Αρωμα ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής στα Κανάλια, στο «μπαλκόνι» του Θεσσαλικού Κάμπου

ΜΟΥΖΑΚΙ - Φρουρός του κάμπου

Κείμενο: Ηλέκτρα Φατούρου
Φωτογραφίες: Ηρακλής Μήλα

Oσο βουνό χρειάζεσαι και άλλος τόσος Κάμπος. Τρία από τα ομορφότερα ημιορεινά χωριά του νομού, το πιο καλοδιατηρημένο κάστρο της Θεσσαλίας και πάμπολλες επιλογές διαδρομών φανερώνουν πλήθος ετερόκλητων μνημείων.

Το Φανάρι εποπτεύει τα περάσματα. Εδώ, με βλέμμα στα Αγραφα και στο Μουζάκι

Το εμπορικό και διοικητικό κέντρο της Βορειοδυτικής Καρδίτσας αποτελεί κόμβο από και προς την Αργιθέα, τη λίμνη Πλαστήρα, την Hπειρο και τον Νομό Τρικάλων.Η νεόκτιστη κωμόπολη (που έχει μάθει να υποδέχεται τους ταξιδιώτες) απλώνεται στα πόδια του όρους Ιτάμου (παρακλάδι του Κόζιακα) και διαρρέεται από τον ποταμό Πάμισο, ο οποίος καταλήγει στον Πηνειό.
Από μια εντυπωσιακή σχισμή των απότομων βράχων «κρυφοκοιτάει» τα περάσματα της Νότιας Πίνδου και αποτελεί εισαγωγή στον θαυμαστό, ορεινό της κόσμο.

Κρυφοκοιτάμε και εμείς, για μια πρώτη γεύση από τα γύρω βουνά. Η περιήγηση ξεκινά 3 χλμ. Από το Μουζάκι προς Αργιθέα, στην «Παλαιοκαμάρα» Πορτής, στο πέτρινο γεφύρι του 16ου αι., έργο του μητροπολίτη Λάρισας Αγ. Βησσαρίωνος.
Ανηφορίζουμε προς το χωριό με την πίστα απογείωσης των αιωροπτεριστών και το αναρριχητικό πεδίο.

Η Πορτή, πέρα από την ηλιόλουστη, πανοραμική της θέση, έχει να επιδείξει την Κοίμηση της Θεοτόκου του 1592, τα υπολείμματα αρχαίων τειχών στη θέση Παλαιόκαστρο και για τους λάτρεις της σπηλαιολογίας πολυάριθμες σπηλιές στη θέση «Σκάλα».
Η Δρακότρυπα, τώρα, αποτελεί πρόλογο για τη Μονή Αγ. Τριάδας (1742), ενώ αν ακολουθήσουμε τον δρόμο για τον Τύμπανο θα βρεθούμε στα λημέρια της Οξυάς. Το χωριό με τους διάσπαρτους μαχαλάδες στέκει αντιμέτωπο με τις κορφοβούνια της Καράβας και χωρίζεται στα δύο από τον Πάμισο.

Καμάρα Ανθοχωρίου, η «επιβράβευση» στο τέλος μιας δύσκολης ορεινής διαδρομής

Βαθιά στη χαράδρα ο ένας από τους 4 νερόμυλους που τρεφόταν από την κοίτη του και ένα ξύλινο γεφυράκι, που οδηγεί τους οδοιπόρους στην αντίπερα όχθη.

Σε τούτη την πλευρά ισορροπεί και η οξυάτικη Αγία Τριάδα με τις καπνισμένες τοιχογραφίες του 1682. Ο πατήρ Κωνσταντίνος και η σύζυγός του Ελευθερία αποτελούν την προσωποποίηση της εγκάρδιας φιλοξενίας.Μουζάκι – λίμνη Πλαστήρα 15 χλμ. Στάση στο Ανθοχώρι. Με πορεία 20 λεπτών από τον πέτρινο νερόμυλο φτάνουμε στον μικρό, μα εντυπωσιακό του καταρράκτη.

Η δε τοξωτή «Καμάρα» στο ρέμα της Κορομηλιάς είναι προσβάσιμη μέσω δύσκολης, χωμάτινης διαδρομής 5 χλμ. Καιρού επιτρέποντος, πάντως, αξίζει τον κόπο.
Αναστροφή - επόμενος στόχος, Ελληνόπυργος. Ο παραδοσιακός οικισμός πήρε το όνομά του από τα ερείπια πύργου (4ος π.Χ. αι.) που εντοπίζεται στη βόρεια πλευρά του.

Εύκολα προσβάσιμος, προσφέρει αγνάντι 360°. Το Μουζάκι, η Πύλη Τρικάλων, το Φανάρι, μέχρι τον Δομοκό φτάνει το βλέμμα. Και φέρει, μεν, την ονομασία «κάστρο», αλλά χρησίμευε ως φρυκτωρία έχοντας οπτική επαφή με τους (περισσότερο δυσπρόσιτους) πύργους στο Ελληνόκαστρο και στον Πύργο Ιθώμης.
Μέσα στην πλούσια βλάστηση, 1 χλμ. απ' τον Πύργο Ιθώμης, ο Ναός των Δώδεκα Αποστόλων σηματοδοτεί την είσοδο του φαραγγιού του χειμάρρου Μέγα, που σχηματίζεται από το ύψωμα της εδώ «ακρόπολης» με τον βράχο που τιτλοφορείται ως «Στεφάνι της Παναγίας» (όπου και η σπηλιά με τη θαυματουργή εικόνα).

Στην Οξυά ξεχωρίζει η μονή Αγίας Τριάδας με τις καπνισμένες τοιχογραφίες του 1682

Ο πρώτης τάξεως χώρος αναψυχής συνεχίζει προς τους καταρράκτες του Αγίου Ακακίου ή αλλιώς οδηγεί στον Καππά και τον πλούσιο Κάμπο.
Θέα κάμπος
Μαυρομμάτι: στη γενέτειρα του Γεωργίου Καραϊσκάκη μάς υποδέχεται ο έφιππος ανδριάντας του (αθυρόστομου και βλάσφημου κατά τας γραφάς) στρατηγού της Επανάστασης.

Ο νόθος γιος της καλόγριας «Κυρά Ζωής» γεννήθηκε το 1782 σε μια (επισκέψιμη) σπηλιά, βορείως του χωριού, από την οποία 2 χλμ. αργότερα προσεγγίζεται και η Μονή Αγίου Γεωργίου.
Περί της πλατείας, μια επίσκεψη στο σπίτι όπου μεγάλωσε έως τα 17 του χρόνια επιβάλλεται και ταιριάζει «γάντι» με το παρακείμενο, υπέροχο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης, έργο ζωής της κας Μελπομένης Τζιουβάρα.
Τέλος δρόμου σε δύο από τα ομορφότερα χωριά της Καρδίτσας. Τα γειτονικά Φανάρι και Κανάλια μοιράζονται τη στρατηγική θέση που εποπτεύει τα περάσματα από την Ηπειρο προς τη Θεσσαλία.

Το Κάστρο Φαναρίου άλλωστε (13ος αι.) αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά οχυρά.
Στα Κανάλια, στη μετέωρη πλατεία και στα σοκάκια με το άρωμα ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής, ξαποσταίνεις με θέα το ολόφωτο φρούριο, τον Ολυμπο και τον απέραντο Κάμπο. Γιατί είναι ωραία να βρίσκεις «το μπαλκόνι σου».
ΠΗΓΗ:http://www.thetravelbook.gr/