Η Εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής(παλιά) και το καμπαναριό(δεξιά) που κτίστηκαν το 1723. Πίσω ο νέος Ναός της Ζωοδόχου Πηγής. |
Τα Καλογριανά κατά την περίοδο του Βυζαντινού τα πρωτοσυναντούμε με το όνομα "Καλογραιανά" σε ανέκδοτο Αυτοκρατορικό επικυρωτικό Χρυσόβουλο του Ανδρόνικου Γ' του Παλαιολόγου 1332-1341.
Το Χρυσόβουλο τούτος σχετίζεται με τα περιουσιακά στοιχεία του Σταυροπήγιου της Παναγίας της Ελεούσας της Λυκουσάδας που ιδρύθηκε από τη χήρα του Σεβαστοκράτορα της Θεσσαλίας Ιωάννη Α' Δούκα Αγγέλου του Κομνηνού το 1289 μ.Χ.
Από την ως άνω περίπου περίοδο (13ος αιώνας) στον ιερό ναό της Ζωοδόχου Πηγής του χωριού, σώζεται Λιθανάγλυφο Θωράκειο τέμπλου μέλος πρότερου ίσως, και αλλού Εκκλησιαστικού Κτίσματος.
Τα Καλογριανά κατά την περίοδο της Τουρκοκρατία διετέλεσαν σαν Μοναστηριακό-Εκκλησιαστικό κτήμα (Βακουφοχώρι)
Από την ως άνω περίπου περίοδο (13ος αιώνας) στον ιερό ναό της Ζωοδόχου Πηγής του χωριού, σώζεται Λιθανάγλυφο Θωράκειο τέμπλου μέλος πρότερου ίσως, και αλλού Εκκλησιαστικού Κτίσματος.
Τα Καλογριανά κατά την περίοδο της Τουρκοκρατία διετέλεσαν σαν Μοναστηριακό-Εκκλησιαστικό κτήμα (Βακουφοχώρι)
Πηγή: