Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019

Καρδίτσα ♥ Ο γύρος της λίμνης Πλαστήρα σε μια μέρα

Το μικρό θέατρο στην όχθη των (ανεβασμένων) νερών της λίμνης. Εδώ το καλοκαίρι πραγματοποιείται το Φεστιβάλ Λιμνών.
ΤΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΗ
«Η δική μας Ελβετία είναι η Λίμνη Πλαστήρα» λένε, με κάποια δόση υπερβολής, οι κάτοικοι της Καρδίτσας, οι οποίοι λατρεύουν τον τόπο τους· πολλοί άλλωστε κατάγονται ή έχουν γεννηθεί σε κάποιο από τα δεκάδες χωριά που βρίσκονται σκαρφαλωμένα στις πλαγιές των βουνών που αγκαλιάζουν τη λίμνη. Ανεξάρτητα, πάντως, αν θυμίζουν τις ορεινές λίμνες της Ελβετίας, τα τοπία της Λίμνης Πλαστήρα, ειδικά τα ανοιξιάτικα και τα φθινοπωρινά, με τις χιονισμένες κορυφές, έχουν τη δική τους μοναδική γοητεία κι αποτελούν έναν από τους ομορφότερους προορισμούς για σύντομες «αποδράσεις». Ξεκινώντας πρωί από την Καρδίτσα αποφασίζουμε να κάνουμε σε μια μέρα τα 55 χιλιόμετρα του γύρου της λίμνης, με τις απαραίτητες παρεκβάσεις για να δούμε όσα περισσότερα αξιοθέατα γίνεται.
Πρώτη στάση στην... παραλία. Δίχως υπερβολή καθώς από τον οικισμό Καλύβια Πεζούλας κατεβαίνει κανείς στη γειτονική πλαζ (πλαζ Πεζούλας), όπου μπορεί να κάνει μπάνιο –καιρού επιτρέποντος– όπως και άλλα σπορ (π.χ. Κανόε/Καγιάκ) που προσφέρονται οργανωμένα στην επιφάνεια της λίμνης. Το ίδιο και στην απέναντι, ανατολική πλευρά όπου υπάρχει η αντίστοιχη πλαζ του Λαμπερού. Οσοι τώρα δεν είναι λάτρεις του αθλητισμού, μπορούν να απολαύσουν τον καφέ τους ή φαγητό, χαζεύοντας τις αντανακλάσεις των δέντρων στην επιφάνεια του νερού. Αξίζει να σημειωθεί πως στο θεατράκι της Πλαζ Πεζούλας, το καλοκαίρι πραγματοποιούνται διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Λιμνών.
Η πραγματική ομορφιά της Λίμνης Πλαστήρα πάντως κρύβεται στην...ανηφόρα. Παίρνοντας τον δρόμο για το νότιο άκρο, όπου βρίσκεται και το φράγμα, ένα μετά το άλλο διασχίζουμε τα χωριά που επιβλέπουν τον υδάτινο όγκο. Αγία Μαρίνα, Λογγά, Καρίτσα και βέβαια πριν από όλα το φημισμένο Νεοχώρι με το εκπληκτικό «μπαλκόνι» στη λίμνη και τα πολλά παραδοσιακά καταλύματα, από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς της περιοχής. Από αυτό το ορμητήριο μπορεί κανείς να εξερευνήσει όλα τα γειτονικά αξιοθέατα και κυρίως να απολαύσει το φυσικό κάλλος των θεσσαλικών Αγράφων. Η διαδρομή μέσα από τα χωριά μας οδηγεί στη Μονή της Παναγιάς Πελεκητής. Κρεμασμένη σε ένα «φρύδι» του ορεινού όγκου στα 1.400 μέτρα, η Μονή παρουσιάζει, εκτός από θρησκευτικό ενδιαφέρον και αρχιτεκτονικό, αφού για την κατασκευή της χρειάστηκε να πελεκηθεί (με τα μέσα του 15ου αι.) ο κατακόρυφος βράχος -εξ ου και η ονομασία.
Συνεχίζοντας προς τις κορυφές των βουνών και μέσα από μια διαδρομή πνιγμένη στα έλατα φτάνουμε στο Ορειβατικό Καταφύγιο των Αγράφων. Από εδώ ξεκινά ένα ολόκληρο δίκτυο μονοπατιών για πεζοπορικές εξορμήσεις, οι οποίες αποτελούν και την ιδανικότερη οδό γνωριμίας με την καρδιά του φυσικού τοπίου. Πέντε χιλιόμετρα –και περίπου 500 μέτρα σε υψόμετρο– παρακάτω βρίσκεται η Νεράιδα. Ο οικισμός, που είναι ένας από τους πιο γραφικούς της περιοχής, βρίσκεται επί της ουσίας μέσα στο ελατοδάσος, με μοναδική θέα προς τη λίμνη και... αντιστασιακή ιστορία, αφού εδώ βρισκόταν στην περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ένα από τα αρχηγεία του ΕΛΑΣ.
Κατεβαίνοντας και πάλι στο ύψος της λίμνης, φτάνουμε, σούρουπο πια, στο φράγμα. Το μεγάλο ανθρώπινο έργο βρίσκεται, με κάποιο τρόπο σε αρμονία με εκείνα της φύσης. Είναι άλλωστε αυτό που συγκρατεί τα νερά των γύρω βουνών, δημιουργώντας μια από τις ωραιότερες γωνιές της πατρίδας μας.
Πέντε προτάσεις
Η περιοχή της λίμνης Πλαστήρα προσφέρει πλήθος από διαφορετικά μεταξύ τους αξιοθέατα και δραστηριότητες που αξίζει κανείς να απολαύσει όσο βρίσκεται εκεί. Τα κυριότερα από αυτά είναι τα εξής:
-  Η παραλιακή βόλτα και ο καφές στην άκρη των νερών, στις πλαζ της Πεζούλας και του Λαμπερού.
-  Η άποψη της λίμνης από το Νεοχώρι, ίσως η πιο πλήρης και εντυπωσιακή της περιοχής.
-  Το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Πελεκητής, σε εκπληκτική τοποθεσία και με ξεχωριστή αρχιτεκτονική.
-  Η πεζοπορία στα ορειβατικά μονοπάτια των Αγράφων, τα περισσότερα από τα οποία ξεκινούν στο Ορειβατικό Καταφύγιο.
-  Οι ολόφρεσκες πέστροφες, ψαρεμένες επιτόπου στα ιχθυοτροφεία της περιοχής, που τροφοδοτούνται από τα παγωμένα νερά των βουνών.