Ανοιχτή επιστολή προς δημοσιογράφους, εκπροσώπους του κοινοβουλίου, εκπαιδευτικούς,
προς τους Υπουργούς Παιδείας και Πολιτισμού,
προς κάθε σκεπτόμενο πολίτη αυτής της χώρας.
Προσφάτως
αγόρασα από μεγάλη αλυσίδα βιβλιοπωλείων το βιβλίο «Το μήλο βγήκε από
τον Παράδεισο» της «δημοσιογράφου» Έλενας Ακρίτα. Επειδή η συγγραφέας
θεωρείται γνωστή και καθιερωμένη και επειδή έχει τύχει αρκετές φορές να
διαβάσω τη στήλη της στην εφημερίδα όπου αρθροργαφεί, δεν μελέτησα
αρκετά το περιεχόμενο του βιβλίου μέχρι να το αγοράσω. Θέλω να σημειώσω
ότι το βιβλίο ήταν τοποθετημένο σε μεγάλες ποσότητες στο πλέον
κεντρικότερο σημείο του βιβλιοπωλείου και επιπροσθέτως βρισκόταν σε
ράφια με την ένδειξη «διαβάσαμε και σας προτείνουμε». Συνεπώς αποτελεί
συνειδητή επιλογή του συγκεκριμένου βιβλιοπωλείου να το προωθήσει στους
πελάτες του.
Ξεκίνησα να διαβάζω και μετά τις πρώτες σελίδες έφριξα.
Η συγγραφέας αποφάσισε να ξαναγράψει τη Βίβλο, το ιερό βιβλίο όλων των
Χριστιανών, και για κάποιον ακατανόητο λόγο θεώρησε ότι είχε την
ελευθερία να αλλάξει σημεία, που έχουν φτάσει στα χέρια μας μέσω της
εκκλησιαστικής γραμματείας, κάνοντας μια διαδρομή δύο χιλιετιών.
Αγνοώντας τις απόψεις σημαντικών θεολόγων (ενδεικτικά αναφέρω
Αυγουστίνος, Αγρίππας Κάστωρ, Μπλεζ Πασκάλ, Εμάνουελ Σβέντενμποργκ), η
κυρία Ακρίτα διολισθαίνει σε ένα αντιχριστιανικό παραλήρημα,
προσπαθώντας απεγνωσμένα να εκβιάσει το γέλιο του κατώτερου και
απαίδευτου αναγνώστη.
Μετά μεγάλης μου λύπης ανακάλυψα οτι δεν πρόκειται για
κάποιο μυθιστόρημα, αλλά για μια παραποίηση της ιστορία προκειμένου
κάποιοι να αυτοεπιβεβαιώσουν τις απαράδεκτες, αναχρονιστικές και
αντι-ανθρωπιστικές απόψεις τους. Κατανοώ οτι ο κάθε «συγγραφέας» έχει
δικαίωμα να γράφει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι για να το θέσω λαϊκά,
όμως ως κοινωνία οφείλουμε να βάλουμε κάποια όρια, για να μην
καταλήξουμε κοινωνία άγριων θηρίων. Μέσα σε μια εποχή όπου έχουν
καταστρατηγηθεί και ισοπεδωθεί τα πάντα, είναι καθήκον κάθε υγιώς
σκεπτόμενου πολίτη να αντισταθεί στην επιχείρηση άλωσης του πνεύματος
και της ηθικής σκέψης.
Γνωρίζω εκ των προτέρων ότι η άποψή μου δεν θα γίνει
σεβαστή από τα περισσότερα εξωνημένα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά όπως η
κυρία Ακρίτα αφήνει τις φαντασιώσεις της ελεύθερες, μπορώ κι εγώ να
εκφράζομαι ελεύθερα ώστε να υπάρξει ένα αντιστάθμισμα. Δεν είναι δυνατόν
να διαφημίζεται και να προβάλλεται ένα κουρελούργημα που αναφέρεται στα
Ιερά Κείμενα, γελοιοποιώντας τα στο μέγιστο βαθμό.
Θαυμάστε ορισμένα αποσπάσματα από το βιβλίο που
υποστηρίζουν επαρκώς την άποψή μου και κρίνετε εσείς αν θα θέλατε κάτι
τέτοιο να πέσει στα χέρια των παιδιών σας μέσω της σχολικής τους
βιβλιοθήκης:
1. H Eύα ήταν η μοναδική γυναίκα ever που όταν μαγείρευε,
ο άντρας της δεν της είπε ποτέ «νόστιμο, αλλά καμία σχέση με της μάνας
μου!». Ο Αδάμ είναι ο μοναδικός άντρας ever που δεν άκουσε ποτέ την
ερώτηση «κοίτα με στα μάτια, υπάρχει μια άλλη γυναίκα στη ζωή σου;».
2. Η γυναίκα του Λοτ έγινε αλάτι, ενώ ήθελε να γίνει ενδοκρινολόγος.
3. Μιλάς με τον Θεό, είσαι θρήσκος. Μιλάει ο Θεός σε σένα, είσαι σχιζοφρενικός.
4. Το να πηγαίνεις στην εκκλησία δεν σε κάνει χριστιανό, όπως το να πηγαίνεις σε γκαράζ δεν σε κάνει αυτοκίνητο.
5. Ο Νώε ήταν κάτι σαν τον Γιάννη Πλούταρχο με γενειάδα:
σοβαρός, μετρημένος, οικογενειάρχης, επαγγελματίας, αλλά προ πάντων
άνθρωπος.
Δεν είναι δυνατόν να
εξευτελίζεται με αυτόν τον τρόπο η Αγία Γραφή. Επιτέλους κάποιος πρέπει
να πάρει θέση όχι μόνο για το συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά και για όλα τα
παρόμοια που έχουν κατακλύσει την αγορά και προσπαθούν τεχνηέντως να
διαμορφώσουν την –παγκοσμιοποιημένη– κοινή γνώμη. Θεωρώ αδιανόητο ότι
δεν έχει πάρει θέση η επίσημη εκκλησία και τα Υπουργεία Παιδείας και
Πολιτισμού.
Σας παρακαλώ κύριοι όπως δημοσιεύσετε την παρούσα
επιστολή, η οποία φέρει την υπογραφή πολλών έγκριτων συναδέλφων
εκπαιδευτικών και ακαδημαϊκών.
Με τιμή,
Κωνσταντίνος Λαζαρίδης, καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, Θεολόγος
