ὅσιος Ἀκάκιος γεννήθηκε στὰ 1630 στὸ χωριὸ Γόλιτζα (σημερινὸ Ἅγιο Ἀκάκιο) τοῦ Νομοῦ Καρδίτσας ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς. Τὸ κοσμικὸ ὄνομα τοῦ ἁγίου ἦταν Ἀναστάσιος. Στὰ 23 του χρόνια ποθῶντας τὴ μοναχικὴ ζωῆ ἐγκαταλείπει τὴ γενέτειρά του καὶ κείρεται μοναχὸς στὴν Ἱερὰ Μονὴ ἁγίας Τριάδος Σουρβιᾶς ποὺ βρίσκεται στὴ Μακρινίτσα Πηλίου.
Ἀργότερα, ἀναζητῶντας περισσότερο τὴν ἡσυχαστικὴ ζωή, ἀναχωρεῖ ἀπὸ τὸ κοινόβιο γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Κατόπιν περιπλανήσεων σὲ ἡσυχαστήρια τῆς Καψάλας καὶ τῶν Ἱερῶν Μονῶν Γρηγορίου καὶ Διονυσίου, κατέληξε στὰ Καυσοκαλύβια, ἀρχικὰ στὴν περιοχὴ τῆς Μεταμορφώσεως στὰ 1660 καὶ ἀργότερα στὰ 1680 στὴν περιοχὴ τῆς σημερινῆς Σκήτης.
Τὸ Σπήλαιο, στὸ ὁποῖο τὸν 14ο αἰ. εἶχε ἀσκηθεῖ ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλυβίτης, ἔμελλε νὰ γίνει τὸ μοναχικὸ του στάδιο γιὰ τὴν κατάκτηση τῶν ἀρετῶν. Κάτω ἀπὸ ἀντίξοες καιρικὲς συνθῆκες, μὲ μεγάλες δυσκολίες διαβιώσεως καὶ μὲ ὑπερβολικὴ ἄσκηση, εἵλκυσε τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ, ποὺ τὸν ἀντάμειψε μὲ πολλὲς ἀρετὲς καὶ χαρίσματα. Ἡ διορατικότητα τοῦ Γέροντα Ἀκακίου γίνεται γνωστὴ τόσο στὸ Ἅγιον Ὄρος ὅσο κι ἔξω ἀπὸ αὐτό. Πολλοὶ (ἀνάμεσά τους ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Χρύσανθος καὶ ὁ Ῥῶσος περιηγητὴς Βασίειος Μπάρσκι) εἶναι αὐτοὶ ποὺ φθάνουν στὸ ἀσκηταριό του γιὰ νὰ τὸν συμβουλευτοῦν. Καὶ ὅλοι φεύγουν πνευματικὰ ἐνισχυμένοι τόσο ἀπὸ τὴν ἁγία του ζωὴ ὅσο κι ἀπὸ τὴ διδασκαλία του.
Μὲ τὸν καιρό, ἀρκετοὶ ἀσκητὲς μοναχοί, συγκεντρώθηκαν γύρω ἀπὸ τὸν ὅσιο Γέροντα Ἀκάκιο, δείχνοντας ἐμπιστοσύνη στὶς ἁγιοπνευματικές του ἐμπειρίες καὶ κάνοντας ὑπακοή. Ἡ ὀργάνωση τῆς μοναστικῆς αὐτῆς κοινότητας σὲ Σκήτη ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἀκάκιο ἀνάγεται στὰ 1700. Ἕνα θαῦμα ποὺ ἔκανε ὁ ὅσιος Γέροντας (ἔβγαλε ἁγίασμα στὴν ἄνυδρη γῆ τῶν Καυσοκαλυβίων), ἔδωσε νέα ὤθηση στὴν ἀκμὴ τῆς Σκήτης, ποὺ ἀφιερώθηκε ἀπὸ τὸν ἱδρυτή της στὴν Ἁγία Τριάδα καὶ ἔτσι σύντομα κτίζεται τὸ πρῶτο Κυριακὸ τῆς Σκήτης.
Ὁ ὅσιος Ἀκάκιος, πλήρης ἡμερῶν παρέδωσε τὴν ἁγία του ψυχὴ στὸν Κύριο, ποὺ τόσο πολὺ πόθησε ἀπὸ μικρὸ παιδί, σὲ ἡλικία 100 ἐτῶν, τὴν Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων στὶς 12 Ἀπριλίου 1730.
Ἡ μνήμη τοῦ Ὁσίου τιμᾶται στὶς 12 Ἀπριλίου. Στὴ γενέτειρά του, στὸ χωριὸ Ἅγιος Ἀκάκιος, ἡ μνήμη του τιμᾶται τὴν Πέμπτη τῆς Διακαινησίμου μὲ πανηγυρικὴ Θεία Λειτουργία καὶ λιτάνευση τῶν ἱερῶν του λειψάνων ἕως τὸ Σπήλαιο ποὺ ἀποτέλεσε τὸ πρῶτο του ασκηταριό. Ἐπίσης, στὴ Σκήτη τῶν Καυσοκαλυβίων οἱ Μοναχοὶ τιμοῦν τὸ ἅγιο Ἀκάκιο τὴν Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων καθὼς καὶ τὴν πρώτη Κυριακὴ κάθε Ὀκτωβρίου μαζὶ μὲ τοὺς ὑπόλοιπους 7 ἁγίους τῶν Καυσοκαλυβίων.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Πηγή: http://www.imthf.gr/Πρὸς Χριστὸν τὸν Σωτῆρα Πάτερ Ἀκάκιε,
σὲ πρεσβευτὴν καὶ μεσίτην ἡμεῖς κεκτήμεθα νῦν, συμπαράλαβε τοὺς τρεῖς ὁσιομάρτυρας, σοὺς φοιτητάς,
τὸν Ρωμανὸν καὶ τὸν Παχώμιον ὁμοῦ Νικόδημον καὶ αἰτεῖτε,
εἰρήνην τῇ Ἐκκλησίᾳ καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
