Ψιττακοί και παπαγάλοι
Όποιος έχει τα κονδύλια
βρίσκει και κονδυλοφόρους.
(καφετζής)
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 79
Τέρμα οι πλάνες!...
Μη με κοιτάτε μ’ αυτό το απλανές βλέμμα!... Είπαμε, τέρμα η ψευδαίσθηση του καλοκαιριού και των διακοπών οι πλάνες, με τις περιπλανήσεις σας στα όρη, στα βουνά, στους αιγιαλούς και στους κάμπους… Πέρασε ο Αύγουστος με τις παχιές του μύγες και τώρα στου Τρυγητή το γομαροκαλόκαιρο καλά είναι, κατά τη διαδικασία της προσγείωσης στην πραγματικότητα, να κάνουμε για άλλη μια φορά ταχύτατη προσαρμογή. Αλλιώς, θα πλανώμεθα πλάνην οικτράν…
Βέβαια, δε γλιτώνουμε κι απ’ όλες τις πλάνες, αλλά, τουλάχιστον, να γλιτώνουμε απ’ αυτές που μπορούμε να γλιτώνουμε. Κυρίως, απ’ αυτές που δημιουργούμε μόνοι μας με τις προσδοκίες μας, πολλές απ’ τις οποίες καταλήγουν ανεκπλήρωτοι στόχοι...
Πήγαμε στα χωριά μας και είναι σαν να μην πήγαμε. Δεύτερο χαμένο καλοκαίρι, άγευστο και άνοστο σαν το ανάλατο φαγητό. Τρυπωμένοι στα σπίτια μας από την πανδημία και με την απορία να πλανάται παντού: Πού να βρίσκεται εκείνη η «Γαλάζια Ελευθερία» που μας έταζε ο Κυριάκος και τι χρώμα έχει;
Πέρασε και του Αγίου Φανουρίου η γιορτή, αλλά πουθενά δε φανερώθηκε η χαμένη ελευθερία. Κρίμα στις φανουρόπιτες που φκιάσαμε. Κολοκύθια… ελευθερία! Ας φκιάσουμε τώρα και κολοκυθόπιτες!... Και τους κολοκυθόσπορους πασατέμπο, για να περνάει η ώρα στα προσεχή απαγορευτικά κυκλοφορίας…
Πλάνη κι αυτή, όμως, μη στεναχωριέστε! Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που μας παραπλανά ένας πολιτικός, όμως, γιατί να το κρύψομεν… και τους πολιτικούς άλλοι τους παραπλανούν (εκτός από εκείνους που έχουν από μόνοι τους αυταπάτες...). Είναι οι δημοσκόποι, οι καιροσκόποι, οι χειροκροτητές, οι κόλακες, οι κόρακες, τα παγώνια κι οι παπαγάλοι… (ας αρχίσω να δικαιολογώ και τον σημερινό τίτλο, για να μην καταντήσει κι ο τίτλος πλάνη…)
Είχαμε κάνει σχέδια για το καλοκαίρι. Τελικά, έμειναν σχέδια επί χάρτου. Ακόμα κι ο Αύγουστος μια σκέτη πλάνη αποδείχτηκε. Ούτε μερομήνια της προκοπής δε μας επέτρεψε να σημειώσουμε (με κάτι συνεχόμενες μέρες καύσωνα, λες και ήταν φωτοτυπίες), για να προβλέψουμε τι καιρό θα κάνει. Αλλά, με πρωθυπουργό Μητσοτάκη τι πρόβλεψη να σου κάνουν και τα μερομήνια;
Κι από Αύγουστο χειμώνα… Κάτι ήξερε ο λαός μας που το έλεγε αυτό. Τώρα, αρχίσαμε κι εμείς να το κατανοούμε…
Το καλό με τις πλάνες είναι πως τις απορρίπτουμε εύκολα, όταν τις καταλάβουμε κι όταν δεν τις καταλάβουμε τις καταπίνουμε αμάσητες (το ίδιο εύκολα). Επομένως, σε κάθε περίπτωση είναι αναλώσιμες. Επειδή δεν υπάρχει πλανοδιαγνωσιόμετρο, το βασικό εργαλείο που διαθέτουμε για τον εντοπισμό τους είναι το μυαλό μας, το οποίο πρέπει να δουλεύει υπερωρίες πια, για να αποκρούει τις κάθε λογής πλάνες που μας περικυκλώνουν…
«Επλανήθην ως πρόβατον απολωλός…»
«Όλοι πίσω! Όλοι πίσω! Πλανηθήκαμε…» Γέρων Πορφύριος
«Φαντάζουν γίγαντες, μα είναι νάνοι, τους γιγάντωσε των καιρών η πλάνη».
Κώστας Βάρναλης
Ο άλλος τρόπος είναι να ανατρέχουμε στη συσσωρευμένη σοφία του λαού μας και να έχουμε κατά νουν φράσεις όπως οι παραπάνω που αποτυπώνουν την εμπειρία του.
Τέλος, είναι πλάνη να νομίζετε ότι μπορεί ο καφετζής να σας διαφωτίσει για τις πλάνες. Καλύτερα να πλανάσθε μόνοι σας και κατά πώς το τραβάει η όρεξή σας… Ένα μόνο να θυμάστε, για να προσέχετε: «Η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης».
Κι από τις πλάνες στους πλανήτες
Ξεκινά ο εποικισμός των πλανητών… Η NAΣA αναζητά, λέει, εθελοντές, για να ζήσουν στον Άρη. Διαστημικές εταιρείες προετοιμάζουν το ταξίδι. Όλα τα έξοδα πληρωμένα!... κι ευκαιρία να ζήσετε σε έναν πλανήτη χωρίς πλανητάρχη!...
Κυρία, ΝΑΣΑ, ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση, αλλά δεν προτιθέμεθα να ακολουθήσουμε. Ποιος πηγαίνει πάλι να ξαναβγάζει από την αρχή ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, ταυτότητα, νέους κωδικούς και να μπλέξει με την αρειανή γραφειοκρατία; Αν θέλετε, πάντως, μπορούμε να σας προτείνουμε κάποιους… και δε χρειάζεται να μας τους ξαναφέρετε πίσω…
ΝΑΣΑ αν είχα τρεις ζωές θα ξόδευα τη μία
να φύγω απ’ αυτή τη γη, για νά βρω ησυχία
Παπαγάλοι
Υπάρχουν πολλοί παπαγάλοι… Και μικροί και μεγάλοι… Άλλοι είναι μονόχρωμοι, άλλοι πολύχρωμοι και εμπριμέ (δηλαδή, παρδαλοί) κι άλλοι ασπρόμαυροι. Κάποιοι μπορούν και να λένε κάποιες λέξεις, τις οποίες, όμως, δεν καταλαβαίνουν, γι’ αυτό λένε πάντα τα ίδια και τα ίδια… όπως διάφοροι πολιτικοί…
Είναι πολλά τα είδη των παπαγάλων. Θα βρεις είδη που θεωρούνται ωδικά πτηνά, ωστόσο οι περισσότεροι είναι να μην ανοίξουν το στόμα τους. Ψάχνεις για κερί να βουλώσεις, ως άλλος Οδυσσέας, τα αυτιά σου. Παρόμοιες και ίσως χειρότερες φωνητικές επιδόσεις έχουν τα παγώνια (όπως και η Παγώνη). Μπορεί από χρώματα να εντυπωσιάζουν, αλλά η φωνή τους είναι… να τους βάζεις τις φωνές και να σου φαίνεται το κρα-κρα του κόρακα μελωδία…
Από τους παπαγάλους βγαίνουν τα παπαγαλάκια και… οι καφέδες του Λουμίδη (σας προτείνω, ως καφετζής, ανεπιφύλακτα το προϊόν…). Παπαγαλάκια κατά τη μεταφορική έννοια είναι οι άνθρωποι που αναπαράγουν συνέχεια εκείνα που εξυπηρετούν διάφορους οικονομικοπολιτικοκοινωνικούς στόχους, που υπηρετούν με το αζημίωτο τα συμφέροντα κι εκείνους που τους σχεδιάζουν, που προετοιμάζουν το έδαφος με φήμες, παραπληροφόρηση και προπαγάνδα, διαμορφώνοντας την κοινή γνώμη. (Τώρα σας προτείνω να είστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί με τα παπαγαλάκια… Αλάργααααα!...).
Το ’πε, το ’πε ο παπαγάλος… (σας θυμίζω κι ένα παλιό τραγούδι με επικολυρικούς στίχους για έναν μαρτυριάρη παπαγάλο…). Ό,τι και να ’πε ο παπαγάλος, αν δεν το ’πε το Μέγκα, ο Αντένας και τα υπόλοιπα αξιόπιστα και αδιάβλητα μουμουέ, αν δεν το ’γραψε ο Πρετεντέρης, ο Βαξεβάνης, η Ακρίτα και οι υπόλοιπες ακρίδες της γραπτής ενημέρωσης, μη δίνετε καμιά σημασία. Ούτε τα ίδια σας τα μάτια και τα αυτιά να μην πιστεύετε! Μπορεί να σας παραπλανήσουν… Ο Αυτιάς και οι άλλοι ποτέ…
Κλείνω το περί παπαγάλων σημείωμα, ελπίζοντας, τουλάχιστον, να συμφωνείτε ότι τα παπαγαλάκια ουδεμία σχέση έχουν με τις πλάνες και τις πλεκτάνες…
Ψωμί, παιδεία, παπαγαλία!...
Ας το επαναλάβουμε μία ακόμη φορά (καταλλήλως συμπληρωμένο), διότι, καθώς έλεγαν και οι αρχαίοι, η επανάληψις είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως.
Ψωμί (ολικής αλέσεως), παιδεία (ολικής διαλύσεως), παπαγαλία (ολικής εκτελέσεως)
Ο χώρος της παιδείας είναι ο καλύτερος για την ανάπτυξη της παπαγαλίας. Εδώ έχει την έννοια της αποστήθισης και αναπαραγωγής (ξερών) γνώσεων με μόνη στόχευση την επιτυχία σε μια σειρά εξετάσεων με τελικό προορισμό την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όμως, η παπαγαλία είναι μήτηρ πάσης αποκοιμήσεως…
Την υπηρετούν με συνέπεια, διαχρονικά, όλοι οι υπουργοί παιδείας. Όλοι δηλώνουν ότι θα την περιορίσουν και θα την καταπολεμήσουν κι όλοι τη γιγαντώνουν. Καθένας που αναλαμβάνει νομοθετεί περί παιδείας και υπόσχεται την αναβάθμισή της, την αναθεώρησή της, την αναβάπτισή της και στο τέλος πετυχαίνει την ανατίναξή της… Οδηγεί έτσι, επιτυχώς, στην αποτυχία μια σταθερά αδέξια και αδιέξοδη παιδεία, η οποία ψάχνεται, εσχάτως, σε άλλα πειράματα που ονομάζονται εργαστήρια δεξιοτήτων (έχει πλάκα να μας κάνουν τα παιδιά δεξιούς…)
Όταν οι μαθητές στις πανελλήνιες πέφτουν οι περισσότεροι κάτω από τη βάση στην ελληνική γλώσσα, δε θέλεις άλλη απόδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά και πρέπει να αλλάξει. Αντί αυτού η κυβέρνηση επαίρεται ότι έβαλε από φέτος τα αγγλικά στο νηπιαγωγείο(!)… Ποιος φωστήρας (ελπίζω να μην είναι παιδαγωγός) αποφάσισε να πετσοκόψει ακόμη περισσότερο τη μητρική γλώσσα των ελληνόπουλων στην τρυφερή τους ηλικία με γλωσσικούς αχταρμάδες κι άλλες καινοτομίες απόλυτης κενότητας; Ποιοι με τρικυμία στο κρανίο καθοδηγούν την ελληνική παιδεία ολοένα και πιο μακριά από τις επιταγές του συντάγματος και την πολιτισμική μας παράδοση;
Βέβαια, να μην τα ρίχνουμε κι όλα στους πολιτικούς!... Είδατε ποτέ να γίνει μια σοβαρή διαμαρτυρία του λαού για την παιδεία που έχουμε; Μόνο η ελάχιστη βάση εισαγωγής μάς ενόχλησε, απ’ όσα σχεδιάζει και προωθεί η Κεραμέως. Ένα σωστό έκανε και γι’ αυτό την καταγγέλλουμε περισσότερο από τα υπόλοιπα αμφιλεγόμενα που επιχειρεί (εις μάτην, αν θέλετε τη γνώμη μου...).
Η παιδεία παράγεται από το παιδεύω, όχι από το χαϊδεύω ή το χουζουρεύω… Δε λέω, χάσαμε φέτος εκείνον τον φοιτητή των 625 μορίων. Ο γίγαντας αυτός έγραψε στα τέσσερα μαθήματα σύνολον 2 (δυο… ας το γράψω κι ολογράφως…) κι εστερήθη η πατρίς και η επιστήμη έναν ακόμη αιώνιον φοιτητήν…
Ας δοκιμάσουμε και το σύστημα ελεύθερης εισόδου στα πανεπιστήμια κι όποιος ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις να παίρνει πτυχίο, αλλά επιστήμη με εκπτώσεις δεν υπάρχει…
Ο Αλέξης, μέτοχος κι αυτός της ημετέρας υπνοπαιδείας, αντελήφθη το λαϊκόν αίσθημα και υποσχέθηκε, όταν ξαναπάρει την εξουσία, να καταργήσει αναδρομικά την ελάχιστη βάση εισαγωγής και να κάνουν εκ νέου μηχανογραφικά οι σημερινοί υποψήφιοι. Αλέξη, σε πεντέξι χρόνια που θα ξαναβγείς (αν ξαναβγείς) είναι καλύτερα να μοιράσεις κατευθείαν το πτυχίο που επιθυμούσε ο κάθε υποψήφιος κι όχι να χάνεται χρόνος σε σπουδές. Έτσι θα γλιτώσει κι ο λαός απ’ όλα τα έξοδα που κάνει, για να σπουδάσει τα παιδιά του. Επίσης, προτείνω να δώσεις σε όλους μας πτυχίο ιατρικής, να γίνουμε όλοι γιατροί. Άλλος τρόπος για να βρει γιατρειά αυτός ο τόπος δεν υπάρχει…
Γιατί να πηγαίνουμε στις πικρές ρίζες της παιδείας; Καλύτερα να πηγαίνουμε χωρίς κόπο στους γλυκείς καρπούς της. Ας είμεθα σταθερά προσηλωμένοι σε έναν και μοναδικό στόχο: Λίγη δουλειά και εισόδημα μεγάλο…
Μήπως (αναδρομικά) θα ήταν δίκαιο να επιτραπεί και στους αποφοίτους του κρυφού σχολειού να συμπληρώσουν κι αυτοί ένα μηχανογραφικό;
ΙΕΚ ακμή – ΙΕΚ παρακμή
«Εις τον τόπον μας δεν αρκεί να γνωρίζει να γράφει κανείς, πρέπει να γνωρίζουν και οι άλλοι να διαβάζουν». Δημήτριος Καμπούρογλου
Κι άλλος κι άλλος… οφφικιάλος
Εκεί που καθόταν ο πατριάρχης στο Φανάρι (ε, όχι και στο Φανάρι – Μαγούλα, αφελή καραγκούνη! Σιγά μην καθότανε και στη Λοξάδα. Στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης, λέμε…) και δεν είχε πώς να περάσει την ώρα του, ξαφνικά του ήρθε μια ιδέα: Βρε, είπε, δεν ανοίγω εκείνο το συρτάρι με τα οφφίκια να δω τι μπορώ να μοιράσω φέτος και σε ποιον; Να κάνουμε και καμιά τελετή να ξεμουδιάσουμε!… Τράβηξε στην τύχη έναν φάκελο. Ήταν το οφφίκιο του οφφικιάλου…
Ο παναγριώτατος θέλγεται από τας τελετάς. Μέχρι και αποκαλυπτήρια της προτομής του έχει κάνει. Όπως ο στρατηγός Δεκαβάλας, αν θυμάστε τον Λογοθετίδη (τον ήρωα με τις παντούφλες). Πάντως, αν αποφασίσουν όλοι όσοι δεκαβαλήσανε το καλάμι να στήσουν τις προτομές τους, δε θα σώνουμε να τρέχουμε σε αποκαλυπτήρια, άσε που θα ξεμείνουμε κι από μάρμαρα…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, με λίγα ακόμη και με κάποια που δεν ξέρουμε, έγινε κι ο Τσιόδρας οφφικιάλος. Άντε, τώρα, να μάθουμε και πώς θα τον προσφωνούμε με τον νέο του τίτλο. Εντιμολογιώτατο, εντιμότατο (χλωμό το βρίσκω), μουσικολογιώτατο (αφού είναι και ψάλτης), λοιμωξιολογιώτατο ή μασκαριώτατο;
Διαμαρτύρομαι! Πώς γίνεται και όλα τα αξιώματα τα μοιράζονται μεταξύ τους οι αλληλοτιμούμενοι και αλληλοαναγορευόμενοι; Γιατί να μην αναγορευτώ κι εγώ Άρχων Καφετζής του Θρόνου; Να δείτε που θα πάει σε κάναν Μπρούνο και σε κάναν Μικέλ αυτός ο τίτλος. Εμείς οι πτωχοί καφεποιητές ουδέποτε θα απολαύσουμε τιμές. (σκασίλα μας μεγάλη και δέκα παπαγάλοι…)
Όχι στα αιολικά είπαν και στα Βραγκιανά!
Ημερίδα ενημέρωσης για τις επιπτώσεις των αιολικών στο περιβάλλον έγινε στα Βραγκιανά. Ήμασταν λίγοι, είπε ο Μήτσιος. Το πρόβλημα δεν είναι που ήμασταν λίγοι, είναι το ποιος μας κάρφωσε στον Μήτσιο. Πάντως, από αριθμητική ούτε να μετρήσει δεν ήξερε αυτό το παπαγαλάκι…
Εμείς μετρηθήκαμε… 1164 νοματαίοι!!! Ας όψεται η πανδημία!... Τριπλάσιοι θα ήμασταν οι υπογράψαντες το Ψήφισμα Εναντίωσης κατά των αιολικών.
Τον τελευταίο τον καιρό έχω μια απορία:
Πώς γίνεται η γνώμη ενός να ’ναι πλειοψηφία
και να ’ναι η γνώμη των πολλών ισχνή μειοψηφία;
(δεκτή κάθε απάντηση, αρκεί να μην ξεπερνά τη μια λέξη)
Πρόταση: Όποιοι υποστηρικτές των αιολικών αισθάνονται πλειοψηφία καλά είναι να ετοιμάζουν από τώρα δημοτική παράταξη με βασική αυτή τη θέση τους για τις επόμενες εκλογές. Ευκαιρία να πάρουν τον δήμο… με περίπατο. Θα σαρώσουν…
Ομαδάρα οι εισηγητές!... Γιάννης Θέος, Γιώργος Καραβίδας, Χρήστος Φασούλας και Αποστόλης Καλτσής, ανέπτυξαν σφαιρικά το θέμα των ΑΠΕ με τις εύστοχες και λεπτομερείς εισηγήσεις τους. Τώρα, πώς θα διορίσουν τα παιδιά τους στις χιλιάδες θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσουν οι ΑΠΕ είναι ένα ζήτημα, το οποίο, μάλλον, δεν έλαβαν υπ’ όψιν…
Στο μεταξύ η ΕΛΕΤΑΕΝ (Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας, δηλαδή τα επιστημονικά παπαγαλάκια των αιολικών εταιρειών) προκήρυξαν διαγωνισμό φωτογραφίας με τίτλο: «Φωτογραφίζοντας τον άνεμο στην Ελλάδα»
Διευκρινιστικές ερωτήσεις:
Μόνο αέρα Ελλάδας θα φωτογραφίζουμε ή όποιον αέρα βρούμε;
Θα φωτογραφίζουμε κι άλλα αέρια ή αποκλειστικά αέρα αεράτο και κοπανιστό;
Φωτογραφίες αεριτζήδων γίνονται δεκτές στον διαγωνισμό;
Θέλετε έγχρωμο αέρα ή σας κάνει κι ο ασπρόμαυρος;
Μήπως παραπήραν αέρα τα μυαλά σας;
Πώς καταντήσαμε μωρέ!...
Από τον Πιττακό τον Μυτιληναίο
στους ψιττακούς του Μυτιληναίου, της Τέρνας και της Δεής…
Πέρασε κι ο Θεοδόσης (λιασκοβίτης είναι, όχι εγκλέζος) τον Αύγουστο στο διάσελο στον Τύμπανο και θέλησε να βγάλει φωτογραφίες, εκεί που μια εταιρεία αιολικών διόρθωνε τις ατέλειες της φύσης, ισοπεδώνοντας το βουνό (μην ανησυχείτε!... Μετά από πενήντα χρόνια θα ξαναγίνει αποκατάσταση του τοπίου…).
Κύριε, εδώ που φωτογραφίζεις είναι ιδιωτικός χώρος, του είπαν κάτι παλληκάρια που πλησίασαν αμέσως, για να τον εμποδίσουν…
Έτσι, για να μη νομίζετε ότι θα βγάζετε όπου σας γουστάρει φωτογραφίες στο εξής ή θα λάβετε κι εύκολα μέρος στον διαγωνισμό φωτογραφίας…
Πού να ήξερε κι ο Θεοδόσης για την ειδική ταμπέλα που παρουσίασε ο Καραβίδας στην ημερίδα και η οποία έλεγε: «Δημόσια έκταση παραχωρηθείσα…»
Προς βουλευτές νομού Καρδίτσας, πονηρούς πολιτευτές, κομματικούς, αιρετούς (και αιρετικούς), αυτοδιοικητικούς πέρα και δώθε, ερωτάσθε: Γιατί ορέ, αφού λάβατε το Ψήφισμα Εναντίωσης 1164 Αργιθεατών, δε νιώσατε, στοιχειωδώς, την υποχρέωση να απαντήσετε με την όποια θέση σας; Πού και ποιο σαμάρι σάς πατάει; Μήπως σας ζήτησαν διορισμό; Απαντάτε, ορέ! Αυτή η ερώτηση πάντα θα σας ακολουθεί… Νομίζετε ότι ο λαός σάς ψήφισε, για να κάνετε μόνο χαιρετισμούς, συγχαρητήριες και συλλυπητήριες δηλώσεις;
Ερωτήσεις υπαρξιακής αγωνίας:
Πώς θ’ απαλλαγούμε από τους φόρους
Πώς θα σωθούμε απ’ τους Ελπιδοφόρους;
Πώς θα γλιτώσουμε απ’ τους κονδυλοφόρους;
Χωρίς πλάνες
Μπορεί να μην καταφέρουμε ποτέ να απαντήσουμε στις παραπάνω ερωτήσεις. Ίσως και να μην υπάρχουν απαντήσεις. Οι άνθρωποι μπορούν να σε προδώσουν, να σε παραπλανήσουν, να σε απογοητεύσουν. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε κι εμείς στους άλλους ανθρώπους. Όταν αποδεχτούμε αυτό θα μάθουμε να συνυπάρχουμε καλύτερα, θα δείχνουμε μεγαλύτερη κατανόηση και, βέβαια, πάντα θα διατηρούμε το δικαίωμα να επιλέγουμε εκείνους που νομίζουμε ότι μας ταιριάζουν. Ο χρόνος και οι περιστάσεις θα δείχνουν την ορθότητα των επιλογών μας…
Χωρίς πλάνες είναι μόνο η φύση. Δε θα σε ξεγελάσει ποτέ. Έχει τις απαρασάλευτες αλήθειες της, έχει τους σταθερούς κανόνες της. Όταν πας με σεβασμό και γνώση κοντά της είναι πρόθυμη να σου χαρίσει όλα της τα δώρα. Να σου αποκαλύψει την ομορφιά της ζωής, να σου διαλύσει δυσάρεστα συναισθήματα, να σε παρηγορήσει απ’ ό,τι σε πλήγωσε. Εδώ ο Θεός είναι δίπλα σου.
Υπάρχει, όμως, μια δυσκολία. Η φύση δεν έρχεται σε σένα, εσύ πρέπει να πας σ’ αυτή. Και κατά Καμπούρογλου δεν φτάνει που υπάρχει, πρέπει ν’ αρχίσεις και να τη διαβάζεις…
Καλό φθινόπωρο! 29/9/2021
