Η Μεταμόρφωση (παλιότερα Κουρτίκι) βρίσκεται στο κέντρο της περιφερειακής ενότητας Καρδίτσας σε απόσταση 7 χλμ. ΒΔ. του Παλαμά και 26 χλμ. ΒΑ. της Καρδίτσας. Αποτελεί οικισμό και τοπική κοινότητα του δήμου Παλαμά, και είναι κτισμένος στις δυτικές όχθες του ποταμού Καλέντζη, στο χαμηλότερο σημείο του Θεσσαλικού Κάμπου. Οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, είναι 407. Η συντριπτική πλειοψηφία τους ασχολούνται με τη γεωργία, κυρίως με την καλλιέργεια βαμβακιού, και λιγότερο με την κτηνοτροφία.
Στην άκρη του χωριού βρίσκεται το εξωκλήσι που είναι αφιερωμένο στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος και στο κέντρο του χωριού είναι ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Το ξωκλήσι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος (εγκαινιάστηκε το 1811, επί Τουρκοκρατίας, χτίστηκε το 1821 με την επανάσταση, οι εικόνες του τέμπλου είναι του 1826, το τέμπλο έγινε το 1830 και οι τοιχογραφίες, αργότερα), στον προαύλιο χώρο του οποίου διοργανώνεται κάθε χρόνο πανήγυρις με τεράστια προσέλευση προσκυνητών από ολόκληρη την Θεσσαλία το διήμερο 5 και 6 Αυγούστου με χορευτικές εκδηλώσεις.
Οι περισσότεροι το γνωρίζουν Κουρτίκι, η παλαιά ονομασία, η οποία άλλαξε το 1957 και έγινε «Μεταμόρφωση».
Το όνομα του χωριού(Κουρτίκι) το θεωρήσαν Τουρκικό, ενώ δεν είναι Τουρκικό. Είναι Βυζαντινό, απ’ τον Βυζαντινό Στρατηγό, Βασίλειο Κουρτίκιο ο οποίος έλυσε την πολιορκία της Λάρισας από τους Φράγκους, τους πολέμησε ως τα Τρίκαλα και για πολλά χρόνια τους κρατούσε στην περιοχή της Σαλαμπριάς ( Πηνειός), οχύρωσε το κάστρο και στρατοπέδευσε στο χωριό μας. Το αναφέρει η Άννα Κομνηνή στην Αλεξιάδα.
Αν ανατρέξουμε στην αρχαιότητα, το βουνό Τιτάνιο όρος που είναι στο χωριό, είναι γνωστό απ’ την εποχή του Ομήρου που το μνημονεύει. Υπήρχε απ’ την άλλη πλευρά του βουνού, το Λιμναίο, το αρχαίο χωριό, αρχαία πόλη. Εκεί που είναι το εξωκλήσι, είναι ένας μικρός λόφος, συνέχεια του Τιτάνιου Όρους. Αυτή η εκκλησία, το εξωκλήσι, δεν ήταν η θέση της αυτή. Ήταν πιο χαμηλά απ’ τον λόφο, αλλά λόγω ότι πλημμύρισε συχνά, λόγω του ότι οι κοίτες του ποταμού ήταν διαφορετικά και δεν μπορούσαν οι Χριστιανοί να πάνε, αποφασίστηκε να το πάνε απ’ τον λόφο.
Πληροφορίες: Λίτσα Ρητά – Κόγια, Κυκλαμίνα