσαν με θάρρος.
Γύρω από τους υπαξιωματικούς συσπειρώθηκαν
περίπου 150 στρατιώτες. Την επόμενη μέρα
με 96 στρατιώτες συμπορεύτηκε με τον
Δημήτριο Τερτίπη ο Επιλοχίας και φίλος
του Γεώργιος Λάιος. Αυτοί οι ένθερμοι
πατριώτες τότε χαρακτηρίστηκαν
«λιποτάκτες».
Ποτέ
άλλοτε η λέξη λιποταξία δεν είχε τέτοια
σημασία. Είναι άραγε λιποτάκτης αυτός
που δεν υπακούει στη διαταγή υποχώρησης
του στρατού από μια κυβέρνηση κι έναν
βασιλιά, που είναι υποχείρια των αγγλικών
συμφερόντων στην Ελλάδα; Είναι άραγε
λιποτάκτης αυτός που οδηγείται από τη
δική του θέληση αποκλειστικά στην
αυτοθυσία; Είναι λιποτάκτης αυτός που
βάζει πάνω από την καριέρα του, πάνω από
τη ζωή του, πάνω από την υπακοή του στους
ανωτέρους του τη σωτηρία των συμπατριωτών
του, που βάζει την εθνική απελευθέρωση
πάνω από την όποια τιμωρία;
Λέμε
πολύ εύκολα κάποιες φορές τη λέξη ήρωας.
Όμως στην περίπτωση των στρατιωτών και
των Υπαξιωματικών που λιποτάκτησαν και
μπήκαν στο Οθωμανικό έδαφος ο όρος
«ήρωας» βρίσκει την πραγματική του
αξία. Γιατί αυτοί έδειξαν τη φιλοπατρία
τους μαζί με την εσωτερική τους, την
ηθική ελευθερία.
Οι
Τούρκοι συγκέντρωσαν μεγάλο αριθμό
στρατιωτών και στις 21 Μαρτίου 1878 οδήγησαν
τις δυνάμεις τους στην ευρύτερη περιοχή
της Ματαράγκας, όπου υπήρχαν οι
επαναστατημένοι Έλληνες.
Η
δύναμή τους ήταν 4.500 πεζικάριοι, 600 ιππείς
και τέσσερα ορεινά τηλεβόλα, με
αρχιστράτηγο τον Χασάν Πασά της Καρδίτσας.
Ο τουρκικός στρατός είχε παραταχθεί σε
δύο σώματα: Το ένα από την πλευρά της
Καρδίτσας και το άλλο από Καλυβάκια και
Ερμήτσι, το οποίο προερχόταν από Λάρισα
και Φάρσαλα. Ήθελαν προφανώς να
περικυκλώσουν τους επαναστάτες. Από
τις ελληνικές δυνάμεις στη Ματαράγκα
βρίσκονται 40 άντρες με επικεφαλής το
λοχία Λάζο. Το σώμα αυτό ενισχύθηκε,
αμέσως μετά την έναρξη της επίθεσης, με
δυο διμοιρίες στρατιωτών από Σοφάδες.
Στον Πύργο Ματαράγκας βρίσκονται οι
Δημήτριος Τερτίπης και Γεώργιος Λάιος,
με το Σώμα των Υπαξιωματικών και των
εθελοντών. Στην Κυψέλη βρίσκεται ο
Δημήτριος Σούτσος με μικρή δύναμη. Στο
Μασχολούρι διανυκτερεύει ο αρχηγός
Κωνσταντίνος Ισχόμαχος. Συνολικά οι
επαναστάτες διαθέτουν δύναμη 800 περίπου
αντρών, η οποία έχει εξαπλωθεί σε ευρύτατο
μέτωπο μέσα στον κάμπο, ο οποίος δεν
ενδείκνυται γενικά για αντίσταση σε
υπέρτερες δυνάμεις, καθώς τα φυσικά
οχυρά είναι ελάχιστα. Ο άμαχος πληθυσμός
πρόλαβε να φύγει για τα ορεινά. Έμειναν
μόνο μερικοί ηλικιωμένοι που δεν
μπορούσαν να μετακινηθούν.
Η
μάχη των δύο στρατευμάτων άρχισε στις
5 το πρωί της 21ης Μαρτίου του 1878. Αμέσως
ο Αρχηγός Κωνσταντίνος Ισχόμαχος
παρέταξε τα τμήματά του σε επίκαιρα
σημεία και ο ίδιος, με μια διμοιρία
στρατιωτών, εγκαθιστά το αρχηγείο του
στο Μογγολίνο λόφο, δίπλα στην Πετρομαγούλα.
Ο
Επιλοχίας Δημήτριος Τερτίπης με 18 άντρες
καταλαμβάνει τη γέφυρα Αμπάζ Αγά κοντά
στη Ματαράγκα, θέση πολύτιμη, αλλά
τελείως ανοχύρωτη, για να ανακόψει την
προέλαση του τουρκικού στρατού, που
ερχόταν από την Καρδίτσα, και να
παρεμποδίζει τις βολές των τηλεβόλων.
Ο Λοχίας Γεώργιος Λάιος καταλαμβάνει
το λόφο της Πετρομαγούλας και αναλαμβάνει
την υπεράσπιση του.
Η
φοβερή μάχη εκτυλίχθηκε κυρίως στη
Ματαράγκα, όπου 80 Έλληνες αντιμετώπιζαν
2.000 πεζούς, 300 ιππείς και δύο τηλεβόλα,
στη γέφυρα Αμπάζ Αγά, όπου μαχόταν ο
Δημήτριος Τερτίπης με 18 στρατιώτες, και
στην Πετρομαγούλα, όπου ο Γεώργιος Λάιος
με 60 περίπου άντρες αντιμετώπιζε τον
κύριο όγκο του τουρκικού στρατού. Στη
Ματαράγκα οι επαναστάτες έδειξαν
ανείπωτο ηρωισμό, αλλά μπροστά στην
πολυάνθρωπη ορμή των εχθρικών επιθέσεων
γύρω στις 9 το πρωί υποχώρησαν προς το
χωριό Πύργος. Στη γέφυρα Αμπάζ Αγά οι
18 πολεμιστές του Δημήτριου Τερτίπη,
αφού έριξαν και την τελευταία σφαίρα,
συμπτύχθηκαν στην Πετρομαγούλα. Στην
κορυφή της Πετρομαγούλας ο Γεώργιος
Λάιος με 16 άντρες δίνει ομηρική μάχη,
αντιμέτωπος με ένα ολόκληρο τάγμα του
τουρκικού στρατού. Πάνω σ’ αυτόν τον
άνισο αγώνα ο γενναίος Επιλοχίας
πληγώνεται θανάσιμα. Η Επανάσταση χάνει
έναν από τους πρωτεργάτες και τους πιο
αφοσιωμένους πολεμιστές της.
Ο
κλοιός γύρω από την Πετρομαγούλα συνεχώς
σφίγγει. Κατά τις 4.30 το απόγευμα Έλληνες
και Τούρκοι μάχονται πια σώμα με σώμα.
Η μάχη γίνεται με τις ξιφολόγχες. Τα
πράγματα για τους Έλληνες ήταν πολύ
άσχημα, όταν ξαφνικά εμφανίζεται ένα
σώμα 100 περίπου ανδρών να σπεύδει από
το Μοσχολούρι για να τους βοηθήσει. Ο
Δημήτριος Τερτίπης βλέπει αυτή την
εξέλιξη, δίνει θάρρος στους στρατιώτες
του και διατάσσει αντεπίθεση. Και τότε
ακράτητοι αντεπιτίθενται από την
Πετρομαγούλα εναντίον των Τούρκων
στρατιωτών, που πριν λίγο τους είχαν
επιτεθεί με όλη τους τη δύναμη, και τους
αναγκάζουν να υποχωρήσουν.
Η μάχη είχε
κριθεί υπέρ των Ελλήνων. Κατά τις 8 το
βράδυ οι Τούρκοι άρχισαν να υποχωρούν
κανονικά και οι Έλληνες επαναστάτες
και στρατιώτες αποσύρθηκαν στα ριζά
των Αγράφων. Είχαν πετύχει μια περιφανή
νίκη. Πάνω από 1.500 Τούρκοι στρατιώτες
σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν, ανάμεσά
τους και ο Χασάν Πασάς. Η λαϊκή μούσα
ύμνησε αυτή τη μάχη και κυρίως τον ηρωικό
θάνατο του Γεωργίου Λαΐου με πολλά
δημοτικά τραγούδια και η μνήμη του ακόμη
τιμάται στην περιοχή και θα τιμάται.
Τη σημασία
που έδειχνε η αγγλική πολιτική στην
περιοχή μας μπορούμε να την καταλάβουμε
από την αποστολή δύο Άγγλων Προξένων
στη Θεσσαλία μετά τη Μάχη της Ματαράγκας,
για να συναντήσουν τον Κωνσταντίνο
Ισχόμαχο και τον Δημήτριο Τερτίπη και
να ζητήσουν παύση των εχθροπραξιών με
την υπόσχεση ότι οι Τούρκοι θα σεβαστούν
τον Ελληνικό πληθυσμό της Θεσσαλίας
και δεν θα προβούν σε αντίποινα και ότι
οι Άγγλοι θα θέσουν το δίκαιο αίτημα
της Ελλάδας στο Συνέδριο του Βερολίνου.
Ίσως αυτή η παρέμβαση φαίνεται και
μπορεί να ληφθεί ως θετική έκβαση, όμως
έτσι κατάφεραν οι Άγγλοι να περιορίσουν
τα προς απελευθέρωση εδάφη μόνο στη
Θεσσαλία και την Άρτα, εκμεταλλευόμενοι
και την αδυναμία της κυβέρνησης για
κατευθείαν πολεμική σύγκρουση με τους
Τούρκους. Θα περάσουν άλλα 34 χρόνια
μέχρι να βρεθούν πάλι οι κατάλληλες
συνθήκες και να απελευθερωθεί η Ήπειρος,
η Μακεδονία και η Θράκη με τους βαλκανικούς
πολέμους.
Οι
λιποτάκτες Υπαξιωματικοί και στρατιώτες,
όταν επέστρεψαν στη Λαμία και ο καθένας
στο σώμα του, συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν
στη φυλακή. Η αποκατάστασή τους έγινε
τον Ιούνιο του 1878 όταν ο Υπουργός των
Ναυτικών και προσωρινός Υπουργός των
Στρατιωτικών Γεώργιος Μπουρμπούλης
κατήργησε όλες τις αποφάσεις του
προηγούμενου Υπουργού Σωτηρίου Πετμεζά,
που ενοχοποιούσαν τους λιποτάκτες
πατριώτες. Τους απάλλαξε όλους και τους
αποκατέστησε στους βαθμούς που είχαν
πριν.
Σήμερα
ο λαός μας βάλλεται από παντού. Ξένα
συμφέροντα, ξένες απαιτήσεις, ξένες
αποφάσεις πληγώνουν τη χώρα μας. Οφείλουμε
να αναδείξουμε εκείνους τους ανθρώπους
που προέταξαν τα στήθη τους στους εχθρούς
και νίκησαν υπέρτερες δυνάμεις. Οφείλουμε
να τους δώσουμε την αξία που τους αρμόζει
και να τους υψώσουμε στο επίπεδο του
προτύπου, γιατί τέτοια πρότυπα έχουμε
ανάγκη κυρίως σήμερα που ο επεκτατισμός
των ξένων, πιο ύπουλος από ποτέ, διεισδύει
στη χώρα μας.
Ετούτη
η επέτειος μας θυμίζει τον ηρωισμό των
Ελλήνων που πρωταγωνίστησαν στη μάχη,
των αθάνατων ηρώων που χάθηκαν εδώ, για
να ζούμε εμείς ελεύθεροι, μας θυμίζει
το αδούλωτο φρόνημά τους και την αυτοθυσία
τους, αλλά μας μεταφέρει κι ένα επίκαιρο
μήνυμα: ότι λαοί που δεν παίρνουν στα
χέρια τους την ελευθερία και την τύχη
τους είναι καταδικασμένοι στην αφάνεια,
ενώ λαοί, που δεν διστάζουν να αγωνιστούν
ακόμη και ενάντια σε υπέρτερες δυνάμεις,
στο τέλος ζουν με τιμή κι αξιοπρέπεια.
Στους
μεγάλους κινδύνους φαίνεται το αγωνιστικό
πνεύμα των Ελλήνων. Ο φιλόπατρις ποιητής
μας Ανδρέας Κάλβος σε μία από τις Ωδές
του κάνει την εξής αποστροφή:
«Ω
Έλληνες, ω θείαι ψυχαί
που
εις τους μεγάλους κινδύνους
φανερώνετε
ακάματον ενέργειαν
και
υψηλήν φύσιν!».
ΜΕ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ,
ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΙΩΤΩΝ
