Μία κοπέλα φορώντας μια στενή δερμάτινη φούστα περίμενε στην στάση του λεωφορείου.
Το λεωφορείο έφτασε και πήγε να ανέβει.
Αμέσως κατάλαβε ότι η φούστα ήταν πολύ στενή.
Αμήχανη έβαλε το χέρι πίσω και προσπάθησε να κατεβάσει λίγο το φερμουάρ, για να μπορέσει να ανέβει το σκαλί.
Δεν τα κατάφερε όμως και ξαναβάζει το χέρι πίσω να το κατεβάσει λίγο ακόμα.
Ένας σωματώδης τύπος, που στεκόταν πίσω από την αμήχανη γυναίκα στην ουρά, την πιάνει από την μέση, και την ανεβάζει στο λεωφορείο.
Φυσικά η γυναίκα εξοργίστηκε και γύρισε να τον βρίσει:
- Μα είναι δυνατόν; Πως τολμάτε να με αγγίζετε!; Ούτε καν γνωριζόμαστε!!
Στο οποίο ο τύπος απάντησε:
- Τι να σας πω, κοπέλα μου... Κανονικά θα συμφωνούσα μαζί σας, αλλά αφού μου ξεκουμπώνατε το φερμουάρ, θεώρησα και εγώ ότι είμαστε τουλάχιστον φίλοι...
Το λεωφορείο έφτασε και πήγε να ανέβει.
Αμέσως κατάλαβε ότι η φούστα ήταν πολύ στενή.
Αμήχανη έβαλε το χέρι πίσω και προσπάθησε να κατεβάσει λίγο το φερμουάρ, για να μπορέσει να ανέβει το σκαλί.
Δεν τα κατάφερε όμως και ξαναβάζει το χέρι πίσω να το κατεβάσει λίγο ακόμα.
Ένας σωματώδης τύπος, που στεκόταν πίσω από την αμήχανη γυναίκα στην ουρά, την πιάνει από την μέση, και την ανεβάζει στο λεωφορείο.
Φυσικά η γυναίκα εξοργίστηκε και γύρισε να τον βρίσει:
- Μα είναι δυνατόν; Πως τολμάτε να με αγγίζετε!; Ούτε καν γνωριζόμαστε!!
Στο οποίο ο τύπος απάντησε:
- Τι να σας πω, κοπέλα μου... Κανονικά θα συμφωνούσα μαζί σας, αλλά αφού μου ξεκουμπώνατε το φερμουάρ, θεώρησα και εγώ ότι είμαστε τουλάχιστον φίλοι...
