Τέτοιες μέρες, κάπου στα 1971, προβαλλόταν στην Καρδίτσα η ταινία "Παπαφλέσσας", σε συμπαραγωγή Τζέιμς Πάρις και Φίνος Φιλμ, σκηνοθεσία του Ερρίκου Ανδρέου και σενάριο του Πάνου Κοντέλη.
Οι Καρδιτσιώτες από τα γύρω χωριά μετακινούνταν τότε με λεωφορεία, καθώς τα ΙΧ ακόμη δεν είχαν κάνει την εμφάνισή τους, για να παρακολουθήσουν την ταινία.
Σε κάποια προβολή, ανάμεσα στους άλλους θεατές, ήταν και μια παρέα Ζαϊμιωτών (από το χωριό Ζαϊμι) , που όμως δεν είχαν υπολογίσει καλά το χρόνο και κάπου προς τα μέσα της ταινίας έπρεπε να φύγουν, γιατί θα έφευγε το τελευταίο λεωφορείο για το χωριό τους. Σηκώνονται λοιπόν όλοι μαζί και βιαστικά πάνε να φύγουν. Τη στιγμή εκείνη ο Παπαφλέσσας (Παπαμιχαήλ) φώναζε στους Έλληνες μαχητές που άρχισαν να λακίζουν, όταν έμαθαν πως οι Τούρκοι που θα αντιμετώπιζαν στο Μανιάκι ήταν πολυπληθέστεροι:
-Μη φεύγετε πατριώτες!
Τι να κάνουν οι Ζαϊμιώτες...νομίζοντας πως ο Παπαφλέσσας απευθύνεται σ εκείνους, συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις και κάθισαν κάτω. Όμως ο χρόνος έσφιγγε..έπρεπε να φύγουν, γιατί θα έχαναν το λεωφορείο. Συνεννοήθηκαν λοιπόν να φύγουν μπουσουλώντας μέσα στο σκοτάδι, μη και τους δει πάλι ο Παπαφλέσσας και τους γυρίσει πίσω. Ξεκίνησαν έτσι να φεύγουν προσεκτικά "στα τέσσερα". Παράλληλα, οι μαχητές της ταινίας λιποτακτούσαν άτακτα από το φόβο των Τούρκων. Στη φάση αυτή ανέλαβε ο Κολοκοτρώνης να σταματήσει τη φυγή με το κύρος που διέθετε:
- Έλληνες!! Έλληνες!! Πώς κάνετε έτσι μωρέ! Πού πάτε ωρέ ζαγάρια!!
Σηκώνεται τότε δειλά ένας απ΄όλους τους Ζαϊμιώτες και λέει ντροπιασμένος:
- Στου Ζαϊμ(ι)!!! Φέγει του λιφουρείου!!!
Οι Καρδιτσιώτες από τα γύρω χωριά μετακινούνταν τότε με λεωφορεία, καθώς τα ΙΧ ακόμη δεν είχαν κάνει την εμφάνισή τους, για να παρακολουθήσουν την ταινία.
Σε κάποια προβολή, ανάμεσα στους άλλους θεατές, ήταν και μια παρέα Ζαϊμιωτών (από το χωριό Ζαϊμι) , που όμως δεν είχαν υπολογίσει καλά το χρόνο και κάπου προς τα μέσα της ταινίας έπρεπε να φύγουν, γιατί θα έφευγε το τελευταίο λεωφορείο για το χωριό τους. Σηκώνονται λοιπόν όλοι μαζί και βιαστικά πάνε να φύγουν. Τη στιγμή εκείνη ο Παπαφλέσσας (Παπαμιχαήλ) φώναζε στους Έλληνες μαχητές που άρχισαν να λακίζουν, όταν έμαθαν πως οι Τούρκοι που θα αντιμετώπιζαν στο Μανιάκι ήταν πολυπληθέστεροι:
-Μη φεύγετε πατριώτες!
Τι να κάνουν οι Ζαϊμιώτες...νομίζοντας πως ο Παπαφλέσσας απευθύνεται σ εκείνους, συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις και κάθισαν κάτω. Όμως ο χρόνος έσφιγγε..έπρεπε να φύγουν, γιατί θα έχαναν το λεωφορείο. Συνεννοήθηκαν λοιπόν να φύγουν μπουσουλώντας μέσα στο σκοτάδι, μη και τους δει πάλι ο Παπαφλέσσας και τους γυρίσει πίσω. Ξεκίνησαν έτσι να φεύγουν προσεκτικά "στα τέσσερα". Παράλληλα, οι μαχητές της ταινίας λιποτακτούσαν άτακτα από το φόβο των Τούρκων. Στη φάση αυτή ανέλαβε ο Κολοκοτρώνης να σταματήσει τη φυγή με το κύρος που διέθετε:
- Έλληνες!! Έλληνες!! Πώς κάνετε έτσι μωρέ! Πού πάτε ωρέ ζαγάρια!!
Σηκώνεται τότε δειλά ένας απ΄όλους τους Ζαϊμιώτες και λέει ντροπιασμένος:
- Στου Ζαϊμ(ι)!!! Φέγει του λιφουρείου!!!
Φαντάζομαι τους άλλους να σκέφτονται:
- Άτιμους Κουλουκουτρώντς! Πού μας πήρι χαμπάρι;;;
(Π./Α.)
- Άτιμους Κουλουκουτρώντς! Πού μας πήρι χαμπάρι;;;
(Π./Α.)
