Το έθιμο της Σαγιάς είναι πανάρχαιο και συνηθιζόταν πολύ στα χωριά της Καππαδοκίας. Οι ρίζες του χάνονται στα βάθη των αιώνων. Οι χριστιανοί άναβαν φωτιές στην πλατεία και στα σταυροδρόμια και τη φωτιά άναβε όποιος έδινε τα περισσότερα χρήματα σε δημοπρασία. Κατόπιν χορεύανε γύρω από τη φωτιά με πρώτο τον παπά του χωριού, τους ψάλτες και το πλήθος, ψέλνοντας το: «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε…». Το έθιμο, λέει πως ο πυροδότης έπρεπε να είναι άνδρας στην πρώτη νιότη του ή αρραβωνιασμένος ή νιόπαντρος. Οι γυναίκες δεν συμμετείχαν στη δημοπρασία. Αν μια γυναίκα το επιθυμούσε πολύ ή το είχε τάμα , έβαζε κάποιο παλικάρι να πλειοδοτήσει για λογαριασμό της. Όταν έπεφτε η φωτιά τα παλικάρια πηδούσαν πάνω από τη φωτιά και οι νοικοκυρές έπαιρναν καπνίζοντα ξύλα και τα βάζανε στο κοτέτσι για να γεννούν οι κότες και καψαλίζανε τις ουρές των ζώων για να ψοφούν τα ζωύφια.
Για το νόημα, τη σημασία και το συμβολισμό του εθίμου υπάρχουν πολλές εκδοχές και πολλές ερμηνείες. Υπάρχει λέξη περσική «σαγιέ» που σημαίνει σκεπή, εξ ύψους προστασία, σκηνή για προστασία του ανθρώπου και χωρίς έγνοιες ανθρώπινη ζωή. Παρόμοια λέξη «σάγι» υπάρχει στην αραβική γλώσσα που σημαίνει προσπάθεια, φροντίδα, ζήλο, σπουδή.
Στην ορθόδοξη παράδοση το έθιμο της «Σαγιάς» συμβολίζει την αιώνια πάλη του καλού με το κακό. Το φως αντιπροσωπεύει το καλό και το σκοτάδι το κακό. Έτσι το φως που έρχεται με τα άγια Θεοφάνεια συμβολίζει την επικράτηση του φωτός και του καλού επάνω στο σκοτάδι, το σατανά και στα έργα του σκότους.
Στους Καππαδόκες επικρατεί η άποψη πως η μεγάλη λάμψη από τις φλόγες διώχνει τα «τζίνια», τους καλλικαντζάρους, που αναγκάζονται να κρυφτούν και έτσι προστατεύονται οι άνθρωποι.
Βέβαιο είναι πως το έθιμο συνδέεται χρονικά με το γεγονός του χειμερινού ηλιοστασίου, που συμπίπτει με το παλιό ημερολόγιο στη γιορτή των Θεοφανείων.
πηγές:
Πρωινός Τύπος
karditsaNews
CH3-
http://sofadesnews.blogspot.com/
Djkostas Kalimeris
Για το νόημα, τη σημασία και το συμβολισμό του εθίμου υπάρχουν πολλές εκδοχές και πολλές ερμηνείες. Υπάρχει λέξη περσική «σαγιέ» που σημαίνει σκεπή, εξ ύψους προστασία, σκηνή για προστασία του ανθρώπου και χωρίς έγνοιες ανθρώπινη ζωή. Παρόμοια λέξη «σάγι» υπάρχει στην αραβική γλώσσα που σημαίνει προσπάθεια, φροντίδα, ζήλο, σπουδή.
Στην ορθόδοξη παράδοση το έθιμο της «Σαγιάς» συμβολίζει την αιώνια πάλη του καλού με το κακό. Το φως αντιπροσωπεύει το καλό και το σκοτάδι το κακό. Έτσι το φως που έρχεται με τα άγια Θεοφάνεια συμβολίζει την επικράτηση του φωτός και του καλού επάνω στο σκοτάδι, το σατανά και στα έργα του σκότους.
Στους Καππαδόκες επικρατεί η άποψη πως η μεγάλη λάμψη από τις φλόγες διώχνει τα «τζίνια», τους καλλικαντζάρους, που αναγκάζονται να κρυφτούν και έτσι προστατεύονται οι άνθρωποι.
Βέβαιο είναι πως το έθιμο συνδέεται χρονικά με το γεγονός του χειμερινού ηλιοστασίου, που συμπίπτει με το παλιό ημερολόγιο στη γιορτή των Θεοφανείων.
Το έθιμο της (ΣΑΓΙΑΣ)
παρά την κακοκαιρία και την παγωνιά λόγου χιονιού τηρήθηκε και φέτος
με πρωτεργάτες τους συλλόγους του χωριού
και του προέδρου της τ.κ καππαδοκικού
ΒΑΣΙΛΗ ΑΛΙΒΑΝΟΓΛΟΥ
τον δήμο Σοφάδων εκπροσώπησε ο αντιδήμαρχος
παρά την κακοκαιρία και την παγωνιά λόγου χιονιού τηρήθηκε και φέτος
με πρωτεργάτες τους συλλόγους του χωριού
και του προέδρου της τ.κ καππαδοκικού
ΒΑΣΙΛΗ ΑΛΙΒΑΝΟΓΛΟΥ
τον δήμο Σοφάδων εκπροσώπησε ο αντιδήμαρχος
κύριος ΕΚΙΖΟΓΛΟΥ ΣΠΥΡΟΣ
ο οποίος έγινε κ ανάδοχος του εθίμου.
ο οποίος έγινε κ ανάδοχος του εθίμου.
Λίγος ο κόσμος όπως κ αναμενόταν
λόγου του πολικού ψύχους. Djkostas Kalimeris
πηγές:
Πρωινός Τύπος
karditsaNews
CH3-
http://sofadesnews.blogspot.com/
Djkostas Kalimeris