Μία γιαγιά είναι στα τελευταία της. Ο Χάρος πάει να την... πάρει. Η γιαγιά το παίρνει χαμπάρι, βγαίνει από το σπίτι και αρχίζει να τρέχει. Ο Χάρος την ακολουθεί.
Η γιαγιά βλέπει ένα παιδικό σταθμό και μπαίνει μέσα. Σκέφτεται ότι ο Χάρος δε θα σκεφτεί να μπει σε ένα μέρος με τόσα μικρά παιδάκια.
Είναι η ώρα του φαγητού και τα παιδάκια φωνάζουν: "Μαμ, μαμ, μαμ!!!". Η γιαγιά κάθεται ανάμεσά τους φωνάζει και αυτή: "Μαμ, μαμ, μαμ!!!" για να μη την αντιληφθεί ο Χάρος και να την γλιτώσει.
Συνεχίζει στο ίδιο τέμπο, μαζί με τα παιδάκια: "Μαμ, μαμ, μαμ!!!".
Κάποια στιγμή νιώθει ένα χτύπημα στον ώμο. Γυρνάει και έντρομη βλέπει το Χάρο!!!Αυτός σκύβει και της λέει:
- Γιαγιάκα, κάνε τώρα μαμ γιατί μετά θά έχει... άτα!!
Η γιαγιά βλέπει ένα παιδικό σταθμό και μπαίνει μέσα. Σκέφτεται ότι ο Χάρος δε θα σκεφτεί να μπει σε ένα μέρος με τόσα μικρά παιδάκια.
Είναι η ώρα του φαγητού και τα παιδάκια φωνάζουν: "Μαμ, μαμ, μαμ!!!". Η γιαγιά κάθεται ανάμεσά τους φωνάζει και αυτή: "Μαμ, μαμ, μαμ!!!" για να μη την αντιληφθεί ο Χάρος και να την γλιτώσει.
Συνεχίζει στο ίδιο τέμπο, μαζί με τα παιδάκια: "Μαμ, μαμ, μαμ!!!".
Κάποια στιγμή νιώθει ένα χτύπημα στον ώμο. Γυρνάει και έντρομη βλέπει το Χάρο!!!Αυτός σκύβει και της λέει:
- Γιαγιάκα, κάνε τώρα μαμ γιατί μετά θά έχει... άτα!!
