Η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία εξέδωσε νέες οδηγίες προς τους παιδιάτρους των ΗΠΑ που όμως ενδιαφέρουν κι εμάς στην Ελλάδα.....
Συγκεκριμένα, η Ακαδημία συστήνει στους γιατρούς να μεταδίδουν την ψυχραιμία τους στους γονείς και να τους εκπαιδεύουν κατά κάποιο τρόπο, ώστε να μην πανικοβάλλονται με κάθε εμπύρετο νόσημα του παιδιού τους...
Με εξαίρεση κάποιες σοβαρές εμπύρετες νόσους ή τα παιδιά που ήδη πάσχουν από κάποιο σοβαρό χρόνιο νόσημα, οι παιδίατροι έχουν τώρα την οδηγία να εξηγούν στους γονείς ότι δεν είναι απαραίτητο να επαναφέρουν με κάθε τρόπο την θερμοκρασία του παιδιού τους στα φυσιολογικά επίπεδα και ότι τα δέκατα και γενικά ο σχετικά χαμηλός πυρετός δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται πάντα σαν εχθρός.
Αυτή η νέα σύσταση στηρίζεται σε έρευνες ειδικών που δείχνουν ότι ο πυρετός δεν αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικών βλαβών όπως νομίζει ο πολύς ο κόσμος. Πιο ειδικά, οι γιατροί ξεκαθαρίζουν ότι αν ένα παιδί πάσχει από επιληπτικό ή άλλο χρόνιο νόσημα, τότε ο πυρετός του πρέπει να αντιμετωπίζεται δραστικά, αλλά σε ένα κατά τα άλλα υγιές παιδί, ο πυρετός δεν μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικές ή άλλες βλάβες.
Ο πυρετός –αναφέρει η Ακαδημία στις συστάσεις της- δεν αποτελεί ασθένεια, αλλά φυσιολογικό μηχανισμό άμυνας του οργανισμού και συμβάλλει στην αντιμετώπιση της ίωσης ή της μικροβιακής λοίμωξης. Καθυστερεί την αναπαραγωγή και εξάπλωση των βακτηριδίων και των ιών, ενώ παράλληλα αυξάνει την παραγωγή αντισωμάτων, λεμφοκυττάρων και ουδετερόφιλων, δηλαδή κυττάρων του ανοσοποιητικού που καταπολεμούν τις λοιμώξεις.
Επίσης, η Ακαδημία συνιστά οι γονείς να αποφεύγουν να ξυπνάνε τα παιδιά για να του δώσουν αντιπυρετικό φάρμακο εκτός κι αν τους το έχει συστήσει ο γιατρός τους. Τους εφιστά μάλιστα την προσοχή στις περιπτώσεις κατά τις οποίες δίνουν στο παιδί τους δύο φάρμακα, π.χ. αντιβηχικό σιρόπι και αντιπυρετικό.
Ο λόγος είναι ότι τα διαφορετικά φάρμακα περιέχουν μεν διαφορετικές δραστικές ουσίες, αλλά μπορεί να περιέχουν σε μικρή δόση και μία που να είναι κοινή. Μπορεί π.χ. δύο εντελώς διαφορετικά φάρμακα να περιέχουν και τα δύο παρακεταμόλη. Σε αυτή την περίπτωση οι γονείς δεν ξέρουν ότι δίνουν στο παιδί τους παρακεταμόλη ή άλλη ουσία «εις διπλούν». Κάτι τέτοιο, όμως, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη χορήγηση υπερβολικής δόσης μιας φαρμακευτικής ουσίας.
www.vita.gr
http://www.on-news.gr/2011/03/blog-post.html#more
Συγκεκριμένα, η Ακαδημία συστήνει στους γιατρούς να μεταδίδουν την ψυχραιμία τους στους γονείς και να τους εκπαιδεύουν κατά κάποιο τρόπο, ώστε να μην πανικοβάλλονται με κάθε εμπύρετο νόσημα του παιδιού τους...
Με εξαίρεση κάποιες σοβαρές εμπύρετες νόσους ή τα παιδιά που ήδη πάσχουν από κάποιο σοβαρό χρόνιο νόσημα, οι παιδίατροι έχουν τώρα την οδηγία να εξηγούν στους γονείς ότι δεν είναι απαραίτητο να επαναφέρουν με κάθε τρόπο την θερμοκρασία του παιδιού τους στα φυσιολογικά επίπεδα και ότι τα δέκατα και γενικά ο σχετικά χαμηλός πυρετός δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται πάντα σαν εχθρός.
Αυτή η νέα σύσταση στηρίζεται σε έρευνες ειδικών που δείχνουν ότι ο πυρετός δεν αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικών βλαβών όπως νομίζει ο πολύς ο κόσμος. Πιο ειδικά, οι γιατροί ξεκαθαρίζουν ότι αν ένα παιδί πάσχει από επιληπτικό ή άλλο χρόνιο νόσημα, τότε ο πυρετός του πρέπει να αντιμετωπίζεται δραστικά, αλλά σε ένα κατά τα άλλα υγιές παιδί, ο πυρετός δεν μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικές ή άλλες βλάβες.
Ο πυρετός –αναφέρει η Ακαδημία στις συστάσεις της- δεν αποτελεί ασθένεια, αλλά φυσιολογικό μηχανισμό άμυνας του οργανισμού και συμβάλλει στην αντιμετώπιση της ίωσης ή της μικροβιακής λοίμωξης. Καθυστερεί την αναπαραγωγή και εξάπλωση των βακτηριδίων και των ιών, ενώ παράλληλα αυξάνει την παραγωγή αντισωμάτων, λεμφοκυττάρων και ουδετερόφιλων, δηλαδή κυττάρων του ανοσοποιητικού που καταπολεμούν τις λοιμώξεις.
Επίσης, η Ακαδημία συνιστά οι γονείς να αποφεύγουν να ξυπνάνε τα παιδιά για να του δώσουν αντιπυρετικό φάρμακο εκτός κι αν τους το έχει συστήσει ο γιατρός τους. Τους εφιστά μάλιστα την προσοχή στις περιπτώσεις κατά τις οποίες δίνουν στο παιδί τους δύο φάρμακα, π.χ. αντιβηχικό σιρόπι και αντιπυρετικό.
Ο λόγος είναι ότι τα διαφορετικά φάρμακα περιέχουν μεν διαφορετικές δραστικές ουσίες, αλλά μπορεί να περιέχουν σε μικρή δόση και μία που να είναι κοινή. Μπορεί π.χ. δύο εντελώς διαφορετικά φάρμακα να περιέχουν και τα δύο παρακεταμόλη. Σε αυτή την περίπτωση οι γονείς δεν ξέρουν ότι δίνουν στο παιδί τους παρακεταμόλη ή άλλη ουσία «εις διπλούν». Κάτι τέτοιο, όμως, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη χορήγηση υπερβολικής δόσης μιας φαρμακευτικής ουσίας.
www.vita.gr
http://www.on-news.gr/2011/03/blog-post.html#more