Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2021

ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 72: Παρενέργειες

Παρενέργειες

Τι θα γίνουμε αν δε βρέξει
κι αν θα βρέξει πού θα πάμε;

(παροιμία)

Γράφει ο Γιάννης Φρύδας

ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 72

«Διεγέλα τα πάντα, γέλωτος ορών άξια τα τοις πολλοίς σπουδαζόμενα»

Είναι του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου αυτό που μόλις διαβάσατε. Κάποιες φράσεις και κάποια ρητά σοφών ανθρώπων ας τα κρατήσουμε και στην αρχική τους μορφή, έστω κι αν χρειάζεται να καταφεύγουμε στη μετάφραση να τα καταλάβουμε.

Περιγελούσε, κορόιδευε τα πάντα και θεωρούσε άξια για γέλια, όσα οι πολλοί θεωρούν σπουδαία. Κάπως έτσι, θα το έλεγε σήμερα ο άγιος.

Παρακολουθώντας την καθημερινότητα, σε κάθε τομέα του δημόσιου κοινωνικού βίου, βρίσκουμε, πράγματι, πολλά περιστατικά, όπου το γελοίο προσπαθεί να περνάει ως σπουδαίο. Παντού συμβαίνει, αλλά εκεί που γίνεται πραγματικό παζάρι είναι στην πολιτική. Φτάνει να παρακολουθήσεις μιας μέρας τις διάφορες δηλώσεις. Έτσι και τις πήρες σοβαρά, κάηκες!… Το φυσιολογικό είναι κάποια στιγμή ν’ αρχίζεις να ρωτάς: Πώς τα λέει και δεν γελάει ο μπαγάσας; Τα πιστεύει αυτά που λέει; Γιατί δεν έγινε ηθοποιός με τέτοιο υποκριτικό ταλέντο; (για σκηνοθέτης μην το συζητάτε, δεν είναι της μόδας, τελευταία…)

Βέβαια, το καλύτερο είναι να μην κάθεσαι να τα βλέπεις και να τ’ ακούς, αλλά γαργαλιέσαι κι εσύ, οπότε μια καλή λύση είναι το γέλιο. Το κακό είναι ότι αρκετά απ’ αυτά έχουν επίπτωση στη ζωή μας κι άιντε, μετά, να βρεις το κουράγιο να γελάσεις! Όμως, το λέει και ο Επίκτητος: «Όσοι με σοβαρότητα αντιμετωπίζουν τα γελοία, γίνονται καταγέλαστοι στα σοβαρά». Ε, δεν θα πάμε κόντρα και στον Επίκτητο! Η αστεία προσέγγιση των πραγμάτων μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόησή τους. Αυτό κάνει η σωστή (σοβαρή) σάτιρα, αυτό προσπαθεί και το Καφενείο…

Καλά, δεν βλέπετε ότι παρασύρθηκα και κοντεύω να κάνω με τα ρητά το Καφενείο Πανεπιστήμιο, για να με προστατέψετε; Τι περιμένετε; Να μπουν οι ημιπιτσιρικάδες και να μου κρεμάσουν τίποτε μπρίκια στο λαιμό, όπως στον πρύτανη την ταμπέλα;

Πολιτικά επίκαιρα…

Τήλε, τηλέ, τηλεμπλέξαμε…

Κανένας δεν ξέρει πια με σιγουριά τι πολίτευμα έχουμε. Κοινοβουλευτική δημοκρατία, πρωθυπουργική δημοκρατία, κληρονομική δημοκρατία, δημοκρατία του περίπου ή δημοκρατία της πλάκας; Ο ευρών αμειφθήσεται, αρκεί να το πει και σε μας.

Πάντως, εδώ κι ένα χρόνο, όποιο κι αν είναι από τα παραπάνω το πολίτευμά μας, προσέλαβε ένα νέο χαρακτηριστικό, το οποίο πάει παντού, όπως το αλάτι στο φαγητό και το πιπέρι στα λάχανα… Είναι το τηλε που σημαίνει από μακριά ή τ’ αλάργα…

Αποκτήσαμε έτσι την τηλεδημοκρατία και τηλεκρατηθείτε έχουμε:

Πολιτικές διαδικασίες: τηλεδιάσκεψη, τηλεσύσκεψη, τηλεσυνεδρίαση τηλεσυμβούλιο και ολίγον εκ περιφοράς.

Πολιτικά πρόσωπα: τηλεβουλευτής, τηλεδήμαρχος, τηλεαντιδήμαρχος, τηλεπρόεδρος κοινότητας, τηλεσύμβουλος και τηλεμασδουλεύουνε….

Απαγορεύονται οι συγκεντρώσεις!...

Είμαστε σε μια διαρκή αμφιβολία. Δεν ξέρουμε τι ισχύει, από πότε ισχύει κι ως πότε θα ισχύει. Κάθε μέρα πρέπει να παίρνεις το νέο δελτίο, για να ξέρεις κατά περίπτωση πόσα άτομα επιτρέπονται, και τι απαγορεύεται. Έτσι και δεν εμπέδωσες τις νέες οδηγίες, κάθισε μέσα!... Δεν είναι καιρός για να πληρώνεις τρακοσάρια...

Ο Χρυσοχοΐδης λέει ότι οι συγκεντρώσεις πρέπει να είναι μέχρι 99 άτομα (όσα κόβει ο λύκος…). Μάλλον, για να του βγαίνουν ακριβώς οι τριάδες.

Τρία επί τριάντα τρία θα πηγαίνουν στην πορεία,

να ελέγχονται καλά, να μην κάνουν φασαρία...

Εξαιρούνται του μέτρου οι κουκουέδες. Κουκουές τον κουκουέ δεν κολλάει τον ιό...

Και να κολλήσουν, κουκουέδες είναι, δεν θα μας λείψουν κι απ’ τα ζυγούρια…

Εγώ λέω να απαγορεύεται και να νομοθετεί η κυβέρνηση νομοθετήματα, τα οποία θα βγάζουν τους ανθρώπους σε διαμαρτυρία. Αλλιώς, να χρεώνεται την ηθική αυτουργία. Ασφαλώς, η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να νομοθετεί ό,τι θέλει, αλλά κι αυτοί που δεν συμφωνούν έχουν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας. Δεν θα χαλούσε ο κόσμος, αν η Κεραμέως έφερνε το νομοσχέδιό της τρεις μήνες αργότερα κι όχι μεσούσης πανδημίας. Τα νομοσχέδια περνιούνται ευθέως, όχι, στα μουλωχτά!...

Τροπολογία: Επιτρέπεται (αναδρομικά) από ανατολής ηλίου μέχρι δύσεως αυτού, κατά την έκτην μηνός Φεβρουαρίου του 2021, η ελευθέρα κίνησις, αι συναθροίσεις και αι συνεστιάσεις εις νήσον Ικαρίαν… (βασιλική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα…)

Αφιερώνω στους συνδαιτυμόνες το παλιό ικαριώτικο τραγούδι «συμπεθέρα» με τη Ρίτσα Ποζιού (πες το καλά Ρίτσα!...):

Να τος κι έρχεται από πέρα (ο Κυριάκος), δώσ’ του φουστανιού σου αέρα,
δώσ’ του, δώσ’ του και ας πάει, τούτη η γη θα μας εφάει,
τούτη η γη που την πατούμε, ούλοι μέσα θε να μπούμε
 (να μπείτι, δε σας αμπουδάου)
τούτη η γη με τα χορτάρια τρώει νιες και παληκάρια (πολύ αισιόδοξο…)
Αχ, κακό, βρε Μητσοτάκη, που ’εν ήρθες την Δευτέρα.
Μόνον ήρθες στο Σαββάτο που ’ταν όλα άνω κάτω. 
(και τα ’κανες ακόμα χειρότερα)

Το αποσκοπείν εις την αρχιεπισκοπήν…

Μετά την μεγάλην κατακραυγήν πήγε η προεδρίνα εις την αρχιεπισκοπήν, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, κοντολογίς πήγε να το σώσει που λέμε. Αμ, δε!... Η πρωτοχρονιάτικη παρωδία καταγράφηκε και δεν θα διαγραφεί ποτέ… (κι όποιος το προσπαθεί, μόνο το γέλιο προκαλεί…)

Άρχισε η Κατερίνα την υμνολογία προς την εκκλησία, πήρε κι ο αρχιεπίσκοπος το λιβανιστήρι, για να λιβανίσει την εξοχοτάτη, σκάσαμε κι εμείς στα γέλια που βλέπαμε (δια μίαν εισέτι φοράν) την προσπάθεια αλληλοστήριξης των εξουσιών με βάση το δόγμα: βάστα με να σε βαστώ να ξεγελάμε τον λαό…

Η εξοχοτάτη μίλησε με θερμά λόγια για την εκκλησία που στηρίζει τον εμβολιασμό κι ο μακαριωτάτος ευχήθηκε να συνεχιστούν οι καλές σχέσεις μεταξύ τους και την ευχαρίστησε που στηρίζει την εκκλησία που στηρίζει τον εμβολιασμό και τρα λα λα και τρα λα λο… πιάσε και κούρεψε τ’ αυγό…

Πώς να καταλάβει το μυαλό ενός απλού καφετζή ότι το συμφέρον της πατρίδας, της ορθοδοξίας και του λαού περνάει μέσα από τις καλές σχέσεις του Λιάπη και της Σακελλαροπούλου;…

Του κόσμου τα παράξενα

Παράξενο 1

Εκτός των άλλων στο 2020 είχαμε και την επιτάχυνση της περιστροφής της Γης. Το λένε οι επιστήμονες και για να το λένε κάτι ξέρουν. Θα πεις, άλλη δουλειά δεν έχουν και κάθονται και μετρούν τις γυροβολιές του πλανήτη; Ούτε οι πλανητάρχες δεν κάθονται ν’ ασχοληθούν με τέτοιες λεπτομέρειες… Ε, κάτι πρέπει να κάνουν κι αυτοί, για να δικαιολογήσουν τα κονδύλια για την έρευνα που ξεκοκαλίζουν…

Τι την έπιασε τώρα κι αυτή και γυρίζει γρηγορότερα; Της παίζουν πιο γρήγορο ζεϊμπέκικο; Προσπαθεί να πετάξει από πάνω της τίποτε άχρηστα υποκείμενα; Τι να υποθέσομεν; Μήπως υπήρξε απόφαση κάποιου δημοτικού συμβουλίου, απ’ αυτά που συνεδριάζουν εκ περιφοράς ή εκ περιστροφής (πώς το λένε, τέλος πάντων…) να αλλάξει και της Γης η περιστροφή; Μπορεί η Γη και να παρασύρθηκε από τις νέες συνθήκες, ειδικά, αν άκουσε: συντομεύετε με τη συνεδρίαση, έχουμε και δουλειές!...

Θα υποθέσομεν ό,τι θέλομεν… Για να πω την υποψία μου, ο νους μου πάει και στον Κυριάκο. Έχετε σκεφτεί από τότε που ανέλαβε τι λοιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς (τους λιμούς θα μας τους σερβίρει στο τέλος) περάσαμε; Δεν αποκλείεται και τότε με τις δέκα πληγές στην Αίγυπτο να ήταν φαραώ κάνας Μητσοτάκης, ο οποίος πήγε εκεί από την Κρήτη. Ένα τσιγάρο δρόμος είναι από την Κρήτη ως την Αίγυπτο… (Έκτορα, να μην το καπνίζουμε είπες, όχι να μην το γράφουμε…)

Αναγκαστική παρένθεση

Πρόσφατα επισκέφτηκε την Καρδίτσα ο πρωθυπουργός. Επειδή η θετική του αύρα θα παραμείνει στον νομό για καμιά σαρανταριά μέρες ακόμη, παρακαλούνται οι Καρδιτσιώτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί το επόμενο διάστημα. Όταν αρχίζει να ψιχαλίζει, ν’ ανεβαίνουν προληπτικά στις ταράτσες κι όσοι είναι στα ορεινά να έχουν τον νου τους για πιθανές κατολισθήσεις και να αποφεύγουν επικίνδυνες διαδρομές! Κυλιόντι στούρνις, λέμι!... Κλείνει η αναγκαστική παρένθεση

Βέβαια, στην Ελλάδα ο καθένας κάνει τη δική του ανάλυση και δίνει την ερμηνεία που τον βολεύει. Πρώτα απ’ όλους τον χορό τον ξεκινάνε τα κόμματα. Εδώ να δείτε στροφές και περιστροφές! Εδώ να δείτε ενέργειες και παρενέργειες!...

Η πολιτική μας φέρνει τα πρώτα αποτελέσματα. Μετά την επιτάχυνση της Γης θα επιταχύνουμε και την ανάπτυξη της οικονομίας, αρκεί να μην μας γράψει κάνας τροχονόμος για υπερβολική ταχύτητα… Αυτά τα όργανα του Χρυσοχοΐδη δεν παλεύονται… (σάμπως παλεύεται ο Χρυσοχοΐδης;), είπε η ΝΟΥ ΔΟΥ (τα γράφω όλα με κεφαλαίο, για να φαίνονται καλά και τα ΟΥ…).

Ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε καμιά δεκαριά ανακοινώσεις κατά το «κάθε ένας το βιολί του» κι «άλλος έλεγε το κοντό του κι άλλος το μακρύ του». Έλεγαν ότι αυτή η καταστροφική πολιτική του Μητσοτάκη θα επιφέρει ακόμα χειρότερες βλάβες στον πλανήτη, ενδεχομένως και στο ηλιακό μας σύστημα κι άλλα πολλά και ηχηρά παρόμοια… Τους άκουγες και δεν καταλάβαινες τίποτε, όμως, καταλάβαινες γιατί κυβερνάει ο Μητσοτάκης…

Το ΚΙΝΑΛ στον κόσμο του τραγουδούσε: «θα τον μεθύσουμε τον ήλιο…» και δια Φώφης έλεγαν ότι εμείς δεν ασχολούμαστε με τα γήινα, τα παρακατιανά και τα ασήμαντα… (άλλωστε, μόνο εξωγήινοι μάς ψηφίζουν πια…).

Το ΚΚΕ λίγο – πολύ ξέρετε τι είπε, αλλά λόγω της καφενειακής δεοντολογίας θα το αναφέρω, ακριβώς, κατά λέξη: «Είναι η προσπάθεια του διεθνούς κεφαλαίου και των μονοπωλίων να επιβάλουν γρηγορότερους ρυθμούς, αυξάνοντας ακόμη και την ταχύτητα της Γης, με μοναδικό στόχο την αύξηση των κερδών τους, αδιαφορώντας για τον λαό και τους εργαζόμενους». Σύντροφοι, καλά τα λέτε κι αν είναι να εμποδίσουμε τα κέρδη τους, ας μην διστάσουμε να σταματήσουμε, ακόμη και εντελώς, την κίνηση του πλανήτη μας…

Ο Βαρουφάκης δήλωσε: «Είναι μια προβλέψιμη γήινη ασάφεια, πρώτη ξαδέρφη της δημιουργικής ασάφειας. Έγινα σαφής; Άλλωστε, το κόμμα μου ΜεΡΑ25 σάς είχε προϊδεάσει ότι κάτι γίνεται με τη μέρα και τώρα απλώς επιβεβαιώνεται…»

Η Ελληνική Λύση (κυριολεκτικά για δέσιμο) αποδίδει αυτή την αύξηση ταχύτητας στην αλοιφή για τις αρθρώσεις που διέθεσε το κόμμα τους και με την οποία άλειψαν τον άξονα της Γης…

Άιντε, τώρα, εσύ κατακαημένε πολίτη, να βγάλεις συμπέρασμα!... Γι’ αυτό, μάλλον, αυτοί που ξέρουν κάθε φορά τι συμβαίνει, είναι αυτοί που στις δημοσκοπήσεις απαντούν: δεν ξέρω / δεν απαντώ…

Οι γεωλόγοι ανησυχούν για τη Γη κι εμένα με ανησυχούν οι γεωλόγοι…

− Καφιτζή, πόσου γληγουρότιρα έκανι τ’ στρουφλιόρα τ’ς φέτου η γης;

− Κατά 1,4602 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Έτσι είπαν, έτσι λέω…

− Πάψι, αρέ! Είνι δυνατό ν’ ασχολούντι μι ένα τόσου ασήμαντου πράμα τα κόμματα;

− Γιατί εσύ έχεις δει ν’ ασχολούνται με τα σημαντικά;

Παράξενο 2

Ο Ατλαντικός πλαταίνει κάθε χρόνο τέσσερα εκατοστά, απομακρύνοντας την Αμερική από την Ευρώπη. Η αιτία βρίσκεται σε βάθος 600 χιλιομέτρων, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις.

Επιτέλους, να κι ένα ευχάριστο. Βέβαια, έπεσαν έξω στις εκτιμήσεις ως προς το βάθος της αιτίας (φτάνει δεν φτάνει τα 598 χιλιόμετρα…), αλλά δεν πειράζει… Αρκεί που απομακρύνεται η Αμερική κι ας είναι και τέσσερα εκατοστά. Σε 25 χρόνια θα το συμπληρώσουμε το μέτρο…

Πιστοποιητικό εμβολιασμού

Πολύς λόγος γίνεται για το εμβόλιο. «Τι κάν’ς Γιάννη; Κ’κιά σπέρνου…» Εκτός απ’ τον Γιάννη οι άλλοι μόνο για τα εμβόλια συζητούν.

−Εγώ είμαι υπέρ του εμβολίου, λέει ο ένας… (καλά, κάν’ς!)

−Εγώ είμαι κατά του εμβολίου, λέει ο άλλος… (καλά, κάν’ς κι ισύ!)

−Ιγώ είμι υπέρ κι κατά, λέει ο τρίτος... (επιτέλους, κι ένας με ολοκληρωμένη άποψη).

−Εγώ ήμουν, είμαι και θα είμαι Πασόκ... (αυτός, μάλλον, εμβολιάστηκε κι άρχισαν οι παρενέργειες…)

Σε λίγο για να πλησιάσεις άνθρωπο θα πρέπει να έχεις μαζί σου κι ένα φάκελο με τους εμβολιασμούς σου και άλλα τινά δικαιολογητικά… Δεν λέμε, καλά είναι τα εμβόλια, αλλά οι άνθρωποι δεν γεννήθηκαν, για να υπηρετούν τα εμβόλια... Καλό είναι το εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας! Με το εμβόλιο της διαφθορίτιδας τι γίνεται…

Το εμβόλιο δεν θα είναι υποχρεωτικό, είπε ο πρωθυπουργός…

Προτείνω να επιβάλουμε το πιστοποιητικό εμβολιασμού, είπε ο πρωθυπουργός…

Πιστεύω να είδατε όλοι ότι εμβολιάστηκε ο πρωθυπουργός… (γι’ αυτό, παρακαλώ, δείξτε κατανόηση στην αντίφαση!... Απ’ τις παρενέργειες δεν γλιτώνει κανένας…)

Συμπέρασμα: Κανένας δεν σας υποχρεώνει να κάνετε το εμβόλιο και μόνο το χαρτί εμβολιασμού θα είναι υποχρεωτικό. Θα είναι, απλώς, ένα χαρτί υγείας (σιγά μην είναι και της σόφτεξ…), το οποίο θα διευκολύνει τις κινήσεις σας και τις μετακινήσεις σας

Το Καφενείο έχει ήδη ένα τέτοιο πιστοποιητικό και σας το παρουσιάζει, για να έχετε

μια εξοικείωση με τον τύπο του εγγράφου και με τα στοιχεία που θα αναφέρονται.

Περιπετειώδεις περιπέτειες…

Για τον Ατλαντικό τα είπαμε...Το κακό είναι που πλαταίνει κι ο Πετριλιώτης... Κάθε κατεβασιά και δυο μέτρα αλαργεύει το Λεοντίτο!...

Σα βγεις στον πηγαιμό για Λεοντίτο,

μην εύχεσαι να ’ναι μακρύς ο δρόμος (να εύχεσαι να είναι ανοιχτός)

και μην σκανιάζεις, από περιπέτειες δεν θα ξεμείνεις,

ακόμα κι αν δεν έβρεις Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες.

Τον χαλασμένο δρόμο του Βλασίου να μην πάρεις

ούτε τον δρόμο από τη Λεύκα του Πετρίλου…

Αν και βουνό κουμάντο κάνει τώρα ο Ποσειδώνας

και από τον Μιαρίτη φρόντισε να ξεγλιστρίσεις!

Να πάθεις και να μάθεις και πολλά να εννοήσεις

κι έτσι σοφός να γίνεις και μεγάλη πείρα ν’ αποκτήσεις!

Και που το ξέρεις; Κάποτε μπορεί στο Λεοντίτο και να φτάσεις… (καφετζοδιασκευή)

Ο Καβάφης νόμιζε ότι είναι δύσκολο να φτάσεις στην Ιθάκη!... Δεν ήξερε πόσο δυσκολότερο είναι να πας στο Λεοντίτο. Εκεί ο πηγαιμός είναι μεγάλος παιδεμός!...

Δεν περνάς, βρε Λεοντίτη, δεν περνάς, περνάς!

Ρώτα πρώτα για το δρόμο κι ύστερα να ξεκινάς…

Παιχνίδι, όπως το «περνά, περνά η μέλισσα…», το οποίο παίζουν οι Λεοντίτες γύρω απ’ τον ιστορικό πλάτανο όταν αποκλείονται.

Στο μεταξύ, 68 πανεπιστημιακοί υπογράφουν κείμενο συμπαράστασης υπέρ των κατοίκων του Λεοντίτου και ζητούν να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά τους...

− Γιατί ρε, τρομοκράτες είναι οι Λεοντίτες και τους υποστηρίζουν ή νομίζεις ότι κάνουν απεργία πείνας στον αποκλεισμό; Αντιθέτως!... Ανάβουν μεγάλες φωτιές για να στείλουν με σήματα καπνού το συμβάν και μετά ψήνουν τις μπριζόλες που έχουν στα ψυγεία τους, για να μην χαλάσουν, επειδή κόβεται και το ρεύμα…

− Ε, τι ρωτάς κι εσύ!... Καθηγητές είναι, κάτι πρέπει να πουν, να γράψουν, να υπογράψουν… Περνάει η μέρα αλλιώς; Στα γιδοπρόβατα ή στο χωράφι θα πάνε; Δεν είπε κάποιος «καθηγητές τρεις κι εχάθη η πατρίς»; Καταλαβαίνεις με τους 68…

Φταίνε και οι Λεοντίτες…

Η αιτία του κακού ξεκινάει προ εικοσαετίας. Από τότε που δεν άφησαν την ισχυρή εταιρεία να κάνει και το Λεοντίτο ισχυρότερο (ή χειρότερο) κι από λιοντάρι και να έχουν δρόμο θωρακισμένο. Τώρα πάνε στο χωριό τους μόνο με τεθωρακισμένο…

Φταίνε, διότι δεν θυσίασαν έναν γαμπρό να στεριώσει ο δρόμος (τόσους έχουν!…). Τα μεγάλα έργα θέλουν θυσίες, αλλά να μην την πληρώνει πάντα η γυναίκα του πρωτομάστορα ή του εργολάβου… (ή οι επιτροπές παραλαβής των έργων…)

Προτείνομεν…

1. Να κόψουμε το Λεοντίτο, διοικητικώς, προς Ευρυτανία, αφού μόνο προς το Ασπρόρεμα μπορούν να πάνε οδικώς, έστω χωματοδρομικώς, μέσω Αρκουδιάς.

2. Να κουβαλήσουν οι Λεοντίτες (στον ώμο, για τιμωρία) τους παρατημένους σωλήνες της ισχυρής από το Μαυρομμάτι και να τους κολλήσουμε, για να φκιάσουμε τοιχείο που θα προστατεύει τον δρόμο απ’ το ποτάμι ή να τους ενώσουμε και να δημιουργήσουμε υποποτάμια σήραγγα, για να διαφεύγουν όταν έρχονται τα ζόρια…

3. Να αγνοήσομεν, εντελώς, το ασήμαντο πρόβλημά τους. Άλλωστε, τόσοι αρμόδιοι εφαρμόζουν, επιτυχώς, τη συνταγή…

Το πρόβλημα είναι πρόβλημα…

Μάλιστα!... Αυτό κι αν είναι σοβαρή διαπίστωση!... Για να λυθεί ένα πρόβλημα χρειάζεται σκέψη, λύση, απάντηση κι οπωσδήποτε να υπάρχουν οι δυνατότητες σκέψης και λύσης. Η απάντηση δεν είναι και τόσο απαραίτητη. Αργά ή γρήγορα, όλοι την καταλαβαίνουν… (φαίνεται και στο χειροκρότημα ή στις μούντζες…)

Πολλές φορές η λύση ενός προβλήματος δημιουργεί άλλο πρόβλημα και χρειάζεται να το διαχειριστούμε κι αυτό. Ξαναδιαβάστε την παροιμία στην αρχή του Καφενείου! Αυτό λέει. Καλή η βροχή όταν έχεις κάπα. Επομένως, πάντα, αναγκαία η ετοιμότητα για το προβλέψιμο, αλλά και για το απρόοπτο.

Τώρα, για τον σημερινό τίτλο μην το πολυψάχνετε!... Ο καφετζής πάντα θέλει κάτι να πει, όμως, δεν είναι και βέβαιο ότι το πετυχαίνει. Μην ξεχνάτε ότι έχει κι αυτός τις δικές του

παρενέργειες… 12/2/21