πετιμέζι
Της Βούλας Ψαλλίδα
Νηπιαγωγού
Πεντανόστιμο γλυκό με φρέσκα φρούτα και αγνά υλικά, με τον παραδοσιακό τρόπο της γιαγιάς!
Γλυκό με πετιμέζι
(Ντουλτσιάμι κου πετμέζι)
~ Υλικά
12 κουταλιές της σούπας αλεύρι
3 φλυτζάνια του τσαγιού πετιμέζι
2 φλυτζάνια του τσαγιού νερό, καρύδια
κλωστές (αντοχής όπως το ψαρόνημα)
~ Εκτέλεση
Βράζουμε σε μια κατσαρόλα το νερό μαζί με το πετιμέζι και αφού προηγουμένως έχουμε διαλύσει το αλεύρι σε λίγο νερό το προσθέτουμε σιγά σιγά στην κατσαρόλα και ανακατεύουμε γρήγορα για αρκετή ώρα.
Προηγουμένως έχουμε περάσει στις κλωστές, με μια μεγάλη βελόνα, τα καρύδια. Μόλις το μείγμα πήξει κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και βουτάμε μία-μία τις κλωστές μέσα. Στη συνέχεια, τα κρεμάμε και τα αφήνουμε να στεγνώσουν. Μετά από μια μέρα ξαναζεσταίνουμε το πετιμέζι που έμεινε και ξαναβουτάμε μέσα τις κλωστές για να έχουν το πάχος που θέλουμε. Στο τέλος τα πασπαλίζουμε με αμύγδαλα ή καρύδια...
Έτσι, τον παλιό καλό καιρό είχαν πάντα γλυκό στο σπίτι οι βλάχες νοικοκυρές !!
Πετιμέζι
Το πετιμέζι γίνεται από το μούστο. Προτιμούσαν μάλιστα τον πρώτο μούστο που έβγαινε από το πατητήρι. Το έβαζαν σε νταμιτζάνες αλλά δεν τις έκλειναν γιατί το ένζυμο που προκαλούσε το βρασμό θα πέταγε το φελλό. Στη συνέχεια, το έβαζαν σε κατσαρόλες και πρόσθεταν καθαρή στάχτη μόνο από ξύλα (καλά κοσκινισμένη για να φύγουν τα τυχόν μεγαλύτερα καρβουνάκια και να είναι καθαρή σαν αλεύρι) ή άσπρο χώμα που το έπαιρναν από διπλανό χωριό κάτι σαν μαρμαρόσκονη αλλά ήταν χώμα (ορισμένοι χρησιμοποιούν σήμερα μαρμαρόσκονη αλλά προτιμώ την στάχτη επειδή παρέχει το άρωμα του καμένου ξύλου).
Έβραζαν το μούστο με τη στάχτη αλλά ήταν συνέχεια πάνω από την κατσαρόλα γιατί φούσκωνε αμέσως. Μόλις φούσκωνε έσβηναν τη φωτιά και κατέβαζαν την κατσαρόλα. Όταν κρύωνε το ξάφριζαν και άφηναν το μούστο για 12 περίπου ώρες να ''ησυχάσει''. Μετά το σούρωναν καλά σε τουλουπάνι και αν χρειαζόταν το ξανασούρωναν. Το έβαζαν και πάλι στη φωτιά να βράσει για αρκετές ώρες μέχρι να μείνει το 1/4 της αρχικής ποσότητας ενώ κάθε τόσο το ξάφριζαν και στο τέλος έβαζαν ένα κλωνάρι αρμπαρόριζας. Όταν άρχιζε να κάνει μεγάλες φουσκάλες, ο μούστος γινόταν πετιμέζι.
Καλή επιτυχία !!!
Πηγή: http://vlahofonoi.blogspot.com/
