21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης*
Η φετινή τριμελής κριτική επιτροπή της FIPRESCI ως καλύτερο ελληνικό ντοκιμαντέρ που συμμετείχε στο Διεθνές Πρόγραμμα του φεστιβάλ βράβευσε την ταινία της Μαριάννας Οικονόμου «Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες».
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ - ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
«Όταν ο Βάγκνερ Συνάντησε τις Ντομάτες» στη Μπερλινάλε
Ένα ντοκιμαντέρ της Μαριάννας Οικονόμου ταξιδεύει στο Βερολίνο για να αφηγηθεί μια ιστορία ενός χωριού της Καρδίτσας όπου οι ντομάτες «μεγαλώνουν» με τη συνοδεία κλασσικής μουσικής
Πέντε γυναίκες και ένας άνδρας. Ο τελευταίος είναι όρθιος και οι γυναίκες κάθονται σε άδεια καφάσια – η μία εξ αυτών έχει στη ποδιά της ντομάτες. Ο άνδρας ονομάζεται Αλέξανδρος Γκουσιάρης.
Ένα ντοκιμαντέρ της Μαριάννας Οικονόμου ταξιδεύει στο Βερολίνο για να αφηγηθεί μια ιστορία ενός χωριού της Καρδίτσας όπου οι ντομάτες «μεγαλώνουν» με τη συνοδεία κλασσικής μουσικής
Πέντε γυναίκες και ένας άνδρας. Ο τελευταίος είναι όρθιος και οι γυναίκες κάθονται σε άδεια καφάσια – η μία εξ αυτών έχει στη ποδιά της ντομάτες. Ο άνδρας ονομάζεται Αλέξανδρος Γκουσιάρης.
Οι πέντε γυναίκες και ο ένας και μοναδικός άνδρας είναι τα πρόσωπα μιας αφίσας – μιας αφίσας ενός ντοκιμαντέρ ετοιμάζεται να ταξιδέψει στο Βερολίνο. Ιδιαίτερο θέμα, ξεχωριστή προσέγγιση, προκλητικός τίτλος. «Όταν ο Βάγκνερ Συνάντησε τις Ντομάτες». Ένα ντοκιμαντέρ της Μαριάννας Οικονόμου που ετοιμάζεται για την προβολή στη φετινή Berninale ( 69o Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερονίλου) και πιο συγκεκριμένα, στο πρόγραμμα Culinary Cinema που φέτος έχει για μότο A Taste For Balance.
Το ντοκιμαντέρ της Οικονόμου όπως αναφέρεται σε σχετικό ενημερωτικό σημείωμα του Φεστιβάλ «αποκαλύπτει το πως η οικονομική κατάσταση ενός ελληνικού χωριού έχει βελτιωθεί καλλιεργώντας βιολογικές ντομάτες με τη βοήθεια της μουσικής του Richard Wagner».
Και το ελληνικό χωριό που αναφέρεται στο ντοκιμαντέρ δεν είναι άλλο από το χωριό Ηλιάς (33 κάτοικοι) στην Καρδίτσα όπου ο Αλέξανδρος Γκουσιάρης ένας πολύ ανήσυχος και επίμονος άνθρωπος που καταγίνεται με μελίσσια και ντομάτες έχει στήσει το στρατηγείο του. Στο site του Αλέξανδρου διαβάζω: «Το 1998 ξεκινά η πραγματοποίηση του πρώτου μας επενδυτικού σχεδίου, μέσα από τα προγράμματα του Υπουργείου Γεωργίας για την Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου,το οποίο ολοκληρώνεται το 2000.
Το ντοκιμαντέρ της Οικονόμου όπως αναφέρεται σε σχετικό ενημερωτικό σημείωμα του Φεστιβάλ «αποκαλύπτει το πως η οικονομική κατάσταση ενός ελληνικού χωριού έχει βελτιωθεί καλλιεργώντας βιολογικές ντομάτες με τη βοήθεια της μουσικής του Richard Wagner».
Και το ελληνικό χωριό που αναφέρεται στο ντοκιμαντέρ δεν είναι άλλο από το χωριό Ηλιάς (33 κάτοικοι) στην Καρδίτσα όπου ο Αλέξανδρος Γκουσιάρης ένας πολύ ανήσυχος και επίμονος άνθρωπος που καταγίνεται με μελίσσια και ντομάτες έχει στήσει το στρατηγείο του. Στο site του Αλέξανδρου διαβάζω: «Το 1998 ξεκινά η πραγματοποίηση του πρώτου μας επενδυτικού σχεδίου, μέσα από τα προγράμματα του Υπουργείου Γεωργίας για την Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου,το οποίο ολοκληρώνεται το 2000.
Την ίδια χρονιά αρχίζει σιγά-σιγά η καλλιέργεια τομάτας σε μεγαλύτερη κλίμακα με την καθοριστική συνεργασία της οικογένειας Τάκα, στο χωριό Φύλλο της Καρδίτσας. Ο σπόρος που χρησιμοποιήθηκε τότε και που συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε έως σήμερα καλλιεργείται ανελλιπώς, από τις αρχές του 1900 στην ευρύτερη οικογένειά μας και ο τρόπος παστερίωσης παραμένει ίδιος με αυτόν που εφαρμόζανε από την εποχή του μεσοπολέμου.Το 2001 εξάγουμε τις πρώτες ποσότητες τοματοπολτού, το 2004 εντάσσουμε το κτήμα μας σε διαδικασία πιστοποίησης για παραγωγή βιολογικών προϊόντων, μέσω της Εταιρείας Πιστοποίησης ΔΗΩ ενώ το 2005 ξεκινά η συνεργασία μας με επώνυμα ξενοδοχεία στην προμήθεια μελιού για το πρωϊνό και την κουζίνα τους.
Το 2007 πραγματοποιούμε το δεύτερο επενδυτικό μας σχέδιο με συγχρηματοδότηση του επιχειρησιακού προγράμματος Αγροτικής ανάπτυξης,ΕΠΑΑ-ΑΥ και πιστοποιούμε την διαδικασία συσκευασίας και τυποποίησης μέσω ενός Συστήματος Διαχείρισης της Ασφάλειας των Τροφίμων, (ISO 22000:2005).
Το 2008 παράγουμε τα πρώτα προϊόντα τομάτας ("τομάτα στραγγιστή" και έτοιμες σάλτσες) σε πλήρες βιολογικό στάδιο και αρχίζει η διανομή τους και στην Ελληνική αγορά από την εταιρεία "Βίοτος"».
Από το διαδίκτυο βρήκα άλλο ένα κείμενο για την προσπάθεια του: «Η συγκεκριμένη ποικιλία τομάτας καλλιεργείται στην περιοχή τουλάχιστον από τις αρχές του 1900. Παλιός σπόρος με παλιά, γνώριμη, αυθεντική γεύση τομάτας. Το 2000 με την καθοριστική συνεργασία της οικογένειας Τάκα αρχίζουμε σιγά-σιγά την καλλιέργειά της σε επαγγελματική βάση και ταυτόχρονα την εξαγωγή της στο Ηνωμένο Βασίλειο (κυρίως σε εστιατόρια και σε καταστήματα όπως των Harvey Nichols, Sainsbury’s, Selfridges, Harrods και άλλα). Από το 2009 κυκλοφορεί και στην ελληνική αγορά.
Βιολογική καλλιέργεια ενός παλιού σπόρου με τον ίδιο τρόπο παστερίωσης, όπως παλιά, κάτω από ένα σύστημα διασφάλισης ποιότητας των τροφίμων (ISO 22000).
Τρία βήματα που έδωσαν στην "τομάτα στραγγιστή" τη φήμη και τα βραβεία της».
Ο ίδιος σε μια ανάρτηση στο fb γράφει με αναφορά στο ντοκιμαντέρ: «Έκθεση: Το πρώτο μέρος της φούγκας, που εισαγάγει σταδιακά όλες τις φωνές. Τα άλλα τρία μέρη, η αντέκθεση, η ανάπτυξη και η επανέκθεση, ολοκληρώνουν το πολυφωνικό μουσικό έργο. Φούγκα (fuga) δε, στα λατινικά σημαίνει, φυγή, ενώ στη γλώσσα καταγωγής της, στα γερμανικά (fuge) σημαίνει, αρμός.Εκτεθήκαμε πάλι».
Η ταινία
Με χιουμοριστική και ποιητική διάθεση, η ταινία μιλάει για την δύναμη των ανθρώπινων σχέσεων, την σημασία να βλέπει κανείς την ζωή με διαφορετική ματιά και να επαναπροσδιορίζεται σε δύσκολους καιρούς.
Σε ένα χωριό του θεσσαλικού κάμπου που αργοπεθαίνει, δύο ξαδέλφια και πέντε γυναίκες, αποφασίζουν να κάνουν μια νέα αρχή. Με λίγη βοήθεια από τη μουσική του Βάγκνερ που παίζουν στα χωράφια και τις ιστορίες που διηγούνται για να πάρουν κουράγιο, επιχειρούν να διεισδύσουν στην παγκόσμια αγορά με τη βιολογική καλλιέργεια
Το 2007 πραγματοποιούμε το δεύτερο επενδυτικό μας σχέδιο με συγχρηματοδότηση του επιχειρησιακού προγράμματος Αγροτικής ανάπτυξης,ΕΠΑΑ-ΑΥ και πιστοποιούμε την διαδικασία συσκευασίας και τυποποίησης μέσω ενός Συστήματος Διαχείρισης της Ασφάλειας των Τροφίμων, (ISO 22000:2005).
Το 2008 παράγουμε τα πρώτα προϊόντα τομάτας ("τομάτα στραγγιστή" και έτοιμες σάλτσες) σε πλήρες βιολογικό στάδιο και αρχίζει η διανομή τους και στην Ελληνική αγορά από την εταιρεία "Βίοτος"».
Από το διαδίκτυο βρήκα άλλο ένα κείμενο για την προσπάθεια του: «Η συγκεκριμένη ποικιλία τομάτας καλλιεργείται στην περιοχή τουλάχιστον από τις αρχές του 1900. Παλιός σπόρος με παλιά, γνώριμη, αυθεντική γεύση τομάτας. Το 2000 με την καθοριστική συνεργασία της οικογένειας Τάκα αρχίζουμε σιγά-σιγά την καλλιέργειά της σε επαγγελματική βάση και ταυτόχρονα την εξαγωγή της στο Ηνωμένο Βασίλειο (κυρίως σε εστιατόρια και σε καταστήματα όπως των Harvey Nichols, Sainsbury’s, Selfridges, Harrods και άλλα). Από το 2009 κυκλοφορεί και στην ελληνική αγορά.
Βιολογική καλλιέργεια ενός παλιού σπόρου με τον ίδιο τρόπο παστερίωσης, όπως παλιά, κάτω από ένα σύστημα διασφάλισης ποιότητας των τροφίμων (ISO 22000).
Τρία βήματα που έδωσαν στην "τομάτα στραγγιστή" τη φήμη και τα βραβεία της».
Ο ίδιος σε μια ανάρτηση στο fb γράφει με αναφορά στο ντοκιμαντέρ: «Έκθεση: Το πρώτο μέρος της φούγκας, που εισαγάγει σταδιακά όλες τις φωνές. Τα άλλα τρία μέρη, η αντέκθεση, η ανάπτυξη και η επανέκθεση, ολοκληρώνουν το πολυφωνικό μουσικό έργο. Φούγκα (fuga) δε, στα λατινικά σημαίνει, φυγή, ενώ στη γλώσσα καταγωγής της, στα γερμανικά (fuge) σημαίνει, αρμός.Εκτεθήκαμε πάλι».
Η ταινία
Με χιουμοριστική και ποιητική διάθεση, η ταινία μιλάει για την δύναμη των ανθρώπινων σχέσεων, την σημασία να βλέπει κανείς την ζωή με διαφορετική ματιά και να επαναπροσδιορίζεται σε δύσκολους καιρούς.
Σε ένα χωριό του θεσσαλικού κάμπου που αργοπεθαίνει, δύο ξαδέλφια και πέντε γυναίκες, αποφασίζουν να κάνουν μια νέα αρχή. Με λίγη βοήθεια από τη μουσική του Βάγκνερ που παίζουν στα χωράφια και τις ιστορίες που διηγούνται για να πάρουν κουράγιο, επιχειρούν να διεισδύσουν στην παγκόσμια αγορά με τη βιολογική καλλιέργεια
 |
| Οι ντομάτες γίνονται καλύτερες όταν ακούνε Βάγκνερ |
H παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 12 Φεβρουαρίου στις 15.30 (κινηματογράφος Cubix) και την Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου στις 22.00 (κινηματογράφος Gropius Bau).
H ταινία θα παρουσιαστεί επίσης σε market screenings για τους εκπροσώπους της κινηματογραφικής βιομηχανίας, σε συνεργασία με το Ελληνικό Kέντρο Kινηματογράφου και τη γερμανική εταιρεία διανομής Rise and Shine.
H ταινία θα παρουσιαστεί επίσης σε market screenings για τους εκπροσώπους της κινηματογραφικής βιομηχανίας, σε συνεργασία με το Ελληνικό Kέντρο Kινηματογράφου και τη γερμανική εταιρεία διανομής Rise and Shine.
 |
| Καλλιεργούν έναν αρχαίο σπόρο ντομάτας |
 |
| Η σκηνοθέτης Μαριάννα Οικονόμου παρουσιάζει το νέο της ντοκιμαντέρ «Όταν ο Βάγκνερ Συνάντησε τις Ντομάτες» στο πλαίσιο του Culinary Cinema της Μπερλινάλε |
Τo ντοκιμαντέρ «Όταν ο Βάγκνερ Συνάντησε τις Ντομάτες («When Tomatoes Met Wagner») είναι μια παραγωγή της STEFI&Lynx (Σπύρος Μαυρογένης) και της ΑΝΕΜΟΝ Productions (Ρέα Αποστολίδη και Γιούρι Αβέρωφ), σε συμπαραγωγή με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και την Cosmote TV, και με την υποστήριξη του προγράμματος Creative Europe - Media της ΕΕ, της 2|35 και της ΕΡΤ. Η ανάπτυξη της ταινίας έγινε στο «Docs in Progress 2018» του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, όπου απέσπασε το βραβείου καλύτερου ντοκιμαντέρ, καθώς και στην διεθνή αγορά του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του 'Αμστερνταμ, IDFA Forum 2018
Στην Ελλάδα, η ταινία θα κάνει πρεμιέρα τον Μάρτιο 2019 στους κινηματογράφους από το CineDoc καθώς και στο κανάλι COSMOTE HISTORY HD της COSMOTE TV. Η Μαριάννα Οικονόμου σπούδασε ανθρωπολογία, φωτοδημοσιογραφία και παραγωγή βίντεο στο Λονδίνο. Εργάστηκε αρχικά ως φωτογράφος και ερευνήτρια σε ελληνικά και ξένα έντυπα, κανάλια και οργανισμούς.
Από το 2000 ασχολείται με το ντοκιμαντέρ όπου εκτελεί παραγωγές για την ΕΡΤ (Μαθήματα-Παθήματα, Οικολογικά Ημερολόγια) και σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ σε συμπαραγωγή με ξένα κανάλια (BBC, ARTE, YLE) που συμμετέχουν σε διεθνή φεστιβάλ («Το Σχολείο», «Για μια θέση στο χορό», «Οδός Σφακτηρίας», «Bells, Threads and Miracles», «'Ακουσέ με», «Food for Love»). Η τελευταία της ταινία, «Ο πιο μακρύς δρόμος» βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Λειψίας, και ήταν υποψήφια για το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Γιαγιάδες φτιάχνουν βιολογική ντομάτα μέσα στο εργαστήριό τους
*Τα βραβεία του 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ ΘεσσαλονίκηςΑπό το 2000 ασχολείται με το ντοκιμαντέρ όπου εκτελεί παραγωγές για την ΕΡΤ (Μαθήματα-Παθήματα, Οικολογικά Ημερολόγια) και σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ σε συμπαραγωγή με ξένα κανάλια (BBC, ARTE, YLE) που συμμετέχουν σε διεθνή φεστιβάλ («Το Σχολείο», «Για μια θέση στο χορό», «Οδός Σφακτηρίας», «Bells, Threads and Miracles», «'Ακουσέ με», «Food for Love»). Η τελευταία της ταινία, «Ο πιο μακρύς δρόμος» βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Λειψίας, και ήταν υποψήφια για το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Γιαγιάδες φτιάχνουν βιολογική ντομάτα μέσα στο εργαστήριό τους
Σε μια... Ισραηλινή «Συνήγορο» που αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στην απονομή δικαιοσύνης και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προσφέρει εδώ και πενήντα χρόνια τις υπηρεσίες της σε Παλαιστίνιες φεμινίστριες και φονταμενταλιστές, σε ειρηνικούς διαδηλωτές και ένοπλους μαχητές, απένειμε τον«Χρυσό Αλέξανδρο» το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που ολοκληρώθηκε χθες βράδυ.
Το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Συνήγορος» διάρκειας 110 λεπτών σε σκηνοθεσία της Ρέιτσελ Λι Τζόουνς και του Φιλίπ Μπελές (παραγωγή Ισραήλ, Καναδά και Ελβετίας) έλαβε επίσης και το βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου FIPRESCI. Ο «Χρυσός Αλέξανδρος» συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 8.000 ευρώ.
♦ Το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 2.000 ευρώ απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Ταξιδιώτης του μεσονυχτίου» σε σκηνοθεσία του επικηρυγμένου από το καθεστώς των Ταλιμπάν Αφγανού Χασάν Φαζιλί. Είναι παραγωγή ΗΠΑ, Κατάρ, Καναδά και Ηνωμένου Βασιλείου.
♦ Η κριτική επιτροπή για το διαγωνιστικό τμήμα Εικονικής Πραγματικότητας (Virtual Reality) απένειμε το βραβείο ντοκιμαντέρ εικονικής πραγματικότητας, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ (ποσό που προσφέρει το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου), στο «Ωδικό πτηνό» σε σκηνοθεσία Λούσι Γκρίνγουελ (Δανία, Ηνωμένο Βασίλειο). Το ντοκιμαντέρ, διάρκειας μόλις 20 λεπτών, μεταφέρει τους θεατές στο νησί Καουάι το 1984 και σε μια ρέπλικα ενός πυκνού δάσους γεμάτου με πολύχρωμα πουλιά όπου το τελευταίο μαυροπούλι με κίτρινα πούπουλα στα πόδια και υπέροχο κελάηδημα απειλείται σε βαθμό εξαφάνισης.
♦ Το Βραβείο Κοινού Fischer που αφορά ταινίες άνω των 50' απονεμήθηκε στην ελληνική παραγωγή «Η μπάντα» σε σκηνοθεσία Νίκου Ασλανίδη (Ελλάδα) και στο ισπανικό ντοκιμαντέρ «Η σιωπή των άλλων» σε σκηνοθεσία Αλμουδένα Καρασέδο και Ρόμπερτ Μπέιχαρ .
♦ Το Βραβείο Κοινού Fischer που αφορά ταινίες κάτω των 50' απονεμήθηκε στην ελληνική παραγωγή «Τα καναρίνια» σε σκηνοθεσία Γιώργου Κυβερνήτη και για ξένη στο ντοκιμαντέρ «Χτες/Αύριο» σε σκηνοθεσία Ραούλ Ρίμπενμπαουερ.
♦ Το βραβείο του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής των Ελλήνων «Ανθρώπινες αξίες» απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Σ' επαφή» σε σκηνοθεσία Πάβελ Ζιμίλσκι (Πολωνία, Ισλανδία).
♦ Η ΕΡΤ απένειμε φέτος δυο βραβεία. Το πρώτο, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 3.000 ευρώ, στο ελληνικό ντοκιμαντέρ «Η μπάντα» σε σκηνοθεσία Νίκου Ασλανίδη. Το βραβείο Doc on Air (για το καλύτερο project του EDN Docs in Thessaloniki για διεθνή συμπαραγωγή του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ντοκιμαντέρ EDN, που κρίνεται από την επιτροπή του EDN και αντιστοιχεί σε χρηματικό έπαθλο 2.000 ευρώ, το οποίο χορηγείται από την ΕΡΤ) απονεμήθηκε στο project «Intimate Outsiders» σε σκηνοθεσία Roser Corella.
♦ Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου απένειμε το βραβείο του αξίας 3.000 ευρώ (για ντοκιμαντέρ πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη του Ελληνικού Προγράμματος διάρκειας άνω των 50 λεπτών, που πραγματοποιεί την ελληνική του πρεμιέρα στο Φεστιβάλ, στο ντοκιμαντέρ) στην ταινία «Απολιθώματα» σε σκηνοθεσία Πάνου Αρβανιτάκη (Ελλάδα)
♦ Το βραβείο αξίας 3.000 ευρώ σε project που συμμετέχει στο πρόγραμμα Agora Docs in Progress απονεμήθηκε στο «54ο Δημοτικό Σχολείο» σε σκηνοθεσία και παραγωγή Δήμητρας Κουζή - Ελλάδα (Kouzi Productions).
♦ Το βραβείο της Διεθνούς Αμνηστίας απονεμήθηκε στη «Γυναικεία ηδονή» σε σκηνοθεσία Μπάρμπαρα Μίλερ (Ελβετία, Γερμανία) και το Βραβείο της WWF που απονέμεται σε ταινία της ενότητας «Περιβάλλον», με θέμα το περιβάλλον και την αμφίδρομη σχέση του ανθρώπου με τη φύση, στο ντοκιμαντέρ «Σογιαλισμός» σε σκηνοθεσία Ενρίκο Παρέντι και Στέφανο Λιμπέρτι (Ιταλία).
♦ Η φετινή τριμελής κριτική επιτροπή της FIPRESCI ως καλύτερο ελληνικό ντοκιμαντέρ που συμμετείχε στο Διεθνές Πρόγραμμα του φεστιβάλ βράβευσε την ταινία της Μαριάννας Οικονόμου «Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες».
♦ Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου απένειμε το βραβείο της στο ντοκιμαντέρ «Τα 4 επίπεδα της ύπαρξης» σε σκηνοθεσία Ηλιάνας Δανέζη (Ελλάδα).
♦ Το βραβείο του ελληνικού τμήματος του Women in Film & Television, που απονέμεται σε γυναίκα σκηνοθέτρια ταινίας που προβάλλεται στο Επίσημο Πρόγραμμα του Φεστιβάλ και προωθεί μη στερεοτυπικές αντιλήψεις του φύλου, δόθηκε στην Μπάρμπαρα Μίλερ για το ντοκιμαντέρ #γυναικεία ηδονή (Ελβετία, Γερμανία).
♦ Το Mermaid Award -ανεξάρτητο βραβείο για την καλύτερη ταινία LGBTQI+ θεματικής του επίσημου προγράμματος του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ- δόθηκε στο ντοκιμαντέρ «Ίρβινγκ Παρκ» σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Ευαγγελίδη (Ελλάδα), ενώ ειδική μνεία δόθηκε στο ντοκιμαντέρ «Ο μπαμπάς μου είναι ο αδελφός της μαμάς μου» σε σκηνοθεσία Βαντίμ Ίλκοφ (Ουκρανία).
♦ Τα βραβεία νεότητας φοιτητών Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης (η επιτροπή απαρτίζεται από έξι φοιτήτριες και φοιτητές) απονεμήθηκαν στα ντοκιμαντέρ «Make the Economy Scream» σε σκηνοθεσία Άρη Χατζηστεφάνου (Ελλάδα) και (ειδικό βραβείο της επιτροπής) στο ντοκιμαντέρ «Το Συκόσπιτο» του Πίτζι Καμπούρογλου (Ελλάδα)
