Δεν υπάρχει χρόνος – Δε χωράει σιωπή / Πανελλαδική μέρα δράσης
Σαν
επανάληψη κακόγουστου έργου είναι πλέον οι ειδήσεις που φτάνουν
καθημερινά για ναυάγια και θανάτους μεταναστών/μεταναστριών και
προσφύγων. Ένα έργο που πρέπει να σταματήσει να παίζεται εδώ και τώρα!
Πόση
θλίψη; Πόση οργή; Πόσοι πνιγμένοι στον πάτο της Μεσογείου και πόσοι
νεκροί στα ναρκοπέδια; Και ποια η θέση της κοινωνίας για αυτούς τους
ανθρώπους; Τώρα, που το δολοφονικό χέρι δεν είναι οι κακοί μουσουλμάνοι
φονταμενταλιστές αλλά η πολιτισμένη ΕΕ, δε θα βροντοφωνάξουμε “je suis” ;
Πόσα
χρήματα ακόμα σκορπισμένα για το κλειδαμπάρωμα και την «προστασία» της
πολιτισμένης και ευημερούσας (ίσως όχι για πολύ ακόμα) Ευρώπης; Πόση
μισανθρωπιά και σκληρότητα άραγε είναι ακόμα κρυμμένη στον ουμανισμό του
δυτικού κόσμου;
Είναι απίστευτο στην Ευρώπη του 21ου αιώνα
να κινείται με τόση ευκολία το κεφάλαιο και τα εμπορεύματα και να είναι
αδιανόητο να κινηθούν οι άνθρωποι. Σύνορα ανοιχτά λοιπόν μόνο για τα
χρήματά σας και τις τράπεζες. Η ΕΕ συνέβαλε σε πολέμους και ληστρικές
αρπαγές του φυσικού, και όχι μόνο, πλούτου ανά τον κόσμο και νόμισε ότι
θα εμποδίσει το διάβα τον ανθρώπων, αλλά μάταια. Γέννησε τη φτώχεια και
την εξαθλίωση, χώρισε τους ανθρώπους σε κατηγορίες και τώρα οι
κυβερνήσεις της σκορπάνε τρόμο για να συνεχίσουν την εκμετάλλευση
ντόπιων και ξένων.
Πριν
2 χρόνια με το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι ανατριχιάσαμε και βγήκαμε στο
δρόμο, γι’ άλλη μια φορά. Με το ναυάγιο στη Λαμπεντούζα βγήκαμε από τα
ρούχα μας και φωνάξαμε μ’ όση φωνή μας είχε απομείνει για να σταματήσουν
οι δολοφονικές πρακτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα, φτάσαμε να
ακούμε κάθε 2-3 μέρες για νέους πνιγμούς και στεκόμαστε μουδιασμένοι.
Δεν
υπάρχει χρόνος – Δε χωράει σιωπή. Είναι ταξικό μας χρέος να σταθούμε
στο πλευρό αυτών που αγωνίζονται και αντιστέκονται. Ντόπιοι και ξένοι να
διεκδικήσουμε το αναφαίρετο δικαίωμά μας για ζωή κι αξιοπρέπεια. Να
αναγκάσουμε κυβερνήσεις και ΕΕ να σταματήσουν τις δολοφονικές πρακτικές
αποκλεισμού της Ευρώπης. Ενάντια στην πολιτική του μίσους και του
ρατσισμού, να ενωθούμε και να διεκδικούμε έναν άλλο καλύτερο κόσμο.
Τα
αιτήματα για παροχή ταξιδιωτικών εγγράφων στους πρόσφυγες, η κατάργηση
των συνθηκών του Δουβλίνου και της Σέγκεν αλλά και το άνοιγμα των
συνόρων είναι πια μονόδρομος για να σταματήσουμε να θρηνούμε τους
νεκρούς που μετριόνται πια σε εκατοντάδες. Είναι ζωτικής σημασίας πια να
ξεκινήσει άμεσα νέα διαδικασία νομιμοποίησης για όλους και όλες τους
μετανάστες και μετανάστριες.
Τα περάσματα στενεύουν και οφείλουμε να διαλέξουμε έμπρακτα πλευρά.
Τέρμα πια στις αυταπάτες. Ή με το κεφάλαιο ή με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Κάπως έτσι γίνεται δυστυχώς γίνεται ακόμα πιο αναγκαία κι απαραίτητη η παρουσία όλων μας το Σάββατο 25 Απριλίου στην Παρέμβαση – Κινητοποίηση σε Ειδομένη – Ευζώνους – Λητή
που οργανώνεται στα πλαίσια της Πανελλαδικής Μέρας Δράσης της
Πανελλαδικής Δικτύωσης Μεταναστευτικών και Αντιρατσιστικών Οργανώσεων.
