Από το soundtrack της ταινίας "Δέκα Μείον" του Αναστάση Μαυρογιάννη και της enozi world
Παραγωγή - Στίχοι - Παρουσίαση : Ονειρευτής Σενάριο - Σκηνοθεσία : Αναστάσης Μαυρογιάννης Επιμέλεια - Μοντάζ : Εnozi world Ηχογράφηση : Maverick studios Talkback ent. (2018) Tα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο Blues Bar (Καρδίτσα) , στα Maverick Studios (Θεσσαλονίκη) και στη ReHab Pub (Θεσσαλονίκη) Ευχαριστούμε όλα τα παιδιά της ταινίας που πρωταγωνίστησαν και στο video clip : Nίκος Κοσβύρας , Ελένη Γαρίτου , Κατερίνα Γρηγοράκου , Φίλιππος Κιάμος , Μανώλης Μαυρογιάννης , Νίκος Μπανιάς , Γιάννα Μπουρλιάκου - Ζυγογιάννη , Νίκος Παπαστάθης , Κωνσταντίνα Ράικου , Στέλλα Σιώμου , Βάιος (Γύπας) Τασιόπουλος Special ευχαριστίες στον Αντώνη Φανάρα , στο Χρήστο Κοσμίδη (C.Saw) , στο Μανώλη και Στεφανία Μαυρογιάννη , στο Γιάννη Χαραλάμπους και Βαρβάρα Γκαϊδατζή για την πολύτιμη βοήθεια τους καθ' όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων και ηχογραφήσεων του soundtrack της ταινίας ✔ Oνειρευτής (official) : https://www.facebook.com/oneireuthsof... ✔ Enozi World (official) : https://www.facebook.com/enoziworld lyrics Έλα και κόπιασε κι εσύ ζηλιάρη δαίμονα τώρα που έγιναν τα βράδια μου ατέρμονα και έμμονα φαντάζουν τα σκοτάδια , μα κοστίζουν στιγμές αυτό που ζω εδώ πάνω , ζωή εσύ το λες; Βάλε ακόμα μια στάλα , θέλω να πιω να ξεχάσω παλιές φωτιές με κυβερνούν , σε σκουντάν μη γεράσω πουτάνες θύμισες , δεν τις μετράω , άπειρες κι οι αποστάσεις στο σφυγμό μου ακόμα πιο ελάχιστες Μη με σπρώχνεις , θα βρεθούμε κει χάμω αφρούρητα τα βράδια , λίγους στίχους σου φτιάχνω τώρα που κάθε ουρανός έγινε κι ένα σπίτι εγώ μαλάκας τραβάω της καρδιάς μου το σύρτη Φτιάχνω beat με πείσμα μπόλικο , τις λούπες δαμάζω δε συμμερίζομαι φωνές , μόνο με μένα τρομάζω αλλάζω , διχάζω , πού και πού δε σκαμπάζω δεν ταιριάζω , ρεμβάζω και στο κακό μου δειλιάζω Δε φωνάζω άδικα και μου θυμώνεις μπροστά μου ματώνεις και για μένα σκοτώνεις ο,τι περίσσεψε από τα συγκαλά μου τερματίζεις εύκολα και τα σταθμά μου Κοντά μου , ακόμα μιρλίζεις .. ρε βούλωσε το τρώω πακέτο , πίστεψε το , σ΄ ένα φίνο κρεσέντο κακήν κακώς μετράω άδειες νύχτες κι αναρωτιέμαι μπαγάσα , αλήθεια που με βρήκες; Τι θα έλεγες να ανάβαμε τα αίματα για λίγο; τι με κοιτάς; σε ζηλεύω , δεν στο κρύβω έχω σκανδάλη κρατημένη τι το θέλεις το γαμίδι; η καρδιά είναι καρδιά και το παιχνίδι είναι παιχνίδι δωσ’ μου το beat , σαν στερνό μου μεροκάματο σ’ ένα blues να χορέψω με το θάνατο στον κόσμο τους αλήθεια δε χωρούσα σαν μια ανθρώπινη επαφή που τόσο αναζητούσα Μια ζωή κόντρα σε μένα , λάθος υπολογισμοί Δωσ’ μου το όπλο να ξεκάνω την ντροπή σου , να γλιτώσω Βάλε σημάδι την καρδιά μου , μην προλάβει να κρυφτεί Και που ξέρεις; Μπορεί μαζί της να φιλιώσω Ίσως να φταίει που γεννηθήκαμε θνητοί Μπορεί κι ο χρόνος που κάνει τον καμπόσο Άσε με μόνο σε βράδια αξημέρωτα , ζηλιάρη δαίμονα Καμιά χαρά και οι τρομάρες μας φάγαν στην στροφή Πες μου το ψέμα σου ξανά , για να το εμπεδώσω Θέλω να μπορώ να μη θέλω χωρίς πολλά ‘γιατί’ Και μια σιγουριά να την ανταποδώσω Ίσως να χρειαζόμαστε αυτό που ήμασταν μικροί Ρίξε μια ευχή , μαζί της να ριζώσω Κλείνω τ’ αυτιά μου σε στόματα ξενέρωτα , ζηλιάρη δαίμονα Μ’ ένα ‘θα φύγω’ είμαι απ’ το πρωί Όλα τα ‘αντίο’ σου θα τα καβαντζώσω Τι να τα κάνεις; Κακό σημάδι κι η σιωπή Την πληρώνω μια ζωή , αλλά τη δίνω όσο όσο Με τα μάτια της δεμένα συνέχεια οδηγεί Τράβα σκανδάλη και θα ξεχρεώσω Αυτά τα χέρια τα προτιμώ αλέρωτα , ζηλιάρη δαίμονα
