Γκαραγκούνηδες κουδουνάδες του πρωϊνού της Μεγάλης Αποκριάς, τελούν το παραδοσιακό έθιμο " του μπουρμπουλώματος,της μεταμφιέσης των Κουδουνάδων,τελούνταν Κυριακή πρωί της Μεγάλης Αποκριάς,γυρνώντας από σπίτι σε σπίτι μέσα στα χωριά μας τραγουδώντας το Αποκριάτικο συμβολικό τραγούδι" Πάει κι Κουσταντής για ξύλα, μι του γιό τ΄μαζί...)
Στον Παλαμά Μεγάλη Απόκρια,τα κουδούνια οι φωτιές,οι μεταμφιέσεις,σκοπό είχαν να διώξουν τα κακά πνεύματα να ανασάνει η γη,να βλαστήσουν τα δέντρα...συμβόλιζαν τις γονιμοποιείς δυνάμεις της άνοιξης... το πιο συμβολικό πρόσωπο της εποχής, που σατιρίστηκε πολύ ήταν ο αρκουδιάρης με την αρκούδα... ο αρκουδόγύφτος τάχα με παλιό κουστούμι,φορώντας την τραγιάσκα μέχρι τα μάτια,με πρόσωπο μαυρισμένο με αγάνες,της είχε κρεμάσει ένα κυπρί στο λαιμό και μια αλυσίδα να την κρατάει,γυρνούσε στο χωριό χτυπούσε το νταϊρέ(ταψί) και τραγουδούσε:* Σειώνται τα δέντρα, Ζαχαρούλα μ΄,σειώνται και τα κλαδιά.Δεν θέλω να δουλεύεις Ζαχαρούλα μ΄στα χωράφια ούτε στα πρόβατα να πας και να κουράζεσαι, Θέλω να τρως,να πίνεις Ζαχαρούλα μ΄
να ξεκουράζεσαι....αν υπέφερε ο νοικοκύρης από "πονίδια"έπρεπε να ξαπλώσει να τον πατήσει η αρκούδα..είχε ιδιαίτερες θεραπευτικές ικανότητες και δύναμη,οι νοικοκυρές την τάιζαν σαμοχαλβά και λουκούμια στο στόμα.....από την άλλη σκαρφάλωνε στα δέντρα..η δύναμή της θα τα έκανε να βλαστήσουν..αλλά η πιο σατυρική σκηνή ήταν όταν άρχιζε πάλη μεταξύ αρκούδας και αρκουδιάρη..κυλιόταν κατάχαμα,μούγκριζε η αρκούδα,φώναζε και τραβούσε την αλυσίδα ο αρκουδιάρης,...το κυπρί χτυπούσε και απομάκρυνε τα κακά πνεύματα"η πάλη του καλού και του κακού"...
Δείτε εδώ την σελίδα της Άννας Κουσιάντζα στο FACEBOOK: Anna Kousiantza
