Πέντε χρόνια όμως αργότερα, ύστερα από μια ταραχώδη καριέρα δίπλα στον πασά των Ιωαννίνων, τον ξαναβρίσκουμε κλέφτη υπό την αρχηγεία του Κατσαντώνη, στα Άγραφα. Αν και βασανιζόμενος από φυματίωση, με την έκρηξη της Επανάστασης, το 1821, παίρνει ενεργό μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα, πολεμώντας σε διάφορες μάχες. Η στρατηγική του μεγαλοφυία αναγνωρίζεται απ' όλους μετά τις επιτυχίες του στο Δίστομο και την Αράχωβα, το 1826. Ωστόσο, στην πολιορκία της Αθήνας από τον Κιουταχή, ο Καραϊσκάκης κατά τη διάρκεια εφόδου τραυματίζεται θανάσιμα στις 22 Απριλίου του 1827, και πεθαίνει την επόμενη, ανήμερα της γιορτής του, μια ημέρα πριν την πανωλεθρία των Ελλήνων στο Φάληρο. Σε αντίθεση με όλους τους πολεμιστές που παρουσιάστηκαν μέχρι εδώ, και των οποίων η εμβέλεια είναι λιγότερο ή περισσότερο τοπική, ο Καραϊσκάκης αναγνωρίζεται ως εθνικός, πλέον, ήρωας σχεδόν αμέσως μετά το θάνατο του. Σ' αυτό συντελεί η ύπαρξη ανεξάρτητου πια Ελληνικού κράτους, συντελεί όμως και η προσωπικότητα του ίδιου του Καραϊσκάκη, που ήταν άνθρωπος ανιδιοτελής και αφοσιωμένος στον αγώνα, με μοναδική αυταπάρνηση και με μεγάλες πολεμικές και διοικητικές ικανότητες. Έτσι, τραγούδια για τον Καραϊσκάκη έχουμε σε όλη την Κεντρική Ελλάδα και την Πελοπόννησο. Τα περισσότερα, όπως κι αυτό που έχουμε εδώ, αναφέρονται στην τελευταία μάχη του, σκιαγραφώντας με λεπτομέρειες τον Καραϊσκάκη που «έτυχε την ημέραν εκείνην να πάρη ιατρικόν και είχε πέση να κοιμηθή, κοιμώμενος δε ήκουσε την μάχην και εξύπνησε και διέταζε αμέσως να ετοιμάσωσι τον ίππον του». Είναι καταγραφή του Ούλριχ που ανθολογείται από τον Πάσοφ. [Τρία πουλάκια κάθονται επάνω στον Πειρέα, Μοιρολογούσαν κ' έλεγαν, μυρολογούν και λέγουν Τρίτη, τετράδη θλιβερή, πέφτη φαρμακωμένη.] Παρασκευή ξημέρωσε, να μ' είχε ξημερώση, Νησιώτες κάμουν την βουλή, να παν να πολεμήσουν, Ο Καραϊσκάκης τ' άκουσε, πολύ του βαρυφάνη, Και τον τσαούση φώναζε, και τον σείζη λέει «Σείζη στρώσε τ' άλογο, θα πάω να πολεμήσω Και το σπαθί του τo βγάλε [και πάει να πολεμήση- Και στην Τουρκιά που πήγαινε για να τους πολεμήση. Πικρή βολιά τον χτύπησε, πικρή φαρμακωμένη. Κι' όλο τ' ασκέρι γειότεψε κι' όλα τα παλληκάρια, Κι' αυτός τ' ασκέρι φώναξε, στέκει και το διατάζει Παιδιά μ' να μη σκορπίσετε κι' αφήστε τα ταμπούρια, Κ' εγώ θα πάω στην Κούλουρη να γιάνω τον γιαρά μου. Σε πέντε μέραις είμ' εδώ, σε δέκα θα γυρίσω»- Κ' οι στρατηγοί σαν τ' άκουσαν, πήγαν να πολεμήσουν. Κι' ο Κιουταχής τους πλάκωσε μ' εικοσιοχτώ χιλιάδες. Εμπρός τους πήρ' σαν πρόβατα, σκοτώνει και τους κόβει, Χίλια κεφάλια πήρ' αυτών και ζωντανούς τριακόσιους. Και έτσι εχαθήκανε τ' αντρεία παλληκάρια.]
Ο ΚΑΡΑ'Ι'ΣΚΑΚΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Κώστας Παπαδημητρίου ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ: Κωστής Δρυγιανάκης Ο Κώστας Παπαδημητρίου γεννήθηκε το 1937 στην Καρδιτσομαγούλα, κοντά στην Καρδίτσα. Είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός, σήμερα συνταξιούχος από τον Ο.Τ.Ε. Τραγουδά ερασιτεχνικά από πολύ νέος - τα τελευταία 7 χρόνια ασχολείται και με το παραδοσιακό κλαρίνο. Το συγκεκριμένο τραγούδι συμπεριλαμβάνεται στο CD αφιέρωμα για τα 120 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλίας "ΘΕΣΣΑΛΙΑ - πρόσωπα και γεγονότα μέσα από το δημοτικό τραγούδι" το οποίο κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2001 στο Βόλο και είναι το υπ' αριθμόν 8(Ο ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ)τραγούδι του δίσκου.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΚΑΡΑ'Ι'ΣΚΑΚΗ ~ ΕΥΓΕΝΙΑ ΞΕΦΤΕΡΗ
Ευγενία Ξεφτέρη: Το τραγούδι του Καραϊσκάκη...
Ένα συγκλονιστικό βίντεο που σκορπά ρίγη συγκινήσεως σε κάθε πραγματικό Έλληνα: Η μικρή Ελληνοπούλα Ευγενία Ξεφτέρη (τυφλή εκ γενετής) τραγουδά με ανεπανάληπτο τρόπο το δημοτικοφανές τραγούδι για τον Μεγάλο Γεώργιο Καραϊσκάκη που έχουν δημιουργήσει δυό άνθρωποι της Εκκλησίας: Ο πατήρ Θεόδωρος Τσαμπατζίδης που έχει γράψει την μουσική και ο Θεόδωρος Σάντας (τους στίχους).
Την Ευγενία συνοδεύει η νεανική χορωδία του ιερού ναού Αγίου Παντελεήμονος Καλαμαριάς και το τραγούδι πρωτοακούστηκε την 25η Μαρτίου 2009 σε ειδική εορταστική εκδήλωση.Θαυμάστε στίχους: Στη Δόμβραινα στὸ Δίστομο η δόξα σου θα μείνει κι η νίκη της Αράχοβας χορὸς κλεφτών θα γίνει. Απ' το φλασκὶ κρασὶ θα πιούν θα σφάξουν τα κριάρια θα παραβγούν στο τρέξιμο τα άξια παλικάρια. Βάστα καρδιά, βάστα ψυχὴ Βάστα Καραϊσκάκη μη γονατίσει ο ραγιὰς θρύλε απ' το Μαυρομμάτι. Τα απροσκύνητα βουνὰ γενούν παλικαράδες τους σταυραϊτοὺς της Ρούμελης να πολεμούν αγάδες. Με κλεφτοπόλεμο λυγάς τον Τούρκο το στρατάρχη και το ορδὶ του Κιουταχή άχτι σε έχει άχτι. Σε καίει της φθίσης πυρετὸς της Διμισκή βλαστάρι μα συ καβάλα σε άλογο με του ρωμιού τη χάρη. Βάστα καρδιά, βάστα ψυχὴ. Βάστα Καραϊσκάκη μη γονατίσει ο ραγιὰς θρύλε απ' το Μαυρομμάτι. Τα απροσκύνητα βουνὰ γενούν παλικαράδες τους σταυραϊτοὺς της Ρούμελης να πολεμούν αγάδες. Απρίλη μέρα τ' 'Αη Γιωργιοὺ σέ βρίσκει μαύρο βόλι στο Φάληρο αρχιστράτηγε και μένει η Ελλάδα μόνη. Σε κλαίν του Βάλτου τα χωριὰ σε κλαίν καπεταναίοι το μοναστήρι του Προυσού κι οι Κολοκοτρωναίοι. Βάστα καρδιά, βάστα ψυχή. Βάστα Καραϊσκάκη μη γονατίσει ο ραγιὰς θρύλε απ' το Μαυρομμάτι. Τα απροσκύνητα βουνὰ γενούν παλικαράδες τους σταυραϊτοὺς της Ρούμελης να πολεμούν αγάδες. Βάστα καρδιά, βάστα ψυχή... ΠΗΓΕΣ:http://tv4e.gr/ http://analogion.com/ ΠΗΓΕΣ: Sarakatsanokostantis PsilaVouna
