ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΙΝΑΣ
ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ:ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΑΧΟΣ
Η Έξοδος του Μεσολογγίου Κυριακή των Βαϊων 1826
Στα 1826 οι Σαμαριναίοι μετέχουν στην αθάνατη φρουρά των Μακεδόνων, που πολέμησαν στην πολιορκία του Μεσολογγίου.
Η ομάδα των Σαμαριναίων αποτελούνταν από 120 μαχητές, με αρχηγό τον Μίχο Φλώρο και πολέμησαν στην «Ντάπια» του Στρατηγού Μάκρη.
Μερικά από τα ονόματα των μαχητών, που διέσωσε η παράδοση ήταν του Μάκρη, Μανάκα, Αβραμούλη, Συράκου, Μ. Μπούσια, Γκιολδάρη, Τζίμου. Από αυτούς, κατά την έξοδο της φρουράς διεσώθησαν μόνο 33, ενώ οι υπόλοιποι Φλώρος, Μακρής, Αβραμούλης κλπ. έπεσαν ηρωικά στο Μεσολόγγι.
Ο καπετάνιος Μίχος Φλώρος βαριά τραυματισμένος έδωσε στα παλικάρια που σώθηκαν την τελευταία του διαταγή, τα λόγια του τραγουδιού «παιδιά της Σαμαρίνας»:
«Κι εσείς παιδιά μωρέ κλεφτόπουλα.
Παιδιά της Σαμαρίνας, μωρέ παιδιά καημένα.
Αν πάτε, πά - μωρ' πάνω στα βουνά,
ψηλά στη Σαμαρίνα μωρέ παιδιά καημένα.
Τουφέκια να μωρέ να μη ρίξετε.
Τραγούδια να μην πείτε μωρέ παιδιά καημένα.
Κι αν σας ρωτήσει μωρέ η μάνα μου,
η δόλια η αδερφή μωρέ παιδιά καημένα.
Μην πείτε, πεί - μωρέ πως εχάθηκα.
Πως είμαι σκοτωμένος μωρέ παιδιά καημένα
Μα πείτε πως παντρεύτηκα πήρα καλή γυναίκα...».
Οι τριάντα τρεις Σαμαριναίοι που σώθηκαν γύρισαν στο χωριό και έφεραν το κακό μαντάτο. Μάλιστα τα παλικάρια του καπετάνιου έγραψαν τα λόγια αυτά στη φουστανέλα για να μην χαθούν και αυτά τα λόγια αργότερα έγιναν μοιρολόγι, το οποίο τραγουδούν οι ντόπιοι και πολλοί άλλοι στο θάνατο των αγαπημένων τους ανθρώπων. Παράλληλα εξελίχθηκε και σε οργανικό τραγούδι. Η λαϊκή μούσα της Σαμαρίνας ύμνησε τον ηρωικό θάνατο των παλικαριών της.
Κάθε χρόνο η Σαμαρίνα παίρνει μέρος στις εκδηλώσεις της εξόδου, ενώ το 2007 τοποθετήθηκε μνημείο στον Κήπο των Ηρώων στο Μεσολόγγι με απόφαση του εκεί δημοτικού συμβουλίου στη μνήμη των Σαμαριναίων πεσόντων.
(Πληροφορίες από τις ιστοσελίδες του Πολιτιστικού συλλόγου Σαμαρίνας, Λάρισας και περιχώρων και της κοινότητας Σαμαρίνας)
http://vlahofonoi.blogspot.gr/
ΤΡΑΓΟΥΔΙ:ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΑΧΟΣ
Ο Δημήτρης Ζάχος γεννήθηκε στα Γιάλτρα Αιδηψού Ευβοίας.
Από μικρός πήγαινε σαν ψάλτης με τον παπατσάκαλο ο οποίος με τον Χατζημάρκου το πήγαιναν στον Βόλο να ψάλλει. Στα 24 του, τον πήρε ο Χατζημάρκου και τον έφερε στην Αθήνα όπου τραγούδησε στον σταθμό ενόπλων δυνάμεων όπου και έκατσε 3 μήνες. Εκεί τον άκουσαν ο Γιώργος Οικονομίδης ,ο Αθηναίος οι οποίοι τον πήραν για να κάνει διαφημίσεις. Αργότερα δίνει εξετάσεις στο ωδείο Αθηνών και βγαίνει πρώτος.
Τον ακούει ο Περιστέρης και τον παίρνει να τραγουδήσει στην Μητρόπολη Αθηνών, μόλις τον ακούνε να τραγουδάει το κοινό ενθουσιάστηκε. Τραγουδούσε στην Μητρόπολη Αθηνών από το 1951 μέχρι το 1962.
Το 1960 ηχογραφεί τον πρώτο του δίσκο "Με βλέπεις μάνα που γελώ", ακολουθούν και άλλα όπως: "Μασής βουνά μου όμορφα", (τσάμικο), "Με κατηγόρησε ο ντουνιάς" (τσάμικο), "Ταίρι μου ξενιτεμένο" (Καλαματιανό), "Τα φτωχαδάκια" (συρτό), "Δε θα βρεις σαν και 'μενανε" (συρτό) και "Θα 'ρθω για αρραβώνα" (συρτό). Τα οποία κάνουν πάταγο. Επίσης το 1951 έπαιξε σε πολλές ταινίες στον κινηματογράφο, μερικές από αυτές είναι: η Γκόλφω με τους Φωτόπουλο, Κατζή, Βύρων Πάλη, Βαλάσκο. Η πενταγιώτισσα με τους Μπάρκουλη, Βουγιουκλάκη, Κωνσταντάρα, Χατζηχρήστο κ.α. Επαγγελματικά άρχισε να τραγουδά το 1955 στο κέντρο "Ζούγκλα" (ελληνική λεβεντιά) και ταυτόχρονα συνέχιζε να τραγουδά σε πανηγύρια. Έχει συνεργαστεί με αξιόλογους κλαρινίστες όπως: Σαλέας, Βασιλόπουλος, Σούκας Βαγγέλης. Με βιολιά όπως: Κόρος, Αραπάκης Ηλίας, Σούκας. Ο Δημήτρης Ζάχος συνέχίζει να τραγουδά σε πανηγύρια και γάμους.
Τα τελευταία χρόνια, βέβαια, σπανίζουν οι εμφανίσεις του στο Αριστερό Αναλόγιο της Μητροπόλεως Αθηνών, όπου συνήθιζε να αποδίδει το " Σε υμνούμεν..." με την γνήσια παραδοσιακή του φωνή, με την ευγενική παραχώρηση του Λαμπαδάριου κ. Αλέξη Κατσαρού.
Πηγή: http://www.parakato.gr/
ΣΤΙΧΟΙ:
Εσείς μωρέ παιδιά κλεφτόπουλα
παιδιά της Σαμαρίνας
μωρέ παιδιά καημένα
παιδιά της Σαμαρίνας
κι ας είστε λερωμένα.
Αν πάτε πάνω μωρέ στα βουνά
κατά τη Σαμαρίνα
μωρέ παιδιά καημένα
κατά τη Σαμαρίνα
κι ας είστε λερωμένα.
Τουφέκια μωρέ να μη ρίξετε
τραγούδια να μη πείτε
μωρέ παιδιά καημένα
τραγούδια να μη πείτε
κι ας είστε λερωμένα.
Κι αν σας ρωτήσει μωρ’ η μάνα μου
κι η δόλια η αδερφή μου
μωρέ παιδιά καημένα
κι η δόλια η αδερφή μου
κι ας είστε λερωμένα.
Μη πείτε πως μωρέ εχάθηκα
πως είμαι σκοτωμένος
μωρέ παιδιά καημένα
πως είμαι σκοτωμένος
κι ας είστε λερωμένα.
Πείτε τους μωρέ πως παντρεύτηκα
τη μαύρη γη πως πήρα
μωρέ παιδιά καημένα
τη μαύρη γη πως πήρα
κι ας είστε λερωμένα.
http://www.stixoi.info/
